4 «» .

* asf -«t .-«i:!

■■?i.*. * 't '*' /#■•■" &■ %..*■«■.'

r,, t;^*#®•

■*; ■* %••

-■■ «•-■■(

fe ; (.

'■#*-

^,-^1!

'ft^^

^^

',^^>

f.

,# ' '" ;0^

^'^

m

^^i(

:*.' >

.v-^-

t>r'4é«

FOR THE PEOPLE

FOR EDVCATION

FOR SCIENCE

LIBRARY

OF

THE AMERICAN MUSEUM

OF

NATURAL HISTORY

MEMOIRES

DELA

SOCIÉTÉ IMPÉRIALE

DES NATURALISTES

DE MOSCOU.

eoeei^^l^esaa

TOME C T N QU I E M E. Imprimé aux frais des frères Zosima.

MOSCOU

De l'Imprimerie de l'Université Impériale.

1817.

Bb IÇeHcypHiiiM KoMHmeinb Ha^jieataïqee KOAiinecmBO ceic XHHru ^ocmaBACHo.

PREFACE.

Les Mémoires de la SOCIETE IMPERIALE DES NATURALISTES de MOSCOU , consistant en quatre volumes, a voient , à la catastrophe de 1812 le sort de tant d'autres objets d'être consumés par les flammes. Il iii'a paru important de faire pa- roître aussitôt que possible les matériaux qui se sont ■depuis rassemblés et qui , après la réunion de la So- ciété phytographique de Gorenki à la nôtre , sont devenus si intéressans pour la botanique , et de recommencer riinpression de l'ouvrage brûlé , au moment -«[ue la Société auroit les fonds nécessaires.

Mais la caisse de la Société étant même liors d'état de fournir les frais d'impression de ce dernier volume, je me suis adressé à un de nos Membres auquel la So- ciété devoit déjà la nouvelle édition de la: première partie de nos ^vlémoires , de m'aider a faire paroitre ces matériaux précieux. J'ai eu le bonheur d'ob- tenir de la générosité de Monsieur le Chevalier Zoe Pavlovitsh Zosima les fonds nécessaires pour l'édi- tion de ce cinquième volume de nos Mémoires, et je m'estime heureux , comme organe de la Société , pouvoir témoigner aux yeux du monde littéraire la

IV.

reconnoissance extrême de tous ses Membres à cet homme respectable, trop connu par sa libéralité et son amour pour les sciences pour q^ue je puisse ajouter quelque chose à son éloge.

Le Directeur de la Société G. Fischer. Moscou, le i2\ Décembre. 1817.

' c/K/yyji/^-/ '

TABLE DES MEMOIRES.

I. Histoire naturelle de la Russie.

Cojnte G. de Razoumowsky, sur quelques objets appartenant ù

l'histoire naturelle de la Russie, p. 244' G. Fischer , Addition au ÎNiemoire préce'dent. p. 2Ôo.

II. M i n c r a l 0 g i e,

L. Pansner , systemntische Anordnung der Mineralîen in Klas- sen , nacli ihrer Harte , iind Ordnungen , nach ikrer specifischen Sclivvere. p, 1-8. en allemand et en russe.

Desselben, Tabellarisclie Uibersicht der auorganischen einfaclien Naturkorper. p. ao3. en allemand et en. russe.

Nota^ L'auteur ne considérant ces mémoires que comme manu- scrits dont il a déjà préparé des corrections et des additions , le kct^ir est prié d'en suspendre son jugement jusi^u'à l'uppaiit^on de l'ouvrage lui-même de l'auteur»

III. B o t a n i q u s,

C. SrREXGEL, Prof>- Ilalens. in Umbelliferas nonnullas animadr versiones p. 1 .

O. S.wARz , Fi.scliera , nouveau genre de plantes de la farràlle des Rosuges. p. 14.

F. A, Marschall de Biebsrstein , Description d un' nonreai; genre de plantes de la famille des Amaraathes. p. z i .

Table des Mémoires.

C^P. TnuNBERG, Gênera plantarum capensia, Samolus, Trach.6- lium , Pûlemonium , et Roellia. p. 97.

Ejusdem , Rhamni capenses , très novae species. p, 34-

Ejusdem , Solana Capensia. p. Sg.

Ejusdem , Lobeliae Capenses.. p. 45.

Ejusdem , Graminum Capensium species quatuor novae, p. 64.

Des Vaux , quelques observations de Botanique, p G8.

Joseplii LiEoscHiJïz -, Enumeratio Fungorum quos in nonnul- lis provinciis .Ruthenicis observavit. p. nS.

F. Fischer , Stevenia , genus noyum. é.x oi'dLne Cruciferarum

siliquosarum. p, 84-.

M. F. Adams, Descriptiones plantarum minus cognitarvnn Sibl- riae praeserLitn orj^talis , quas in iimere Ann. i.8o5 et 1806 observavit. p. 89.

G. L.j GoLDBACH , Spicilegium Florae Mosquensis. p. 117, Ejusdem , ISIonographiae ^^eneris Croci teutamen. p. 142.

Erik AcHARiiJS , Trypetheliutn , genus lichenum , monograplii- ce dèscriptum , adjectis iconibus omnium hactenus de- tectarum specierum. p. 162.

BttusDEM , Species novae e Trypctlielii génère, p. 174-

G. Stkven , oliservationes in plantas Rossicas et descriptiones spei-ierum novarum. p. 334-.

Table des Mémoires. , IV. Zoologie.

V

BoJAKUs , observations sur l'opercule branchial des poissons, p, 264.

Le MÊME j Description d'un ver de la famille des vers à su- çoirs ( Trematoda ) trouvé dans les gros intestins du Castor , ( Castor Fiber L. ) p. 2-70.

M. F. Adams, Descriptio insectorum novorum Imperii Russicî, inpriinis Caucasi et Sibiriae; p.. 278..

Friderici Gebler , M. D. Insecta. Siberiae rariora. p. 3i3.

Gotthelf Fischer ,, Adversariorum^ Zoologiorum Fasciculus primus.

1.- de Nexu corporum' naturalium in univer- sum- p. 'à5~^

2... de Systemate- Mammalium. p. 368.

3. de Mammalium generibus. p. Sgi.

Ejusdem r Adversariorum Zoologicorum fasciculus secundus ; de generibus quibusdam novis seriei animalium aspon- dyloidorum, p. 447°

/

Dominuï hominibas dédit miraculis suis glpriari pprp^tuo , ut prudenter enarrent ejus opéra, et eleoti nomen ejus sanctum coUaudent.

Josua. XVII. 8.

M E M O I R E S

DE LA

SOCIETE IMPERIALE

DES NATURALISTES

DE MOSCOU.

TOME CINQUIEME.

( Torae Premier des Nouveaux Mémoires ).

IN UMBELLIFERAS NONNULLAS ANIMADVERSIONES,

a u c t 0 r e

C. SPRENGEL,

Prof. II a i. e n s i.

I. De Phijsospermo Cussonii.

Ut plénum sit meum tentamen , Umbelliferarum novaia sistendi ôiaôjcevijv , exhibeo primum exsamen generis , quod Cussonius (^iVIém. de la Soc. de Médec. à Paris, 1782, 1783. p. 279-) egregio nomine Physospermi insignivit , ab omni- bus aliis autem Botanicis adeo commutatum est et maie descriptum , ut nulli fere seminum accurata cesserit inda» gatio. Constituo post Cussonium

P H Y S O S P E R M U M.

Char. gen. Semina ovata obtuse angulata utrlculo lax0 5striato inclusa. Involucrum universale et partiale poij-- phyllum. (Tab. I. n. 1. 2. 3.)

J\fota. Manifestum generis discrimen , ab omnibus aliis in utriculo versatur 5 striato y cum scia Astrantia habeat utriculum plicatum 5 sulcatum (Tab. I. n. 8.). A Smyrnio , cui Bieberstsinius nostrum genus accenset , valde diiFert i

1 *

( 4 )

hoc enim fructus hahet 3-costatos et albumen subinvolu- tum (Tab. I. n. 6.) : dein etiam involucrum universale nullum.

Species unica : PHYSOSPERMUM COMMUTATUM mihi.

Synonyma. Smymium iiudicaule. Marsch. Bieierst. fl. taur. cauc. 1. 3j8. Pimpinella Danaa. Ei. casp. p. i63. app. n. 36. Sison sylvaticum. Brot. phytogr. lusitan. p. 17*. Danaa aquilegifolia. Allion. pedem. 11. 1392. t. 65. Ligusticum corniihiense L. sp. pi. et amoen. acad. !{. p. 3 10.

Smith, ic. pict. t. 11. fl. irit. I. 3io. * Huds. aiig]. I. 118, Ligusticum aquilegifolium. Willd. sp. pi. I. 1425. Smymium lusitanicum minus apii foliis. Touruef. inst. p. 5i6. Smyrnium tenuifolium nostras. Dill. in Raii synops. 20g. t. 8. Cornwal Saxifrage. Petiver. hexi. irit. t. 26. f. 9. Ligusticum alterum Belgaium. Lotel. stirp. hist. p. 4^7- et ex

eo iconem repetierunt Lohel. ic. 786. Tabernaemont. KiàuterL.

p. 2o5. Dalechamp. Lugd. 744- Païkinsou. theatr. 906. (Sevseli

12.}. I. Bauh. hist. IJI. 2. p. 147-

Adumbratio. Radix fusiformis , perennis, subramos.T, cras- sitie digiti minimi, pedalis et longior, résina fiava scatens , cortice ex fusco pallido.

CauUs bi - tripedalis , teres , striatus , culmi tritici vix crassior, glabriusculus, paucissimis foliis instructus, ut supra aphyllus dici possit ; ramis paucis ad apicem alternis um- belliferis.

Folia radicciUa pauca , terna vel quaterna , petiolata ; petiolo semipedali glabro canaliculato , basi dilatata in va- ginulam in très partiales petiolos divisam: hinc folium quod- vis ternatum : foliola tripartita , oblonga , subcuneata , in- cise - dentata , magis vel minus acuta , glabra , subtus ve- noso - reticulata.

(5) Follet caulina interdum nulla , ut ad ramorum exortum solae stipuiae lanceolato - ovatae membranaceae haereant; interdum unum alterum folium parvum ternatum , foliolis lanceolatis integerrimis , obsolète dentatis : summa folia simplicia , tandem in stipulas abeunt.

Umhellae terminales , ercctae , compositae.

Involucnim universale 4 5— 8-pliyllum, persistens : fo- liolis lanceolatis , acurainatis , membranaceis , inaequali- bus , duobus oppositis majoribus , nervosis , umbella multo brevioribus. Invol. partiale 3 5 pbyllum , foliolis simi- libus , sed longe minoribus.

Umhellae radii 12 15, filiformes, unciales, aut sesquiun- ciales , teretes , glabri. Umbellularum flores subviceni, pe- dunculati , pedunculis filiformibus unguicularibus.

Floruni calijx exiguus , foliolis triangularibus viridibus quinis.

Corolla 5 - petala , alba. Peiala unguibus brevissimis in caudam abeunt setaceam ad unguium ortum inflexam ; ex- tus canaliculata sunt , intus carinata.

Stamina et pisiilla alba , haec divergentia.

Fnictus didymus , pistillis persistentibus divergentibus coronatus , globosus , 5-striatus, glaber. Utriculiis mem- branaceus laxus ambit semen obtuse angulatum ovatum.

Animadversiones historico - criticae.

Qui primus banc plantam memoravit , Lobelius , invenis- se se tradit ,,in Taurinis amoenissimis collibus, non procul

(C )

„a Padi fluentis, îa hortis belgicis ali , caulem promere „cubitalem et ultra , folia rutacea , sileris montani latiora , „rotundiora , absintliii fruticis fere paria. Flores et semen ,,rctuiidum nonnihil aromaticum in umbellis Smyrnii. *'

Maie post Lobelium C. Baubinus (pin. I6l.) Seseîi moa- tanum I. Clusii ( hist. 2. 193.) curu hac planta conjunxit , unde Linnaeus , cum. Clusii planta sit Ligusticura austria- cura , nostraiTi ad boc retulit : in eum errorem a C. Bau- hino solo inductus , namque , si e Pederaontii coUibus ha- buisset , facile vidisset , suum esse Ligusticum cornubiense. Quid quod lapsum Bauhini Parkinsonius jam (tbcatr. 608.) divinavit , qui disertis verbis dicit Seseli suum 11. (Ligu- sticum austriacum ) et 12. diversa esse.

Cur Linnaeus Ligusticis adnumeraverit , equidem nulkim video argumentum , ni usum et consuetudinem patrum bo- tanicorum : namque si fructum vel obiter examinasse!, dif- ferentia insignis fructus èy ttooi fuisset. Omne enim Ligu- sticum babet semina oblonga, quinque costis prominentibus acutis instructa , corticata quidem , sed nunquam utriculo gaudentia.

Raius jam et post eum Biebersteinius Smyrniis adnu- merant, neque merito , ut jam supra monui.

AUionius primus novum constituit genus: Danaatn, „quia ,, semina glabra sint et striis carentia : " in quo quidem ve- hementer fallitur , namque bene maturos fructus plurimos exarainavi , in quibus ubique strias eas observavi, qu.as fïg. 1, 2. 3. Tab. I. exbibent.

( 7 ) Cur Sison dixerit Broterus , dubius haereo : namque nul- li ejus generis speciei similis est , neque fructus ullo modo congruit.

Jam vero quacritur , cur très plantas : Ligusticum cor- nubiense L. , Danaam Allionii et Sison sylvaticum Broteri contraxerira in unam speciem , cujus rei uberiorem ratio- ncm reddere meum est. Congruentia seminum, quam qui- vis in figuris 1 3- videt , primam nioverunt suspicionem. Cum tamen negari nequiret , summam fructuum similitudi- nem plantarum identitatem non semper adferre , dubitavi , donec ipsas plantas inspicere facultas daretur. Sison sylva- ticum mecum communicavit amicissimus Linkius , qui Lu- sitaniara ipsam adiit, atque a Brotero spécimen hujus plan- tae accepit. Tab. III eam delineari jussi. Jam , si vel Smithii iconem aut descripiionem Ligustici cornubiensis cum hac planta comparaveris , nil obstabit , quo minus eamdem esse suspiceris. Folia ternato-supradecomposita, paullo ma- gis divisa quam Tab, II, paullo magis acuta; dein etiam fo- lium caulinum adest ternatum, foliolis subintegerrimis; quod cum deficiat in pedemontana Danaa Tab. II , dixerit ali- quis , diversas esse. Sed ipse Allionius ait , quandoque in sua Danaa occurrere umim alterumve folium caulinum. ,,Ad 5,ramorum ortum aut foliolum unicum , quandoque folio- „lum profunde trifidum." Dein scabrum facit Smithius cau- lem Ligustici cornubiensis , sed tam inconspicua est haec differentia , ut etiam in speciminibus nonnullis pedemonta- nae plantae animadverterim. Biebersteinius excludit Alli- onii synonymon a suc Smyrnio : forte propter latitudinem et cbtusam foliorum indolem, quam Allionii icon exhibet. Equidem vero , çui Balbisius , eximius Allionii successor,

(S)

spécimen Danaae largitus est , nunqnam tantam latitudi- nem foliorum conspexi , sed in pluribus aliis speciminibus formae vaiietatem , quam Tab. II exprimit. Denlque pos- set aliquis , ni in utriculis fructuum , in simiiibus saltem ipsis fig. 1 3, differentiam quaerere , cum n. 2 Ligustici cornubiensis magis angulatum sit semen , quam n. 3 , Siso- nis sylvatici. Sed perfectio et maturitas major aut minor fructus saepiuscule mutât seminura formam.

Itaque repeto afTirmationem , unam eamdemque esse speciem.

Loca natalia : In collibus prope Augustum Taurinorum, Lobel. In saxosis apvicis collium Tauiinensium et subalpi- nis. Allion. In dumetis et ad sepes Cornubiae. Rai. Huds. Smith. In syivis Tauriae Ccucasique inter frutices. Marsch. Bieberst.

IL DE DONDIA , NOVO GENERE.

Astrantiam Epipactidem nequaquani ii generi adscriben- dam esse , ex ore Hoffmanni , Moscoviensis Professoris cele- berrimi , me Fischerus amicissimus jam monuit , cui facil- lime adsentior , si fiuctum et modum florendi hujus plan- tae cum aliis Astrantiae speciebus compono. Quandoqui- dem nulli alii generi conforme hoc habeo , constituendum esse arbitrer novum genus , quod in honorem Jacobi de Dondio , Patavini , qui saeculo XIV , more aevi , rem her- bariara coluit , Petrarchaeque amicus fuit , dixi.

CHAR. GENER. DONDIA E.

Fructus oblongus utrinque coarctatus quatuor plicis toti- demque arcubi.is instructus. Involucrum unicum 5-pliylliim

( 9 ) foliaceum. Flores capitati , $ et $^ sessiles , ^ peduncu- lati , calycibus 5 - ficlis persistentibus.

J\'ofci. Qiomod) disccdat ab Astrantia ex compavatione Tab, I. fig. 7 et 8 elucet. Astrantia habet ( tig. 8. ) te- men utriculo plicato cinctum , plicis in bac specie , Astr. minore , serrntis. Sed Dondia ( tig. 7. ) solum semen cor- ticatum. Modas etiam florendi diversus : capitula in Don- dia , umballae aut faiciculi in Astrantia. Pro\'ime Dondia accedit ad Eriocaliim Smitbii ( exot. botany t. 78 79 ) sive Aotinotum Billarderii ( fl. nov. Holiand. I. p. 67. t. 92 ) ; hoc veto ditfert involucro lanuginoso color to , caly- ce co!orato , corolla nuUa , semineque oblongo villo^o.

Unica species est :

DONDIA EPIPACTIS.

A»iiantia Epipactis W'illd. Spec. pi I. iSSt.

Stuim's Deutsthl. Jl. sZj, Scop. cain. n. 3o3. t. 6. Jacc[. au-

str. V. p. 52. app. t. ii. Hellehotine alpiiia. Lobel. ic. 664- Epipactis. Matlhiol. 5o5. éd. Vcnet. i56o.

Optimam descriptionem exhibait Scopolius 1. c; bonam iconem Sturmius.

Matthiolus primus in agro Goritiensi invenit, in locis al- pinis Austriae et Germaniae australis etiamnunc haud raro reperitur.

m. DECACHRYOS GENERE.

Fructnm suberoso - corticatum Linnaeus , Jussiaeus et ip- se Cussonius huic generi tribuunt , sed postremus jam ob-

2

C 10 )

servat Crithmi semina eodem cortice fungoso circnmdari , unde nullara difFerentiam inter utrumqne genus constitui posse , quonivam et involacra eodem modo se habeant , confiteor.

Equidem cognosco Cachryos sequentes species :

1. C. Libanotls Tab. I. n. 4.

2. C. creticii Lam. Tab. I. n. 5.

3. C. sicala Mill. Umbell. Tab. XîV. n. 118.

4. C. Morisoni Vahl. ib. n. 119.

5. C. taurica Willd. ib. n. 120.

6. C. panacifolia Vahl- ib. n. 121.

7. C. odonfalgica Pall. ib. t. VIII. n. 71.

8. C. nlata Bieberst. ib. t. XXV. n. 220.

9. C. latlfolia Bieberst. ib. n. 221.

Examen.' seminum docuit , verum. Cachryos cbaracterem , nempe corticem seminis fungosum et albumen involutum. gerere C. creticam , siculam , Morisoni , tnuricam, odontal- gicam et alatam. C. Libanotidem haud separare audeo, licet cortex mimis fungosus , solummodo corticatus sit. Sed C. panacifolia et lafifolia longissime recedunt. lUam , duce Morisonio , Lainarkius et VabHus liuc traxerunt , licet se- mina multo magis forma ad Bubon macedonicum accédant , cul et ob alias rationes congener est. Quibus cô? êy rrapô- ôoo addo , Clusii Thapsiam IV. ( hist. 2. 192 ), quam in agro Salmaticensi invenit, Tuero incolis dictam, banc plan- tam esse , quam Bubon panacifolium voco. Etenim ipse ex horto Madritensi semina Tuero accepi , quae erat hujus plantae. Quod attinet ad C. latijoliam Biebersteinii , con- generem banc existimo Sileri aquilegifolio , quod perperam

( H ) L:\serpitiis Linnaeiis adnumeravit. Etenim semina jngis quin- que obtusis insigniuntur. ( Umbell. t. I. n. 5. )

Differunt tamen et verae Cachryes inter se : aliae enim laevissima habent semina, sine sulcis aut striis, ut C. odon- talgica et Morisoni : aliae sulcata et angulosa , ut C. cre- iica , sicula , taurica: una ctiam angulos alatos , C. alaia.

Habitu liaud valde difFerunt : C. crcfica folia babet la- tissima , fere ad morem Selini Cervariae, unde Schraderus etiam dixit Athamantam ccrvariaefuliam : C. odontalglca et taurica habent minuta folia, fere ut LaserpUium Halle- ri : C. Sicula ^ Morisoni et Libinotis folia setacea aut line- aria angustissima : C. alata folia subulata hispida. Omnes species autem folia habent supradecomposita. Hinc et ha- bitu secedit C. panacifolia , cujus folia ternata et quinata sunt , foliolis oblongis crenatis , fere ut Sclinum latifolium Bieberst, .Simili forma foliorum reniota est C. latifoUa Bieberst.

Corticem subfungosum agnosco ïn aliis etiam Umbellifc- ris , in Laserpitio triquetro Vent. , Caucalide Uiorali Bie- berst. , Ammi divaricato Fers. , et Crithmo maritimo , ut supra monui , unde et Crithmum latifolium Ait. longissime rem.otum ab illa specie est , ut et habitus longe alienus. Ex Umbelliferis iis , quarum semina cortice gaudent sub- fungoso, solum Crithmum maritimum Cachrya habeo : aliae enim nominatae plantae aliis notis ab eo génère sejunctae mnt.

IV. DE SMYRNII GENERE.

Characterem genericum ita constitue : Fructus ovato- suhrofundus fricostatus albumen includens involutum. Invo-

2 *

( Î2 ) lucra subnulla. Eum cliaracterem evolvi e Stn. Olere afro Tab. I. 11. 6. , SiTî. rotundïfoUo MUl. ( Umbeîl. t. XV. n. 130.) et perfoliato (Umb. t. XV. n 131), Ex illis secanda species vere diversa est foliis radicalibus cordatis petiolatis indivisis , foliis cauliais ternatis serratis , petiolis glabris ; cum Sin. Olus atrum habeat foUa infima etiam divisa et composita , petioloique ciliatos. Haud ambigo , Sm. corda- tuin. Walt, et Michaux idem esse.

Sm. vero integerrimum Tab. I. n. 9. longissime ab liac forma semmum recedit ; fiuctus enim oblongi sunt 5 - co- stati, albumen solidam nec involutam. Pioxime ad ipsum acced t Sm. aureum eadem forma quod utrumque ergo alii generi adnamerandum. Ni falîor , maxime congruunt cum Bupleuri variis speciebus. B. enim longifoUum , rotundlfo- lium , scorzoneraefollum et ipsum falcaluin similia habent semina : in bis etiam Bupleuii speciebus in volucrum univer- sale déficit , ut in Smyrnii ut raque specie. Accedit , habi- tum similem esse , quippe flores luteij folia latiora minus- que composita.

A modo nominatis Bupleuri speciebus forma seminum deflectunt B. graminifollutn, exaltafum Bieberst. , angulo- sum et ranuncLiloides , quarum semina costas prominulas habent , ut acute 5 - angulatum semen ait : multo magis defljctit B. stellafum angulis costarum alatis. Huic conge- nera Phellandriuin Mutellina, Selinum Monnierii, Peuce- danuin Silaus, Stseli venosum llolTm. et Jithamanta chineii- sis , quorum pleraque Cussonius jam Cnidii nomine in unum genus contraxit. Bupleurum aegijptiacum Candoll. semini- bus tuberculatis ovatis vix costatis , B. semicompositum et

( 13 ) Qdontites seminibus teretibus aequalibus nequaquaiTi costa- tis differunt.

ICONUM EXPOSITIO.

Tab. I. A,

n. 1. Danaa aqtiilegifolia Allion. e Pedemoatio.

2. Sisoii fylvaticLiin Brot. e Lusitaiiia.

3. Li°u^ticum cornuLiense L. ex An^lia.

4. Cachrys Libanotis.

5. { aclirys cietica Lam. G. Smyriiium OUis atiiim, 1. Astrantia Epipactis L. 8. Astiantia minor.

g. Smyinium iiitajerrimurri. Tab. II.

Danaa aqiiile^ifolia Allion. Tab, m.

Sisoa sylvaticum Bio*. et LigustlD im coiuuliiense L.

FISCHERA , Kouveau Genre de plantes de la famille des Rasages ; proposé par 0. SIVARZ.

Les Rosages (Rhododendra , Rhodoraceae 'Juss.) ont grand rapport avec les Placqueminiers (Guajacanae) et les Bruyères (^Ericeae) , mais elles diffèrent abondamment des premiers par le fruit qui est une Capsule supérieure poly- sperme, s'ouvrant en valves j d'avec les autres ouïes Bruyè- res , elles se distinguent par la particularité des valves , les bords desquelles , plies en dedans et attachés à l'axe central, forment chacune une loge de la capsule, qui ren- ferme plusieurs semences. Les Botanistes auparavant moins attentifs aux notes <jui caractérisent les familles des végé- taux , confondoient souvent les espèces des genres très-dif- férents , dont les familles des quelles nous venons de par- ler , nous offrent des exemples. Il suffit de se rappeler VAndromède , genre des Bruyères, on a placé des espè- ces qui doivent être transférées aux Rosages , elles entreront dans le genre Menziesia *). L'Itea , originale- ment différente de Cijrilla , a été depuis réunie à la der- nière , tandis qu'elles resteront séparées dans les familles de même distinctes.

Mr. Bergius , autrefois célèbre par ses descriptions des plantes du Cap de bonne Espérance et par d'autres ouvra-

^\ Aiidromeâa Dahoecii , caeriilea et Lryanthiis ont été aussi rangée» dans le genre Erica , ce qui est de même une erreur.

(15) cres intéressants , avoit reçu un envoi de plantes sèches de

& 0 1

l'Amérique boréale , parmi lesquelles il découvrit quel- ques nouvelles , et surtout une que Mr. Bergius considé- ra, à cause de sa ressemblance apparente à Ledum, comme une autre espèce de ce genre , sous le nom de Ledum buxifolium. Il en présenta alors la description et le des- sin à l'Académie Impériale de St. Pétersbourg , qui lui ac- cordant son approbation , ordonna l'insertion de ce mé- moire d'ans ses Actes pour l'année 1777. 1. part. p. 213. Tab. 3. L'Auteur de l'Hortus Kewensis (^Aiton) suivit la même indication dans son ouvrage Tome 2. pag. 65 , et plus tard Mr. Michaux dans sa Flora boreali - americana. Enfin on ne se doutoit pas de l'identité d'une espèce apparé- ment bien constatée. Mais ayant reconnu la plante j'en ai remarqué des circonstances bien graves , qui , selon moi , n'admettent pas qu'elle restera désormais dans un genre dont elle a seulement le port, mais dont elle diffère essen- tiellement par les parties de la fructification.

Le caractère générique de Ledum consiste en un calice 5-fid8, 5 pétales (car nh sont vraiment séparés en bas) et une capsule à 5 - loges, dont les valves^ s'ouvrent dehors à la base. On n'a pas hésité pourtant de réunir à lui le sujet de mes observations actuelles, quelque disparate qu'il en soi: en effet. La différence de son fruit , déhiscent en haut , a cependant engagé Mr. Persoon dans son Synopsis Plantarum de faire une division d'un genre à p art ^ sous le nom de Leioplnjllum, et c'est dans celle ci il a placé son Ledum ihijmifolium , antérieurement mentionné par Mr. Lamarck, et qui n'est qu'un Synonyme de l'espèce de Bergius.

( 16 ) Oa observe chez les Ros;ii>es en général une construction particulière dans les anthères ce qui indique r.itV'ntc de cette fanaille avec les Bruyères , ou les vraies Bicornes. L-^s loges de l'anthère, au lieu d^ s'oaviir latéraleTieni, da djux cotés, ressemblent à d mx bourses, poi.i'.^aes u'^ine ouverture en haut, plus ou iuoins étroite, pour la sortie de la poussière féconiante. L-s antlières de Leduin [lalu- sfre et latifolium offrent ce pi enomène, mais qui manque tout à. fait dans la plante an.éricaine, ayant Anthet ae utiin- qiie dchiscentes, comme la pluralité des ph:,nérogames ; ce qui paroit aussi éloigner la même du Ledum et des autres congénères , sans la séparer pourtant d'avec la famille.

Ces dissemblances du nommé Leduin buxifolium , tout de suite démontrées , justifieiont sans doute le propos d'en établir un nouveau genre, à qui je voudrois prêter le nom d'un S.ivant et Botani-te célèbre, qui a bien mérité de la science , Mr. le Docteur F. FiSCHER, actuellement à Go- venki près de Moscou.

F I S C H E R A.

CHAR. ESSENT. Cahjx 5 - partitus. Corolla 5-petala. Ca- psula 3 - locularis, 3 - valvis, apice dehiscens, polyspernia.

Cînss. Decandria. Oi do Monogynia. Locus inter Ledum et Rhododendrum. Ordo nat. Rhodoract'ae , post Ledum.

( n )

Calyx 5-partitns. Petala 5.

Capsula 3-loculaiis, 3 - valvis ; Valvulls margine intro- £exis , intus apiceque dehiscentibus ; polysperma. * )

S P E C I E S.

FISCHERA buxlfoïia , foiiis ovatis glabris , Horibus co- rymbotis.

Lcdum buxifolium , foiiis ovatis. Berg. in Act. Petropol. 1777. p. 213. tab. 3. Alton Hoit. Kew, 2. p. 65. Michaux Flor. Bor. Americ. 1. p. 260.

Ledum thymifoUum foiiis ovalibus utrinque glabris, umbel- lis terniinalibus sessilibus capitato-congestis. Lamarck En- cycl. 4. p. 459. Ej. lllustr. t. 363. f. 2. Persoon Synops. pi. 1. p. 477.

Habitat in Nova Yeisea. et Carolina Americes ; locis ste- rilissimis sabulosis. t) .

DESCRIPTIO.

Frufex spithamaeus , erectus , determinate ramosus.

Hami teretes , stricti, iterumque remote subdivisi : ramulis 3 - nis 4-nisque : senioribus et annotinis nudis , saepe cin catrisatis, cortice cinerascentej junioribus angulatis, foliosis, inter folia glauco - purpurascentibus*

) Character cura illo Clethrae non confundendus. Licet ei quoqne sinl pe- tala 5 , capsula 3 - locularis 3 - valvis apice dehiscens polysperma ; val- vulae tamen medio septiferae , et axi central! infra adfixae ; ideoque ad aliam familiam pertinet , seu inter Ericeas locum tenet.

3

( 18 ) Folia sparsa , opproximata , erecto - patentia , brevissime petiolata , ovata 1. subelliptica , obtusa 1. subacutiuscula , 3 4 lineas longa , inargine integerrima , levissime revo- luta , praeter costam enervia , avenia , utrinque glabra , supra nitida , interdum rugulosa , subtus pallidiora, punctis resinosis spaisis saepe irrorata , saturate yiridia , consisten- tiâ subcoriacea , rigida.

Petioll teretiusculi , semilineam longi , glauci. Corijmhi terminales , simplices e pedunculis .^ è pollicaribus , in. terdum brevissimis, inflorescentiam subcapitatam tune men- tientibus , fastigiatis , filiformibus , exalbidis pubescentibus , unifloris.

Bractecie oblongae- obtusae concavae imbricatae 2-4, con- fertae calyciformes , quarum e sinu pedunculi surgunt.

Flores albi. aut pallide carnei , parvi..

Perlanthiiim I - phyllum , basi subtus truncatum , 5-go- num , profunde 5 - partitum: lacinils ovato - lanceolatis acu- tis concavis erectis exalbidis glabris persistentibus.

Petala 5 , ovata , basi calycis circa germen inserta, laci- niis perianthii triplo longiora et latiora , basi paulo angu- stiora , patentia , decidua..

Filamenta 10, petalis longiora , erecto - patuîa , filifor- mia , aequalia , albida.

Antherae subrotundae , bisulcatae , didymae, incumbenti- erectae , dorso filamentis adfixae , purpureae , 2-loculares, loculis longitudinaliter utrinque dehiscentibus.

Germen^ superum , subrotundum , 3 - gonum , 3-sulcum muriculatum. Stijlus aequalis, filiformis 3 - gonus longitu-

( 19 ) dine staminum , apice leviter curvus. Sfigmci simplex, ob- tusum , triangulave.

Capsula ovata , e basi styii pcrsistente apice acuta , re- ceptacuJo s. basi calycis insidens , laciniis calycinis persi- stentibus inferne ciucta, magnitudine seniiiiis Milii , sub tri- gona , extus rugosula , 3 - locularis , 3 - valvis , apice dehis- cens ( nec basi externs ). Valvulae marginibus introflexis axi centrali capsulae -connexae , loculos constituantes , in- tus déhiscentes.

Sembla plurima , subrotundo - angulata , reticulato-striata s. rugiilosa , receptaculo s. axi centrali communi 3 - gono longitadinaliter adflxa.

Varietas provenit forte a diversitate soli orta , folii-s ob- tusioribus superne subrugulosis et pedunculis longioribus , hinc corymbi in his patentiores. Alias magis congesti ap- parent, unde Cl. Lamarck umbellas teraninales sessiles ca- pitato - congés tas nuncupat.

Telle est la plante qu'on a pris pour une espèce de Le- diim ; mais en comparant les caractères , celui du Ledum de Linné avec l'autre du joli végétal du nouveau monde , on ne peut pas révoquer en doute qu'il faut mettre le der- nier à part. Parmi les Rosages nous ne trouvons qu'un seul objet qui fournit une preuve de l'analogie plus préci- se à la plante que nous venons de décrire. C'est VAzalea prjcumbens de Linné. Il y a très-peu de ressemblance entre elle et les autres Azalea , tant par rapport à la corolle, qu'à la forme des anthères qui s'ouvrent latéralement comme cel- les du Fischera. Mais VAzalea prociimbens nous offre une fleur vraiment monopétale , pentiindre et une capsule à

2*

(20 ) 5 loges, cequi s'oppose au rapprochement des deux espèces dans le même genre, malgré leur affinité très apparente par le port , par les feuilles légèrement roulées sur les bords ,■ par l'inilorescence , et même par les petites bractées.

Explication des figures. ( Tab. I. B. )

a. Une petite branche de Fischera buxifolia en fleur. ( grandeur naturelle ).

b. Une fleur qui commence à éclorre. G. Une fleur expliquée.

d. Une étamine par devant : l'anthère latéralement déhiscente.

e. Une étamine par derrière.

f. Le pistille aggrandi.

g. Un corymbe fructifère grandeur naturelle. h. Une capsule qui s'ouvre en haut.

i Les valves déhiscentes avec l'axe central au milieu. Jk. Une valve à part , les bords plies en dedans for- mant une loge de la capsule. 1. L'axe central.

m. Le même , coupé transversalement. n. La capsule après la section transversale. G. Les semences , grand, nat. p. Une graine , très - aggrandie.

Description d'un nouveau ^enre de plantes de la familld

des Amaranthes , par le Baron F. A. MARSCHALL

de BIEBERSTEIM.

Depuis environ vingt cinq à trente ans ïa Tauvicle et les contrées du Caucase semblent être devenues l'objet favori de la curiosité des voyageurs et des travaux des Naturalis- tes, préférablement à toute autre province du vaste empire de Russie.

L'habitant du Nord vient y chercher un climat doux et des productions que la natm*e refuse aux contrées septen- trionales ; le voyageur curieux y est attiré par la perspec- tive des scènes intéressantes que présente une nature sau- vage , mais grande et infiniment variée ; les moeurs et la manière de vivre même des différentes peuplades dont ces contrées sont habitées, peuvent avoir des attraits pour l'observateur ; tandis que le Naturaliste se promet avec raison de rencontrer une multitude d'objets inconnus dsns des pays qui n'ont commencé d'être accessibles aux savants que depuis que ces pays se trouvent soumis au sceptre de la Russie. Joignons y l'encouragement et la protection signalée qu'un gouvernement sage et éclairé accorde à ceux qui viennent faire des recherches propres à servir , tant à la meilleure connoissance du pays, qu'à étendre les limites des sciences en général ; et nous ne serons guères étonnés

( 22 ) des progrès que l'îiistoire naturelle dd ces pays a faite de nos temps.

Il n'en a pas moins fallu l'enthousiasme qui a coutume d'animer les voyageurs Naturalistes , pour leur faire vain- cre les difficultés et braver les dangers , inévitables dans la plus grande partie du Caucase et fondés pour la plu- part dans la férocité des liabitants du pays et surtout dans les brigandages qu'exercent les montagnards, qu'on n'est pas encore parvenu à réduire et auxquels , jusqu'à présent , toute forme de gouvernement réglé est aussi étrangère qu'odieuse.

Entre les diverses branches de l'histoire naturelle de ces contrées c'est sans contredit la Botanique qui a été culti- vée avec le plus de succès et anème au point qu'on peut avancer avec confiance , que les végétaux de ces pays se trouvent en ce moment bien mieux connus que ceux de la plupart des provinces de l'Empire , si l'on en excepte les environs des Capitales et peut - être quelques districts voisins des villes d'Université.

Néanmoins, en réfléchissant que même en Allemagne, en Suède , en Angleterre et en France on continue annu- ellement à faire des découvertes en Histoire naturelle et particulièrement en Botanique, on se persuadera sans peine du grand nombre de découvertes qu'il y a encore à faire en Tauride et surtout dans le Caucase.

A peine y-a-t-il huit sns , depuis que j'ai publié ma Flore de la Tauride et du Caucase , et déjà l'abondance des découvertes et des observations postérieures à cet ou-

( 23 ) vraee me fait sentir la nécessité d'y ajouter un Supplément, dont la rédrxtion est r.ctuellement l'objet de mes occupa- tions littéraires.

Aujourd'liui je mets sous les yeux de cette Société la description d'un nouveau genre de la famille des Amaran- thes , genre d'autant plus intéressant , que son port diffère d'avantage de celui des genres anciennement compris dans cette famille.

J'ai trouvé la seule espèce , qui doit constituer ce nou- veau genre , dans les forêts qui ceignent la montagne dont jaillissent les eaux chaudes de Constantinogorsk , si renom- mées en Russie par leurs effets salutaires et si fréquentées depuis environ dix ans. On voit donc que je dois la prin- cipale découverte , faite dans mes derniers voyages, à l'un des endroits les plus fréquentés du Caucase septentrional et tous les voyageurs curieux et surtout ceux qui s'occu- pent d'Histoire naturelle ne manquent jamais de faire quel- que séjour.

Il est probable que la ressemblance très frappante que nôtre plante , qui fleurit aux mois de Juin et de Juillet , a de loin et au premier coup d'oeil , avec le Tamus com- munis , qui se trouve aussi dans les bois audessus des eaux minérales de Constantinogorsk , a dérobé cette plante aux recherches des herborisants et en a retardé la découverte.

On trouvera dans la sixième Décade de ma Centurîci plantarum rarlorum Rossiae meridionalis une figure de cette plante , par Monsieur Matthes , Membre de cette So- ciété,, d'après une esquisse faite sur les lieux.

( 24 ) Eji donnant à mon nouveau genre le nom â'IIablifzla , j'ai désiré de rendre un hommage public à Monsieur de Habllz , Conseiller privé et Sénateur, dou .les ouvr:-,g.!s 'et les découvertes en fait d'iiistoire naturelle et particulière- ment en Botanique sont suffisamment connus et dûement appréciés des Savants.

H A B L r T Z I A.

P e n t a nd r i a M a n o g y n i a.

Characfer essentiaiis generis. Calyv pentaphyllus, rotatus. "Corolla nulla. Capsula circumscissa , monosperma.

S p e c i e s.

HABLITZIA tamnoides.

H. foliis cordatis petiolatis acutis , caule scandente.

Radix valida , oblonga , apice ramosa , carnosa , extus nigricans , intus alba , turionibus squamatis more Asparagi et Lupuli quotannis pullulans. ■*

Gaules nonnulli ,3 G - pédales, simplices, débiles, inter vicinas herbas scandentes , profunde sulcati , pilis sparsis pubescentes , purpurascentes, basi squamis exaridis vestiti.

Folia forma foliorum Tami communis , alterna , cordatva, acuta , utrinque ad petioli insertionem sinu arcuato excisa, integerrima , venosa , subquinquenervia, tenera, tactu arida, pube exili scabriuscula : inferiora latiora , cordato - ovata ; superiora angustiora miner aque , cordato - lanceolata.

Petlolus folio paullo brevior, tenuis, supra canaliculatus , subtus subangulatus.

( 25) PanicLiîci longissima, foliata , a medio caule ad apicem.

Racemi axillares , terni , multiflori : duobus lateralibus brevissimis , sessilibus ; medio pedunculato , multo longiore; racemulis partialibus alteniis, dichotomis : ramis dichotomls gracilibus , floribus longioribus.

Flores ad dichotomiani sessiles terminalesque , Chenop'odti polysperml floribus paulo iTiajores , graveolentes.

Bradeanim minimarum , subulatarum , subcalycinarum , vestigium.

Calijx pentapbyUus , rotatus , glaber , persistens : foliolis oblongis , obtusis , subcarinatis , albido - viridibus.

Corolla nulla.

Staminci quinque , foliolis calycinis opposita , duplo bre- viora , patentia : filament Is setaceis ; antheris minutis, glo- boso - didyinis , flavis.

Pisfillum. Germen depresso - orbiculare. SUjlus columna- ris , staminibus brevior. Stigma minimum , trilobum.

Capsula circumscissa , monosperma , depresso - orbicula- ris , cum calycis basi confluons , veluti semiinfera : opercu- le tantum deciduo.

Semen reniforme , nitidissimum , nigiicans : colore magni- tudineque Pulicis minoris.

Rudimenia florum imperfectorum , floribus fertilibus sae- pe adstant , maxime terminalibus ; posset igitur pro Poly- gamâ monoicâ haberi.

( 26 ) _ Genus ab omnibus hactenus notis manifeste distinctum , ob florem incompletum, capsulam circumscissam monosper- mam et embryonem arcuatum , nec annulatum ut in Che- nopodiis , vel spiralem , ut in Salsolis, familiae Amarantho- rum potissimum annumerandum ; habitu Tami , inflorescen- îiâ et iloribus Chenopodii , fructu Amaranthi..

Gênera plantarum Capensia SAMOLUS , TRACHELIUM, POLEMOJVIUM et ROELLA illustrata a C. P. Thiinberg.

Amplissimo CAMPANULAE generi adeo afFinia sunt Gênera SAMOLÎ , TRACHELII , POLEMONII et impiimis ROELLAE , ut fera sola Corolla et Stigma illa ab invicera distinguera valeant. Stigma in Samolo et Trachelio glo- bosum et simplex : in Roëlla et Polemonio bifidum : in Campanula irifidum. Omnia hsec gênera id praeterea sin- gulare habent , quod corolla in fundo valviUis quibusdam staminiferis claudatur , ceterum plus vel minus campani- formis.

Polemonia capensia circa annùin 1772 a memet détecta duo tantum sunt, scilicet roëlloides et campanuloides. Sa- moli e génère et Valerandi sponte crescit in Africa au- stral! et nova heic descripta species , porosus. Roëlla cili- ata diu fuit Botanicis nota. PLUKENET dudum ejus dédit figuram , uti et COMMELINUS et SERA , sub nomine Campanulae illam noverunt. LINNE omnium primus in Hor- to Clifortiano Roëllae genus constituit, hic duas tribuit spe- cies , ciliatam et reticulatam. Hanc vero , seu reticulatam ego in ipsa ejus patria saepe examinavi et inveni eandem esse cum ciliata ; et spécimen in Herbario Burmaniano , quod solum viderat LINNE, hanc meam quoque confir- mavit sententiam. Reliquae omnes Roëllae capenses, prae- ter decumbentem Horti Ke venais , a memet in promontorio

4 *

( 28 ) bon.ie spei fuenmt iuventac. Trachelium diffusum , unica est species hujus generis, etiam ex promontorio bonae spei; Trachelium enim tenuij oliiim ad Roëllas referri débet cum, secundum meas obserrationes , stignia rêvera sit bifidura et saepe reflexura , faciesque relicjua tota Roëllarum.

Ut itaque melius et rectius ab Invicem , hae omnes di- gnoscantur valde similes et affines plantae ,, facile credidi , superfluas non fore meas qualescunque heic concinnatas da- scriptiones , et adjunctas icônes.

S A M O L U S.

i. S. porosus : fuUis radicafibus obovatis , cauUnis lanceo- latls , caille punctato - scabro.

Campanula porosa. Wildenow. Spec. Plant. 3. p. 895.

Crescii in locis maritimis , sabnlosis et vere incendatis prope Musselbay , Hauteniquas bay , Verlooren valley , ,Vals rivier et alibi.

Floret Octobri , Novembri.

Caulis herbaceus, striatus , ramosus, punctis eminentibus scaber , erectus , pedalis.

Hami alterni , virgati , erecti , cauli similes.

Fulia infima obovata , inferne angustiora ; superiora lan- ceolata ; intégra , glabra ; infima ungvicularia , reliqua sen- sim minora.

Flores e medio caule racemosi.

jPedimculi bractea instructi , filiformes , uniflori , erecti.

Perianthium 1 - phyllum , viride , glabrum , profunde 5 - partitmn : laciniae lanceolatae , auctae , erectae , corolla breviores.

( 29 )

Gorolla 1 - petala , tubuîosa , subcampanulata , alba. Tu- bus subinflatus , superne parum angustatus , longitudine ca- lycis. Limbus 5 - partitus : laciniae lanceolatae . auctae, pa- tentes , lineam longae.

Ke.ctarium : Lr.minae quinque , petalifovmia , inter laci- nias corollae inserta , lineari - subulata , patentia , alba, co- rollae laciniis paulo breviora.

Filamenia 5, ori tubi inserta, subulata, alba, erecta, laciniis corollae breviora.

Antherae ovatae , cornutae , flavae.

Gennen glabrum , ovatum,

Stylus filiformis , staminibus brevior,

Siigma simplex , obtusum.

Capsula ovata , glabra , calyce persistente obvoluta.

Semlna plurlma , minutissima , globosa , glabra.

TRACHELIUM.

f. T. diffusum: jolils lineari - subulatis , ramis diffusis,.

Crcscit in lateribus montium prope Hex rivier.

Floret Decembri.

Caulis filiformis , totus glaber , herbaceus.

Rami alterni , longi , divaricati , flexuosi , flavescenti - virescentes j ultimi ramuli floriferi , reflexi.

Folla sessilia inferne sparsa , lineari - subulata , intégra , supra sulcata, subtus raargine reflexa, erecta, ungvicularia.

Flores in ultimis ramulis terminales , paniculati , mi- nuti , albi.

( 30 ) POLEMONIUM.

î. P. roëlloides : foliis lanceolatis cilicifis.

CauUs teres , villoso - scaber, inferne ramosus , flexuoso- erectus , pedalis et ultra.

Rami alterni , capillares , divaricato- patuli, apice aphyl- li , ramulosi.

FoUa alterna , sessilia, lanceolata, margine revoluto-mar- ginata , ciliata , scabrida, apice reflexa , internodiis longio- ra , lineam longa , in axillis foliolis pluribus onusta.

Flores in raniulis aphyllis alterni , sessiles et termina- les , coerulei.

Perianîhium monophyllum , glabrum , ad basin quinque- partitum : laciniae lineari - lanceolatae , acutae , erectae , corolla paulo breviores.

Corolla monopetala , campanulata.

Gennen totum inclusum a laciniis calycis,

Stigmata bina , compressa , patula.

o. P. campanuloides ; foliis lanceolatis glabris.

Caidis teres , erectus , totus glaber , ramosus , ped dis et ultra.

Rami alteriii , simplices , incurvato - erecti , caule bre- viores.

Folia alterna , sessilia , lineari-lanecolata , integerrima , marginata , infima basi subciliata , patula, internodiis lon- giora , pollicaria.

Flores in caule et ramis terminales , coerulescentes.

Verianthium monophyllum , glabrum.

( 31 ) Germen glabrum , obtusum , oblongum. Stiginata duo , compressa , obtusa , patula.

R O E L L A.

i. R. tenuifolia : foliis linearibus cil'mtis.

Tracheliuni tenuifolium. Prodrom. Capens. p. 38.

Crescit in summo monte inter Hottentots Hollands Kloof et Hout - hoek.

Floret Decenibri , Januario.

Cailles e radiée plures , brèves , fusci , nodulosi , herba- cei , birtl , digitales.

Raml alterni , cauli similes, foliis imbricatis tecti, curva- to - erecti.

Fùlla sessilia , approximati , imbricata, lanceolata, carti- lagineo - ciliata , ungvicularia.

Flores inter folia versus summitates sparsi.

Sfigma bifidum , laciniis aetate reflexis.

Variât corollis albis et coeruleis.-

2, R. ciliata -. foliis lanceolatis ciliatis , florihus termina-- libiis solitariis.

KoëUa ciliata et reticulata. LINN. Syst. Veget. XIV. p. 2IT. Spec. Plantar. p. 24I.

Crescit in collibus infra montes urbis Cap, et alibi, satis vulgaris.

Floret ultimis anni mensibus usque in Majum. Caulis fruticosus , ramosus , vix palmaris.

Raml subradicales,, divaricato - diffusi vel- incurvi, ramu- ïosi; ,, villosi'..

( 32 )

Fo'Ha sparsa , sessilia , lanceolata , glabra , margine cilia- ta ciliis cartilagineis niveis , erecta , ungvicûlaria. Axillae onu5tae foliolis aggregatis integris , ut ramos fere integros tegant.

Flores terminales , solitarii , magni , coerulei.

3- R- sficata : foli'is lanceolatis cUlaiis , florlbus ferini- nalibus ags-re2aiis.

Caiilis fruticulosus , brevissiinus , inferne ramosus et pa- rum decuinbens.

Rami inferne sparsi , fréquentes, elongati, simplices, cur- vato - erecti , spitbamaei.

Folia e gemmis fasciculata , sessilia , lanceolata , intégra et breviter ciliata , patentia , apice reflexa , glabra , vix lineam longa.

Flores in apicibus ramoram et ramulis supremis aggre- gati , albi.

Stigmata duo , revoluta.

4. R. squarrosa : folus ovaîis àeniatis cilialls , florihus fenninallbus aggregatls.

Crcsclt in fossa magna fiontis Taffelberg.

Floret Januario.

Caulis lierbaceus , statim a radiée ramosisimus.

Rami radicales , plurimi , simplices , curvatb - erecti , spithamaei.

Folia sparsa , ramos tegentia , sessilia ; ovata , dentata , ciliata ciliis taris cartilagineis ni\ eis , recurvato - squarro- sa , vix lineam longa. Flores in summitatibus ramorum aggregati.

(33 )

5. R. muscosa : foUls ovatis dentails rejîexis gîabris , flo' ribus terminalibus soUtariis.

Crescit in fossa infra frontem TafFelberg cum priori.

Floret a Januario in Junii usque mensem.

Caulis lierbaceus, tcnellus , mox a radice ramosus.

Rami filiformes et capillares , toti tecti foliis retrorsum imbritatis , diffusi, glomerati,

Folia alterna , frequentia , ovata , utrinque attenuata , dentata , glabra , reflexa , vix lineam longa.

Flores in ramulis terminales , solitarii , coerulei.

Siigmata duo , recurva.

Tabulae , quae vevo nondum excusae , siint. Samolus poiosus.

Pûlemonium roëlloides et carapanuloides. Roëlla muscosa.

'W-V-V-V-V-V-W-'

"KUAMKI Capenses , ires novae species , descripiae a Car. Pet. Thunberg,

Vix ulla est regio in toto nostro globo terrestri sicçior, siticulosior , aridior et arboribus atque umbraculiferis syl- vis magis orbata , quam quidam sub calidissima Zona sita illa et quasi deusta Africa. Integrae provinciae , illae quidem non raro vastissimae , stériles et inhabitatae ca- rent rivulis , lacubus , montibus , sylvis, succulentis tantum modo plantis , hinc inde sparsis , Stapeliis, Dlesembryanthe- mis , CrassiiUs , Cotyledonibus y Euphorblis , Alois , Cacaliis , Salsolls et similibus ditatae ac ornatae. Hae non nisi se- mel in annum pluvia humenctantur saepe exigua , sic [ut peregrinator haec déserta pervagare periclitans , ne Argi quidem oculis , animalculum detegere valeat ullum , prae- ter Mures nonnullos , in cavis terrae nidulantes atque suc- culentis regionis foliis nutritos. Nulla Mammalia alia , nul- lae omnino aves deteguntur , et quod mireris , ne Insecti species , nisi rarissime heic Metamorphosin percurrit suam; sic ut pauperrimae et maxime ingratae hae ipsae regiones merito appellari mereantur.

Montosae vero regiones Africae , rivis et torrentibus majoribus ditatae , solae homini habitabiles sunt , quae sylvulas alere valent , quae coli possunt , et quae , sub Sirio ardenti , laborem atque industriam Colonum rému- nérant fructibus uberrimis , optimis , saluberrimis , tam

( 35 ) Europae, quam Indiae utriusque. Sylvae itaque *in maxi- ma hac Orbis parte rariores , imo rarissimae sunt , nec alibi inveniendae , quara in fossis ad latera montium et in vicinia decurrentium majorura fluviorum.

In promontorio australi , Caput bonae spei dicto, florent plerumque hae sylvulae média aestate , hoc est mense De- cembri et Januario , fructus suos matui-antes insequentibus mensibus. Pleraeque hujus regionis arbores adhuc nobis ignotae sunt , nec nisi nomine incolarum vernaculo quali- cumque cognitae. Iteratis meis itineribus florentes non- nullas inveni arbores , non vero semper fructiferas , sic ut genus non semper mihi innotuerit. Nonnullas tamen examinare felicius successit , quarum familiam et usum tam medicum, quam oeconomicum indagare semper fui conatus.

" Inter bas arbores , e RHAMNI génère , très mihi licuit indagare novas Species 3 quae hucusque , vix nisi nomine notae , mereri videntur , quae icône et descriptione Curio- sis innotescant Botanicis. Et ut hujus mei voti fiam com- pos , illustri Socîetati phytographicae harum specierum hi- storiolam oblatam veUm.

KHAMNUS TETRAGONUS.

R. inermis joliis ovatiSj integris , sessilibus ; ramis tetra- gonls. Fig. . .

Rhamnus tetragonus. LUVIsf, Syst, Veget. XIV. p. 233.

Suppl. p. 153. THUNB Prodrom. Flor. capens. p. 44. Crescit in sylvis variis. Floret Novembri , Decembri.

5*

( 35 ) Ffutex crcctus , glaber , orgyalis et ultra.

Rami oppositi , tetragoni , elongati , divaricato - patuli.

Ramuli cauli similes.

Folici opposita, subdecussata , çessilia , ovata , acuta, in- tégra, glabra , nervosa , patentia , poUicaria.

Flores in ramulis terminales , subpaniculati.

Baccci ovata, glabra, infera, calyce coronata, unilocuîa- ris , monosperma»

Slylus unicus stigmatibus tribus,

Differt a CASSINE tetragona, cui valde similis est stru- ctura : floribus terminalibus , incompletis : foliis in- tegerrimis.

RHAMNUS CELTIFOLIUS.

II. incnins foliis ovaiis , scrraiis , glabris ; floribus axilla- ribus , solilarils, Fig. . . .

Celtis foliis subrotundis , dentatis ; flore viridi ; fr'uctu lu- teo. BURM. Afric. p. 242. t. 88.

Celtis Africana. BURMAN. Prodrom. Afric. p. 27.

Rbamnus celtifolius. THUNB. Prodrom. Flor. capcns. p. 44-

Crefclt prope rivulum Vais - rivier et alibi.

Floret Octobri , Novembri.

Caulls arboreus, orgyalis, erectus, ramosissimus, inermis.

Kami et ramuli alterni , foliis décidais tuberculati î iner- mes, glabri , erecti.

( 37 )

Folia alterna , petiolata , ovata , acuta , serrata ; supra saturate viridia, impresso - venosa j subtus pallidiora venis elevatis ; erecta , pollicaria ; suprema minora.

Petioli subtrigoni , glabri , semiungviculares.

Flores axLllares , solitarii , pedunculati.

Pedunculus filiformis , subpubcscens , erectus , semiun- gvicularis.

Perianthium monophyllam , subcampanulatum , viride , quinquedentatum dentibus acutis.

Corolla nulla. Squamcie calycis nullae.

Filamenta quinque, basi calycls in?prta, calyce breviora.

Antherae flavae.

Gennen superum , ovatum,

Stylus simplex , erectus , staminibus brevior;

Stigmata tria, patula.

RHAMNUS CAPENSIS.

H, aculeis solifariis recurvis ; foliis ovafis , excisis , inie- gris , glabris ; wnbelUs axillaribiis.

Rhamnus capensis. THUNB. Prodrom. Flor. capens. p. 44.

Cresclt in Groot-Vaders bosch aliisque sylvis.

Floret Januario.

Arbuscula erecta, glabra , ramosissima.

Raml et ramuli decussati, divaricato - erecti , obsolète angulati , cinerei , aculeati , aculeis solitariis recurvis.

Folia opposita , petiolata , ovata , obtusissima , excisa , intégra , glabra , subtus pallidiora , inaequalia , erecto - patentia , ungvicularia usque pollicaria.

( 38 ) Petioli lineam longi.

Flores subumbellato » aggregati.

Umbellae pedunculatae , axillares.

Pcrianthium monophyllum , tubulosum. Tubas ov?.tus , brevis , viridis , glaber , subangulatus , persistens. Limbus quinquepartitus , laciniae ovatae , acutae, rufescentes^ ere- ctae , deciduae.

Corolla nuU.3. , nisi calycis limbum velis , qui secedit et decidit exacta florescentia.

Filamenta nulla , sed squamae quinque , divisutis limbi calycis insertae , bifidae , brevissimae,

Jiïtherae ovatae , squamis intrusae.

Germen superum , convexiusculum ^ glabrum.

Stijlus simplex , brevissimus.

Stigmata plerumque duo , raro tria , obtusa.

Bacca subglobosa, glabra, calyce cincta , bilocularis.

SOLAKA Capensia , iconibiis et descrïptionihus illusirata a Car. Pet. Thunberg.

SOLANA antîieris suis pertusis et fructibus baccatis pul- cerrimis omnes fere plagas orbis terraquei inhabitant , et omnia fere climata perferre soient , aeque laete vigentia sub Arcto frigido , quam sub Sirio ardenti. Alit niniirum Europa saltem 5 species notas , Asia 12 , Africa circiter 15 et America plurimas , propria magis illorum patria.

Ex hisce numerosis admodum speciebus nonnullae her- baceae , inermes et débiles evadunt , dum aliae fruticosae valde sunt aculeis armatae^ et non paucae spinulis pungen- tibus omnium fera partium adeo obsitae , ut horridae mé- rite dici possint , licet flores nonnunquam speciosi, et fru- ctus , poma amoris dicta , flavescentes ac aurei, saepe ele- gantissimi fructicem ornent..

Australis Africae angulus , quem nomine Crpitis bonae spei insignire placuit , tam longe lateque a reliquis mundi partibus remotus , et vastissimo Oceano separatus, proprias suas non modo alit species hujus generis , sed etiam plu- res species cum Europa ut nigrum , et cum America ut lijcopersicum ac mammosum, atque cum Asia ut insanum sodomeum et fomentosuin communes; pseudocapsicum et tuberosum nullibi , nisi culta obvenerunt.

In lioc promontorio ultimo Africes , ante meum ad- ventum , non tamen notae erant aliae species , quam io-

( 40 ) menfosum et sodomeum , donec mihi contigerit invenire etiam heic indigenum nigrum , hjcopersicum , insanum y mammosum et praeter has très novas species , quadran- gulcire , niveum et Capense , quas heic imprimis illu- strare licebit , distincta invicem et a ceteris characteribus, quos in Prodromo meo Florae CajDensis dedi.

Cumqiie nullibi haec species vel perfecte et debitae de- scriptae, vel coloribus depictae fuerint j credidi , non su- pervacaneam vel vanam fore opîrani , qua melins haec singulares et ex ultipia australi Thule allât le species Bota- nophilis innotescant.

S O L A N U M N 1 G R U M.

S", caule iiiermi herbaceo ; foliis ovatls , dentalo angula- tls ', racemis distichis nutantlbus. ^VlLLDEJSfOfV. Spcc. Plant. T. i. P. o. p. lOjô.

Cfescit in Hortis Colonuni eoruniqus iviciniis extra et in urbe j circum urbem in collibus Lsuweberg et quoque infra Paardeberg , aiibique.

Floret Auguste et sequentibus vernalibus mensibus. Usas: Succus pro iinguentis ad sjmauda ulcéra a Colonis exprimitur.

SOLANUM LYCOPERSICUM.

S. cniih: iiienni y herbaceo-, foliis pinnatis: foUolis inci- sis , villosis -, racemis aphyllis. rVlLLDEJ^''. Spec. Plant. L Q. P- 2055- îlerba tota tenuissimlf^ubescens , non tomentosa.

( 41 )

SOLANUM QUADRANGULARE.

S. cnule inermi , fnitescenfe , ietrcigono ; foliis ovatis , in- tegris angulatisque ; floribus paniculatis. WILLDEN". Spec. Plant. I. o. p. î053. fig.

Crescit in Hottentots Holland prope littus , juxta Zeeko- ralley , in Houtbay juxta littus porti.

Floret Decerabri et sequentibus Mensibus usque ad Majum.

CauUs frutescens , ineimis, tetragonus, bipedalis et ultra.

Rami alterni , tetragoni , scabridi, curvato - erecti, parum ramulosi.

Folia alterna , petiolata , ovata , obtusiuscula , utrinque glabra , tenuissime scabra , erecto - patula , ifiaequalia , ungvicularia usque bipollicaria j in eodem saepe ramo in- tégra , et angulato - dentata.

Petioli depressi , ungviculares.

Flores terminales , paniculati , coerulescentes.

Pedicelli capillares-

SOLANUM INSANUM.

Tomentosiun et Sodomeum. JVILL DEJV. Spec. PI. I. o. p, ÎO57. 1045- 1045-

Cresciint circura Urbem Kap , in collibus et alibi, Florent Julio et insequentibus mensibus.

(42 )

SOLANUM MAMMOSUM.

S. caule aculeato, herbaceo ; foliis incisis , deniato-lobalis ^ villosis ; peduncuUs laterallbiis , unifloris. ^VILLDEjY. Sj)£e. PL I. o. p. ^040.

Cresclt prope BafFeljagts - rivier juxta Comp. post, inter arbusta.

Floref Novembri.

CauUs herbaceus , uti tota planta villosus , aculeatus.

Aculei flavescentes , inaequales , frequentissimi.

Kami cauli similes.

Folia alterna, petiolata , subcordata , oblonga , incisa sinubus rotundatis lobisque dentato - angulatis , utrinque villosa et in nervis aculeis longis flavis armata, erecta , palmaria.

Petioli villosi , aculeis longis patulis armati , bipollicares.

Flores in medio ramorum ; peduncuUs capillaribus , vil- losis , cernuis , aculeatis , pollicaribus.

Calyx hirius , aculeatus.

Corolla coerulea.

SOLANUM NIVEUM.

S. caule aculeato , frulicoso ; foliis ovatis , infegris, subtus fomentoso - niveis ; panicula decomposiia. fflLLDEJ^. Spec. PL I. o. p. 104,6.

Crescit prope Sylvam Essebosch et alibi j etiam cultum in hortis Urbis,

Floret Decembri , Januario et sequentibus mensibus, Radix perennis.

(43 ) Cniilis fruticosus , blpedalis ; adultus orgyalis , crassitie brachii ; aculeatus , erectus , totus pulvérulente - tomcnto- sus , niveus.

Kami alterni, cauli similss, armati aculeis flavescentibus.

Fulia alterna , petiolata , ovata , utrinque attenuata , acuminata , indivisa , intégra , nervosa ; adulta palmaria us- que spithamaea , supra nuda ; superiora digitalia , nivGO - subtomentosa ; suprema sensira minora , supra et imprimis subtus niveo - tomentosa ; poUicem atque palmam lata ; erecta , inermia omnia ; summa approximata.

Petioll tomentosi , inerraes , foliis multo breviores.

Panicula fiorum lateralis , supradecomposita.

PediincuU et Pedicelll dichotomie, trichotomi , sensimque racemosi , nivei , cernui.

Calijx totus densissime et corolla extus fparum pulveru- lento - niveae.

i>urcae glabrae.

Similis valde Solano Verhascifolio et suhinermi , sed di- stinctum aculeis , tomento , floribus.

Vsus : Baccarum pro Ungventis ; foliorum externe appli- catorum in prolapsu Vaginae et Uteri.

SOLANUM CAPENSE.

S. caule aculeato , frufioso ; foliis sinuato - pinnaiifidis , acideatis , glabris : laciniis ait émis , iiitegris , obtusis. WILLDEN. Sp. P/. J. 3- P- IO44. {Fig. . . .)

Crescit inter Krum - rivier et Zeeko - hvier , in campis graminosis.

6 *.

( 44 ) Floret Novembri , Decembri.

Radix perennis.

Caulis fraticosus , ei'ectiusculus , totus glaber , aculeatus;,. ramosissimus , vix pedalis.

Kami sparsi , teretes , virides , flexuosi , incurvati , acu- leati : aculeis flavescentibus , recurvis , frequentissimis.

RamuU cauli similes.

Folia sparsa , petiolata , ovata , inciso - pinnatifida sinu- bus rotundfitis , obtusa , utrinque glabra ; subtus juxta ner- vum dorsalem , rariiis supra aculeata , patentia , ungvicula- ria. hohi alterni , obtusi , integri.

Vetioli foliis duplo breviores , aculeati.

Flores latérales , pedunculati.

PeduncuU solitarii , inermes , uniflori et biflori , cernai.

Calyx aculeatus.

Corolla coerulea.

Bacca, glabra , rubra , magnitudine pisi.

LOBKLIAE Capenses , descriptionibus et nonnullae iconibiis illusîralae a Car. Pet. Thunberg.

LOBELIAE genus haud difficile dignoscitur a cognatis campanaceis plantis j structura enim corollae , quae singu- laris est , angustata , irregularis et a latere antheras trans- mittit , facile genus a CAMPANULA diversum ostendit. In Europaeis speciebus , uti et in Americanis antherae con- natae inveniuntur. Ad Syngenesiam Monogaraiam igitur olim fuit relatum. Capenses species plurimae eandem stru- cturam etiam servant; sed nonnullae aliae recentiori aevo fuerunt detectae antheris liberis , ejusque loco filamentis basi in cylindrum coalitis instructae. Harum itaque , sub CYPHIAE nomine, novum Genus censtituit Prof- BERGIUS, illudque in Monadelphia collocavit , usque dum illustr. WILLDENOWIUS, facillime perspiciens affinitatem Lobelia curn Campanula , idem Cyphiae genus ad Pentandriam , merito amandavit. Ego vero , postquam videram, lubricam valde esse notam , a coalitione tam filamentoruin , quam antherarum desumtam non modo in Lobeliis , sed etiam in VioliSf Kuhnia et aliis ; non potui non Ciphiarum plures a me détectas species cum Lobeliis conjungere , semper studens natuxae sequi vestigia , nec génère separare na- turalia.

Lobelia iriquetra et coronopifolia antheris suis connatis , in ceteris valde similes sunt Lobeliae buîbosae , quae ad

( 45 ) Cijphias relata fuit. Lusus naturae in eo consistit , ut , dura antherae sint connatae , filamenta deprehendantur libéra , et contra filamenta , basi saltem , coalita , dum antherae separatae ab invicem fuerint.

Dum in Capite bonae spei mihi contigerit non paucas Lobeliae species , ante omnino ignotas détegere et descri- bere : atque hae species , post quadraginta fere annos , sal- tem plurimae adhuc inveniantm- Botanicis parum notae , non ingrata forsan erit mea opéra , qua , dum Floram ca- pensem completam edere , per fatales maxime circumstan- tias , non licet , hasce descriptiones , adjunctis nonnullis iconibus , conquisitas cum sciendi cupidis communicem.

Species LOBELIAE capenses sunt :

* foliis integris.

1."" Setacea -. foliis filiformi - setaceis.

2. Linearis : foliis linearibus glabris.

3. Simplex : foliis linearibus villosi?.

4. Volubilis : foliis linearibus integris dentatisque , caule Tolubili.

5. Pinifolia : foliis lanceolatis subtrigonis glabris.

6. Scabra : foliis linearibus marginatis scabris.

7. Depressa : foliis oblongis glabris, caule decumbente.

8. Hirsuta : foliis ovatis hirsutis, caule erecto fruticoso.

* * foliis déniai is.

f caule decumbente.

9. "Erinus: foliis lanceolatis glabris, pedunculis folio longioribus.

( 47 )

10. Erinoides : foliis lanceolatis glabris , pedunculis folio brevioribus.

11. Lutea: foliis lanceolatis serratis, floribus subsessilibus.

12. Crenafa : foliis lanceolatis crenatis, caule volubili.

13. Anceps: foliis obovatis lanceolatisque, caule ancipiti.

14. Repcns : foliis obovatis dentatis cauleque villosis.

15. Patula: foliis ovatis sinuato- dentatis villosis, ramis difFusis.

16. Thennalls: foliis ovatis serratis, caule piloso-hispido.

17. Piibescens : foliis ovatis ellipticisque villosis , caule angulato.

18. Pygmaea -. foliis subrotundis serratis , caule hirsute.

19. Minuta: foliis rotundatis lobatis , caule glabro.

i i Caule erecto.

20. Cinerea: foliis lineeribus dentato-spinosis tomentosis, floribus sessilibus.

21. Tomenfosa : foliis linearibus dentatis tomentosis, pe- dunculis longissimis.

22. Debilis : foliis denticulatis glabris.

23. Sccunda: foliis obovatis lanceolatisque glabris, racemo secundo.

24. Urens : foliis ovato - oblongis lanceolatisque glabris , floribus solitariis.

25. Bifida : foliis ovatis dentatis glabris , caule bifido.

26. Bellidifolla : foliis ovatis dentatis hirsutis , caul© simplici.

27. Phijteuma : foliis^oblongis crenatis radicalibus.

(48) * * * foUis pinnatifidis.

28. Triquetra : foliis lanceolatis dentato - pinnatifidii ,

caule glabro.

29- Coron9pifo!ia ; foliis oblongis dentato - pinnatifidis ,

caule hirto.

33. BulbDsa : foliis pinnatis , pinnis linearibus.

31. Cardaniiiies : foliis pinnatis , pinnis ovatis dentatis.

32- Incisa -. foliis inciso - subpinnatifidis,

33- Di^itata : foliis digitato - pinnatis , caulo volubili.

1. L. setacea. Caulis herbaceus , solitarius vel plure» e radice , filiformes, glabri , erecti , palmarès.

Folia alterna , filiformi - setacea , glabra , erecta , un- gvicularia.

Flores in summo caule axillares . solitarii , pedunculati , nutantes.

PedunciiJi capillares , longitudine foliorum.

2. L. llnearis. WILLDENOW. Spec. Plant. 1. p. 937. Crescit in fronte Bocklandsberg , prope Paardeberg et

alibi.

Floret Octobri et sequentibus mensibus.

Caulcs e radice plures , teretes , rugoso - striati , glalri , simplices , erecti , spitham^aei-

Folia alterna, sessilia , linearia , intégra, glabra, plana, patentia , pollicaria.

Flores in axillis foliorum solitarii , pedunculati, coerulei.

Pedunculus folio duplo brevior.

3. L. simpJex. WILLDEN. Spec. PI. 1. p. 937.

Caulis annuus , herbaceus , simplex . erectus , parura pi- losus , palmaris.

( 49)

FoUci alterna , sessilia , linearia , intégra , margine refle- xo incrassata , villosa , ungviculaiia.

Flores latérales et terminales, pedunculati , solitarii, coerulei.

Pedunculi capillares , foliis longiores.

Calyx lineari - lanceoiatus , villosus,

4. L. volubilis. Cyphia volubilis. WILLDEN. Spec. PI. I. p. 1)52.

lîerhci tota glabra.

Radix fibrosa , annua.

Caiilis herbaceus , filiformis , volubilis , vix ramosus.

FoUci alterna , sessilia , remota , linearia , intégra et den- tata, margine revoluto incrassata, patentia , pollicaria ; axillae minoribus foliis onustae.

Flores in axillis foliorum solitarii , pedunculati.

Pedunculi capillares , flexuosi , uniflori.

Corolla ringens , subpentapetala.

Stamina 5 , filamentis coalitis , antheris liberis.

5. L. pinifolia. WILLDEN. Spec. Plant. I. p. 937-

Crescit in montium lateribus prope Cap vulgaris et alibi.

Floret Majo et sequentibns mensibus.

Caulis frutesccns , teres , fuscus , a casu foliorum nodu- losus , flexuoso - erectus , glaber , superne ramosus , spi- tharnaeus usque pedalis.

Rami in superiori caulis parte dichotomi vel subver- ticillati, brèves, subfastigiati , foliis tecti.

7

( 50 )

Folia sparsa , sessilia , in ramis et ramulis conferta , lan- ceolata , acuta , intégra , supra concava , subtus carinata , imbricata , giabra , pollicaria superioribus sensim minoribus.

Flores in apicibus ramorum terminales , bini vel plures , pedunculati.

Pedunculi brèves ,. pilosi villo albo , uti et calyx et co- rolla ex tus.

6. L. scabrct. Caulis filiformis , debilis , flexuoso -erectus hirtus , parum ramosus.

Folia sparsa , sessilia , linearia , acuta , intégra , mavgine revoluto marginata , subsecunda ,, scabrida , patula , ungvi- cularia.

Flores axillares , solitarii , pedunculati. Pedunculi flexuosi , villosi , folio duplo longiores. Calyx et Corolla hirti.

7. L. depressa. WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 940. Cresc'd locis arenosis extra Urbem Cap , et in collibus

infra TafFelberg..

Radix annua , fibrosa.

Caulis fdiformis, glaber, albus, terrae adpressus, ramosus.

Ranil sparsi , fréquentes , capillares , flexuosi , glabri , diffusi.

Folia alterna , breviter petiolata , ovato - obîonga , obtu- sa , intégra , giabra , lineam longa.

Flores in axillis foliorum solitarii , pedunculati . minuti.

Pedunculi capillares , uniflpri , folio duplo longiores.

Corolla albida.

( 51 )

8. L. hirsufa. WILLDEN. Spec. Plant. I. p. 951. CauUs fructicosus , fuscus , hirtus , erectus , spithamaeus. Rami sparsi, filiformes, patentes, hirsuti.

FoUa alterna , sessilia , ovata , obtusa 5 supra sulco exa- rata , glabra ; subtus carinata, hirsuta pilis raris albis; mar- gine revoluto intégra , patentia , vix ungvicularia.

Flores terminales , sessiles , coerulei.

Vedunculi e ramis continuati , elongati , filiformes , ra- rissime pilosi , apice flexuosi , cernui , uniflori , vel biflori.

Calyx et Corolla extus hirsuti.

Obs. Caulis ratni interdum sunt elongati , flexuosi et dif- fusi. Folia intégra sunt, licet a ciliis et margine replicato- denticulata appareant,

9. L. erinus. WILLDENOW. Spec. Plant. 1. p. 948.

Caulis simplex , herbaceus , filiformis , flexuoso - erectus , elongatus , glaber.

Folia sessilia , lanceolata , basi intégra , apicem versus serrata , glabra, patentia, ungvicularia et pollicaria.

Flores axillares , solitarii,

PeâuncuU filiformes, apice incpassati , glabri florcntes erecti , iructiferi geniculato - horizontales , folio duplo lon- giores.

Variât caulibus pluribus radicalibus , foliisque villosis.

10. L, erinoides. WILLDEN. Spec. PI. L p. 949. Cresclt in collibus extra urbem.

Caulis fiUformis , flexuosus , erectus , glaber.

7*

( 52 ) Rami alterni , pauci , cauli siiniles.

Folla alterna , lanceolata , inferne attenuato - subpetiola- ta , serrata , glabra , patentia , poUicaria.

Flores axillares , solitarii , coerulei.

PcdiincuU ex axillis foliorum ,- uniflori y folio duplo bre- viores.

11. L. lufea. WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 950.

Cresclt in collibus arenosis prope Cap vulgaris et alibi.

Floret Majo , Junio.

Cailles herbacei , saepius pluies e radiée , decumbentes , apice Hexuoso - erecti , filiformes , glabri vel tenuissime vil- losi , digitales usque pédales.

Rami pauci , similes.

Folio, alterna , sessilia , lanceolata , acuta , serrata, serra- taris circiter quinque utrinque , glabra , saepe secunda , patentia , unguicularia.

Flores in apicibus caulium et ramojrum subsessiles , sub- spicati , lutei.

Antherae leviter cohaerentes , apice albo - hirsutae.

12. L. crenaia. WILLDENOW. Spec. Plant. L p. 952.

Caulls herbaceas , Hliformis , decumbens et volubilis, uti tota planta glaber , parum ramosus.

Folia alterna, breviter petiolata , lanceolata, cren.ato- serrata , patentia , axillis interdum foliolis duobus onustis , inaequalia ^ pollicaria et ultra ; inferiora acuta , superiora minora et obtus a.

( 53- ) Flores alterni , axillares , ex axillis folionim superioiuni ,- solitarii , pedunculati. Pedunculi uniflori , capillares , vix longitudiiie foliorum.

13. L. anceps. WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 949. Caulls herbaceus, alato - anceps , simplex, glaber , flexuo-

sus , decumbens , spitîiamaeus.

FoUa inferiora petiolata , obovata , obtusa , crenata , supra glabra , subtus pubescentia , ungvicularia vel paulo ultra ; supeviora sessilia , decurrentia , lanceolata , obtusa , serrata >, glabra , erecta , ungvicularia ; suprema sensim minora.

Flores ex axillis foliorum superioribus , solitarii, coeruleî; Vedunculi capillares , uniflori , folio paulo longiores.

14. L. repeiis. WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 950. Crescit locis arenosis extra urbem.

Flcret Januario.

CauUs simplex , veî plures radicales, herbacei, filiformes, rugosi , tenuissime pubescentes, flexuosi, decumbentes, pal- marès et ultra.

Folia subpetiolata , obovata , obtusa , obsolète dentata , subtus imprimis tenuissime hirsuta, superiora magis inferne- attenuata , patentia , ungvicularia.

Flores versus apicem ramorum axillares , coerulei.

Pedunculi solitarii , uniflori , folio breviores,

15. L. pntula. WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 944. GrescU in Lange Kloof et aliorum Montium vallibus.

( 54)

Flot'et Novembri et sequentibus mensibus.

Caules e radice saepe plurimi , -vel mox ramosi , filifor- mes , apice capillares , elongati j simpllces vel remote di- cliotomi , patentissimi et diffusi , lugosi , glabri , pédales et ultra.

Folia pauca in înferiore parte caulium , alterna , vel ex axillis bina aut tria, jietiolata, ovata vel oblonga , acuta , sinuato - dentata , villosa , patentia , ungvicularia , usque pollicaria ; folia superiora lanceolata.

Vetiolus semipollicaris.

Flores alterni , remoti , pedunculati , cernui.

Pedunculi solitarii , capillares , foliolo longiores.

16. L. thennalis WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 950.

Crescit in regionibus tliermarum prope rivum Elefantis orientalem , in ipso saepe rivulo aquae calidae.

Floret Januario.

Caules plures e radice , vel mox ramosus, berbaceus, de- cumbens ramis alternis difFusis , valde birsutus pilis densis albis strigosis , apice erectus.

Folia sessilia , alterna, ovata, iitrinque attenuata , "acuta , argute serrata , supra glabra , fubtus piloso-hispida , erecto - patentia , ungvicularia.

Flores axiliares , solitarii, lutei.

PeduncLili folio breviores et calyx hirsuto - strigosi pilis albis.

17. L. pubescens. WILLDENOW. Spsc. Plant. L p. 950. Caulis angulatus , flexuosiis , uti tota planta villosus , de-

curabens , bresis , ramosus.

( 55 ) Rami alterni , Hexnosi , apice erecti.

Folici inferioia ovata , petioluta , alterna , denticulata , villosa , ungvicularia ; superiora elliptica. Flores in apicibus vamorum racemosi , albi. PeduncuU solitarii , uniflori.

18. L. pijgmnea. WILLDEN. Spec. Plant. I. p. 95 L Crescit in rimis montis Ribeck - Kastel.

Floret Octobri, Nevembri.

CauUs herbaceus , tenev , decumbens , ramosus , tenuissi- me villosus,

Rami capillares , diffusi > cauli similes.

Folia alterna , petiolata , orbiculata , serrata , serraturis argutis , utrinque tenuissime villosa ; lineam longa.

Petioli capillares , birti , folio paulo longiores. Flores axillares , pedunculati.

PeduncuU ex axillis foliorum solitarii y uniflori , capilla- res , hirti r foliis duplo longiores.

19. L. minuia. WILLDENOW. Spec. PI. I. p. 947. Crescit in rimis rupium summorum et planitiei tabularis

montis prope Cap.

Floret Februario , Martio , Aprili,.

Caulis tenerrimus , herbaceus, capillaris, glaber, simplex, erectiusculus , vix pollicaris.

Folla alterna , petiolata , rotundata , triloba , lobis obtu- sis ,- glabra , lineam longa.

Petioli tenuissimi , folio longiores.

{56)

Flores axillarcs , pedunculati , albi.

PedunciiU capiliares , uni^pri , foliis longiores.

liadlx tenuissime fibrosa.

Folia superiora plerumque majora.

20. L. cinerca. WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 9l2.

Crescit in Roggeveld.

Florct Novembri et sequentibus niensibus.

Radix annua , subfusiformis , longe descendes , simplex , laevi?-

Gaules e radiée plures , divaricato - erecti , teretes , lae- ves , glabri , albidi , inaequalcs, subsimplices, vix palmarès.

Folia alterna, sesiilia , linearia , acuta , dentaLo-spinosa, margine incrassata, patentia apice reflexo, inferiora glabra, superiora cinereo - toraentosa , ungvicularia. Flores terminales , subracemosi , albi, -' Calijx cinereo - tomentosus.

21. L. iomentosa. WILLDENOW. Spec. Plant. L p. 943. Crescit in Montibus Lange Kloof. Floret Novembri.

Caiilis frutescens , teres , fuscus , pubescens , erectus, ramosus.

Kami alterni , subfastigiati.

Folia sessilia , linearia , obtusa , dentato - pinnatifida , to- mentosa , patentia, imbricata , ungvicularia.

Flores terminales , rarius bini , saepius solitarii, PeduncuU e ramis elongati , filiformes , erecti , glabri, palmarès usque spithamaei.

Corolla coerulea , extus uti et calyx hirsuta.

( 57 )

22. L: debilis. WILLDENOW. Spec. Plant. I. p. 945. Radix annua , simplex , bifida vel trifida , altedescendens. Gaules e radice plures , lierbacei , filiformes , fiexuoso -

erecti , subsimplices , glabri , palmarès.

Fu]ia alterna, sessilia , linearia , remote denticulata, mra'gine refiexo incrassata , glabra , pateatia , ungvicularia.

Flores terminales , solitarii , coerulei.

Peduncull e caulibus continuât!, aphylli ,, flexiioso-erecti.

Calyx et corolla extus tenuissime villosae.

23. L. sccunda. WILLDENOW. Spec. Plant. L p. 943. Crescit locis arenosis , vere inundatis , extra Cap. Floret Januario.

Radix fasciculato - fibrosa , annua.

Gaules e radice plures, berbacei , filiformes, tenuissime striati et pubescentes , erecto - incurvi , simplices , palma- rès usque spithamaei^

Folia inferiora atLffïWdto - petiolata, obsolète denticulata, obtusa , glabra, patula , ungvicularia,- superiora sessilia, in- ferne magis attenuata , lanceolata , saepius intégra , ramis dentata , erecta , vix ungvicularia , sen=im minora.

F/orf s racemosi , ex axillis foliorum , secundi. Pedunculi solitarii, uniflori, folio breviores. Corolla alba et cahjx extus pubescentes. 24. L. urens. WILLDEN. Spec. Plantar. I. p. 946. Radix fibrosa , annua.

Cnulis berbaceus , erectiusculus , subramosus , glabei" , spitbaraaeus.

( 58 ) FoUa alterna, sessilia : inferiora ovato - oblonga , tenuis- sime serrata, glabra , utigaicularia usque pollicaria ; superi- ora lanceolata , sei'rata , breviora.

Flores ex axillis foliorutn superiorum solitarii , peduncu- lati , caerulei.

Peduncidl uniflori , folio duplo breviores.

25. L. bifida. Crescit in Monte Bork - land prope mar- ginem ipsius frontis.

Floret Novembri.

Radix annua , tenuissima.

Caulis herhciceus , filiformi - capillaris , glaber subaphyl- lus , erectus , siniplex , apice bifidas , rarius bis bifidus , pollicaris usque digitalis.

Folio, radicalia , subpetiolata , obovata , denticulata . gla- bra , non conspicue pubescentia , lineam longa ; caulinum solitarium vel bina alterna , lanceolatum , erectum , minutuin.

Flores terminales , solitarii , coerulei.

"Braciea lanceolata in dichotomia caulis.

26. L. bellidifolia. WILLDEN. Spec. Pi. I. p. 941- Radix tenuis , annua , fibrosa.

Caulis herbaceus , filiformis , simplex , erectus , pilis al- bis hirtus , palmaris.

Folia inferiora petiolata, alterna, ovata, dentata , pilis albis hirsuta , patenti - erecta , ungvicularia j caulina magis lanceolata , sessilia , auctiora , minora.

( 59 ) Flores în surnmo caule paniculato terminales, solitarii , coerulei.

Pedunculi capillares , flexuosi , folio longiores.

27. L. phyteuma. Cypliia phyleuma. WILLDENOW. Spcc. Plantai-. I. p. 953.

Rcidlx annua.

Folia radicalia , plurima, breviter petiolata , seit inferne attenuata , oblonga , obtusa , crenata , villosa , patenti - de- pressa , pollicaiia et ultra.

Scapus tores , striatus , glaber, simplex, flexiioso - erectus, palmaris usque pcdalis.

Flores alterni , plurimi , in summitate subspicati. Bracteae sub singulo flore ovatae , acutae , dentatae , re- flexae ; supremae ciliatae.

Fllamenta connata antheris liberis birsutis.

28. L. irlquelrn. WILLDENOW. Spec. Plant. I, p. 94L Crefcit in collibus infra latus orientale Taffelberg. Floret Junio , Julio.

CniiltS berbacei , basi saepe decumbentes , dein ereeti , glab»i , simplices vel apice ramosi , pédales et ultra.

Raml pauci , alterni , subapbylli.

Folici alterna, sessilia , lanceolata , dentata, saepius den- tato - pinnatifida , glabra , pollicaria.

Flores in suprerno caule et ramis alterni , pedunculati , saepe subfastigiata , coerulei.

Pedunculi inferiores longiores, superiores sensim breviores.

( 60 ) 29. L. coronopifolia. WILLDENOW. Spec. PI. ï. p. 952; Crescit in collibus infra Taflelberg ubique. Floret Martio et insequentibas mensibus.

Gaulis suffruticosus , erectiusculus ;, brevis, hispidus , pol- licaris usque palmaiis.

Folia frequentia , subpetiolata , oblonga , serratopinnati- fida , hispida pilis albis , erecto - patentia , poUicaria.

Peduncidi ex apice caalis elongati , aphylli , glabri , erecti , uniflori , raro biflori.

Flores coerulei,

30- L. bulboscî. Cyphia bulbosa. WILLDEN. Sp. PI. L p. 953.

Crescit in collibus infia TafTelberg ad latus occidentale , et Lsuweberg atque in campis inttr promontorium et seri- em longam montium.

Floret Julio , Auguste.

Radlx annua , fibrosa , descendons , bulbo termi'nata.

Caalis saepe simplex, raro raniosus ramis paucis ex infe- riori caule saepe versus apicem aggregatis , erectus , pal- maris usq^ue spitliamaeus.

Folia pinnatifida , glabra. Vinnae inaequales, lanceolatae; suprema folia saepe siinplicia.

Filamenia coalita antheris liberis,

Corolla pantapetala petalis cohacrentibus , facile tamen separandis.

( 61 )

31. L. cardamines. Cyphia cardamines. WILLD. Sp. PI. I. p. 953.

Crescit in canipis sabulosis extra urbem Cap,

Folia radicalia , petiolata , pinnatifida , digitalia. Pinnae

©vatae , utrinque attenuatae , dente uno alterove notatae ,

ultima biloba ; villosae.

Flores racemosi pedunculis brevissimis. Filamenta in cylindrum connata. Jntherae hirsutae , liberae.

32. L. incisa. Cyphia incisa. WILLDEN. Spec. PL L p. 953.

Crescit extra urbem in collibus.

Floret Septembri.

Radix descendens , annua.

Fulla radicalia, petiolata, inciso - pinnatifida ,■ villosa , pol'icaria.

Vetioll pollicares-

Flores recemosi pedunculis brevissimis,

Verianthium monophyllum , profunde 5-partitum: ïaci- niae ovatae , villosae ^ patentes , corolla tripîo breviores , lineam longae.

Corolla bilabiata , albo - incarnata , pentapetala. Petala tria superiora cohaerentia , facile separanda, apice recurvo- patentia ; duo inferiora pendulo - reflexa : omnia lanceolata.

Filamenfa ad médium connata, villosa, brevissima, Anthcrae ovatae , extus villosae , non ccnnatae. Stylus filiformis, longitudine filaraentorum,-

( 62 ) Stlgma capitatum ,, obtusum , patherijorme.

33. L. digitata. Cyphia digitata. WILLDEN. Spec. PI. I. p. 953.

Lobelia cyphia. LINN. Syst. per GMEL. p. 357.

Hottentottis : Barup.

Crescit in campis arenosis inter Kap et Drakenstein, in collibus infra Duyvelsberg et alibi,

Florei Junio , Jalio et Auç-usto.

Radix bulboso - carnosa.

Caulis filiformis ; volubilis, simplex, glaber., striatus.

Folia alterna, sessiiia , digitato - pinnata. Phinae linea-

res, supra sulco , subtus costa longitndinali marginibusque

reflexis , patentes, glabrae , tertiam lincae partem latae, poUicares.

Flores in summo caule alterni , pedunculati.

PeduncuU filiformes, patentes, sttiati , glabri , jDurpura- scentes , uniflori , semiunguiculares,

Bractea sub pedunculo foliacea , ovata , foliis similis , longitudiae pedunculi.

Berianthium 1 - phyllum, germini circnmdatum , 5-fidnm. 'Laciniac ovatae , convexae , auctae , erectae, glabrae, pcr- sistentes , lineam dimidiam lonsae.

Corolla 1 - petala , ringens, hnhium inferius fere ad basin a superiori divisum , leviter cobaerens basi , limbo triparti- tum ; laciniae lanceolatae , acuta^ , concavae , patentes , a medio ad basin cohaerentes , divieibiles. habium superius a basi ad médium divisibile , cobaerens j llmbus tripartitus :

( G3) lacinliie reflaxae , reliquis similes , ungvicularas. Corolla albidocoerulea est, et vere pentapetala; sed petala tria in- feriora et duo superiora invicem cohaerent facile separaii- da usque ad basin.

Fllamenta qninque , basi in unicum corpus connata, api- ce subulata , alba , longitudine calycis.

Antherae separatae , oblongae , oiivaceae , erectae , dorso albo - pilosa.

Stylus brevis , filiformis , erectus , virescens , longitudine staminum.

Stigma simplex , obtusum , obliquum , barbatum.

Ccrp5U?a subrotunda, augulata, glabra, bivalvis, b ilocuîaris. Usus : Radix ab Hottentottis comeditur non raro.

GRAMiyUM Capensiiim specks quafuor novae , desoiplae a Carolo Petro Thunbcrg.

Quo difliclius n.Uurale quodJ\m a similibus et cognatis afFinibus distinguatur , eo magis necessarium erit , illud omni , quo fieri potest modo , adeo suiTicienter et descii- ptione compléta, et icône accur.itiori illustr.ire, ut scrupuli vel dubitationis de charactere proprio et vero ne minimum supersit. In dignoscendis Graminibus, minoribus utplurimum fructificationis partibus instructis haec imprimis valet ré- gula. Ordo enini -hic, maxime naturalis neque fiorum ra:igni- tudine , neque colorum pulcherrimorum elegantia super- bire solet ; sed simpliciori sua structura , culmo herbacée , foliis indivisis , floribus glumaceis , seminibusque nudis , fa- rinosis ac glutinosis eo majorera ubique ofFerre utilitatem.

Unico Cotijledonis folio excrescunt , folla lineari ensi- formia explicant , culmos articulâtes iistulosos attollunt, flores inconspicuos sub nuptiis aperiimt , et semina exigua nudiuscula raaturant.

In omni orbis angulo , aeque sub ardenti Sirio , ac sub fri^ida Arcto obvia vigent et floreut , omnes tam climatis , nuam hominum injurias patienter ferunt , frequentissima perenni suo virore telluris superficiem ornant , inJinitae animalium multitudini pabulum dilectum praebent , Imma- noque generi culta sanum uberrima copia nutrimentum suppeditant.

( '65 ) GRAMINA itaque , tam iniii:î , ac quidem sine omni fere ornamento a Sapientissimo Creatore tiobis rclicta, non inutile erit propius nosse , et in usus nostros convertere.

Plures illustres Botanici graminum îiistoriam conscribere studuerunt , ut in génère Scheuchzerus , Schreberus , alii ; in specie Monographias horum dedeiunt non pauci.

Inter multas alias , antea ignotas plantarum species , quas in Capite bonae spei Africes australis detegere et coUigere niihi contigit , non paucae reperiuntur e tribu gramiiieo novae , quae ut descriptae et depictae Botanicis curiosis innotescant , dignae videntur. Ex iis quatuor spe- cies pro Actis Societatis Phytograpliicae Gorinkensis selec- tas volui, quorum iconibus descriptiones succinctas adjungo, atque Societatis scrutinio accuratiori subjiciendas ofFero.

1. SCHOENUS in a ni s.

Sch. culmo tereti aphyllo , spicis paniculatis , gbimis acutis. Tab. . . .

Schoenus inanis. Prodrom. Flor, Capens, P. I. pao-. 16. WILLDENOW. Spec. Plantar. I, p. 265.

Crescit hinc inde juxta rivulos.

Culinus teres , aphyllus , enodis , inanis , laevis , vix con- spicue striatus , erectus , crassitie pennae , bipedalis.

Spicae florum plurimae , paniculatae , panicula patenti.

Spiculae in ultimis pedunculis sessiles , duae vel très , oblongae , brunneae,

Glumae ovatae , concavae ; integrae , mucronatae.

9

( 66 ) Involucrum infimum commune lanceolatum ^ concavum j. acuminatum , laeve , panicula multoties brevius , ungvicu- lare ; partialia sub ramifiationibus sensim. breviora.

Vsus : e culmis facile flexilibus Hottentotti varia uten- silia pro lacté conservando et domibus tegendis contexere y sciunto

2^ ALOPECURUS e china tu s. Tab. . .

Al. panicula spicata ovata , glumis punctatis ciliatis , culmo geniculato.

AlopecLirus echinatus. Prodr. fL câpens. 1. p. 19. WILLDEN. Spec. Plantar. p. 358.

Crescit rarior occurrens in collibus infra montes.

Kadix fibrosa.

Culinus filiformis , geniculatuS; glabar , palmaris.

Folla lineari-filiformia ; setaceo-acuminata , punctato-sca- bra , pilosa , erecta , culmo longiora.

Panicula coarctato - spicata , ovata , ungvicularis.

Cahjx biglumis , uniflorus : glumae concavae, lanceolatae, setaceo - aristatae arista purpurea , punctato - scabrae et ciliatae.

Cor alla calyce brevior.

2. DACTYLIS hispida. Tab....

D. panicula spicata ovata nuda , calyce hispido , genicu- lis barbatiSo

Dactylis hispida. Prod. Flor. Cap. I. p. 22. WILLDEN. Spec. L p. 409.

Crescit in resio-nibus Swart - land.

( G7 ) Florei Septembri, Octobri.

Radix fibrosa.

Culmiis e radice solitarius , duo vel très, filiformis , ge- niculato - inflcxus, erectus, purpurascens, glaber, subpedalis.

Folia radicalia pluva , filiformia , glabra , digitalia ; in culmo subulata , patentia , vaginarum ore pilis albis bar- bata , pollicaria.

Panicula absque involucro, spicata , ovato - subrotunda , e pluribus spiculis glomeriita, semipollicaris.

Vcdunculi et Pedicclli glabri , brevissimi.

Calijx bigluinis, biflorus : glumne lanceolatae, naviculares, extus purpurascentes , pilis albis undique liispidae ; altéra gluma longior , carinata , longius acuminata.

Corolla tota glabra.

4. EH RH ART A r a m 0 s a. Tab. . . .

E. valvulis corollinis exterioribus scabris retusis muticis , panicula coarctata , culmo ramoso suffrutescente.

Ehrharta digyna. Prodrom. Flor. Capcns. P. I. p. 66. Melica ramosa. Prodrom. FI. Cap. P. I. p. 21. Crescit prope Zoete Melks Valley. Çulmiis glaber , erectus, ramosus , tripedalis. Rami dichotonn , teretes , glabri , vaginati. Folia inferiora vaginantia , lanceolata , sLriata, glabra; superiora linearia.

Pnniculae terminales , erectae , coarctatae , bipollicares. PeduncuU duo seu très , conferti , inaeqaales , uniflori.

Quelques observations de Botanique par JV". A. DESFAUX , Membre de plusieurs Sociétés savantes.

C'est en cherchant les caractères des objets que nous voulons déterrainer , qu'il nous arrive souvent ou de leur trouver das différences autres que celles indiquées déjà ,- oa de les reconnoitre comme n'ayant point encore été dé- crits : parmi un grand nombre d'observations de l'un et de l'autre genre que j'ai été dans le cas do faire , je vais en présenter quelques unes qui auront peut - être un certain degré d'intérêt pour ceux qui s'occupent de Tétude des" plantes cryptogames. La première que j'offrirai est relati- ve à un nouveau genre détaché de celui des Aecidlum , et qui me semble aussi distinct que la Roestelia , distrait du môme genre par Rcbentiscli. Dans la Roestelia l'oper- cule est formé par une réunion de filaments ; dans la Sphaerotheca , c'est une petite calotte sphérique qui cou- vre l'ouverture du petit champignon , ce qui est un mode distinct des Aecidium ordinaires , dont l'ouverture fermée par réunion n'offre point de corps particulier qui en fer- me l'orifice.

SPHAEROTHECA.

Peridia subglobosa membranacea apice dehiscentia. Oper- culum hemisphaericum circurnscissum , ore circulari subin- tegra. Pulvis farinaceus subglobosus , filamentis nequa- c|!uam intermixtus. ( Fungillus in foliis vivis parasiticus ).

( 69 )■- SPHAEROTHECA albescens. Aecià'mm Thesii Terf Journ. bot. Vol. 2. p. 311. Hypo - et epipliyllum , peridils gparsis distinetis albidis , operculo pellucido. Habitat in Thesio Linophyllo.

Il n'est point inutile de donner la figure des espèces qui n'en ont pas encore , parceque malgré que ces mêmes espèces puissent être vulgaires , souvent on est très - satis- fait de pouvoir s'assurer par la vue d'une figure si l'espè- ce que l'on observe est exactement celle décrite et figu- rée. Le Sclerotium dunirn est très commun, mais il prend tant de formes différentes , se trouve sur tant de plantes de genre et de familles distinctes , qu'on ne peut pas s'é- tonner s'il est quelquefois méconnu ; je l'ai trouvé dans l'mtérieur des tiges de plussiours Ombellifères , particuliè- rement dans riierach'um SphondijHum , dar.s l'épaisseur du rachis cylindrique du Z.a I\Iaijs L.

SCLEROTIUM durum.- Fers, ench, I. p. 121. Forma, varium : ovatum , rotundum , complanatum aut depressi;m ,

extus rugosurn nigrum , intus carn3 alb.-^. Ad corticeni emortuarura plantarum , praecipue Graminearum et Cruci^ fer arum.

SCLEROTIUM quercinum. Fers. disp. metb. fung. p^ 15. Epiphyllum , nervis adfixum , sparsum sessile , in pri- ma aetate convexum laeve sordide pallidam , deinde ni- grum sub-comphnatum aut concavum tugosum. Frovenit autumno in foliis deciduis madidis quercinis faginisque.

SCLEROTIUM stercorarium. Dufour in Decar.d FI. fr,. lio. 744. Tuberculio griseo - nigrescentibus liberis diiformU

( 70 ) bus , extus rugosis , intus carne alba solida. Crescit in îi- mo vaccino siccato aestate .autumnoque.

Il ne faut chercher celte singulière production que druis les fientes de l'année précédante et seulement dans celles qui n'ont point été attaquées par les insectes; on est pres- que toujours certain de l'y rencontrer dans différents états. Ce cliampignon quelquefois de la grosseur d'un grain de plomb a tirer , est couvert dans sa jeunesse d'une assez grande quantité de filets blanchâtres entrelacés ; au milieu du quel il prend naissance il n'y a pas de doute : sa gros- seur varie depuis une demi - ligne de diamètre jusqu'à six €t rarement huit lignes , alors on n'apperçoit plus de fi- lets blanchâtres , il est seulement environné de petites portions de la fiente , qui sont un peu adhérenLes et qu'il faut enlever pour le voir très - bien.

SCLEROTlUiM moschatum : inconspicuum ,• subcompla- natum difforme , odore moschato , m prima aetate albo - lutescens ; radicibus fibrillosis numerosis cohaerens , carne intus flava farctum. Autumno in sylvis ad folia acervata putrida.

Cette espèce a quelques rapports avec le Sclerniium subterraneum de Tode, mais elle en diffère essentielle- ment par sa couleur bien moins intense et surtout par les filaraenens qui unissent les tubercules les uns aux autres , par l'odeur qu'elle fait éprouver lorsqu'on la mâche fraiche et enfin par le lieu qu'elle habite et elle se développe; sa grosseur varie depuis un quart de ligne jusqu'à deux de diamètre * ).

*) J'aurois pu rappeller l'espêca que j'ai publié dans le Journal de Bo- tanique Vol. 2. pag. 5i5. sous le nom de Sclerotiuin atratum , mais

( 71 ) MYCOCONIUM.

Pileus regularis stipitatus subtus venosus , venis Inmelli- formibus inter se anastomosantibus aut furcatis : aliis libe- ris , aliis decurrentibus : immaturus massa albo - carnosa , maturus evanescens in pulverem rufescentem copiosum fi- lamentis intermixtuni. Pulvis tenuissimus , echinatus.

MYCOCONIUM lycoperdoides. J^aricus hjcoperdoides Bull. tab. Merulius lycoperdoides de Cand. fl. fr. no. 340. Caespitosus , pileo subgloboso albo - tomentoso , rugis aut lamellis subgelatinosis crassis nigrescentibus , stipite cinera- scente substriato. Crescit in Jgarico fusiforniL

Lorsque je publiai mon travail sur quelques nouveaux genres de Champignons ( Journ. de Bot. Vol. 2. p. IO4), j'élevai quelques doutes sur l'identité de VAgaricus lyco- perdoides avec les autres espèces du même genre ; je soup- çonnai même deslors qu'il pourroit former un nouveau gen- re. A cette époque je n'avois pu l'observer avec exacti- tude , n'en ayant rencontré qu'une seule fois de très petits individus ,• cette automne je l'ai trouvé fréquemment et l'observation m'a confirmé qu'il pourroit former un genre particulier. Une description détaillée de ce singulier cham- pignon le fera mieux connoitre.

une figure eut été de peu de secour, parcsque sa forme variable ap- proche plus ou moins du S. stercorarium ; mais il est très - noir ; j'ai un individu de cette espèce qui est des plus gios qu'aucune autre ait fourni; il a un pouce de diamètre ; rinlérieur est blanc de neige.

( 72 ) ïl semble s''éloigner de tous les autres genres en conser- vant cependant des Tapports très - remarquables avec les Merules par les nervures du chapeau , ayec les Agarics par la forme du chapeau et le pédicule , et avec les Ly- coperdon par la propriété qu'il a de se changer en poussière.

Le chapeau de quatre à huit lignes de diamètre est dans le premier, âge globuleux, blanc en dessus , un peu tomen- teux , épais , renfermarit une chair blanche qui devient grisâtre et de consistence de cire un peu molle , en ap- prochant du pédicule ; lorsque le chapeau commence â devenir pulvérulent , on voit au dessus une pellicule qui se gerce et se décliire irrégulièrement pour laisser échap- per une poussière rousseâtre abondante qui se forme à mesure que le champignon vieillit , cette poussière esi mêlée de quelques filaments , observée au microscope elle est composée de grains très tenus et hérissés. Lorsque toute la poussière est dispersée , le chapeau est applati et peu épais ; la seule partie blanche se change en poussière ; la partie grisâtre approchant le pédicule persiste plus long- temps sans changer d'état.

Les veines ou nervures qui se trouvent sous le chapeau sont à peu près semblables aux feuilets que porte en des- sous le chapeau des Agarics , mais elles sont plus épaisses, charnues et point formées , comme dans ceux-ci , par deux lames distinctes et appliquées l'une contre l'autre , ce qui prouve que ce champignon est encore plus éloigné des Agarics que des Merules auxquelles Mr. De Candolle l'avoit rapporté. Ces veines sont saillantes , anastomosées et bifur-

( 73 ) quees , les unes sont libres , les autres décurrentes sur le pédicule. Le pédicule est plus ou moins alongé , rarement droit, de quatre lignes à un pouce et demi de haut, cy- lindrique , un peu strié, légèrement tomenteux, d^une cou- leur giis perlé , en dedans il est fistuleux ; son tissu est fibreux un peu gélatineux.

Il prend naissance immédiatement dans la partie charnue de l'Agaric fusiforme , lorsque ce champignon commence à entrer en décomposition.

Je suis encore incertain si la poussière du chapeau ren- ferme les corps réproductifs , l'indentité de nature de la masse qui devient pulvérulente avec celle des Lycoperdon avant leur maturité me fait croire qu'ils peuvent y être ; cependant les rapports de ce champignon par sa forme générale avec les Fungi et en particulier les Merules et les agarics peuvent encore le faire soupçonner apartenir plutôt à cette division qu'aux Gasteromijci.

SCLERODERiVIA Corium. Lijcoperdon Corium Becand. Syn. pi. fl. gall. p, 55. Magnum subrotundum , in prima aetate album subsquamatum , cortice crasso , deinde laeve umbrinum substellatim erumpens , cortice coriaceo persi- stente. Ad terram in locis arenosis.

Cette espèce que j'ai observée fraiche en été et desséchée en automne , appartient bien évidemment au genre Scle- roderma.

TRICHOMANES spiciforme : frondibus sterilibus pinna- tifidis , laciniis lineari lanceolatis integris obtusis , fertihbus

10

( 74 ) denudatis, indusiis distiche dispositis alternis spicatis. Habi- tat in insula Jamaica. 2>£ .

Cette curieuse espèce de Trichomanes m'avoit frappé par la nouveauté de disposition de ses indusia ; j'ignorois le lieu d'où elle provenoit , lorsque le Lazard me fit tom- ber entre les mains un volume d'impressions de fougères de la Jamaique , faites sur les lieux par un Médecin An- glais , parmi ces impressions j'ai très - bien reconnu cette espèce du Trichomanes que je décris , elle étoit nettement prononncée , ainsi que sa fructification en épis.

Enumeraiio Fungonim qiios in nonnuUis provinciis Impe-

rii Ruthenici ohservavit losephus LlBOSCHL'i'Z, Doctor

Medicinae.

Fasciculits i. Tabul'.s ^ aeneïs.

Piiccinla appendiculata miliL Tab. IV. Fig. l.

P. appendiculata , in foliis petiolis et stipalis Pisi sativi sparsa oblonga vel subrotunda , ochracea. Mature- scens fusco piirpurea epidermide hinc inde subper- sistente. Sporulae ovatae , stipite longiusculo te- nui , septulo unico variam mentientem formam.

Obs. An uredo appendiculata var. ^ Pers. Syn. pag. 222.

\;. Puccinia pisi LAMARCK FI. Fran. T. IL pag.

224. difFert tamen ab Ur. appendicul. forma spo- rul. a Puce, pisi longitudine stip. majori.

Fig. e X p l i c a t i 0.

a ) Funguli foliis insidentes magnit. natural. b ) Sub microsc. compos. delineat. c ) Sporulae sub lente visae.

Puccinia Galii uliginosl mihi. Tab. IV. F. 2.

F. Galii uliginosi in paginis foliorum sparsa , sporulae in caespitulas subrotundas gregatae , epiderniide iaci- neata subpersistenti , atro - bruneae cunéiformes stipiti brevi subtruncato septulo unico perpendicu- lari ? vix non adeo distincte.

10*

( 7(J. > Obs. Intor sporalos nlios stipite et septaio dostitatos observavi , an isiiaaturatati hoc adscribendaiTi sit secundum opinionem- Cel. Hoffmann ? vïk dubito»

F i g u r a e e x p l i c a t i o.

a ) Caespituli in foliis sparsi magn. natiu'. b ) Microsc. composit. aucta. c ) Sporulae 78 auctae.

Pucciuia Polijcneini mihi. Tab. IV. F. 3.

P. PoUjcnemi , per totam sparsa plantain in caéspitulo* sporulae polymorphes gregatae ; pallide ochraceae vel ferrugineae pyriforraes , stipiti subbrevi obtusi- usculo , septulo non adeo bene distincto. Ab ami- cissimo FiSCHEixO pulclierrimam hauc sp^ciem accepi.

E xp l i c a t io F i g u F a e.

a ) Magnitud. natural. b ) Sporulae 78 auctae.

Aecidium PedicuLiris mihi. Tab. V. F. 1.

Ac. Pedicularis miniatum , confertum , subconfluens , peridiis externe albis interne miniatis sub - dia- phanis , margininibus reflexis laciniatisque pulvere moniliformc couferto.

Obs. Mac in specie distincte vidi potest peridium duabus ex membranis constare reticularemque eorura or- ganisationem esse.

( 77) F i g u r a e e x p l ic a t io. H } Foîiolum cum aecid. magnit, natur. b ) 78 auctum,

c ) Eadem lente peridium auctum. d ) Pulvis lente NO 3- auctus.

Aecidium Rlwdodendri. Tab. V. Fig. 2. A, Rhododendri, in pagina aversa foliorum sporulis ?oli- tariis , coriaceis , bruneis , pulvere nigro farcitis. Obs. Una vice tantum vidi.

C l a s s i s prima. A n g i o c a r p i. 0 r d. I. Sclerocarpi. L Sphaeriae. Sectio î™^ caulescentes, receptaculum elongatum cîavae-

forme trunco praeditum.

* Receutacut. substantla carnosa.

1. Spliaeria militari?.

2. SohaerJA ophio^lossoides.

** RecepfacuL subsfanfia suberosa.

3. Spliaeria balbosa.

Obs. punctulis albis saepe lutescentibus liane sphaeriam vidi , an species alia ?

4. Spliaeria hypoxylon..

5. Sphaeria polymorpha.

Obs. et colore saepissime variât.

Sectio 2^^ receptaculum acaule subrotnndum efFussum- que sphaerulis periphaericis tuberculosum.

6. Sphaeria concentrica.

Obs. Haad dubito hanc speciem stipitatcm esse.

7. Sphaeria fragiformis.-

C 78 )

8. Spliaeria rubiginosa.

9. Sphaeria pallida.

Sectio 3''*. Forma varia, effuea , orbicnlaris aut rotun- da sphaerulis sparsis horizontalibus stromati carnoso iminer- sis , ostiolis sparsis ut plurimum prominulis , papillaeTor- niibus et spinuîosis.

10. Sphaeria Poronia.

Obs. saepe reniformis margine convoluto.

11. Sphaeria deusta.

12. Sphaeria lenta ? (nna tantum vice vidi).

13. Sphaeria atrina.

14. Sphaeria stigma. /3.

15. Sphaeria flavo-virens a et /3. Frequentisime hanc inveni speciem.

16. Sphaeria podoides.

17. Sphaeria disciformis.

18. Sphaeria bullata. Obs. intus saepe cinerea.

Sectio 4 "^^ efFusa sphaeruhs horizontalibus primo et ad marsinem soUtariis deinde confluentibus, carne seu stromate manifesto non conjunctis , nonnulUs distantibus sed crusta quadam connexis.

19. Sphaeria typhina.

20. Sphaeria Graminis.

21. Sphaeria TrifoUi.

22. Sphaeria nebulosa.

( 79 ) Sectio 5'* Spliaernlis per receptaculum quoddam crustae- fornie conicum in caespitulum forma distinctum , coacerva- l^s ostiolis versus médium convergentibus.

23. Sphaeria ferrnginea.

24. Sphaeria ciliata.

55. Sphaeria fimbriata. Obs. Secundum differentiam os-

tiolarum in varietates haec species subdividenda est. 26. Sphaeria Retuli.

Sectio sexta. Sphaerulis in circulum digestis decumbenti- bus nudis sub epidermide nidulantibus ostiohs approxima- tis ut pknimum erumpentibus.

27. Sphaeria convergens.

28. Sphaeria sahcina..

Sectio septima, erumpens, caespitulo subrotundo, sphaeru- hs inter se hberis receptaculo insidentibus.

** Sphaerulis astomis.

29. Sphaeria Aucupariae.

30. Sphaeria Berberidis.

31. Sphaeria cupularis.

Sectio octava. Sphaeriis solitariis liberis receptaculo de- stitutis.

32. Sphaeria rostrata. 33- Sphaeria Gnomon.

(80)

3 4. Spbaeria acuta.

35. Sphieiia Peziza.

36. Sphaeria Byssiseda. 37- Sphaeria mutabilis.

38. Sphaeria hirsuta.

39. Sphaeria spermoides.

40. Sphaeria hexbarum.

41. Sphaeria Deniatiuin.

42. Sphaeria pustula.

II. 11 Lj s t e r i u m.

43. Hysterium puhculare.

44. Hysterium q.uercinum.

ÏIL X y l 0 m a. Compositum pluribus peritheciis in unum corpus connatis.

45. Xyloma saUcinum<

46. Xyloma acerinum.

47. Xyloma pezizoides.

iV. K a e m a s p 0 r a. * Receptaculum manifestum sphaeriaeforme.

48. Naemaspora Leucosperma.

V. T a b e r c u l a r i a.

49. Tubercularia vulgaris.

50. Tubercularia rosea.

0 r d. s e c un d us S n r c 0 c a r p i. VI. S p h a e r 0 b û l u s.

51. Sphaerobolus stellatus.

VIL T h e l 0 b 0 l u s.

52. Tlielobolus stercoreus.

( 81 ) FUI. P i l 0 h 0 l II s.

53. Pilobolas crystallinus.

IX. Sclerofiuin.

54. Sclerolium durum.

55. Sclerotium complan.itum.

56. Sclerotium semen.

57. Sclerotium Erysiphe.

58. Sclerotium quercinura.

X. Tube r.

59. Tubcr cibarium.

0 r d. y-"'^ Dermatocarpl. f T r i G h o s p e r m i. XI. G e a s t r u m. 60, Geastrum quadrifiduin.

XII. B 0 V i s i n.

Cl. Bovista nigresceus.

62. Bovista jjlumbea.

63. Bovista furfuracea.

XIII. L if c 0 p e r d 0 n.

64. Lycoperdoa giganteum.

65. Lycoperdon bovista.

66. Lycoperdon prntense.

67. Lycoperdon candidum.

68. Lycoperdon umbrinum.

69. Lycoperdon pyriforme.

Il

( 82 ) XIV. S c l e r 0 d e r m a.

* caule fisso radicoso.

70. Scleroderma citrinum,

71. Scleroderma verrucosum.

72. Scleroderma spadiceum.

XV. L ij c 0 g a l a.

73. Lycogala miniata.

XFI. P h y s a r u m. * a c a u 1 i a.

74. Physarum contextum.

75. Physarum cinereum.

* '' s t i p i t a t a.

76. Physarum trigrinum.

77. Physarum farinaceum.

. XV Ll. T }■ i c h i a. * Peridiis turbinatis seu pyriformibus.

78. Trichia botrydis.

79. Trichia rubiformis.

80. Trichia fallax.

* * Peridiis rotundis aut reniformibus.

81. Trichia varia.

XV m. A r c y r i a. 82- Arcyria leucocephala.

83. Arcyria cinerea.

84. Arcyria incarnata.

XIX. Crihraria.

* Peridio demura toto evanescente.

85. Cribraria cernua.

( 83) 8t5. Cfibraria microcarpa. 87- Cribraria splendens.

* * Peridio ad dimidium persistente.

88. Cribraria microcarpa.

89. Cribraria rufescens.

90. Cribraria vulgaris.

t f G y m n o s p e r m a e.

XX. L i c e a.

91. IJcea bicolor.

92. Licea pusilla.

XXL A e c i d i u m.

93. Aecidium cornutum.

9 4. Aecidium cancellatum.

95. Aecidium Galii.

96. Aecidium Rumicis, 97- Aecidium Tussilaginis.

98. Aecidium Berberidis.

99. Aecidium Anémones.

100. Aecidium Euphorbiae.

101. Aecidium Fini.

Tabulae adnexae sunt sequentes

1. (IV) Puccinae novae.

2. (V) Aecidia nova.

3. (VI) Peziza Tauscherii. m.

4. (VII) Boleius minivatu?. m.

II

STEFEKIA , Gemis novum ex ordine Cnuiferanim sill- quasar um ■•').

Charader genericus. Calyx subpatens , basi bisaccatus. Stamina simplicia laceolato subulata. Siliqua sessilis , stylo Goronata , compressa , lineari - eîliatica , margine smuata , oligosperma , valvulis recte dehisceiitibus.. Semina immar- ginata. Cotyledones accumbentes.

Species unica cogrdta, ab lll. ADAMS in ejus itinere ad litora oceani glacialis l805, in lapidosis ripae flavii Lenae, infra Shigansk , crescens , lecta est. Clar. Dr. CUSTER primus de hcç génère ob?ervationes Societati communi- Gavit, quas nunc 111. Dr. F. FISCHER., hortor.. Goriixkensium Diiector , ad clarum perdaxit.

S t ev e ni a a l y s s o i d e s Ad.

Descriptio :

Radix annua ,- simplex y fibrosa , inter lapides tortuosa ,- albida , crassitie penaae anatinae.

') In honorera 111. Chiistia'ni a Steven , Aug. Rutli. Iinp. Cens. Coll. Oicl. S. Wlad. Eq. Horti Imp. Nicetensi - Taurici Praefccti , de re her- baria Imperii Rutheni egregie meriti , hoc genus inventer nuncupavit. Non ignorabat , jam Steviam et Stevensiam in geueribus plantarum enuinerai'i , sed grato nnimo Botànicorura confidens , nialuit laborem eis imponere , cuni Stevia et Stevensia , minime affinibus , et Steve- niam distinguendi , quain tanti meriti meuioriam inter noiniiia gene- lica silere.

( 85)

Caulis foliosus , teres , solidus, basi ascendens ,• tune gtq^ etus rigidus , inferus a casu foliorum denudatus , superne- paniculato - virgatus , circiter pedalis , crassitie pennae cor- vinae. Rami in superiore parte caulis eonferti , sparsi , erecto - patentes , fastigiati , teretes , nunc simplices , nunc simplicité!' ramosi, inferne foliis, superne peduncuiis on asti,, subsemipedales.

Folia cauîina (omnia specimina foliis radicalifcus omnino destituta erant) sparsa , sessilia , subpatentia , recta aut Gurvata , cuneato oblanceolata , integerrima , obtusiuscula , canescentia, semunciam ad unicam unam longa, 2 3 lineas lata , sursum ad flores angustiora.-

Baceini corymbosi , simplices in rarnorum et raniulorum apicibus , erecti , apbylli , ebracteati , saepe plus quani 30 - pedunculos geîentes , sparsim circa ramum summum positos , erecto-patentes , teretes, inter se aequales, se:Tiun- eiales , fructiferis tamen longioribus.

Flores e mmoribus , Alyssi similes , diametro fere triurn

linearum , albi , a basi racemi ad apicem florentes ; ita ut

in eodem racemo inferne fructus maturos , superne flores- apertos iuvenies.

Recepfaculum discus simplex , albidus , minimus , gîan- dulis nullis stipatus,

Calyx tetraphyllus , subpatens , cum corolla dècidnus ,, foliolis binis oppositis basi saccatis , acutiusculis^ conci.vis , biais vero planiusculis , obtusiusculis ; omnibus ovato - ob- longis ; margine membranaceo - albidis , dorso viiidibus,-

( 8^ )

Corolla cruciferarum , tetiapstaln, 1 aminis pritens, calyce duplo major. Petala inter se aequalia ; ungues calyce vix breviores , erecti , angustissimi , flavescentes ; laminae ex'a- ctissime spathulatae , obtusatae , integerrimae subrotundo - ellipticae , planae , albae , venulis tenerriiTii s coucoloribus notatae , ortie e nervo unguem percurrente.

Stamina sex , inaequalia , corollâ breviora , calyce lon- giora. Filamenta simplicia , edentula , e basi dilatatâ laiice- olato - subulata , plana , uniaervia , albida , apice teretius- culo purpurea. Antherae parvae cordato ovatae , obtusae , medio fere afFixae , biloculares , poUine flayo farctae. Sta- mina duo breviora super calycis foliolis saccatis recepta- culo inserta , basi extrorsum ascendant ; stamina quatuor longiora et per paria approximata , sunt erecta , aequalia et jDarallela et foliolis calycinis planis opposita.

Pistillum longitudine staminum. Ovarium sessile , ere- ctum , dense pilosum. Stylus terminalis , teres , glaber , le- viter curvatus et versus racemi axin inflexus , terminatus stigmate simplici tumidulo ., subrotundo , pallidius colorato.

Siliqua in receptaculo sessilis , erecto patens , bi val vis, suturam axi racemorum opponens , lineari - eliiptica , utrin- que subattenuata , compressa, tetra - aut hexasperma, ple- rumque utroque margine bis aut ter , secundum numerum quaternum aut senum seminum sinuato ; saepe etiam ex- teriore tantummodo sinuata , interiore vere margine con- vexe ; faciebus secundum seminum positionem subtorulosis. Stylus filiformis persistons terminalis, siliqua triplo brevior, quae valvulis rectis apice dehiscit et matura flavescit. Ejus loncritudo cum stylo quatuor ad sex linearum, latitudo unius aut sesquilineae. Dissepimentum valvulis parallelum, earum-

( 87 ) que forma et dimensione , stylo terminatum , pellnciuum , margine tLmidum.

Placenta commnnis e marginibus dissepimenti incrassatis.

Sembla in quolibet loculo bina vel terna (saepius tota siliqua tria tantum seniina , tun alternatim posita , recon- dit) , suspensa funiculo umbilicali (spermatopodio) longo , albido , incurvato , singula singulis , ut per paria depende- ant, Semina ipsa ovato - subrotunda , plana , immarginata , ad hilum incisa , sulcis , formam corculi referentibus , notata.

Integiunenîum seminis facillime in duas membranas sepa- ratur : exterior glabra , rufescenti brunnea , sub lente ele- ganter areokta , superficie ab aqua in mucilaginem pellu- cidam resolubili. Interior albida , pellucida , parum cum exteriori cohaerens , embryonem arcte involvit , ad hilum vero ab eo ita secedit, ut inter apicem cotyledonum atque radiculae et ejus iînem hilarem quasi spatium vacuum si- statur , quae formatio analoga videtur integumento interno Gaertneri , quod Lunariae et Tlilaspidis seminibus adscribit.

Kinbnjo perispermius (exalbuminosus Gaertn.) , amphi- troplius (incurvatus Gaertn.) , liomoideus , virescens , cavi- tate suâ parum brevior. Radicula externa , i. e. versus marginom suum siliquae posita, ascendens , centrifuga, co- tylfcdonibus parum brevior eorunique rimae basi arctius accumbens , superne ab eis secedens et sic primum typura incisurae basilaris sistens.

Habitus alyssoideus ; refert in priniis Alijssum incanum Linn. Caulis , rami , foîia , peduncnli , calycum faciès ex- terior , ovaria et siliquae pube varie ramosa , nunc solita»

( 88 ) TJa, nunc stellatim disposita, in Alyssi incani niodum dense incano - tomentosula. Observât Lones.

Genus in prirais distinctum calyce bisaccato, receptaculo eglanduloso , staminibus simplicibus subulatis, siliquis oàgo- spermis sinuatis compressis , styto filiformi persistente , se- rninuin integumento duplici , cotyledonibus accumbentibus. Ab Aiij^so , cui habitu , pube , flore, stylo persistente similis , Stevenia sat diversa est demensionibus siliquae.

DifFert a Draba calyce bisa<:cato , siliqua sinuata oligo- sperma, quae priores notae et a FeùrocaUide eam distin- guant.

Ad Farsetiam IJt. Kew. Ed. 2- proxime accedit, diëtincta vero fdamentis nullis dentatis, siliqua oligospernaa , semini- bus immarginatis ,, calyce bisaccato; examinent vero autop- tae Farsetiam deltoideam , oui similis calyx ?.dscribitur , jionne bujus aut sui generis sit.

Ad Lunariam accedit integumento eeminum duplici, dif- fert vero siliqua sessili ; a Ricotia quoque difilirt siliquae forma et disscpiraenti structura.

 Cheirantho differt siliqua brevi oljgosperuia , stigmate simplici, calyce non clauso..

A Braya denique differt calyce suupatente , deciduo, receptaculo eglandaloso , stylo longiore , siliqua compressa, seminum numéro.

Stevenia re vera medii^m locum tenet inter Siliculosas et Siliquosas , proxime accedens ad Brayam , Farsetiam, Lunariam et Ricotiam.

Descripliones Planfnrum minus cognitarum Sibiriae- prae-

sertim orientalis , quas in itinere Ann. 1805 et 1S06 ob.

servavit M. F. ADAMS , Cons. aiilic. Var. Societ. littcr.

Membr.

Decas. i'^* et o da.

1. AND RO SA CE fri^or a.

A. foliis 'lineari - lanceolatis integerrimis planis glabris cilia- tis carnosisj umbella triflora , radiis brevissimis, peiian- theis angulatis corolla brevioribus.

D e s c r i 11 t i 0.

Tota planta glaberrima.

Radlx fiîiforrais annua ? nigro - fusca.

Folia radicalia rosulata carnosa lineari - lanceolata vel om- nino linearia plana integerrima rarissime subunidentata glabra ciliata obtusiuscula uncialia.

Scapi 5 8 ex unoquoque caespite simplicissiini digitales filiformes erecti teretes glabri laeves, terminati umbel- la ut plurimum triflora , rarissime 2 v. 4 - flora , bre- vissirae pedunculata.

Involucrum 3 5 - phyllum , foliolis lanceolatis integerri- mis acutis longitudine pedunciilorum.

12

( 90 ) Periantheum monophyllum campanulatum pentagonum obi- ter quinquefïdum carnosum; laciniis lanceolatis acutis.

Corolla pallide sulphurea parva calycem tamen limbo su« perans ; tiibo ovato fauce coarctato , limbi laciniis an- giistis involutis..

Capsula 1 - locularis globosa congenerum.

Sembla sulcata brunnea..

Lociis, Habitat in promontorio BykofskGvmys dicto , ad ostium Lenae.. Floret Julio.

Observ. P'roxime accedit ad A, odoraiissimam ^ sed difFert : foUis lineari - lanceolatis planis ncc triquetris , umbella tîiflora , pc riant heis- glabris et flore iaodoro.

2. A Z A L E A / r a g r a n s.

A. foliis ruguloso - punctatis siibtus discoloribus , ellipticis obtusis , floribus (10—15) subcapitatis , genitalibus inclusis..

D e s c r i p t i o.

Fruticulus pedalis et ultra erectus , ramis patentibus.

CauUS: crassitie pennae cygneae , ligno albicante , cortice griseo - fusco per senectutem secedente laevi, ramulo- rum tuberculose - scabro ,. rannilorum annotinorum lae- viori ferrugineo'- toinentoso.. Rïimi ramulique terni vel quaterni e suinmitatibus. ramoruiu anni praecedentis.

Folia in ramulis sparsa conferta sempervirentia (?) bre- viter petiolata ; pétiole ferrugineo - pubescente , ellip-

( '91 ) tica obtusa integerrima margine revoluta, supra glabra viridi.i, nervo medio et venis depressis et inde rugulo- SLila , subtus squamulis minutissimis irrcgularibus fer- ruginsis vestita , nervo prominulo , leviora ; ceterum patentissima semipollicaria et ultra anioene fragrantia aromatica.

Capiliiln in ramulis supra ortum gemmarum terminalia tecta squamis ramentaceis ovatis obtusis finnis lusco - ferrugineis tomentosulis ciliatis deciduis. Anthesis

cum ineunte vernatione coaetanea , floribus 10 15 e

capitulis erumpentibus brevissime pedunciilatis , sin- gulis ad basin bractea -lamentacea -ciliata mox emai- cida ciliatis.

Pediinciiliis vix semilineam longus squamuloso - tuberu- latus, versus médium bracteis duabus linearibus ciliatis pubescentibus mox emarcidis lineam longis ferruo-ineis instructus.

CaUjx hypogynus brevissimus glaber qninquangularis basi gibbus tubo triplo brevior persistens quinquefidus , laciniis erectis subovatis acutiusculis vix margine pu- bescentibus.

Corolla hypogyna saepius decidua semipollicaris glabra infundibuliformis , tubo ferrugineo - variegato supra mé- dium gibbo , fauce sensim ampliata et limbo roseo - purpureis. Limbi patentis quinquefidi laciniae suborbi- culatae vix ac ne vix quidem crenulatae teniai^sime venulosae.

12*

(92) Stamlna 5 perigyna imo calyci affixa snb..:, :,..:._:.. tiî^o parmi! breviora glabra subpersistentia, filamentis fili- formibus , antheris erectis bilocularibus.

Fistillum staminibus duplo brevius [vix calyce longius , ovavio subgloboso puberulo sulcis quatuor obliteratis , stylo brevissimo , stigmate ampliato depresso.

Capsula subglobosa quadrilocularis quadrivalvis quadrisul- cata ad margines valvarum introflexos , septa consti- tuentes, chordaeque pistillari ante maturitatem affixos. Valvulae apice sulco obliterato.

Semina numerosa linearia minuta fusca eongenerum.

Habifat in alpestribus ad ostium Lenae , una cum Geo glaciali. m. Floret Julio.

Observ. Proxima Az. lapponicae ; differt caule robustiore , foliis majoribus, floribus numerosis brevissime peduncu- latis genit; libusque inclusis , quae in Az. lapponica tuni mascula tum foeminea exserta. Odor praestantissimus aromvaticus accedens ad Rhododendri daurici vel et Rh. chrysanthi fragrantiara.

Rhod. ferrugineum, a Cl. Sujeff in itinere suo ad lit- tora maris glacialis observatum , est certissime nostra Azr fragrans.

3. POLEMONIUM boréale.

P. radiée repente ( ? ), caule adscendente , foliis pinnatis novemjugis , corymbo terminali erecto , corollae tubo aperto limbura subaequante.

( 93)

D e s c r i p t i 0.

Planta late caespitans , radice perenni ut videtur repente , rudinientis foliorum anm praeteriti superne vestitapal- lide flava.

Caules numerosi spithamaei v. dodrantales adscendentes simplicissimi seu ramulo uno alterove superne iiistructi, teretes sicut tota planta pubescentes.

Folia impari - pinnata , radicalia palmaria 9 ■- 10 - jiiga , caulina 3 4 superne sensim minora ; pinnis sessili- bus ovatis obtusis , raox lanceolatis acutiusculis inte- gerrimis levissime pubescentibus , inferioribus alternis summis plerumque oppositis. Folia floralia saepe ter- nata summa interdum omnino laceolata integerrima Pelioli canaliculati pubescentes.

Flofes terminales erecti corymbosi , corymbo circiter lo- fJoro , pedùnculis ex axillis foliorum superiorum subra- mosis nudis cauie magis pubescentibus fere tomentosis, majoribus semiuncialibus.

Gahjx tomentosus longitudine tubi corollae profil nde quin- quefidus , laciniis lanceolatis erectis acutiusculis.

CoruJla speciosa Pol. coerulei sed major, infundibuiiformis usque ad médium quinquefida , tubo valvis stam niferis d stituto basi villoso saturate luteo , limbi laciniis paten- tions tubum subaequantibus obovatis intpgris amoene coeruleis , cum nervis obscurioribus subconfluentibus.

Staml'ia modio tubi corollae inserta, ipsa corolla brevinra. FUainenla aequalia conniventia fiiiformia apice parum

( 54) attenuata basi barbata liitea. Antherae rofind to - com- pressae utrinque leriter emarginatae biloculares ad dissepimentum extus carinf.tae saturate luteae.

Vistillum. Germen superum Pol. subglobosum. Sfijus capil- laris staminibus paru m longior corolla subaequalis , stigmate trifido subclavato patente.

Capsulam maturam non observavi.

Lociis. Crescit versus ostium fl. Lenae. Floret Auguste.

ObsefV. Species a Pol. coeruleo disiinctissima: radice et pu- bescentia totius plantae caule adscendente, foliis novem- jugis, foliolis minoribus,obtusis, calycibus coiollae tubum aequantibus tomentosis. Ab omnibus congeneribus ve- to differt fundo coroUae aperto nec clauso valvis sia- miniferis et corollis quinquefidis nec quinquepartitis. An Pol. lanatiim Pallassii, *) in confmiis maris gUicia- lis a D»° SujefT quondam lectum , a nostro diversum aut varietas /? sibirica PoL coenilei sit, indeterminatum relinquo.

4. CLAYTONIA arctica..

C, foliis enerviis carnosis , radicalibus subspathulatis , cau- linis ovatis , racemo secundo , petalis integris.

D e s c r i p f i 0.

Tota planta glaberrima succulenta , rhizomate perenni perpendiculari fusiformi inferne in ramulos aliquot sub-

*) p. S. Pallas. Voyage en Sibérie. Paris, t. 5. p. 5. n. lo. Gme]. Sïh. {^. p. io3. t. 5o.

(95) diviso, superne rudimentis foliorum eniarcidorum ve- stito , nigro fusco-

Folio, crassa carnosa enervna , radicalia plura plerumque obovato - subspathulata hasi in petiolum longum atte- nuata obtusa , interdum utrinque magis attenuata fere lanceolata et acutiora glaberrima cura petiolis unci- alia. Folia caulina duo ut plurimum in niedietate eau- lis inserta opposita omnino ovata v. ovato-lanceolata sessilia basi cohaerentia radicalibus minora , iis cete- rum substantia simillima,.

Cailles viginti et ultra ex una radiée, medii magis ereeti, latérales adscendentes aut omnino prostrati , palmarès simplicissimi teretes ,. terminati :

Kacemo 5 8 floro secundo ante antbesin nutante' dé- muni eiecto ; pedunculis filiformibus ebracteatis ,, infe- riaribus longioribus semipollicaribus.

Cnhjx 2-pliyllus congenerum : foliolis latis eîliptieis obtusis tubo (orollae pauilo longioribus eaque triplo v. qua- druplo brevioribus.

Corolla ampla pallide flava , fauce aurantiaca ; petalis obo- vatis integris subemar^inatis basi ungue brevissimo cobaerentibus,-

Siamina' unguibus petalovum inserta longitudine' calycis. Filamenta basi dilatata. Jntherae oblongae incumben- tes flavae.

Gennen rotundato- ovaium. Stylus fdiformis starsinibus paulio lopgior. Stigina profunde trifidum.

( 96) Capsulaui maturam non vidi.

hocLis. Crescit in iittore glareoso Oceani arctici, prope osti- uni Lenae. Floret Jalio.

Observ. DifFert a Cl. sibirica, cui affînis: foliis obtusis multo minoribus enerviis , caulinis subconnatis ,- racemis sim- plicibus ebracteatis , petalis inlegris nec bifidis , tan- dem colore florum constanter pallide flavo fauce satu- ratiore , nullatenus vero rubrô.

5. S A X I F R A G A s pi nul osa.

S. ( Foliis indivisis , caule subnudo ) Foliis imbricatis li- neari - lanceolatis planis ciliatis spinosis , caule mul- tifloro.

Observ. A Sax, bronchiali, cui proxime accedit, spécifiée di- versa : foliis confertioribus erectis nec patulis , po- tius lineari - lanceolatis quam subulatis , planis nec sub- tus carinatis , una cum caule minus rigidis , ciliis spi- nulisque terminalibus brevissimis paniculae floribus mi- noribus. Definitio ergo hujus emendanda.

Locus. Habitat in regione alpina montium Baicalsnsium , inter pagum Kultuck et fortalitium Fiarazaij, ubi mense Augusto jam defioratam inveni. Specimina fioreutia circa JVerclioliiriam in jugo Uralensi lecta, nuper commu- nicavit mihi amicissimus Helm , Botanicus indefessus.

6, G E U M glaciale.

G. foliis profunde pinnatifidis lanato - villcsis , laciryis ovato - oblongis , summis imisque minimis , mediis ina- joribus subunidentatis.

( 97 )

D e s c r i p i i 0.

Rhizoma parenna iignosum crassum nigro - fuscum , su- perrie vestigiis foliorum vestitum , oblique-descendens.

Folia caespitosa ; radicalia basi dilatata , stipnlncea , fiisco- sc^riosa glabra bi - quadripollicaria profunda pinna- tifida , laciniis oppositis vel alternis (^8 12 paria) aoutiusculis , infimis minutis lanceolatis , mediis ovato- oblongis decurrentibus s. interdum trapGzoideis , mar- gine superiore integerrimis , inferiore dente subunico instracto j sammis sensim decvescentibus oblongis in- tegerrimis , apice callo rufescentc ; ceterain rbaclii , .nervis, margine, paginaque iafL'doro vilîo dt-nso, longo, fiavicante vestita., uti totus caulià., cum foliis caaiinis, ;calycisqae pagina .externa.

Cailles plnres (5 —10) ex unoquoqae caespite , florentes foliis paiiio , fractiferi illis bis cum dimidio longiores , ascendentes, Fo//a caulina minuta (3 5) late stipulata, post anthesin distantia , summis suboppositis florique approximatis , quae folia oblonga acuta incisa summa lineari - lanceolata cura stipulis confluentia in foliura palmato-incisum ; stipulis adnatis foliis latioribus lato- lanceolatis , inferioribas subintegerrimis-, summis sensim profunde incisis.

Flos unicus terminalis erectus magnns uncialis.

Calyx e fundo subturbinato villosissimo expanditur in lim- bum subpatentem plerumque plusquam decemfidum , nec regulariter laciniis exterioribus cum interioribus alternantibus, sed quibusdam tantum exterioribus minu-

13

(98 ) tis c-vati? s. subovatis , ceteris 3 liner.s longis Iciiceo- lato - oblongis , saepe uno alteroque dente instructis , omnibus acutis villosis. Faux ad stamiuum orturn villosa.

€orclla jDcntapetala , petalis e calycis fauce cum laciniis ejus majoribus alternantibus , fere semipoUicaribus et illis ^ longioribus suboibiculatis ; ungue brevissimo re- cto latiuscuio , apice emarginatis flavis venulosis.

Stamiiia valde nuraerosa flava glabra e fauce calycis. Fila- menta filiformia longitudine laciniarum calycis j anthC' rae flavo - fuscae biloculares trisulcae ovatae obtusae.

Jleceptaciilum vix pedicellatum oblongo-conicutn pubescens.

Pistilla numerosa staminibus paulo breviora , ovariis minu- tis ascendentibus , stylis sericeo - villosis ,. stigmatibus nudis simplicibus..

€alijx fruGtus rigescens patens staminibus persistentibus et plerumque petalis emarcidis auctus. Receptaculuin acu- tum exsucco - lignosum coriaceum, pedicello lineara lon- go suffultum tuberculosum pubescensj quodvis tubercu- lum scrobiculo centrali pro seminum insertione,

Semina numerosa piano - convexa iineam Ibnga ; membrana externa cinereo - fusca villosa terminata in aiistam se- mine 8 10-ies longiorem fuscam anemonoideam re- ctam villoso - lanatam, versus apicem paullo sensim nu- dam. Membrana interna tenuis fusca sursum apiculata hinc sulcatula. Perisperma nullum. Embnjo rectus se- mini confbrmis semicylindricus amygdaiino - carnosus albus ; radicula cylincbica conica recta infera , plumula

( 99 ) minutissima , cotylcdonibus oblongis obtusis Linc con- vexis e^■terioi•e intcriorem paullura involvente.

Locus. Habitat in alpestribus ad ostium Lenae. Prima specimina legi prope rivuin Kumasurka. Floret Julio , Auguste.

Observ. Haec species valde afFinis Gao repfanti , a qua ve- ro praeter charactercs indicatos differt : stolonibus nul- lis , foliis vere integris nec compositis , caulibas alti- oribus , petalis minus emarginatis , etc.

Singularis haec inter Gea sectio , aristis anemonoi- deis , quibus nonnullis Ranunculaceis appioximatur. Ceterum omnes Rosaceae acuratissime observandae , ut , quae de difFerentia radiculae inferae et superae embryonis censenda , recte eruantur.

7. SCUTELLARIA a n g u s f if o l i a.

Se. foliis lineari - lanceolatis , infimis subserratis.

D e s c r i p t i o.

Radix repens albida.

Caulis dodrantalis tetragonus ramosissimus leviter pube- scens, ramis bracbiatis patentibus.

Folia opposita conferta lineari - lanceolata brevissime peti- olata integerrima , inQma subserrata, obtusa utrinque glabra subtus pallidiora pollicaria, superne sensim mi- nora , suaima unguicularia.

Flores in axillis foliorum superiorum caulis ramorumque oppositi secundi , pedunculis longitudine calycis.

13 *

( 10© ) Bractccte praeter folia fîoralia nullae.

iJalyx congenerum pubescens duas lineas longus.

Goifolla coerulea tota valde pubescens calyce quintuple lon- gior; galea intégra obtusa; labio inf&riore trifido , la- ciniis lateralLbus erectis , média longiore patente cre- nulata..

Siaminamvaoxa. subinclusa , majora subexserta , filamentis basi pubescentibùs.

Stylus stamina majora' aequans , stigmate^ simplici. Seniina' ferruginea subglobosa tuberculata.

hocui. Crescit in regionibus transvolgensibus , inter urbes Kasan. et Perm. Floret Majo ,, Junio-

Observ: Accedit ad Se. byssopifoliam , differt tamen foliis angustis laevibus nec scabris , corolla tota nec carina tantum pilosa>.

8: FED ICULARI S coiJi^a; a.

F. caule: nudo , floribus capitatis..

D e s c r i p i i o..

B.adix. oblique déscendens repens (?) semilinearis diametri, hinc inde squamis fibrisque radicalibus simplicibus sti- pata 5. apice vestita squamis paucis scariosis oblongo - obovatis- obtusis mucr.onatis fus ois..

CauUs- tripollicaris gracilis pubescens apbyllus rarissime folio uriico caeteris: conformi basi vestitus.

( 101 )

FoUa radîcalia pr.r.ca pubesccntia longe' petioîata lan- ceolato - ohlonga profunde pinnatifida , pinnis trape- zoideo - ovatis pinnatifido - incisis serratis obtusiusculis. PefioU supra sulcati.-

Spica brevissima capitata 2 - ad 5 - flora pubescens ; singu» lis floribus folio caeteris conformi , sed multo minore, et in latam basin membranaceam integerrimam caly- cem tegentem arapliato , suffultiSo-

Flores magni speciosi lutei».

Calyx hirsutus' amplus ad' médium fera usque qiiinquefidus,. laciniis quatuor longioribus lanceolato - oblongis crista- tis 5, quinta ( summa ) parum breviore ovato - lanceola-- ta parum crenata,, omnibus aeutiusculis.-

Cof'olla subelausa ;: labii" superioris incurvi galea obtusa »■■

apice' paruin piotructa obtuso crenulato acute - emargi-

nata y Icibio infcriore multo breviore recto trilobo',- lo-

bis rotundatis subaequalibus- serrulatis.- Faux ad labiuiB'

inferius villosa,-

Stamina inclusa didyma. FiVamenia' filiformia glatra palli- da basi tubi corollae inserta. Antherne externe macu- la- magna nigra- sphacelatae, unde galeae apex obsurior evadit,.

Ovctriiun ovatum acumïnatum glabrum; Stijlus longitud.'nem' corollae parum excedens glaber staminibus concoioï'j, stigmate capitato albo.

(Saiisul'am' maturam non vidi.-

(102 ) Sfijhis exsertus , stigmate capitato.

Lochs. Habitat omnium frequentissima in insnlis ad ostium Lenae. Simillimam et vix a nostra distinguendam speci- em ex insula Unalaschka attulit Cel. Lansisdoif.

9. P E D I C U L A R I S f an a c e i if o li a.

p. crule simplici adscendente , foliis profunde pinnatifidis,

pinnis pinnatifidis calloso - dentatis , calycibus quinque-

.dentatis ( non cristatis ) hiisutis , coroîlae galea subun-

cinata truncata , labio oblique flexo , lacinia interriœ-

dia spatbulata.

D e s c r, i p i i 0.

Kadix fusiformis ramosa , ramis paucis crassis parum fibio- sis , apice squamis foliorum praecedentis anni vestiti.

Caulls adscendjns liirsutus teres , inferne nudus , superne saepe folio unico vel duobus sessili radicalibus confor- mi , sed minore praeditus.

Folia radicalia petiolata pubescentia oblonga profunde pin- natifida , pinnis pinnatifidis linearibus , laciniis acutis calloso dentatis, imis longioribus (fera Tanaceti sed mi- nora ). Folia» floralia couformia sensim breviora sim- pliciora.

Spicci 2 ad 3 - pollicaris , floribus alternis inferne distanti- bus , superne densa. Flores subsessiles inagni rubri.

CalifX cylindricus valde hirsutus quinquedentatus, dente rae- dio ovato , binis proximis lanceolatis longioribus , ulti- inis duobus lanceolatis lon^itudine , omnibus acutis.

( 103 ) Corollae galea subuncinata truncata crenulata glabra sub apice utrinque dente ovato acuto labio inferiore obli- que tiilobo , lobo intermedio producto late spathûlato^ lateralibus majoribus rotandatis , omnibus emarginatis.

Stamina inclusa supra médium tubi adnata , majora basi parum villosa, Antherae magis elongatae fuscae.

Stijlus stigmate subclavato exsertus, Ovarium ovato - rotun- datum acumina'tum.

CcipsHlam maturam non observavi,

Lociis. Habitat ad Oceanum arcticum. Florentem legi Julic- Observ. Accedit ad P, rostratam.

10. DRABA cïnerea.

Dr. ( caule folioso ) foliis lanceoLitis subdentatis eanis. caii- linis reraotis ; pedicellis silicula oblonga tomentosa longioribus^

D e s c r i p f i 0.

Radix biennis ?

Caiilis simpliciïsimus spithamaeus et ultra erectns superne substriatus pubescenti - canus , pilis stellatis ut in tcta planta.

FoUa lanceolata plerumque integerrima rarius dente uno. alterove instructa acuta utrinque incano - pubescentia , radîcvalia numerosa basi attenuata, caulina pauca remo- ta alterna sessilia semiuncialia.

Racemus simplex terminalis corymbosus , pedicellis fîoris lorgitndine filiforraibus erectis canis , fructiferis subpa- tentibus.

( 104 ) Cdlyx foliolis ovatis ineiTiLiranaceo - marginatis pallida - viri- dibus pubescentibus.

Corolla alba , petalis calyce duplo longioribus obovatis Î&. viter emarginatis.

Stanilna calycem aequantia , antheris flavis.

Fisfillum fere calycis longitudine. Ovarium pubescent.i - canum. Stylus brevissimus glaber terminatus stigmate iCapitato bibbo.

Siliculae oblongo - lanceolatae compressae obliqup.e tomen- toso - canae , stylo brevissinio persistente glabro stigma- teque terminatae , unguiculares.

Locus. Habitat in Sibiria septentrionali ad ostium lluvii Dscbùlamda in Lenam , prope urbem 5chigansk ^ locis montosis sterilibus. Floret Junio.

Ohserv. DifFert a Dr. incana Linn. et Dr. confiisa Ehrh : caule simplicissimo , foliis caulinis paucis remotis vix dentatis , pedicellis silicula aequalibus vel longioribus. A Dr. conforta Ehrh diversa : siliculis obliquis noa .contOFtis canis.

12. DRABA la de a.

Dr. (caule nudo) caespitosa , foliis lineari - lanceolatis acu- tis integerrimis- hispidis , ^caulibus siliculisque glabris , stigmate subsessili.

D e s c r i p t i 0.

Jlaàix gracilis alte descendons et raraosa elongatur super- ne in cormura multicipem dense caespitosum , ramis

( 1G5 ) tenui'bus , omnibus rosula foliorum laxa pollicari ter- ni inatis,

Folici erecta laxa lineari - lanceolata acuta utrinque attenua- ta integerriraa , supra fere glabra , subtus et ad mar- ginem pilis simplicibus hispida , plusquam semipollica- •ria et vix unnm lincam lata.

Scapl numéros! ex eodem caespite , digitales erecti glaber- rimi , terminati corijmbo racemoso abbreviato 5 10 floro glabro. Pedunculi semiungaiculares floribus bre- viores et siliculas fere aequantes patentes glabri.

Calyx congenerum. Foliola oblongo- ovata obtusa petalis di- midio breviora saepe violacée colorata albido - margi- nata.

Vetala calyce sesquilongiora alba , lamina subrotundo - obo« vata emarginata.

Stamina fere calycis longitudine , congenerum.

Pistillum glabrum stamina haud excedens. S'/{/Z«5 brevissimus terminatus stigmate capitato - emarginato.

Capsula glabra oblonga , stigmate subsessili persistante ter- minata.

Locus. Habitat ad littora Oceani arctici, circa ostia Lenae» Floret luKo.

Observ. Differt a Dr. hlrta : caule nudo, foliis integerrimis nec dentatis aut subdentatis , siliculis oblongis glabris pedunculos fere aequantes nec dimidio breviores ; a Dr. pilosa m. hirsutie leviore j scapi vix alla , stylo

U

( 106 ) paululum longiore et colore florum albo i a Dr. cnesia folûs glabriusculis viridibus nec caesiis , pilis simplici- biis nec stellatis..

11. DR AB A glacialis.

Dr., (^caille subnudo) foliis oblongo - lanceolatis integerrimis scapisque hispidis , pilis stellatis , siliculis ovatis gla- bris j stigmate persistente subsessili.

D e s c r i p t i 0.

Tota planta hispida >• pilis stellatis..

Caulis caespitoso - repens hinc inde fibras radicales emittens, unde exeunt:

Scapi spitbamaei siniplicissimi subnudi ,. basi foliis paucis (1 - 3) instrucLi,, e basi parum. adscendente- erecti striati.

Folla radioalia (potius caulina) numerosa oblongo - lanceo- lata plana integerrima acuta. utrinque hispida uncialia.

Kacennis simplex terminalis corymbosus ; pedicellis silicula ovata glabra longioribus filiformibus patulis.

Calycis foliola obovato - oblonga obtusa pilosa viiidia , mar- gine parum colorata.

CoroUa- ïnas.nd. sulphurea,, petaîis calyce plus duplo lon- gioribus obovatis subemarginatis,

Siamina majora longitudine germinis. Aniherae luteae.

Wistillum vix calycis longitudine glabrum. Ovarium ova- tum.. Sti^ma subcapitatum»

( 107 ) Locus. Habitat ad littora maris glacialis in piomontorio By- kofskoy inys dicto ; invenitur etiam circa pagum Ku- mackburka ad ripas Lenae , 57 milliaria ab urbe Sohi' gan:k versus s ;ptentrion3m.

ObSii'v. DilTort a Dr. repente M arsch. et Dr. Gmelinl nob., quibus pro^:im3 accedit : a) djfectu stolonam , scapis firmioribus magis erectis ; b) majore hispiditate folio- rum , scapi , inpr.mis pedicellorum, qui breviores sunt, piiis stelL.tis nec simplicibus; c) petalis sulphureis nec sature luteis (aureis) ; d) si'iculis magis ovatis , stylo breviore , stigmate vix capitato.

13. D R A B A G m e l in l

Dr. {caille nudo) stoîonifera ., foiiis lanceolatis integ^rrimis sc.pisque axillaribus hispidis , pilis simplicibus , silicu- lis lanceolatis glabris , stig riate stylo brevi stipitato.

Lep'dium foiiis lanceolatis, caule nudo. Gmel. sib. 5. p. o^q, n. îj. t. 56. /. 3- {exclus, syn. Dr. repentis fl. iaur. cane.)

Observ. A Dr. repente M irsch - Bieb., in itinere caucasico Com. Apol. Musiin Pusclkin an. l802. primo dé- tecta, in prati^ circa pagos Kasbeck et Koby Jberiae cisalpinae valde luxuri.jite , speciiice difierre vi- deter :

a. Stolonibiis hau.i procumbentibus , nullatenus .repen-

tibus.

b. F'alus constanter lanceolatis utrinque hispidis.

14*

( 108 )

c. Scapïs 3 - 4 - plo longioribus totis hispidis , nec basl so- lammodo villis mollibus hirsutis ; pedunculis ad len- tem pubescentibus , nec glabris.

d. Cahjclbus m agis pilosis.

e. SilicuUs parura angustioribus , stylo breviori terminatis.

Locus. Legi ad ripas Lenae circa oppidum Schigansk, Junio floreutem.

14. DRABA cae si a.

Dr. (^cauîe nudo) folûs subcarnosis obverse - lanceolatîs ob- tusis planis integeiTimis tomentoso - canis , pilis stella- tis, scapis pubescentibus, siliculis glabris^ stigmate sub- sassili.

Descripiio.

Vlanta densis caespitibus crescens, tota pilis stellatis cano- tomentosa.

Rad/x perennis flavescens multiceps.

Folici radicalia numerosa rosulata subcarnosa plana ovato- lanceolata integerrima obtusa, utrinque tomento caesio vestita e pilis densissimis stellatis , semipollicaria unam lineam lata.

Scapi ex eadem radice plurimi simplicissimi digitales fili- formes pubescentes , terminati racemo simplici corym- boso circiter 10 -flore, ad initium antlieseos brevi compacte , denique elongato , ut sic in omnibus con- generibus.

Calyx foliolis oblongis obtusis pubescentibus pallide viridi- bus , apice intensius coloratis.

( 109 )

Corolla pallide sulphin-ea , petalis ca4yce sesquilongioribus oblongo - obovatis emarginatis.

Siliculae lanceolatae glabiae pedicello brevîores, stigmate subsessili.

hocus. Habitat in promontorio Bykofskoy mys , ad ostium Lenae. Floret Julio.

Observ. Foliis A'y^sorum more tomento stellato brevissiir.o caesio tectis , a reliquis Drabis abunde diversa. A. Dr. incomta Stev., in Caucaso oriental! nuperrime détecta , difFert scapis longioribus , floribus dimidio minoribus pallide suîphureis.

15. ALYSSUM cret aceu m.

A. (herbaceum) caulibus adscendentibus , foliis toraentosis , radicalibus subspathulatis , caulinis linearibus , siliculis clobosis giabris , staminibus cdcntulis.

Descriptio.

Radix perennis crassa multiceps, inFerne in ramulos aliquot subdivisa, extus griseo - fusca.

Cailles plures hcrbacei simplicissim.i adscendentes teretes canescentes palmarès et ultra.

Fulia supra glauca subtus albo - tomentosa e pilis densissi- mis stellatis ; radicalia conferta lanceolato - spathulata integexrima obtusa pollicaria^ caulina 2 - 4 linearia mi- nora.

Racemus terminalis simplex 5 - 8 - florus , pedicelliâ filifor- mibus erectis toraentosis flore sesqui aut duplo longio- libus.

( 110) Calycis foliola lineari - lanceoiata obtura toniCR*^o~o - C/.n.-v.

Corolla magna sature lutea , pecaîi; calyce duplo fere ma- joribus oblongis obtusis bubemar^inatis.

Slamina omnia edentula , minora longitudine ovarii , majo- ra diiplo longiora flava. Jnlhetae didymae ohscuriores.

Siliciila inflato - globosa non emarginr^ta glabcnima poly- sperma , stylo parum breviore cum stigmate .capitato coronata.

Locus. Crescit in rsgione Lypexborea Sibirlae orientalis , ad ripas L3nae prope pagum Kumack^urki, iolo cretaceo. Floret Janio , Julio.

Observ. Differt ab A. spithulato , cui proxime accedit : fohis paulo acutioribus , Jioribus majoribas intense lu- teis nec pallid^ flavis , slliculis infiatis globosis stylo breviore nec siliculam aequante terminatis , denique stanwiibus edentulis , ut in A. tortuow Waldst.

16. AL Y S SU M l en en se.

A. {herbiceum) caulibus difFasis , foliis lanceolatis imbri- catis, staminibus duobus denticulo notatis quatuor eden- tulis , siîiculis ovatis emarginatis stylum persistentem subaequantibus.

Descriptio.

Radix perennis ramosa flavescens.

Caulis herbaceus teres tomentobo - cnnus difFasus basi ramo- sissimus , ramii siaiplicibus palmaribuf. *-

( 111 )

Folia confeita imbricata sessilia semiuncialia lanceolata in- tegerrima obtusiuscula utrinque tomeiitoso - cana , pilis

stelLitis.

Racemus tenninalis simplex corymbosus multiflorus , in statu defloi'ato uncias duas longus ; pedicellis filiformibas tomeiitosis patentibus , fructifeiis horizontalibus sili- cula longioribus.

Cahjci^ foliola oblonga obtusa ciliata flavescentia.

Cotollii flava, petalis calyce duplo longioribus obovatis emarginatis.

Filnmenl a duo denticulo notata , quatuor edentula calyce longiora-

Siliciila ovata emarginata' incano - pubescens j, terminata stylo persistente aequante.-

LoCLis. Habitat ad ripas Lenae citra ultraque urbem Ja- clait/k,- praesertim vero in jugo Werchojanensi, prope os- tium fluvii Wiluy.

Convenit cum A, murali , sed foliis lanceolatis distinctis- sinniin.

17. C A R D A M I N E micro p h ij l l a:

C. (foliis ternatis) caule subnudo , foliis ternatis qu'natis- que , florali simpllci tridentato.

D e s c r L p t i 0,

Radix fibrosa annua ?

Caulis s'mplicissimus adscendens ut tota planta glabe): submonophyllus palmaris.

(112) Folici rcdicalia ternata et quinata longe patiolata sub- carnosa, foliolis minutis obovatis integerrimis subsessili- bus , tenninali reliquis iiiterdum majore et latiore Folia caulina plerumque duo , inferiore ternato , floi'ali simplici apice atute tridentato.

Ra.cemus simplex terminalis. corymbosus 6 - 8 - florus , pedU cellis seraiuncialibus filiformibus patentiusculis flore et siliqua longioribus,

Calycis foliola oblonga obtusa albo - marginata conniventia>

Corolla alba , petalis calyce plus duplo longioribus rotun- datis obtusis.

Stamina majora et pistlllum longîtudine tubi corollae , mi nora breviora.

Siliqua linearis erecta , stigmvate integvo capitato.

IjOCUS. Habitat in promontorio Bykofsicoy mys. Floret

Julio. Observ. Variât rarius caule omnino apbyllo.

18. CHEIRANTHUS scapiger.

Ch. foliis lanceolatis subdentatis carnosis, scapo simplicissi- mo ., racemo Lerminali.

Descriptio,

liadix perennis multiceps ramosa , superne basibus folio- rum vestita.

Folici radicalia lanceolata subdentata carnosa basi in petio- lum attenuata acuta glabra, interdum pube brevissiina scabriuscula , sesquiuncialia.

( 113 ) Veiioli cnn.ilicalati longitudine foliorum. Scapi plures herbacci spithamaei r.iro dodrantales s'mpli-

cis^imi crecti midi tereîos striati glabxi versus apicem

pubescentes. Kacfmi/^ simplex tcvi-ninalis corymbosus 10 - 15 - fîorus, pe-

dunculis filiformibiis pubescentibus patulis , imis semi-

unci.dibus , icliruLS senrim breviovibus.

Calijcis foliola linaari - v. oolongo - lanceoîata obtusa ùngui- bus petalorum paulo breviora pubescentia margine api- ceque menibranacea.

Corolla violacea magnitudîne Hesperldls matronalis ; lami- na obovuta emarginata.

Stamina majora tubum corollae aecpiantia , minora calyce breviora. Filamenta subulata. Aatherae flavae.

Pistillum ante antbesin longitudine staminmn majorum. Sligma bifidum.

Siliqua linearis compressa stylo oblic|ao terrainata , longi- tudine pedunculi.

Seinina ovata marginata.

Lociis. L?gi in promontorio Bykofskoy ad ostium Lenae ; invenitur etiam ad ostium flavii Atraekan. Floret Ju- nio 5 Julio.

Observ. Soecies singularis caule nudo ab omnibus congene- ribus distinctissima , variât interdura foliis linearibus integerrimis. An Arabis grandiflora Liirn. , cujus de- scriptio in Amoenit. Acad. et icoa mihi deficiunt, cum nostra planta eadem sit , ulterioribus observationibus relinquo.

15

( lU)

î9. CnJLIRA-NTRV S [1 ij g ma eus.

CL caule simplicissimo adjcendente , foliis lineciri-Ianceoîa- tis integerrimis subhispidis , racenio corymboso , sili- quis longissimis tetragonis , stylo bilobo. Description

Planta pusilla ; radice perenni sublignosa flavesccnte super- ne/Tudimentis foliorura anni praecedentis squamosa, in- ferne fibrillis nutricibus copiosis praedita.

Cailles plures herbacei simplicissimi adscendente? , fîoriferi longitudine foliorum radicalium teretes subliispidi , fru- ctiferi angulati glabri duplo vel triple majores.

Folia radicalia eaespitosa uncialia apice subrcflexa , cauli- na plura alterna paulo breviora , lineari - lanceolata v, ciïinino linearia in petiolum attenuata integevrima ra- rissime denticulo uno alterove instructa acuta , juniora utrinque hispidula , pilis prostratis , adidta glabra.

Kacemus simplex terminalis corymbosus circiter 20 - florus , pedunculis fdiformibus florem subaequantibus patenti- bus glabris , fructiferis oranino tetragonis,

Calycis foliola oblongo - lanceolata obtusa pilis brevibus ra- ris vestita ut plurimum violacea, basi gibbo flavesccn- te , margine pallidiore fere albo.

Corolla parva violacea, ungnibus petalorum longitudine

calycis , lamina oblonga obtusa. Sfamina majora tubum coroUae aequantia , minora brevio-

ra. Filamenta filiformia compressa. Aiitherae erectae

luteae. Vistillam ante anthesin staminibus majoribus vix longius ,

sed moxr excrescit et brevi tempore ipsam corollam

( 115 ) multo superat, stigmate persistente crassiusculo late bi- lobo flivo. SUiquae inaturae lineares tetragono •• corepressae crectae strictae glabriusculae,, inferiores sesquiunciales , super- ne sensim breviores.

Semina ovata ferruginea.

Locus H ibitat in promontorio Eykof^koy ad L'ttora' maris

glaciaiis , iibi Julio raense anni _80;) specimina floreu-

tia et fructirera legi. Odor nullus.

Ohserv. A Ch. alplno alienus : foliis hispicîulis lineari - lan- ceoîatis , floribus violaceis iiec sulphureis ; ab omnibus reliquis differt caule florilevo ijosa siliqua breviore.

.20. L I A T R I S haie al en sis.

L. foliis lanceolatis in petiolum attenuatis dentatis , caule simplicissimo , racemo terminali folioso , pedunculis unifloris nudis , squamis calycinis ovato - ianceolati* acuminatis erectis.

,D e s c r i p i i 0.

Jladix perennis fusiformis , cortice nigro - fusco.

Caidis simplicissimus erectus teres striatus inferne glaber superne leviter villosus bipedalis crassitie digiti.

Folia lanceolata acuminata .acute dentata , dentibus diver- gentibus , glabra juniora utrinque subvi'llosa , nervo medio subtus prominuîo ; radicalia numerosa spitka- maea patentia in petiolum basi latiorem attenuata , caulina sensim minora, floralia (JBracteae) erecta ses- silia longitudme pedunculorum.

15*

( liG )

Racemus terminalis elongatus multiflorus , peclunculis. axil- laribus alternis v. sparsis cauli adpressis teretibus stri- atis nudis parurn villosis , inferioribus majoribus ses- f[uiuncialibus.

Flores flosculosi congenerum , violacei.

Ânthodiiim oblongum imbricatuin , squamis aequalibus ere- ctis , exterioribus ovato - lanceolatis aciiminatis integer- rimis carinatis glabris obscure violaceis , interioribus lanceolatis superiore parte coloratis. Receptaculiun pla- num punctatum paleaceum.

Carollae omnes aequales antbodiiim multo ex-cedentes, tubo angusto cylindrico, limbo quinquefido', parum breviove îaciniis linearibus acutis sub patentibus.

Stamina corollae limbum subaequantia. Filamenia villosis- sima alba. Antherayum tubus apice dentibus quinque acutis instructus , luteus.

Stijlus filifovmis.. Stigmata duo rectiuscula ex tv.bo parum promineiitia.

Semina oblonga sulcata nigra , coronata pappo semine duplo longiore sessili plumoso violaceo ; radiis circiter 20 rectis basi in tubum connatis , pilis patentibus.

Locus. Habitat in regione alpina montium mare Baickal versus meridiem ainbientium , iibi mense Auguste spe- ciniina florentia una cnm seminiferis legi.

Observ. Foliis dentatis ab omnibus congeneribus diversa , at receptaculo paleaceo à Liatris génère discrepare vi- detur , in quo jara plurcs annos in horto Gorenkensi militât. An formasse senus novum ?

Spicilegliim Florcte IMosquensls , Juctore C. L. GOLDBACH,

M. D. , Societ. Piujs. Med. Musciii. Membro , Soc. Inip.

ISlat. Scruiatorum JSlosqu. Secret ario Adjuncto.

Socieiatl oblaium Kovembris oo die I8I6-

Quinque fere jam effluxere lustra , ex quo b. Steplinni Enumeratio Stirpium Agri Mosquensis in lucem prodiit ; quae etsi non; soliim intra Imperii Rutheni limites , sed etiam apud Exteros , sat inclaruisset ; post eara vero quae detexerit , observaverit , nec non correxerit bene multa Botanophilorum Mosquensium studium , minus nota esse vîdentur. Hac re permotus , observationes qualescunque , quas mihî,- per plures jam annos ia stirpes nostrates accu- ratius attendenti , facere conti^it , bievibus prononere pu- tavi. Parvum qnidem me donum offerre liaud ignoro, quare bénigne ut axcipiatur ^ rogo. Operis utilissimi (ast nunc , ut videtur , suspensi) Cel. Jdams , Enumerationis Stir.pium agri Mosquentis et Petropolitani, quousque pveîum rel4c[ue- rit ; dein vero Stephanianae Florae , ideo minus laudandae, quod locum crescendi definitum raro addat , unde difficil- limae stirpes ejusdem determinatu , ordinem insequar.

CALLITRICHE. Praeeuntibus Hudsonio, Smiihio et JViïL denou:io , Cel. Adains unicam modo speciem agnoscit ,• at ve.o duas spxies- Linnaeum bene admisisse , acutissimus JValilcnbcTg (Flora lappon. p. 2,). lucide expcsuit. Noraina autem trivialïa , tempori florendi , prioris saltem speciei», minas reapoiidentia , uiutavisse eum velim :

( 118 ) I. Callliriche pallens Gch. , foliis superioribus ag2;reg lis, seminibus dorio vix marginatis. C. verna Linn. Jl. suec. n. 3. f'Vahl. Jl. lapp. p. 2.

a. Foliis omnibus plus minusve obovatis. C. veina 5/7. pi. cd. Willd. 1. p. 28. .Steyh. enum. p. 1 (et reliquoiuîn Kecentiorum).

C. stellata Hoppe bot. Tasch. 1192 p. 155- C. .aquatic a .<£>:. Smith. Jî. brit. 1. p, 8. Adams enum. p. 2- , C. aquatica y. JVUld. snam. hort. ber. 1. p. 8. Icônes :

Engl. bot. t. 722. optima. FI. dan. t. 129. vix inferior. Schkuhr bi)t. Hadb. t. 1. £ 3. bona.

P Foliis caulinis inlerioribus rameisque linearibus apice emavginato - bifidis.

C. intermedia Eoffm. fl. genn. 1791. -p. 2. Sp. pi. éd. Willd. I. p. 29. Hoppe bot. Tasch. 1792. p. 155. Sfeph. enum. p. 1. C. dubia Ruth fl. germ. I. p. 389- C. verna /S. Linn. fl. suce. n. 3- C. autumnalis (3. IVilld. prodr. fl. berol. p. 2. C. aquatica /S. JVUld. en. hort. ber. I. p. 8. -— Adams enum. p. 2. ? C. verna Mich. fl. hor. amer. I. p. 2. C. autumnalis Schkuhr bot. Handb. 1. p. 8. G. foliis oppositis oblongis , fructibus integris -Gniel. fl. Sib. ni. p. 13. ( ob synonyma ej. hujas ioci videtur ).

C HO )

Icônes : Schkuhr l. c. t. L f. 2. bona.

hoesel pruss. p. I40. t. 38. non spernenda j individuuni foliis solito angustioribus.

y^ Foliis omnibus linearibus obtusiusculis , caulibus hu- mifusis.

C. minima Hoppe bot. Tasch. 1792. p. 155- Hoffm. fl. genn. 18OO. p. 2.

C. caespitosa Schuliz fl. stargard. n. 5.

C. aquatica d. fVlllcl. enum. hort. ber. I. p. 8.

? C. aquatica /î. Smilh fl. brit. I. p. 8.

Icon mihi ignota.

Habitat oc. /?. in Europae , Asiae et Americae frigidac ac temperatae aquis lente fluentibus vel fossis aquosis. y. ad ripas in limo vel ai-ena humida.

Mosquae /3. et y. sat fréquentes ; a. non legi. Floret a Majo usque Septembrin , praesertim. /S. Ferennis ?

lias a. /S. y. Varietates , nec species , esse , speciminibus intermedlis ipse probare possum. y. quando inundatur, cau- lium apices erigit et tune in /S. mutatur.

2> Calllt riche virens Gch., foliis- uniformibus aequidistan- tibus , seminibus dorso membranaceo marginatis. C. autumnalis Linn. fl. suec. n, 4. Sp. pi. éd. Willd. L p. 29. IVnhl. Jl. Inpp. p. 2- Steph. enum. p. 1.-

C. angustifolia lloppe bot. Tasch. 1792. p. 155-

C. aquatica a. Willd. en. hort. ber. L p. 8.

C. aquatica y. S^mith fl. brit. I. p. 8. Adams enum'f. p. 2.

( .320 ) C. Po^iis oppositis oblongis , fructibiis quadiifariam d,ni. sccntibus. Gmel. jl, Sib. ÎII. p. 13.

lcone£ :

Gmcl. l. c. t. I. f. 2. mala.^

H;ibitat in Europae et Asiae borealis lacubas , stagFiis , fossis aquosis ; Moiquae non rara.

Floret Au^usto , Septembii. Perennis ?

Diitincta est species a prions omnibus varietatibus : vi- rore amoeaissimo , non pallente , etiara in sicca ; structura partium tenuiore at i\:in[QX'^ ; foliis nunquam superne la- tioribus nec aggr,\^atis; fioribus aut dioecis aut hermaphro- ditis , rarius monoecis; fructas duplo majoiis struttura. Fo- lio.rur.i apex .nqn semper distincte b.fidus,

Friictus utriusque speciei non est c~psula, sed seminibus quatuor , fere semiorbiculatis , plaao - compressis , opère celluiari ad maturiatem usque connexis , margiue convexo plus minusve menibranaceo-marginatis , componitur. Perî- goniura secundum definitiones Jussieiti potius calyx esse videtur, qumn staminibus sit oppo-:itunij tenerrimae taraea est comiDagis , hyalinum, cito decidens,

Sclrpus multlcauUs Adams p. 22. est S", ovatus Ro!h. Stirpem nostram sub illo nomine cam amicissimo Henning cumniunicans , errori ansam dedi.

Scif'pus marltimus Adams p. 24. Anne radix, circa urbem Arsanias Gub. N. Novg. cresceus , ac a Cel. Pallas ( I-t. I. p. 49 ) sub nomine Mandragorae inemorata , potius hujus plantae erat? Nomen enim vernaculum utrique idem,

( 121 )

et usus medicinalis similis. Nec verosimile erat , plantam australi Europae tantum solermem, ad Caucasum adeo non occurrentern, in regione Rossiae modo supra dicta reperirî.

Miîium effiisum ( Adams p. 33 ), a b. Londes (Mémoires de la Soc. des Nat. à Moscou I. p. 283. ) prope Go- renki lectum , in umbrosis montium passeiinorum s. d. no- stvorum inveni.

J!grosim variant et diffusam Hosf. {Adams p. 35. in no- ta) , quas ciica Mosquam me reperisse credidi , examine ulteiiore convictus , pro A. vidgaris et albae varietatibus agnosco. A. viilgarLs ceterum Mosquae in sterilibus, sic- cis , pascuis et c. frequentissima.

Trichodium caninum ( Adams p. 37 ) apud nos in pa- scuis humidioribus non rarum.

Arundo siricta (Adams p. 64), quam prius e specimini- bus imperfectis siccis tantum noveram , aestate I8I4 a me in palude versus Theriotrophium Impériale lecta est.

Montla fonfnna ( Adams p. 70 ) in uliginosis circa Pero- WQ , non procul a praecedente , occurrit.

Votamogeton compressas ( Adams p. 88 ) Mosquae in sta- gnis fréquenter obvius , propriae speciei videtur , habita strictiore , foliis mucronatis et praesertim spicis 10 12, nec 4 6 floris distinctus ; eumque interea P. plamcaU' lem nominavi.

Myosotis sparsijlora (Adams p. 92.).

Marsch. Bieb. fl.iaur. cauc. I. p. 119. sub M. arvensL

16

( 122 ) In graminosis , umbrosis cotr.rannis. FI. April. Jun. Haec cauie difFuso , ramis divergentibus , foliis caulinis obovato- lanccolatis , racerais pauciiloris Iaxis , pedanculis fructiferis deflexis , calyce corollae tubum supen^nte , a M. arvensi (optime depicta in Bull. herb. t. 455.) , caule erecto , ra- mis patulis , foliis caulinis lingulatis , racemis ninltifiori- apice revolutis , pedunculis fructiferis patulis , calyce co- rollae tubum subaequante facile distingijitur. Prior , cuin esactissima descriptione Besserl (FI. gaîic. I. p. 153) ap- prime conveniens , noa magis ac altéra , magnitudine , ra- mositate et c. multum ludit,

Lithospennum officinale L. in vicinis Guberniis passitn obvium ^ certe etiam circa Mosquam occurrit,

Obiter ir.oneo , Sijîjphi/fum officinale Bore Aho auctori- tate cl. Krascheninnikov \^fl. iagr. p. 2B-) circa Petropolin crescere,

Catnpanulii Rapunculoides (Adams p. 11 G) in montibus passerinis locis umbrosis cum lattfoUa et Trachelio frequens.

Veibascum ihapsifurme , foliis decurrentibus crenulatis tomentosis : superioribus acuminatis , racemo spicato denso, corollae rotatae laciniis obovatis rotundati?, antheris duabus oblongis Schrad. {Diss. de Verbasco. NO. 2.), nobis frequens, sed V' Thapsus ipsum mihi nondum occurrit.

Viola tricolor , quidquid cum Aliis Cel. Adams p. 137 asserat , omnino in arvensem Koth. , et haec in priorem , tr.insit, qualia speciraina, saepius observata, servo. Corollae porro quoad calycera longitudo ac calycis hirsuties in culta et spontanea maximopere vari.int.

( 123 ) Chenopodium Vulvar'm (Adams p. I44.) e Flora nostra excludendum , quia nil nisi Varietas C. alhi est , nec ge- nuinum C olidiim.

Genfianae ? pratensis Froel. (Adams p. 150.) vidi exempla aliquot mosquensia manca siccata ; sed magnitudo florum , calycis forma rel. a descriptione FroeUchu discrepantia , dubium maxime me relinquit. Aliam speciem , cum icône Hippii axillaris Schr. in Roem. Arch. I. t. 5. f. 13. bene quadrantem , nec defmitionibus ac descriptionibus G. Atna- rellae f-Vllld. contrariam, copiose in pascuo sylvatico prope Vsesvàtskoie legi. G. Amar^lla , germanica, uliginom, cam^ pestris ac pratensis nondum limitibus certis defmitae mihi videntur. An sub his plures latent species ?

Krungium campestre , a Cel. Adams (p. 152) mihi ad- scriptum , circa Mosquam non vidi ; sed in dissertatione D. Renner de Hydrophobia ( Mosquae I8IO, p. 49) idem oc- currere dicitur.

Selinum palustre nostrum ( Adams p. 158 ) a b. Siephan (p. 13) pro sylvesirl habitum fuit, quod hic non cre- scit. Nostra planta , cum icône ^acquini fl. austr. t. 152. bene quadrans , ab optima Besserl fl. Galic. descriptione soluminodo involucris utrisque interdum latioribus ac bre- vioribus , recedit,

Athamanta Libanotis ( Adams p. 160 ) montium passeri- norum est A. sibtrica , quae unica Mosquae in campis ar- gillosis fréquenter provenit , ac a medio Junio ad iinei» Julii floret.

16*

( 124 ) ^

llcracleum Sphondylium ( Adams p. I64. Steph. p. 12 ) omnino nobis deest. Quae circa Mosquam nascitur species, multum forma et magnitudine ludens , sibirico similis vi- detuv , nec ab icône FI. sib. I. t. 50. abhorre t.

llcracleum vero flavescens {Adams p. 165) , et Panaces {Adams p. 166. Steph. p. 12)r Florae nostrae certo certius errore adnumerata sunt. Totum ceteroquin Heraclei L. ge- nus , speciebus chaotica confusione laborantibus , Mono- grapbia bene elaborata omnino illustrandum.

Pimpinella Saxifraga , nigra et magna (Adams p. I84 ^ 185. Steph. p. 14). Quoniam de plantis germanicis ex*au- topsia nil dicere possum , de diversitatibus nostratium sal- tem commem.oro. Reperitur circa Mosquam in coUibus ari- dis frequentissime planta, cmn descriptionibus P. Saxifragae conveniens; intermixtis vero pennultis individuis pubescen- tibus , priori per levissimos pubescentiae gradûs insepara- biliter junctis. Magnitudo porro varia, (locis umbrosis saepe bipedalis) cum eaque amplitudo foliorura radicalium. Re- peri nonnulla adeo exempla foliis radicalibus variis : alio- rum pinnis decursive pinnatifidis : laciniis linearibus s. lan- ceolatis , dentatis ; aliis (ejusdem speciminis) pinnis subo- vatis pinnatifido-incisis. An hoc transitus in P. dissectam, Ketzii ? Itaque omnes lias , primo intuitu diversissimas , formas prouna specie ut declarem , Natura postulat. ■Digestione cum Spiritu Vini tincturam albo-flavam obtinuij nec radix in hirsutissimis nostris caeruleo - lactescit.

Sambiicus Ebulus {Adams p. 189), olim in horto medi- co satus , nunc pluribus in locis spontaneus factus est.

( 125 ) Linam fîaviim ( monopefalum Sfeph. p. 15 ) ad viarn Kalugensem, 20 circiter leucas ross. a Metropoli , le-

ctum est.

Allium carinatum L. anno I8IO in fruticetis montium passerinorum legi , rarius.

Oniiihogalum spathaceum Baijne ( minimum MB. FI. ) in graminosis vere abundantissimum est. Hue absque du- bio 0. minimum Sieph. p. 15.

Ornithogalum sijlvaticum Pen. cum priore occurrit; mi- nus tamen fiequens.

Scilla azurea . . . . (S. sibirica Andr. B. Rep., S.cernua De Cand. PL lil. t. 130, S. amoenula Hornem. Hort Hafniens , S. amoena MB. FI. ) , cujus vera patria Ucrania et Rossia meridionalis , apud nos quasi sponte in hortis re- perituf.

Luzula erecta Desvaux ( '^uncus campesiris Steph. p. I6),frequens in pascuis uliginosis , Maio , Junio florens. L. campestrem non observavi.

Scheuchzeria palustris L. copiosa circa Gorenki. D. Fi^

scher.

Rumex obtusifoUus L. in incultis , ruderatîs communis , non minus ac R. maritimus in humidis et ad fossas.

Pohjgonum minus Curt. cum Hydropipere , sat fiequens , invenitur.

Sderanthus annuus L. cum perenni , rarius. Dianthus arenarius Steph. p. 20. D. collinus WaldsUin et Kitaibel esse videtur. Planta nostra statura et ilorum

( 126 ) distributione admodam polymorplia , floribus vix unqnam bifasciculatis gaudens.

Silène noctiflora L., ab am. Henning primum observata , in campis et graminosis haud infrequens. Calyx 10-striatus, nec 20-stnatus , ut in simili valde Lychnide arvensi ; pe- tala supra pallidissime rosea , subtus lutescentia ; capsula oblongo-ovata : thecapodio crasso brevi {in L. arv. déficit).

Stellaria dichotoma Steph. p. 20 nihil aliud esse potest , quam Cerasiium aquaticum subaffine.

Arenaria marina Roth. subinde cum rubra provenir.

Lychnis dioica Steph. p. 21 certe et L. arvensem Hoppe s. albam , nobis frequentissiinam , et L. sijlvesirem Ej. s. rubram , rariorem , comprehendit.

Riibus caesius L. in dumetis" montium passerinorum vul- garis.

Paient illa obscur a W. in sterilibus et ruderatis frequenî.

P. ? reciae L. var. caulibus ascendentibus, foliis angusti- oribus , floribus minoribus saturatius flavis , in umbrosis fré- quenter vere observatur.

P. rufhenica IV. et norvegica L. rarius obviae ; ad priorera P. norvegica Steph. p. 24. pertinere videtur, quam ab iconibus fl. dan. et Loes. discrepare , proptereaque P. hirtae (suae) varietatem sibi videri , ait.

Delphinium ? intermedium H. K. (D. elatiim Herb. Hen- ning., an Steph. p. 24 ?) in pratis argillosis (prope mona- sterium Danilov ipse^ ante portam Drogomilovensem lient}.)

( 127 ) crescit. Floret Julio. De synonymis Delph. inter- medii nonnulla adnotare liceat. In Uti. Kew. Ed. I. Vol. 2. p. 243-, ubi primum exhibetur , Silesiae montes patria declarata est. Atqui in Mattuschka et Krockeri Floris si- lesiacis (an Matt. enum. stirp. siles. a Willd. citata diver- sum opus , nescio) nil aliud quam D. elatum reperitur. In HtiKtw.Ed. IL vero „Silesiae montes, ^acgum." scriptum; adjecti vero nominis tio siletun Adducitur jam in prima Ed. Mill. ic. t. 119, (a nostra planta habitu et pedunculis hirsutis diversa) , qui Silesiam non memorat , sed ab Am- manno Petropoli semina se accepisse narrât. Quem idam citât , Ammannus (Delpli. elatius subincanum perenne , flo- ribus azureis Rutn^ p. 175.) descriptionem nostrae stirpi sat conformera exhibet. Gmelinus vero , in FI. sib. IV. p. l85. ad n. 18-, i. e. D. grandijioriim L., et Ammanni lau- datuiTi locmn et iconem Mi leri excitans , confusionem in- tulit , quam non minuit quidem hinnaeus , falsa haec ci- tata sub suo D. grandifloro recipiens. Ita in Sp. pL éd. Willd, Ammanni planta ad D. intcrmedium non adponitur, Milleri vero tabula bis citata est. Quoniam vero tum ab icône memorata , tum a djfn)itione H. K. ,Jaciniis (labelli) ovatib" recédât planta mosquensis , dcScriptionem ejusdem , quamvis ad siccatam , dare non superfluura erit. Planta speciosa bipedalis. Caulis strictus , simplicissîmus , teretius- culus , glaberrimuSj pruina caerulescenie obductus , hac de- tersa atropurpureus , nitidas , fistulosus. Folia radicalia (primi anni ignota) et caulina in^'eriora diametro 4 poil., ciicumscriptione reniformi-orbiculata , ad venas marginem- que hirsuta , subpeltata, 7 - 9 - fd.i : inciiuris pone laciniam medidm profundioribus (unde qi.odam modo tripartitj). La-

( 128 ) ciniae subrîiombeae medio subtrifidae .: lacinula média ite- rum tri - , lateralibus inaequaliter bifidis ; omnibus hac di- visione continuata plus minus incisis : lacinulis ultimis ova- to-lanceolatis puncto exserto calloso terminatis ; supra folia obscure, infra pallide viridia. Petioli 3 - 4 - poil., rariter pi- losi, basi parumper dilatait, angulati , supra canaliculati. Folia caulina superiora diametro 2 - 3 - poil., 5 - 7 - loba : laciniis angustioribus longe acuminatis margine et venis nigricantibus. Summa linearia tripartita , sensim in bracte- as abeuntia. Racemus terminalis , plerumque racemulis 1-3 ex summorum foliorum axillis auctus , i - 1 - pe- dalis , rariusculus. Pedunculi 1-poll., glaberrimi , teretius- culi , patuli , apice paulum cernui. Bractea fdiformi - subu- lata ciliata pedunculo duplo brevior , eumque basi ample- ctens , inferioribus floribus supponitur ; in superioribus ve- ro sensim magis in pedunculo ascendit ac in summis ap- proximatur reliquis bracteis , in singulis pedunculis binis , oppositis , 2 - 3 - lin. a flore distantibus , priori similibus , saepe glabris. Flos horizontalis, violaceo-cyaneus , diametro transversali l-poll, calcare ejusdem longitudinis. Calyx (Pe- tala L/nn.) 5 - phyllus : foliola subaequalia patentia multi- nervia rariter ciliata apice subtruncata : duo inferiora ob- longo - spatbulata ; 2 lateralia ovalia ; summum , calcara- tum subovatum. Calcar conico - subulatum , apice deor- sum recurvo bifido , transversim 'corrugatum. Petala (Ne- ctarium L.) 4, superne fuscescentia : 2 superiora linearia apice oblique ascendente acute emarginata : denticulis li- nearibus ; basi calcarata : calcare virescente, glandulam exi- guam fundo gerente ; 2 inferiora (Labellum L.) unguicula- ta : ungue lineari sursum latiore , torto , ita ut faciès inte-

( 129) rior superne extrorsum spectet , margine calcaribus proxi- mo nudo , altero minute ciliato ; lamina obîique descenden- te oblongo - rectangula , basi b.irbâ sulphm-eâ subrotundâ, ad médium usque bifîda: laciniis lanceolato - linearibus trun- catis pilis longis flavescentibas ciliatis. Stamina 20 cire, exteriora breviora reclinata. Filamenta hispidula. O varia 3, oblonga , cum stylis ..fere aequantibus glaberrima. Capsulas non \idi.

Jconïfuni srptenfrionnle Koclle (^A. Lycnctonum p. Steph. p. 25.) in nemorosis humidiusculis abundat , multo frequen- tius quam Lijcoctonum.

Vulsaïilla patens W., cîrca sylvam ad monasterium Si- monovense copiosa. Floret Aprili , Majo. Flores violaceos tantum vidi.

Thalicfrum , ut videtur , majus 'Jctcq. {austr. t. 420. Engl. bot. t. 611.) copiosum in pratis et pascuis , ex, gr. circa Simonof, cum Delph. intenn. Floret Julio. Hue per- tinere videtur Th. minus Fall. h. dem. in Steph. enum. p. 25.

Intel Kepetam Catariam germanicam et nostram , locis siccis et ad vias non infrequentem , quas hucusque diver- sas credidi , collatis pluvibus iconibus et descriptionibus , nullam difFerentiam animadvertere valeo. Odor nostrae gra- tus , Melissae similis., pro qua saepe , praecipue hortensis , in officinis adhibetur.

Menfha vlridis L. {Steph. p. 26.) nobis deest ; M. au- striaca Jarq. {aquatica St.) vero, recte observante am. Een- ningio, ad omiies fossas et aquas frequens.

u

( 130 ) Phlomis tuherosa Slcph. p. 27. In- via ad uroem Ralng.ï iutente , 25 cire, leucas ro6s. a Metropoli ,■ lecta est.

Dracoct'phalum thijmijîorum {Steph. p. 28.) locis grami- nosis humidiusGulis frequens ; ex. gr. in tribus montituis ,. ubi D. nuians , a Hcnningio observatum , penitus non vidi.

Rhinanthus ohscurus Stepk. {Enum. siirpium qiias alit ager mosquensis hortusque privât us. Petropoll. 180^. ) locis umbrosis non rarus , in Cristcim goilli transit; an vero, ad quem pertinere antea credidi , R. minur Ehih. a majore Ej. bene distinctus sit , decernere n^queo. Rhinantlius ce- tero noster eadem est species , de qua loquitur Nob. Mar- schall a Biebersteiii in FI. taur. cauc. IL p. 69. in observ.

Mijagrum safivum L. et denfatum Ehrh., hic occurren- tia , alterum in alterum transit.

Draba muralb Sfeph: p. 25. D. nemoraïis Henn. HerB., 'Londes in ^ourn. delà 'Joe. des Katur. à Moscou p. Il3v Gopiosissima colliuni siccorura , graminosorum ,. incola , ab Aprili ad Junium florens, médium fere inter murnlem ger- manicam et nemoralem Ehrh., a rae tamen non visas , te- nere videtur ; quare descriptionem brevem adjungo.

A pollicari ad pedalem et ultra altitudinem variât. Cau- lis simplicissimus vel ramis aliquot basi instructus ; a basi ad foliura subfloralè pilosus: pilis densis apice ramosis, lon- gioribus simplicibus rarius intermixtis. Folia- pariter hirsu- ta , pilis fere omnibus ramosis ; i 1^ pollicaria , obscure 3 - 5 - nervia : radicalia congesta majora, caulinis ovatis acu- tis amplexicaulibus serrato - dentatis , dentibus paucis. Flo- res vix 1 - lineares ,, demum longe racemosi,. Rhachis gla-

( 131 ) bcrrima. Calyx parce setosus lutescens. Petala calyce di- niidio longiora : lamina otlonga intégra lutea. Ovarium gh;briTm. Stylus nullus. Stigma punctum elevatum. Sili- cula 3 - linearis , pedunculo paruin longiori divergenti in- aidens , glabra obovato -oblonga , valvulis obscure reticula- to - venosis. Semina in singulis siliculis 28 3^ , exi- gua , fusca. Plantain liane per totam Piossiam tempera- tiorem crescere , ex speciminibus siccis cognovi ; e cauca- sicis regionibus eandem paulo majore m liabeo. An ideoque plantas Ehrhartianae , si re vera a nostra diversa sit, Ros- sia patria jure assignatar ? Gmelini ( fl. sib. III. p. 253) synonyma ad muralem et nemonilem pertinent; descriptio brcvis , ut videtur , nostram signiticat plantam.

Cardamine sijlvalica Link. frequens ad aquas sylvaticas montium passeiinorum ; a reliquis nostratibus jam hirsutie dislincta.

C. prafensis spécimen legi , cujus ex foliolorum radica- lium medio janiores plantae oriuntur , quae dein radiées emittunt ac ita vitam propriam continuare videntur. Simi- lem observationem icône illustratam, cel. Borkhausen , ni fallor , in Roem. Arch. Vol. 1. vel 2. tradit.

Sisijmhrium palustre Leijss. vulgare in humidis et ad ripas.

S. pannonicum Jacq. ab incendio anni 18 12 inde paula- tim majori copia per urbis nostrae rudera et loca déserta propagatur ; aestate I8I4 primum conspexi , antea , quous- que sciam , non visum. Annua est planta, ad 3 pedes interdum alta , ramis patentibus. Folia radicalia runcina-

17 *

( 132 > ta ; caulina ( praeter infima ) pinnata flrccida: foliolis si^B- linearibus. Flores pallide suîphurei , magnitudine S. Loe- selli. Siliquae sub 3 - pollicares , tenues ,, teretes , patenti- divergentes., Floret a Junio ad Septembrin usque.

Enjsimum hieraciifol'mm L. unico loco ruderato ,. at ce-- piose , vidi cum cheirantholde L

E. JUiaria L. seinel in montibns passerinis loco umbro- so , idque unicum. individuum , vidi..

Gênera in liujus classées posteriore praesertim ordine , notis saepe fallacissimis ac ambiguis vel peritissimum deci- pientia, ex integro reformanda sunt. Sunimi 'JussieuL (Gen. jol. edl Ust. p. 268 ) : „priniaria siliquarum et silicularum ,,partitiO' utilis " dictum lubentissime subscribens , ad nor- mam tamen. CL Vestii ac Besseri gênera fructu drupaceo vel baccato , non déhiscente, ( characteres multos necdum opinâtes largitura ), nomine Tetradunamiae JV'ucainentaceae ambobus ordinibus anteponi vellem.. Sed incepto vix labore in hac familiam nil certi supra characteres adhuc- dum mihi proferre- licet , finito- autem mox fiet,.

Géranium robertianum nostnim {Sti'ph. p. 31) ab icône Curtisii fi. lond. diversum : caule corymboso -paniculato erecto , nec dichotomo difFuso ; foliorum laciniis multo an- gustioribus , cuspidatis nec obtusis. Odor debilis , non ta- men hircosus. An aliae graviores differentiae bas plantas intercédant, speciminibus peregrinis carens , dijudicare ne- queo. Notandum insuper , nostram stirpem non in rudera- tis siccis , sed in paludosis montium passerinoruin nostro- rum cum Cicuta, Rum, aquatico, Ger. palustri eic. crescere.

( 133 )

IMcil'va Hennlngii mihi, cum rutundifoUa promiscuc cres-- eens , eiqiie praeter hirsutiem cUiriorem , petala calycem aequantia alba nec duplo longiora rosea , arillos rugosos nec laeves simillima , nova est species, ab Amico Henning primo pro tali agnota et hiimijusa dicta. Nomine vero lioc minus apto (quoniam , more rotundifoliae , rami tantum procumbentes , caulis autem erectiis) , in Inventoris , non solum de nostra , sed etiam de regionum tanaicensium Flora itineribus maxime meriti atque merituri , honorern illud propono. A M. parvifl.ora et verticillata species .nos- tra statura multo liumiliore , ramis difFusis , foliis obtusis , floribus pedunculatis : pedunculis fructiferis declinatis ; a M. nicaeensi bac ultima nota et caule erecto etc. diversa est. Cum rotundlfolia , qua paulo praecocius florere inci- pit , in seruni autumnum usque flores profert.- Perennis vi- de tur. Etiam. ex Ucrania , liirsutiorem ,■ habeo.-

Lnvnlera cibla Sfeph. p. 32.' , bene monente Ilennlnglo , est L. thufinglaca L. , in siccis perfrequens.-

Erviim hirsidum L. {Stcph: p.- 33) commune in cultis et agri?.-

Mellloium caeruleam- secundum b. StepU. (p. 33) in ne- morosis obviam , semel, in horto per incendium mosquense vastato , observavi. Planta haec , Europae c:ilidiori farailia- ris (in Bessarabia invenit Cl. Besser) ,■ vix pro genuina no- strarum regionum incola haberi potest.- ^^t^"— -

Inter Meliloiuni vul^arem et offlcinalem^imûlum. aliud, nisi fiûris colorera , et durationem forsan , huic annuam , illi biennem , discrimen detegere valeo. Foliola priori mox

( ni )

latiora quam alteri, œox angULaiora; stipulae eidem parirm- per quidem angustiores , resp «cta tanie.i altioris vel humi- lions in caule positionis raultam in utraque cLversae ; pro- portiones illae pet;;îorum (^Enctjcl. h'jt. IV. Willd. en. hfi. ber. ) non minus variabiles ac numerus seminuni legu- minis , qui 1 4 ; unde et leguminis forma quodam modo immutatur. Hoc anno I8l5. Meliloti flore albo indivi- duum in hortulo proprio ad orgyalem altitudinem, cauli- bus decem spectabile , excrevit.

Trijolium incarnatiim S!rph. p. 33 , ut jam pridem ob- servavit Hcniiingius , T. hijbridum ebt , apud nos vulgare.

Hypericum hirsufum L. in montium passerinorum dume- tis non rarum.

Jpargla autumnalls nostra {Sleph. p. 35) pappum oen- tralium flosculorum sessilem habet ; quae diversitas quum jam a pluribus Auctoribus notata faerit : duas commixtas species admittere , quam cura Cel. Wahlenberg (FI. lapp. p.. 196) monstrosi.tati hoc tribuere , consultius mihi vi- detur. Loco pingui enatam varietatem, bipedalem fere^ scapis multis superne pilosis : pihs apice subfurcatis , caly- cîbus albido - villosis , servo.

Hieracium Pilosella {Sîeph. p. 35). Singulare inveni spé- cimen gLabrius , scapo trifloro cum rudimento quarti floris, floribus minoribus quam soient , stolonibus nuilis. Hanc varietatem jam Krascheninnikovlo , meritissimo Rutheno, at paene oblito Viro, notam fuisse video. Conf. descripti- onem bonam in Ej. Flora ingrica , édita a de Gorier ^ p. 122.

C 1^3 ) Arcîium Lrfpi'n L. {^Stqih. p. 36) in très d'iicederc de- L;et species :

1. A. Bardana Ï-Vllld. Bess.fl.gaUc., ilorilDus siibcorym- bosis, calycibus arachnoideo - lanatis globosis , squamis mar- gine scabris : interioribus radiantibus muticis , coroUis ova- tis ventricosis , caule superne ramoso. A. toment osuin Schkuhr lîandb. ~~ Caiycibus albidis : inapertis globosis , corollis intense sanguineis , altitudine majore a reliquis fa- cile distinguendum. In ruderatis , ad vias. Floret a nie- dio Julio per totum Aïignstum mensem.

2. A. Lappa Beos. , fioribus subcorymbosis , Ccilycibus glabris subglobosis , squamis margine glanduloso - ciliatis : interioribus radiantibus muticis , corollis oblongis , cauie superne ramoso. A. majus Schkuhr 1. c. Calyces pur- pureo - viridescentes , demum atropurpureî. CoroUae pur- pureae. Intermedium inter priorem et sequentem. Cre-- scit cum priore, paulo rarius. Floret ab initio Julii ad ini- tium Augusti.

3-. /?. mhius Schkuhr. Bèss. , floribus suDssssilibus termi- salibus axillaribusque , calycibus glabris conicis : squamis margine scabris plerisque subulatis , corollis cylindricis , eaule paniculato , ramis subvirgatis. Calyces minores- virides , vix lanuginosi , inaperti (ob squaraas interiores ra- diantes multo pauciores quam in praecedentibus) conici. CoroUae roseae. Statura reliquis parum humilior. In' sepibus , dumetis. Floret ab initio Julii ad médium Augu6- tum us que.

Serrafula arvensis Sîeph. p. 37 nova est planta : Cirsiuim ruthenicum Fischer CaL du Jardin de Gorenki lSl2'- p^

( 136 ) 35-; a Serrafula arvensï L. foliis planis nec und.ilatis, du- plo latioribus , plevumque integris , non spino-is sed spinu- lis tantum ciliatis , caule corymboso subfastigiato nec pa- niculato ; a Serr. setosa Wllld. ( secundum Ej. dsscriptio- nem in Sp. pi. ) foliis non serrulatis , inferioribus ànuatis , pedunculis vix incanis ^ calycibas non subpubescentibas sed obsolète .aracLno^deo - lanuginosis: squamis ( imis ) subcorda- tis acuminaiisj *) a Ctrsio incano H. Gor. l. c. {Scrr. ci- llaîa ISIB. fl. iaur. cauc. ; excl. synon. Vabl. et Sp. pi. ) radiée forte bienni , cane^centia vix ulla , cal3œibus niagis cylindricis , squamis nigrioribus , nec albidis nervo rubro viridi ; a Card. serratuloide L. habitu , radice repente, fo- liis integerrimis subtas non strigosis etc. di^ersa. Ad plan- tam nostram sequentia adhuc pertinent synonyma :

Serraiula arvensis MB. Fl. iaur. cauc. IL p. 367 ; excl. syn. non rossicis Krasch. fl.. ingr. éd. Gort. p. 127.; excl. itidem , ut sequentium , syn. Fall. It. L p. 59-

Cirsium foliis lanceolatis., imis saepe varie incisis , spi- nosis , capitulis oblongis , mitioribus Gmel. fl.. sibir. IL p, 56. n. 46. sed absque Var. I. IL III.

Cirsiam elatius polycephalum glabnim , foliis imis lance- olatis , superioribus integris Anim. f uth. p. 13S. n. 183-

Habitat in todus Rossiae., Estboniae , Tauriae , Caucasi , Sibiriae ad Jenisei fl. usque agris , campis , nec non ad vias. Floret Julio , Aagusto. Biennis vidatur.

) An haeo sufficiunt ?

( Ï37 )

Serrafula alfisshnci ^foliis pinnatifido - sinuntis , pedun- .culis axiliaribus nudis longissirnis subbifloris '< Steph. p. 3 7, nova species esse videtur , nam nulîo in libro eam inveni. Secundurn Slepli. in sylvis trans Occam habitat , Julioque floret.

Artemisia Abrotanum Steph. p. 38, in hortis fréquenter culta , spontrnlea hic non exsistit.

Siib Matricnrln saavcolente Stcph. p. 40 certo certius M. •Chamomillae varietas intelligenda.

Epipaclls cordnta et Cymbidium Corallorhiza a b. Londes (J\léin. de la Soc. des N'ai, à Moscou L p. 283. etJouni.de la S. d. JV. p. 115) circa Gorenki reperta fuere.

Cypripedium gutiatum Sw., hucusque Sibiriae limites transire non creditum , aestate l8ll a D. Medico Fortu- natov in montibus passerinis copiose repertum est ; et nunc , loco quodam ab urbe paulo remotiore , copiosissi- iBuni idem esse , audio. INIosquensia specimina sibiricis simillima. Floret Junio , Julio-

Lemna minor (^Sfcph. p, 43). Per plures jam annos in huJLis flores attendons, tandom Juriio 18I4 eos detexi , et omnia iconibus fidissimis Cl. fVuljf (^Dhs. de Lemna f. 4 10 ) apprime convenientia reperi. Totus flos oculo nudo magnitudine circiter grani Papaveris apparet.

Spnrganium erectum L. ( Steph. p. 44 ). Apud nos et S. rainusum et S. siuiplex communia.

Caricis speciebus tempore editionis Florae Stephanianae nondum ita absolutis ac nunc, a me visas species mosquen- ses hic indico :

C. dioeca L. Perowo , très montes. ( Steph. p. 44 ).

18

( Î33 )

Sehreherl W, in graminosis (3- mont, et alibi) I81O inveni.

ovalis Good. cum priore ( m. pass. Videtur C. le- porina Steph. )

vulpina L. ad fessas (ht. bot,) 18 10;

muricala L. in horto Com. L, Rasumovsky Mosqnae (^Steph. L c. )

stellulata Gooà. in sylva m. pass. 1810.

eîongatci L. in palude trium montium 1816.

Gurta Good. cura praecedeate alibique iSlOv

paradoxa IV. in prato spong. ad villam Lublino iSlS'.

ieretLuscula Good. in palude trium m. 1815.

digitata L. in nemcribus (m. pass. et alibi) l8lî>.

ciliata W. in collibus siccis frequens ( ante portam Petropolit. etc. C. erlcetor. Sttph. )

Ipilosa Scop. in sylvis acerosis (S. M iriae , Goren!ki Landes in Journ. de la Soc. d. JV. à M^ p. II4) 1810.

eaespitosa L. in paludosis frequens ( 3 montes et ali- bi ( Steph. p. 45 )

stricta Good. in graminosis siccioribus communis (cum

priore) iSiOt ^allescens L. in subhumidis arenosis (m. pass., Butirki)

1810. tiiïipsa L. in palude prope Theriotrophium {Sfeph.l.c.) ^seudoCijperus L. in fessa Gaeumiais m..pass. (.Utnning.)

( 13§ ) C Dnjmela L suppl. per sylvam m. pass. alibique non i-ara. l8lO.

■acuta L. Palucles, stagna-; vulgaTÎs (3 mont, etc.) {Steph. 1. c.)

vesicaria L. in spongiosis, turfosis (cum prière et alibi) (Sieph. 1. c.)

ampidlacea Good. cum priore (3 montes, Perowo) î8l4.

hirta L. in arenosis siccioribns (m. pass. etc. ^ (^SlephA, c.)

Jlniis incana J-V. cum glutinosa Ej. promiscue cresciL

■Out-rcus pedunculata Ekrk. cum Robore L. (montes pas- serini , Gcrenki).

Befula fndicosa Pall. in paludibus prope Troizkoie,, Comitis a llumànzov praedium , 12 leuc. ross. ab urbe , frequentissima, observante D. Fischer.

'Brijoniam albain L. in sepibus hortorum hic inde ob- eervavi.

Sailx. (Steph. p. 46) Non injucundum foreLectori spero, quae de nonnullis circa Mosquam a me collectis speciebus 111. Cornes De Braij, magnae in hac parte auctoritatis Vir, sentiat , paucis hic commemorari,

Species arborea, ab incolis ob ramos eîeganter purpu? reos magna copia die Palmarum advecta , proptereaque Krasnaia Werha audiens , est (secundum Nob. De Braïf) S. acidifolia livonica.

Sp. fruticulosa, a me Heterophijlla dicta, (secundum Eundem) est S. Weigellana tV.

S. cerasifolia mihi = Ammaniana W, videtur.

( 140 ) S. alba mosquensis est verci alba L.

S. euclasla mihi (Arbor altissiaivi , priori simillima) est S. fragilis L. (Sententias Exe. Viri expono).

Sed opportunitatem in nostras perplexissimas Salices ac- euratius inquirendi vix nactus , et paucis adhucdum col- lectis, observationes in illas ad aliud difFerre tempus debeo.

Hlppophaë Khamnoidcs , a b. SfrpJiano (p. 67) , auetori- tate forsan Pallasu (It. I. p. 17) recepta^ dubia milii plan- ta videtur.

Holciis borcalis Schi'ad. in sylva Perowensi , nec non cir- ea Gorenki , crescit.

Fraxinus excelsior L. in montibus passerinis , altitudiiie tamen vix orgyali , frequens. In nionasterio Petrovskiensi arbis arbor exsistit pulcherrima , altissima.

Ophioglossum vulgafum L. , quod in fascicule foeni ali- quando vidi , circa Gorenki crescit , testante D. Fischer.

Aspid'mm spinulosiim Siu. in sylvis frequens.

Sphagnum acutifoUum et obtusifoliiiin Ehrh. apud nos abundant, pro obturandis rimis domorum e lignis construc- torum adhibita.

Volijtrichum juniiierifulium Iloffm. cum affînibus per- frequens.

P. urnigerum L. ad viam publicam Vladimirensem legi ,- pone urbem nostram.-

TSleesia longiseta Hedw. in sphagneto prope Theriotro- phium, cum Dr os. rotundifoUa , Car. dioeca etc. crescit..

( Ul ) Aidhoceros laevis et punctatus L. circa Mosquam oc- eurrunt.

. Reliquas a me lectas stirpes cryptogamas, quas non- dum accuratius définira licuit , omittere satius daxi.

Observatiunculas vero has enumeratio-ne claudam stir- pium, utplurimum Europam australiorem incolentium, quae in Catalogis Horti quondam fîorentissimi Demidoviani (cu- rante Vallasio , 1781 et i786) tanquam spontaneae cruce perperam designatae , a b, Stephano receptae (dubitanter tamen , conf. praefationem Florae Ejus) fuere. Excludantur igitur e Flora nostra :

'Juncus spicafus Steph. p. 16.

Silène viridijlora 20.

Silène Aluscipula ib,

Thalictrum foetidum 25.

Tcucrium Botrijs 26.

JMijagrum perfolinium 29.

Vicia cassubica . 33,

LeontoJon hasfilis 35.

Orchis odoratissima 42.

Orchis fuictscens ib.-

Carex brizoides 44-

mOKOGRAmUAK GEXERIS CROCI TEKTAMEK. AUCTORE C. L. GOLDBACIL

l Diss. pro gradu Docf. Med. de Croco Sedlo hotanica. ) CROCUS Tourne f. L.

Familia naturalis : Irideae ^uss. Classis hinnaei : Triandria Monogynia.

CHARACTER CENERIS NATURALIS.

Spafha 1 - 2 - pliylla , ex apice pedanculi, membranacea^ îonga ijiferne cylindrica tubum corollae amplectens, supei- îie latere plus minus fissa.

Corolla ( Calyx 'Juss. ) infundibuliformis. Tubas longus. Liimbus 6 - partitus regulaiis subpatens *): laciniis suboblon- gis , interioribus saepe iriinoribus.

Stamiim 3 , basi laciniarura corollae exteriorum inserta , «recta, libéra (non connata ) , corolla breviora. Fllam en- ta subulata teretiuscula. Aniherae lineari - sagittatae , utrin- que longitudinaliter déhiscentes. Pollen globosum.

Fistlllum : Ovariam adhaei-ens ( inferum ) , fere trigQ- num. Stijlus filiforniis longus , tubtmi corollae parum su-

•) h. e. plus minnsve. Certe ad indir.andam formam vaiitibilem tan- tumiuodo vocabulo : sub utendum ; si auteni forma unica eaque inva^ riabilis desigaanda , adhibeatur vocabulum fere vol demmulivinai (patulus ).

( 143 ) pernns , tunç divisus in Lobos (Stigmata vulgo) 3, sursum latiores , saepe inaequilongos : aut involuto - complicatos apice erosos subincisosque ; aut sectos in fibras multas fili- formes. Stigma margo terminalis glandulosus.

Capsula trigona suboblonga ,- styli corollaeque tubi imâ parte persistente coronata , spathis involuta , 3 - locularis 3 - valvis. Valvulae medio septiferae. Placenta (Receptacu» liim vulgo ) linea longitudinalis in sutura interna septoruro.

Semina plura , biseriata , erecta , funiciilo brevi incrassa- to insidentia , subrotunda , raajuscula. Tunica exterior sub^^ succulenta ( praecipue in junioribus ). Albumen ellipsoide- um , corneura. Kmbrijo ceritralis , rectus ,• monoGOtyledo nous. Radicula descendens.

HABIT US GENERIS,.

Wlaniulae ac.aulss , pereimes.

Combus * ) plerumque duplex superimpositus y tunicis- m- tegris aut reticulato - llbrosis aut in filamenta solutis p.- •velatus.

Folia angusta , erecta , plus minus linearia , costâ mé- dia valida , subtus complanatâ , pleramque saperne albâ i; omnia radicalia , Vaginis membranaceis pluribus contenta.

*) i. e. BulBus. Ob structuram Inijus , intermediam quasi intcr Tu. ber et Bulbum verum y a priori piopag'nibus non uTîdique , sed sur- suin tanturamodo , nec lateraliter , ut in posteriori; propullulantibus ;'• et bulbis non, ut in Tubere , radicularum ope cum matre cohaeren- tibus ; a posteriori potissimum defrctu squamaium diversain , propriuiH' adhibui nomen. o nûjx^oi , globulus.

( î-14 ) Flores nonnulli , e centro foliorunî , rarlas ante folîa provenientes , insidentes Scapis saepius brevissimis , anga- latis ; obvoluti Vaginis coiainunibus et Spathis pro iriis. Bracteac spathaceae radicales r.onnullae, vel et desiint. FIJ' rescentici vemalis vel autumnalis. Color corail ae d ver.- us : aîb.is , caerulens , violaceus, llavus, flavo - et violaceo- varius etc.

Flores meridie expansi , ephemerl

CHARACTER GENERIS DIAGNOSTICUS.

Spatha 1 - 2 - pb}'lla : exterior tubulosa. Corolla tubo longo : Limbo 6 - partito regulaii. Shjlus rectus : superne divibus in lobos 3 , cunéiformes , subincisos. Stigma termi- nale. Semina 2-seiialia^ subrotunda.

S P E G I E S.

f) Follljiori (foliis florem stipantibus).

*) StijU lobis triincafis. l. CROCUS minlmus De Candolle.

Combi tunicis nervosis fibrosis , fauce corollae nudâ , fo- liis flliformibus : costa concolore.

G. minimus PL Uli"X. t. Si. Lolsel. fl. gall. I. p. 25. FL franc, no. 20O4. De CancL PL lil. ad t. 294-

Icônes :

VI. lil. t. cit. (optima)>

Habitat in Gorsicae et Galliae meridionalis litoriLus are- nosis. Floret primo vere. Corolla violacea albo-variegata.

( U5 ) Seqnenti speciei valde similis ; differt veto praeter cha- racteres datos : Statura dtiplo humiliori ; Foliis flore longi- oribus nec subaequantibusj flore praecocioribus nec coaeta- neis , duplo angu:tioiibns; Flore graciliori duploque minori; Laciniis corollae longioiibus ratione tubi, quam in sequente; acutioribus , duplo angustioribus quam C. verni ; styli laci- niis gracilioribus pallidioribus. Spatha 1 - phylla.

A Trichonemate Bulbocodio , cui ex altéra parte pluri- mum affinis , distinguitur primo intuitu Spatha bivalvi sub flore nulla , praeter divereitatem characteris generici. (Ex De Cand.)

2. CROCUS ver nu s Wulffen.

Combi tunicis nervosis fibrosis , fauce corollae barbatâ , foUis linearibus : costa alba , spatha monophylla, styli lobis stamina superantibus.

C. vernus Âif. h. kew. Ed. 2. I. p. 80. ~ Willd. enum, ber. I. p. 55. PL liliac. t. 26§. ~ Kcr ^prius Gaivler) in Bof. Mag. t. 860. Schrad. fl. germ. I. p. 98 (exclu- sis nonnullis synonymis, ut in plerisque sequentibus). Pers. synops. I. p. 41. —Smith fl. brit. I. p. 4O. Engl. bot. t.

344. Vahl enum. II. p. 46. IVahlenb. carp. p. 12.

Lam. m. gen. I. p. 105. no. 444. t. 30. f. 2. Poiret in Encijcl. bot. VI. p. 334.. Loisel. fl. gall. I. p. 25. Sp. pi. éd. Willd. I. p. 195. "^acq. fl. austr. app. p. 45.

C. vernus a , /î. Fl. franc, no. 2003 ( y. est , ut Auc- tor ipse suspicatur , distincta sp. : NO. 6). ~ C. vernus De Cand. PI. Ht. ad t. 294.

( us )

Co sativus /3'. vernus folii& latioribus : margine patu- Ib-. Lin. Sp. pL Ed. 2. p. 50. - Ej. Sust. Veg.. Ed. XIV. p. 83.

C, tuba brevissima trifida Hall, helir. n. 1257. Scofa^ carn. Ed. 2. I. no. 47.

C. vernum latifolium 1. 2. Clus. Uist. I. p. 203. 2O4. c. icc. ( Sp. 3. ad sequentem refero ; an vero hu- ps adhuc loci Sp. 4. et 5 : C. vern. lat,- alba - versico- lora flore 1. 2. Clus. h c. ? )

Icônes meliof^es ::

PI. hT, f. cit. ( cultus . optima )

Bot. Mag. f. cit. ( non vidi )

Kngl. bot. t. cit. ( spontaneu.s : bona )

^cicq. l. c. t. 35; ( spont.aneus : non optima )

Bulliard herb. franc: t. 351. ( mediocris )

Habitai in alpibus Carpaticis, CarnioliciSj Salisburgensibus, Bavaricis ,■ Helveticis ,. Pyrenaeis y rarius in fpratis Angliae. Wloret nive déliquescente; in hortis Februario , Martio , Aprili. Corolla violacea , violaceo-albo-variegata aut alba.

Styli lobi corollam subaequantes crocei in^ infundibulum convoluti. Orificium tubi corollae et basis filaraentorum obsita annulo glandularum piliformium ,. tubum semiclau- dentium. Scapu&flori& vagina peculiari membranacea l-phyl- la inclusus. An Schkuhrii ( Handb. I. p. 21. t. 6) figu- ra bunc an sequentem référât , décidera nequec Spont.. ¥idi sicc. ; cultum vivum).

(^47 ) 3. 'CROCUS bijîorus Miller.. '

Combi tunicis enerviis rigidis , fauce corollae nudâ ,, spatba diphylla , styii lobis staniina vix superantibus.

C. biflovus Jit. h. kew. Ed. 2. I. 81. P^. Ulictc. t.

294, -f^tr in Bot. Mag. t. 845. Andrews Rep. t. 362.

(defin. pessima !) Mill. dlct Ed. 8. De Cand. PI. îiliac. ad fab. 304.

C. bicolor Adams.

C, vernus TSÏarsch. Bieb. fl. taur. cauc. T. p. 28. (exclus'is omnibus synonymis praeter Pall. et forsan Tour nef ) Desf. fl. afl. I. p. 33. (exclusis (Omnibus synonymis); et verosimillime C. vernus Smith, prodr. fl. graec. I. p. 24. (exclusis pariter synonymis , praeter Tuurnef. /î, y, forsan).

C. vernum latifoliura purpureo flore majore Cliis. hisf. I. p. 2O4. (NeapoH ad illum missus „non inju- cundi odoris flos <' Clus. videtur hujus esse loci.)

Icônes :

PI. m. t. cit. (cultus : optima) Andrews t. cit. (cultus : bona) Bot. Mag. i. cit. (non vidi)

Habitat in Atlante ; Italiae , Cretae Cyprique insularum montibus ; Tauriae et Iberiae apricis siccis (et in pluribug certe Europae australis xegionibus). Floref primo vere ; in hortis Februario , Martio , Aprili. Corolla , huic fragrans , violacea , pallide caerulea aut albida , fauce luteâ : laciriiae exteriores dorso tristriatae.

19*

( us )

A C. verno affîni difFert : st.nura akiore ; Foliis flore plerumque longioribus; Scapis non vaginatis, pluribus saepe ex singulo combo ; Corollae faucis colore; Tubo graciliore; Styli laciniis brevioribus etc.

Synonyinum Marsch. Bieb. fide speciminum tauricaruiif tutus adpono ; sicut C. blcolorcni Adams , cujus specimina ab Auctore bénévole sunt coirimunicata. Desf. ail. Luc pertinere, ex ejus descriptione patet. C. wer-nusfl.graec. denique ob synonyma Tourne/, ibidem eitata hue trahen- dus mihi videtur , quamvis nullam Cel. Smith dederit de- scriptionem. (Spont. et cuit, siccos vidi.)

4. CROCUS reticiilatus Steven.

Combo fibris rigidis reticulato , spatha diphylla , corollae laciniis erectis.

C. reticulatus Vietinghoff et Hoffmann Hortus siccus Cau- casiens. Mosquae l8l2. fol. Fasc. I. NO. 2. Marsch. Bieb. Jl. taur. cauc. I. p. 28. Ejusd. Centur. planf. rar. I. tab. 1.

a) Coîolla aurea.

C. Bulbocodium Pall. ind. faur. (ex MB.) p) Covolla pallide caerulea.

C. reticulatus 4dams apud Wcber et Mohr Catal. bot I. p. 45. n. 5. Icônes :

Marsch. Bieb. Cent. t. cit. (bona) lîabifat: oc) cires Simpheropolin in Tauria et circa 0.ies- sam ud Pontum Euxinum ; /?) in promontorio s. subalpinis

( 149 ) Caucasi et in Ucvania. Floret Martio, Aprili. Corolla aurea aut pallide caerulea: laciniis exterioribus dorso striis tribus violaceis vel spadiceis ramosis,

Discrepat a sequente C. susiano , cui nltnium afFinis : Combo obvallato reticulo multiplici, e fibris crassis, latius- culis , rigidis , albis composite : interstitiis oblongis lineari- busque i nec fibris parallelis, trabeculis transversalibus rari- oribns laxe reticulatis , flexibilibus fuscis cincto ; Flore majore ; Corollae tube longiore apice e spathis exserto ; Styli lobis majoribus latioribus. In ambobus Combi junioris reticulum interatitiis fibrarura membranâ fuscâ expletis gau- det ; Scapus longus pollicaris ; Folia glabra obtusa costâ complanatâ C. verni, sed angustiora ; Corollae laciniae exteriores saepiiis interioribus longiores ; Faux tubi et fila- rnenta glabra; Styli lobi crocei, plus minusve aequilongi. Spatham bujus distincte observavi dipliyllam , 'nec mono- phyllam , ut MB. Cent. l. c, (Spont. vidi siccum.)

5. CROCUS suslanus Ker.

Combo reticulato - fibroso , spatha diphylla^, corollae laci- niis exterioribus reflexis.

G. susianus Ait h. keiv. Ed. %. I. p. 81. PL ViVmc. t. 293. Ker in Bot. Mag. t. 652. De Cand^ PL llliac. ad t. 294.

C. vernum latifolium flavo-vario flore 1. Clus. hist. I. p. 20(5.

C. vernus latifolius flavo - varias. Rudb. elys. p. 121. %. 4. (ex Ker.)

( 150 ) 13) Corollae laciniis exterioribus latius striatis.

C. •venium latifolium ilavo-vario ilore 2. Clus. J. ,c.

Icmes :

Tl. lil. t. cii. (optima)

Bot. Mng. f. cit. (bona)

Habitat in Turcia '■') ? Florct (in hortis) Februario Aprili. Corolla aurea : Jaciais exterioribus ,dorso striis 3 violaceis .ramosis.

Laciniis corollae -reflexis vel revolutis,; -parvitate floris et combo a reliquis mox distingiiitur. Scapus non brevissimus , ut cel. De Candolle , seé poilicavis circiter. Spatha exterior infra basin ovarii inserta. (Cultum vidi vivum.)

An in Susiana (parte Persiae ostio fl. Euphratis et Tig- ris adjacente) crescat haec species , nescio.

6. CROCUS moesiacus Ker.

Combi tunicis nervosis fibrosis , spatha .diphylla , styli lobis cuneiformibus staminé brevioribus.

C. moesiacus Ait. h. keiv. Ed. 2. î. p. 81. Ker in Bot. Mag. t. 1111. fVdld. eiium. ber. I. p. 55.

C. luteus Lam. ill. gen. I. p. 105.no. 443. Poiret in EncLjclop. bot. VI. p. 385. Fl. liliac. t. 1.95. De Oand. PI. liliac. ad t. 294'

C. vernus Curt. Bot. Mag. t. 45.

C. vernus y. Fl. franc, no. 2003 (exclusâ patriâ).

*) Conjicitur hoc , quia Clusius l. c. se bulbos hiijus speciei , in iforc jConstdntinopolitano emtos , accepisse ait.

( 151 ) C. sativus MilL ill. syst. sex.

C. lagenaefloius Salisb. parad,- p. 106: {fide IL Kew.)

? vernunïlalifoliuraaureo flore dus. hisf,L p. 206i Icônes- :■

PI. m. i, cit. (color fîoris fuscescenSj ceterum optima). Bot: Mag: t. 45. (bona) Blill. ill. (haucl. mala)

Habitat ..... Floref (in hortis) Februario ' Aprili»- Corolla aureo - vitellina,-

Fblia acutiuscuîa :• costâ subtus- convexulâ : ad ejusdeni angulos tenuissime ciliata. Scapi nudi (non vaginati) , basi bracteis pluribus stipati. Filamenta leviter pubescentia.- Styli lobi inaequilongi ;,■ ochroleuci , uti Pollen.

Num haec species re vera in Helvetia crescat , ut clô Lamarck asserit , dicere non possum ; a nullo saltem Au-- ctorum reliquoriim certior-e in Helvetia- provenire dicitur;- ( Cultum vidi vivum );•

7. CROCUS aureus SmitHv

Combi tnnicis enerviis rigidis , spatha monopHylla , sty-- Il lobis lii.earibus staminé' brevioribus.

C. aureus Smith prodr. fl\ graec. 1. p. 24: FH- graeca I. p. 25. t.- 36.

C- vernus moesiacus pvimus. Clus. pann. p. 226. (fi- de Smilhii et SaUiàury: Bot, Aimais I. p. 12L ~-

( 152 ) C. vernus latifolius aureus Tourn. Inst. I. p. 352 ; qui C. vern. lat. flavo flore Clus. Hist. I. p. 205. citât ( secundum Sm., cum adposito sigiio inter- rogatioiais ).

Icônes :

FI. graec. t. cit. (optima ; analysis taraen floris desi- dei'atur.)

Habitat in arenosis argillâ substratis ad Hellespontum. Floret Martio. Corolla saturate aurea.

Differt a simili praecedente ; Combi tunicis nitidis , Fo- liis paucioribus glabris Vagiiiis fuscis nec pallidis fusco - li- neolatis ; Styli lobis cioceis nec ochroleucis. A C. verno difFei't Combo , Floris colore , Styli lobis etc. ; a C. bijlaro, cui combo convenit , distinctus Spatha monopbylla.; Floris colore , Structura et brevitate styli etc. ( Ex Smith. ) Species in hortis , quatenus scio , nondum culta ; ab Aito- nio h. kew. Ed. 2. I. p. 81. ad C. moesiacum refertur.

B. CROCUS sulphureus Ker. f

Stigmatibus longitudine inaequalibus antberas longe su- perantibus. Ait. h. kew. Ed. 2. I. p. 8l. Ker in Bot. Mag. t. 938. Parkinsoii par ad, p. 166. no. 23. f. 10.

Icônes '.

Bot. Mag. t. cit. Park. l. c. Habitat in Oriente {Ker.) Floret Februario, Martio. Cul- tus in Anglia ab ann. 1629 inde.

Operis oplimi : Bofanical Magazine fasciculos posterio- res inspicere cum mihi non contigerit , descriptionem sal-

(153) tcm hujns speciei ( et dnarum sequentium ) ibidem ex'stan- tem mihique bénigne oommunicatam , adpono , eandem la- tinam reddans.

,,Hanc- speciem bene distinctam credentes , nulli dubita- mus , sterilitatem et parvitatem antherarum non esse na- turalem , sed potius sistere degenerationem a cultura lon- gaeva climateque alieno productam. Jam a Raji tempori- bus inde speciem nostram in Anglia baberi , optima Ejus descriptio luculenter demonstrat. C. rnocsiaci varietas esse minime potcst , combi magnitudine ejusque tunicarura tex- tura , non minus ac magnitudine coloreque corollae , nec non altitudine stigmatum , discrepans ; neque etiam C su- siano adnumerandus , cui combus diversissimus corollae- que laciniae exteriores revolutae. C. bifloro proximus esse nobis videtur , semper tamen habet tunicas combi valde diversas , multo tenuiores , striatas , flexiles, nec laeres im- bricatas putamineas uti C. biflorus , a quo praeterea difFert partibus floris ejusque colore. Varietates dantur flore striato et pleno , notas tamen characteristicas speciei servantes. Nunquam semina fert , quae in C. bifloro et verno , minus autem in C. moesixco , copiosa; bulbiiiis autem late propa- gatur. Odoris est expers ; ex primis floret , minoris vero quam congénères pulchritudinis/' Ker 1. c.

j,Ab evulgatione tabulae iiostrae 938. observavimus spéci- men in berbario Banksiano , a b. Doct. Russel ex Aleppo allatum, quod absque dubio bujus speciei." iCer ad tab. 1111.

9. CROCUS versicolor Ker f.

Stigmatibus convoluto - cucullatis lobato - incisis antberas i^equantibus. Ait. h. kcw. Ed. 2. I. p. 80. Ker in Boù'

20

( 154 ) Mag. t. 1110. Parklnsoii parad.. p. 162- no. 7. Icon :

Bot. Mag. t. cit.

Habitat ? in Gallia australi (Ker). Floret Februario, Mar- tio. Cultus in Anglia ab ann. 1629 inde.

„A C. moesiaco distinctus pubescentia filamentoruiTi nulla, antheris minus divaricatis , filanientis minus approximatis , stigmatibus latioribus , nec piano - compressis nec cristatis ciliatisve ; a C verno spatha bivalvi ,. fauce corollae glabra aliisque notis. Fragrantissima , quousque norimiis , omnium specierum est: odore fere Violarum. In GalUa australi cres- cere suspicaraur. Combus magnus , tunicis saturate fuscis scariosis, nervis crebris parallelis striatis, vestitus/' Ker 1. c.

**) Slijli lobis multipartitis.

10. CROCUS seroiinus Ker. f

Stigmatibus erectis multipartitis , foliis cum flore prode- untibus. Ait. h. kew. Ed. 2. I. p. 82. Salisburij par ad. p. 30. Ker in Bot. Mag. t. 1267. Farkinson yarad. p. 168. no. 4.

Icon :

Bot. Mag. t. cit.

Habitat in Europa australi. Floret Octobri , Novembri. Cultus in Anglia ab ann. 1629 inde.

„Conibus plantae spontaneae major magisque depressus quam cultae ; attamen duplo est minor quam in C. sativo. Spatbae radicales fuscescentes ; corolla pallide violaceo pur- purea ; stigmata eleganter aurantiaea. Floret apud nos sub

( 155 ) lempestatê- mitiori a fine Gctobris ad Decembrin. Qaamvis aiite duo jam saecula in hortos nostros fucrit introdactus , raro tameii ibidem conspicitur ac ab omnibus recentioribus Botanicis neglectus .est ., nuperrime demum in Païadiso Londinensi descriptus. Lecta est haec species a Cliisb ad litora maris Lusitaniae ; a h'allns et Georgi in Tauria aliis- que piovinciis australibus Iioiperii Ratheni ( i, e. C. Pal- lasii ! ) cum C. suslano ( reticulato ! ) , bifl.oro et nudijloro ( specioso ! ! ) repertus," Ker 1. c.

An ab hoc bene distinctus sit C. autumnalis NO. 12.| decernere equidem non audeo.

f t JVudiJî.orl (foHis sub anthesi nullis).

*) Stijli lobis truncatls.

11. CROCUS sailvus Linnaeus,

Spataa dipbylla , corollae fauce nuda , styli lobis corollâ longioribus reflexis , tubo corollae limbum superante.

C. sativus JU. h. kcw. Ed. 2. I. p. 81. Smith fl. brit. I. p. 39. Engl. bot. t. 343- ~ ? Smilh prodr, fl. graec. 1. p. 23. ( an ad sequantem ? ) Lam. ill. geii. I. p. 105. no. 44.2. t. 30. f. 1. Poirei in En- cycl. bot. VI. p. 385. Desf. fl. atl. I. p. 84. PL liliac. t. 173. Sp. iil. éd. ffilld.I.p. 19^. De Cand. Fl. liliac. ad t. 294-

C. officinalis Pers. synops. I. p. 4I.

C. sativus a) officinalis foliis angustioribus : margine revolutis. Un. Sysi. Veg. Ed. XIV. p. 83. JfoodviL- le Med. Bot. t. 176.

20*

( 156 ) C. spatha uni val vi radical! , corollae tubo longissi-- mo. Lin. S p. pi. Ed. 1. p. 36.

C. flore fructui imposito. Lin. Hort CUjf. p. 18.

C. sativus C. Bauh. Pinax p. 63. Fuchs. hlsf. cap. 161. tab, 248. Treiv ic. I. t. 36.

C. autumnalis satirus Blcickwell herb. t. I44, f. k Icônes meliores :

Engl. bot. f. cit. (bona ; absque combo) PL m. f. cit. (omnium optima) JVoodv. f. cit. (bona) Fuchs. t. cit. (non raala) Treiv t. cit. ( bona ) Black'M. f. cit. (mediocris)

Habitat in Armeniae , Persiae , Orientis montibus , gra- minosis , ad vias (et in agris Graeciae montibusque circa Atbenas Prodr. fl. graec). Florct Septembri Novembri. Corolla pallide lilacea pulcherrirae violaceo - striata. (Cul- tum vidi siccuin.)

12. CROCUS autumnalis Miller, f

Spatha monophylla , corollae fauce nuda , styli lobis co- rollae longitudine ? erectis , tubo corollae limbo breviore.

C. autumnalis Mill. dict. NO 2. Poiref in Encijcl. bot. VI. p. 3B8.

C. autumnalis De Cand. PI. liUac. ad t. 294.

C. sativus Allion. ped. NO. 310 (in PL lil. perperam ad C. sa,t, L. relatus ). FL franc. NO. 2001 ( qui locuin

( 157 ) nataîem ex Allionio citât ). Loisel. fl. gciU. I. p. 23 ( excluais vero synonymis ).

Crocum montanum piimum Cl us. hist. I. p. 209* cum icône.

Grocus alpinus autumnalis C. Baiih. Pinax p. 65. Tourn. Instit. I. p. 350.

C. sylvestris autumnalis Mofis. hist. IL p. 335. Sect. 4. t. 2. f. 2.

C. juncifolius autumnalis flore magno purpurascente.' Boerh. ind. ait. II. p. 12a

Icônes :

Cliis. l. c. ( mediocvis ),

TMoi-is. l. c. ( mala ).

Habitat in Lusitaniae collibus maritimis ( Clusius ), Galliae' meridionali et Helvetiae alpibus ( Voiret ) , Sabaudia ( Loi- seleuF), Pedemontio {AUiune). Floref Octobri, Novem- bri. Corolla purpurea aut saturate caerulea.

Ab affini C. sailvo diversus : Combo minimo ; Foliis an- gustis , vix revolutis ; Scapo longiore ; Corollae tube bre- vissimo ; Limbi laciniis acutioribus lanceolatis. (Plantara a me non visam ex descriptione Cl. Poiret recensui;.

13. CROCUS Pallasii mihi.

Spath a diphylla , corollae fauce villis cîwausa , styîi lobis corollà bvevioribus erectis.

( 158 ) ^ C. autumnalis bulbi tunica filamentosa , foliis flore tavdioribus , staminibus stigmata truncata subaequ lati- bus. Marsch. Bieb. fl. taur. cauc. I. p. 27 (excluais synonymis praeter sequentia). Pall. ind. faur. (et Herb. Pall.) Jîabl. taur. p. 122. (ambo ex JMB.)

Icon desideratur.

Habitat in Tauriae collibus , post primas pluvias autum- nales frequens. Floret Septembri , Octobri. Corolia cae- rulea.

Distincta est species , a praecedente , cum qua confun- ditur, praeter characteres diagnosticos diversa: Combo ina- gnitudine C. verni, nec minimo , ut in C. autumnali ; Fo- liis evidenter revolutis ; Corolia illâ C. verni vix majore : Laciniis interioribus minoribus ; Staminibus limbo duplo , nec diniidio brevioribus etc. Notis allatis etiam a C. saii- vo abunde distinctus.

Combi tunicae filamentosae. Folia paulu post florem prodeunt. Styli lobi ut in C. satlvo colorati , fere inodori. ( Spont. vidi siccum ).

** ) Styli lobis multijidis.

14. CROCUS speciosm Marschall a Bieberstein.

Spatha diphylla, combi tunicis incrassatis nitidis.

C. speciosus Marsch. Bieb. fl. taur. cauc. I. p. 27. Ejusd. casp. p. 129. app. NO 4.

( 159 ) C. autninnalis sativo similis, florum capillamentis tenuissimis , minus odoris. Tuurn. Coroll. p. 25 ^ sec. MB. ).

Icône hucusque caret.

Habitat in Tauriae sylvis sub arboribus ; in Caucasi orien- tulis coUibus graminosis copiosior. Floret Septembri , Oc- tobri. Coiolla caerulea.

Valde affinis sequenti ; notis tamen infra exponendis dis- crepat. Combus fere C. Injiori. Folia sub anthesi radia scapo brcviora ; explicata non vidi. ( Spont. vidi sicc. )

15. CROCUS nudiflonis Smith.

Spatha monophylla y cornbi tunicis^ membranaceis fiîa- mentosis,

C. nudiflorus Ait. h. kciv. Ed. 2. I. p. 82. Pers. sijnops. I. p. 41. Smith fl. bilt. I. p. 41. Engl. bot. t. 491. Smith prodr. fl. graec I. p. 23. ( an ad C. specLosLim ) ?

C. inultifidus Ramond in Bulîedn des Sciences philo- mathiques NO 41. p. 129. t. 8. f. I. (ex Poir.) Voiret in Encycl. bot. VI. p. 283. Loisel. fl. gall. I. p. 25. FL franc NO 2002, De Cand. PL li- liàc. ad t. 294.

C. médius Balb. Add. fl. pedemunt. ip, 59. {ex EL fr.)

( iGo )

Crocum montanum secundum Clus. Uisi. I. p. 203.

C pyrenaeum auturanale Kjusd. append. ait. J£j. fCurae posterlores p. 23.

Crocus montanus autumnalis violaceus amplo fiore^ Belgarum. Tourn. Insi. p. 350, (sec. Poiret.)

C. sylvestris autumnalis Dodon, Pempf

p. 214- f- 1-

SexSm. brit C. montanus autumnalis Gérard, ern. p.

15 A- f. 6.

Icônes :

En^ï. JSof. ;f. cit. (bona) Hamond l. c. "^ Dodon. l. c. r (non vidi) Gérard. L c.

Habitat in Lusitania (MB. taur. cnuc. I. p. 27), Pyre- jnaeis , circa Baionam , Dax etc. in Gallia ; Pedemontio ; pratis sabulosis , inundatis ad fl. Trent in Anglia (et ia Graeciae monte Athone Sm.). Floret Octobri , Novembri. CoroUa eleganter roseo - violacea.

Persimilis praecedenti , differt v.ero : Conibi tunicis tene- ris albidis , nec rigidis fuscis ; Annulo ciliato ex tunicis destructis nulle ad combi basin superstite , qui praecedenti peculiaris , saepe multiplex , deciduus ; Spatlia duplo lon- giore (quae in praecedente vix i tubi includit et duplo est brevior intima foliorum vaginâ) ; Corollae tubo paulo breviore ; Limbi laciniis lanceolatis nec oblongis ; Stamini- Jîus liinbo dimidio , nec duplo , brevioribus ; Antheris fila-

( 151 )

mcnto longioribas , nec eorum longitudine ; Styli lobis mi- nus ramosis et divaricatis : vipicibus latioribus. In utro- que Folia vere cum fructu apparent ; Flos vaginis 3-6 in- volucratus ; CoroUae tubus plus minus 3 - pollicaris ; Llm- bus magnus pulcliev; Styli lobi stamina plus minus supe- rantes , corollâ breviores , filiformes numerosi (7-12 cire, in singulo lobo) , crocei. In C. nudifloro Folia tria cire, 3 - 4 - pollicaria , longa , vix revoluta , pallida , angusta. Cultura non mutatur. Kngl. Bot. (Spontaneura vidi siccum.)

Solus Crocus safivus NO 11. stigmatibus odoratis gaudet; reliquorum omnium stigmata inodora ac insipida , etsi in nonnullis coloris vividi fulvi. Crocus PailasU NO 13 , in Tamia sponte crescens , stigma parum odorum, sed saporis fatui amaricantis habere dicitur.

21

TRYPET HELIUM.

Gcnus Lichenum , monographice descriptum , adjeciîs Iconi- bus omnium hactenus detectarum specierum.

A u c t o r

ERIK ACHARIUS,

M. D. Professor etc. Eques Aur. Reg. Ord. de Vasa.

Propriis suis scatent Liclienibus non minus utviusque Indiae quam nostrarum regionum arbores, in quarum trun- cis et ramis fréquenter doprelienduntur. Cortices officina- les variarum , quas peregrinae terrae producunt , arborurn apud Pharmacopolas nostros obvenientes , Lichenum inda- gandorum caussa , non ipse solum perquisivi et examinavi; sed aliarum etiam arborum fruticumque cortices ex Indiis allatas mecum communicare placuit Celeberrimo D. Profes- sori et Equiti O. SWARTZ, in quibus omnibus haud sper- nendura Lichenum novorum numerum detexi , unde prae ceteris Gênera: Spiloma , Arthonia ,. Opegrapha , Graphis, Verrucaria , Porina , Pyrenula et Trypelhelium multis no- vis ditata sunt speciebus. Horum et reliquorum e Liche- num familia Generum Monographias conscribere , si fata si- nant, in animum induxi. Spccies jam détectas Trypethehi Generis nunc eligens , non ingratum fore putavi Societati Phytographicae Gorenkensi , cui hra-um Descriptiones et Icônes, ut in Actis ejus inserantur, oblaturus, consecrarem.

( 163 ) Characterem tani Esseiitiaîem quam Naturalein distinctis- simi et praestantissimi hujus Generis , quos alibi * ) jam pridem datos exhibui , heic iterum commemorare superva- caneum foret. Haud alienum tainen duxi etiam heic illas adferre notas , essentiam Generis comprehendentes , quibus optime a reliquis Liohenum Generibus distinguitur Trype- thelium '^*). Sunt nimirum sequentes :

Apotliecium verruciforme colorahun , e propria subsfan- ila Intus àisaÀorl fonnatum , midtilocitlare s. uicludens Thalamia plura globosa , Perithecio crasso atro obducfa , ad super flciem Verrucarmn Papilla prominent e vel Ostiolo perforato Nucleoque icellulifero intrinsecus instructa.

Itaque Species singulas descripturus , primum quoad Fi- guras , banc dissertationem comitantes , moneam , quod Apotheciorum Trypethelii Sprengelii structura interna , sub sectione horizontali , ope microscopii compositi visa, antea icône expressa sit *•■''■' ) , quodque sub simili sectione ver- rucae Trypethelii mastoidei parum a j)riori , nec nisi copia

*) Cfr. Lichenographia Unïversalis. Gottingae 1810. pag. 58. 3o6. Se- cunduni duas notas species eo tempore , quo hocce opus conscripsi , iu charactiie essentiali et naturali, nec non in observationibus huic cha- racteri subjunctis apotheciorum substantlam intus rufam esse dixi. Post- quam autem in aliis deinde detectis speciobus haec verrucaruin interior substantia etiam aliter colorata inventa sit, e charactere haec nota eli- minaii débet, atque ejus loco : discoLor ( scilicet alio quam thalli co- loie praedita 3 adponi.

** ) 1. G. pag. 58. in observationibus.

***; 1. c. Tab. 4. fig. 8. c.

21 *

( I6i ) thalamiorum , difFerre ; quare superfluum esse credidi pro priis figuris hanc eodem modo illustrare.

Characteres specifîcos harum duarum Spccierum jam emendatos exposui , ut differentiae reliquarum Specierum melius et evidentins exprimi possent.

1. TRYPETHELIUM Sprengeîii.

T. crusta e pallido-lutescente; apotlieciorum verrucis hemi- sphaericis glabris subnitentibus fusco - feirugineis , in- tus rufo - fui vis.

Tnjpclhellum Sprengeîii. Lichenogr. univers, p. 306. t. 4. f. 8. ( quoad apothecia. )

Tnjpetheliuni Eleuferiae SPRENGEL Einleit. in das Stud. der kryptogam. Gewachse p. 35o,35l. Tab. X. f. 95. (haud bona).

Habitat in America supra corticem Crotonis Cascarillae. Obs. 1. Descriptionem hujus Speciei in loco citato antea dedi.

2. Thalamiorum papillae mînutae supra verrucas uti puncta atra prominent. His dein per aetatem disce- dentîbus ostiola impressa niarginata earum in locuni videntur.

3. Variât crustae colore in vetustis speciminibus sub- cinerascente.

4. A Tnjpethelio wasioideo differt praecipue forma et colore apotlieciorum , nec non thalamiis multoties minoribus atque in quavis verruca pluribus.

( m )

Explic. Icon. Fig. 1. a) Hune Lichenem înngnitudine naturali depictum sistit. 6) Verrucae apotheciorum cura particula crustae magnit, aucta. c) Verrucae daae : una cum crusta et cortice subjacente sectione perpeiidiculari partitae , ut structura harura partium interna videatur , magnopere auctae.

2. TRYPETHELIUM masloideum,

T. crusta luteola ; apotheciorum verrucis subglobosis gla- bris gibberosis atris, intus rufis,

TrijpelJieliiim mastoideum. Lichenogr. univers, p. 307. T. 4- f. g. (quoad apothecia).

Bathelium mastoideum. Meth. Lichenum p. 111. Tab. 8. f. 3- (minus bona).

Habitat in Gainea ad corticem arboruni, Obs. 1. Conferatur deicriptio in locis citatis.

2. Dignoscitur statim haec a priori et reliquis specie' bus apotheciorum verrucis fere globosis et subturbi- natis atris , supra liinc inde gibbosis et impressis' , papilta magna in hac depressione locata et inde umbihcatis ; thalamiis majoribus , quam in ulla alia specie et paucioribus quam in his , non raro soHta- riis , binis, tribus, rarissime pluribus, intra singulam verrucam.

3. Novam et hnjus et Trijpethelii Sprengeïii Iconeni conficere mihi injunctiim fuit , quum figurae horum in opère Cl. Sprengel atque la Methodo Lichenum

( 166 ) datae non optimae sint , qain potins rejicioncl.ie. Ex figura Cl. Sprengel vix conjicere possumus utn>m Tnjyelhel'mm SprengelU an Trijpcth. favulusum .re- praesentet.

Kxpl. Icon. Fig. 2. a) pars corticis cum .crusta et apo- theciis hujus speciei m. n. 6) particula alia istius corti- cis cum crusta et apotheciis supra adipectis , m. a. c) Apothecia duo ad perpendLculum dissecta, quorum unum *) tiniloculare s. thalamio solitario instructum , aiterum **) vero thalainia tria includens, magnitudine iiiultuin aucta.

3. TRYPETHELIUM favulosum..

T. crusta alba , nigro - limitata ; apotheciorum verrucis ele- vatis planiusculis rotundato - difFormibus nigricantibiis , margine cinereo , intus atris.

Habitat in India Occidentali^ cortici Crotonis Cascarillae adnascens,

Cf'usfa cartilagîneo - membranacea , laevigata contigua , ex eminentiis et fissuris corticis subjacentis inaequabilis ac diffracta , sordide albescens subinde pulvere albo adsjDersa^ in ambitu irregularis lineolaque nigra repanda et serpentiffla in statu perfecto limitata. Apotheciorum verr.ucae parum supra crustain prominentes , subrotundae , oblongae , difibr- mes ; juniores piano - convexae pulvere cinereo adspersae , papillis tlialamiorum parum prominulis nigris notatae , ve- tustiores omnino planae, latiusculae et irregulares, margine cinereo pulverulento plerumque cinctae , ex ostiolis (post lapsum papillarum) immersis marginatis , ut in favis apum jcicatricosae, dissepimentis cinereis. Thalamia globosa parva

( 151 )

intra verrucas singulas frecucntissima confertissima , inter- stitiis fere nuilis cbservabilibus , unda color omnium inter- narum partium aterrimus, excepto niiclet , qui in statu sicco nigricans , humecratus hyalinas evadit.

Obs. l. Color crustae per aetatem in sordide cinerascsntem pallidum et luteo -fuscescentem mutatur.

2. A TnjpetheUo Sprengeld, cum quo in eodom cortîce crescit et forte confusum fuit, notis sat validis differt; in primis vero: colore crustae albo ac verrucis apo- theciorum planis , marginatis , difformibus , intusque atris ; nec cum Tnjpdhelio anomaïo confundenda species , a quo descedit crustae colore, verrucis ele- vatis marginatis et subrotundis, nec confluentibus nec adeo polymorpbis , supra cinerascentibus, intus atris, eorumque tbalamiis copiositsimis.

Kxpl. Tcon. Fig. 3'. a). Licben magnitudine naturalr 6) Pars crustae ejusdem cum apotheciis supra visis , m. a. c) Verrucas duas cum tballo et cortice cui adnaseun- tur ad perpendiculum dissectas offert, internara ha^um par- tium structuram et dispositionera exliibens. Harum verru- carum una ''■' ) junior convexiuscula est , altéra ** ) vetu- stior plana latior. d) Verrucae duae borizontaliter dis- sectae. c et d magnitudine valde aucta repraesentatae.

4. TRYPETHFLÏUM anomalum.-

T. crusta lutescenti - brunnea ;: apotheciorum verrucis sub- promiiicntibus tuberculosis difformibus confluentibus ni- gio - fusscis , intus sordide cinereo - fuscescentibus.

( 168 ) Habitat in India Occidentali ad corticem arbcris igaotae.

Cf'usta cariibginea contigua et ut apparet nigvo limita- ta , ad oculum armatura quasi punciis creberrimls cievalis tenuissimis notata, fusco lutea s. e pallido brunuja. Apothe- ciorum verrucae ipsae supra crustam tantillum prominen- tes, maculas quasi admodum irregulares in e.i effoimat dis- cretas vel confluentes difformes îobatas vel crenatas et re- pandas fusco - cinereo - nigricantes , a papiilis et ostiolis tba- lamiorum prominentium atris supra iiiaequabiles et tuber- culatae. Parencbyma thalamia fovens bombycino- pulve- raceum sordide cinereo - fuscum. Thalamia intra verrucas plura discreta minuta globosa , post lapsum papillae ostio- lo supra verrucas prominulo periorato et marginato instru- cta , atra; niicleo in statu sicco collabescente nigro, in hu- mido vix peilucido fusco - nigricante.

Obs. 1. Crustae ambitum observare frustula corticis mino- ra a me visa perhibuerunt , sad nigro - limitatum esse vel exinde conciudimus , quod lineola nigra fle- xuosa crustara in quodam specimine p.-rcussani de- prehenderim,

2. Forma et natura verrucarum a reliquis sp3ciebu3 bu- jus Generis valde distincta.

Expl. Icon. Fig. 4. à) Licbenis crusta et apotliecia m. n. b) Pars crustae cum apotbeciis m. a. c ) Verru- ca apotbecii ad perpendiculum resecta , valda aucta. d) Sectio liorizontalis verrucae simplicioris et junioris , magno- pere auctae.

( 1^9 ) 5. TRYPETHELTUM conglobalum. Tab. VIÎI. fig. 5.

T. crusta sordub albicanLe ; apotheciovum verrucis atris •opacis heniisphaericis demum conglomerato - tuberculo- sis iiiogalaiibus , iiitas nigro - fuliginosis.

Habitat in America supra corticem Quassiae Surinanii.

Crusla membranacea efFusa contigua , a subjacente corti- ce innequabilis , ad oculum armatum tenuissime excavato - pnnctata sordide alba. Apotheciorum verrucae atrae opa- cae ; juniores hemispbaerico - subglobosae minores magis re- gulares vix tuberculatae, vetustiores magie dilatatae et mul- to majores plus minus convexae et elevatae difformes, e tu- berculis et scrobiculis quasi conglomeratae et inaequabiles , intus pulveraceae fuliginosae nigrae. Thcilamia intra ver- rucas juniores pauca , intra vetustas numerosa sprasa, atra; Nucleo in statu sicco concolori , humectato subpellucente. PapUlae tlialamiorum supra vcrrucas adultas conicae , ut- ])lurimum persistantes , ostiolum marginatuni post lapsum relinquentes.

Obs. 1. Forma et colore verrucarum atque crustae a prae- cedentibus cognatis speciebus satis diversum et di- stinctum.

Expl- Icon. Fig. 5. a) Lichenis crusta cum apotheciis m. nat. b) Eaedem partes magis î uctae. c ) Verruca apotliecii junioris ad perpendiculum resecta. d) Verru- ca alia vetusta sub simili sectione visa , structuram omni- inn internarum partium ostendens. e) Verrucae junioris et ad /) pars verrucae vetustae sectio liorizontalis. Obs. Fig. c. d. e. f. magnopere auctae.

22

( no )

ê. TRYPETHELIUM [mradoxum. Tab. VIIL fig. 6.

T. crusta flavo - fuscescente nigro-limitata ; apotlieciortim verrucis convexiusculis ovato - oblongis concoloribus , intus albissimis.

Habitat in America ad corticeni Boriplandiae trifoliatae Willd.

Ci'usla cartilagîneo - niembranacea laevîgata a subjacenffs- corticis irregularitate paruni inaequabilis s. eminentiis lae- •^ibus notata et diffraeto - rimosa , latiuscula lineaque ser- p^ntina nigra circumscripta atque sabinda decussata. Amthe- cioriim verrucae parum elevatae , ovales oblongae vel ro- tundatae , piimum membramila thalli paullo saturatius ta- men tincta sed mox inde pallidiare facta et demum evanes- eente tectae , in qua papillae minutae nigrae prominent vel his elapsis ostiolis nigris perforatis notata. Verrucis de- nudatis ,, interna eaimm textnra mollis alba bombycina in conspectum venit a thalamiis ut apparet perpusillis quasi nigro-punctata. Thaïamiœ intra substantiam hanc albissiraam Iota numerosa sparsa vel seriatim disposita minutissima subrotunda aut oblongiuseula , in statu sicco nigra , diutiuS' liumectata tota fere pellucida limites intra Verithecium et Mucleum vix ullos offerentia.-

Gbs.- 1. Ostiola tbalamiorum in verruciS' adhuc velatis utr puncta elevata atra prominent et sollicite inspecta perforata sunt. In thalamiis inclusis nulla ostiola de- tegere potui. Forma thalamiorum rare ut in conge- neribus perfecte globosa est , sed plerumque ovataj: siingulari etiani et_^insolitO' modo- intra parenchymai

( 171 ) verrncrruin disposita sunt -, nam plura aliquando quasi concatenata vel per séries digesta observantur. Natura et conformatione sua etiam a reliquis spe- ciebiis hujus Generis discrepant , quuni ., uti minora , quam in ulla alia specie , ita etiam perithecium vix a nucleo in iis distingui potest et totum thalamium resectnm substantiam horaogeneam jnigram of ert in humectato statu pellucidam vitream; nucleus tamen sub vitris maxime augcntibus magis transparens est cellulasque vesiculosas .c,oncolDr,es aninutissimas «continet.

2. An ab attritu sub itinere ad nos Yenucae denudentur an ipsius naturae opère id fiât , difficile est dictu. S.mili etiam modo apotheciorum verrucas in Try» pethelio Sprengelu et fciviiloso denudatas observavi , quod vix nisi extorna vi factum esse suspicor.

3. Nisi thallus, Lichenibus solis proprius, obstaret, pro Sphaeriae specie haberi posset. Verrucae enim de- nudatae habitum Sphaeriae bene exprimunt. De cae- tero tantam habet cum reliquis Trypetheliis affini- tatem ut ab horum Génère separari jaequeat. Cum Porinis etiam convenit, sed Verrucarum propria sub- fetantia a thalli distincta atque colore nigro perithe- cii , Trypetheliis proprio , ab iliis recedit et iiatu-; ram diversum prodit.

4. Species valde singularis simul distinctissima et pul- cherrima, verrucis nempe intus albissimis et ad ocu- lum non armatum quasi nigro -punctatis.

22*

( 172 ) Expl. Icon. Fig. 6. a ) Lichen magnît. nat ô ) particula crustae diffractae cura apotheciorum verrucis te- ctis et denudatis magn. aucta. c) Verruca ad perpendi- eulum dissecta. d ) Verruca alla horizontaliter resecta. Utraeque ultimae figurae maximopere acutae.

7. TRYPETHELIUM porosum. Tab. VIII. fie. 7.

T. crusta albo - pallescente ; apotheciorum verrucis conve xiuscuhs difFormibus conf: intus sordide albicantibus

xiuscuhs difFormibus confluentibus concoloribus glabris.

Habitat in India Occidentah corticem Crotonis Casca- rillae incrustans..

Crusta cartilaginea sohdiascula contfgua laevigata albida Tel pallescens. Jpofheciorum verrucae parum elevatae gla- brae nitidae a crusta tectae eique concolores vel paullo dilutius tinctae rotundato - difformes subconfluentes , ex os- tiohs thalamiorum vix prominentibus minutissimis ( oculo nudo vix perceptibihbus) sparsis nigro-punctatae et pertu- sae , intus sordide albicantes pulveraceae. Thalamla ut in congeneribus atra , parva, intra substantiam verrucarura sparsa nidulantia , et ea , quae ad superficiem verrucarum locata inveniuntur , collo parvo , ostioîo labiato terrainato , instructa sunt. Kucleus in statu sicco- cinereus , humecta - tus hyahnus evadit.

€65. 1. Ad Tnjpef hélium paradoxum proxime accedit , at ab hoc evidenter distinctum natura et forma thahi- miorum nec non figura verrucarum , iiarum natura et colore intus diversis. Habitus Forinae ciîjusdara novae in Cinchona angustifolia obvenientis , quam

( na )

compnndam dixi, sed Uaec minus verrucosn et omnx«' bus partibus minor est , et thalamia perexigua tota pellucida nec atra gerit.

Expl. Icon. Fig. 7. a) Crusta hujus Lichenis corti- cem obducens magn. nat. . 6 ) Pars crustae cum verrucia apotheciorutn ex ostiolis tlialamiorum nigris punctatis m. a. c ) Verrucae binae una cum crusta et cortice , eui afTixa est, ad perpendiculum dissectae ut structura partiura witernarum conspici possit. rf ) Sectio liorizontalis ver- rucae et tliaîamiorura inclusorum.- Obs. c et d maguitudine insieniter aucta,-

siècles novae e Tnjpetheïii Génère, quas descripsit ERIK ACHAliWS.

Très iterum novas Trypethelil Generis Species dete'ù, quas , instar Supplementi ad priores, ad Societatem Phyto- graphicam Gorenkensem missas, et ut scio, .bénévole accep- tas , jani Ejusdem Perillustris .Societatis judicio subjicere volui , debui , nt omnas eximii hujus G -neris Soecies , ad hune usque diem scilicet détectas , in uno eodemque loco collectas nec non descriptas atque delineatas inveniint £otanici.

CunctaSj, quae mihi hactenus innotuerunt 'Trypethelii Species , zonae sibi vindicant orbis fervidissimae , nec nisi intra Tropicos crescentes repertas. Itaque non mirum , si Botanicorum in hisce terris peregrinantium,, non nisi Plan- tas majores et insigniores quaerentium et observantium visum fugierunt haec parva , sed tamen curiosissima , ad cortices et ramos arborum tantum progenita, Classis Cryp- togamiae , Vegetabilia , atque ad nostra usque tempora , una cum aliis Lichenibus, ad quos non attenderunt, ignota permanserunt.

Trypethelium illud paradoxum sic dictum , antehac de* scriptum , a Trypetheliis reliquis |sejangendum esse compe- rui , et , una cum alia , etiam nuperrime détecta specie , ad propiium Genus , quod posthac describere in animum

( 175 ) ïnduxi f référendum r quo-d heic monere hauJ inLermittcre debui..

Addam quoque ,• quod' specimina Tnjpethelu Sprengelii variantia invenerim , scilicet : crusta ferrugineo -• plus mi-- Kus subcinerosa val fiavo - fuscescente,' verrucisque pallidio- ribus subglobosis , intus sordide cinerascentibus , thalamio- rum nucleis in statu sicco nonnumquam. albidis et quasi materia pulveracea. farctîs-.

TRYPETHELIUM vanolosum.

T, crusta subrugosa cinereo - subvirescente ; apotbeciorurri verrucis convexo-subconoideis concoloribus , intus cine-- reo - fuscescentibus , ostiolis thalamiorum apice sub- rumpente congestis..

Habitat în: America merid. ad corticem Cinchonae flavae.-

Ci'usfa cartilaginea, uti videtur effusa, laevigata ex emi- nentiis rugiformibus inaequabilis , e cinereo - pallide - fusco-- subvi'reseens. Apotheclorum Vcrrucae convexae hemisphae- ricae vel e basi latiori in ccni obtusi formam elevatae ,, erustae substantia concolori vestitae ,■ apice raro integrae' sed quasi laceratae et ibidem a cute- extus vestiente libé- ras , ex osfiolis tbalamiorum ibidem tantum prominenti- bus et congestis subtuberculosae nigrae , substantia interna pulveracea- sordide albicante seu e fusco - cinerascente. Tha-- ïamia- intra substantïam' verrucarum' plura globosa , ad api- cem verrucarum propioribus ostiolis confertioribus convexis' tantum in boc loco" supra verrucas prominulis ibidemque* Gongrcgatis confluentibus. Xucleus in statu sicco coUapsus^;, îïumecLatus intumescens hyalinus.-

( n.1 )

ûbs. le Verrucis apotlieciorum c.rustae cartil.^glnc induti? , huic concoloribus et c^plcâ laceiato tliaLimioruni os- tiola ibrdem congesti pro^'eiente a coageneribus fa- ,cile et optime distinguitur.

Expl. Icon. Tab VIII. Fig. 8. a.) iînju' Licliei.is crnsta cum apotheciis in corticis frustulo , niagn. nat. b ) Eaedera partes magn, aucta. c) Verruca apothecii senrrata cum particula crustae oui inn:iscitur ad augm. majas in iatere visa, apicem ejus ruptum cum ostioiis thal.nnlorum ibidem aggregatorum ostendens. d) Verrucae sectionem ad per- pendiculum factam et ad e) horizontalem repraesentans, ut thalamiorum et verrucarum interna structura appareat.

TRYPETHELIUM lageniferum.

T. crusta pallide - lateritia; apotheciorum verrucis convexis irregularibus concoloribus ^ intus albis ; thalamiis py- lamidato- lageniformibus.

Habitat in India Occidentaii in cortice Crotonis Casca- •rillaCo

Crusta cartilaginea efFusa glabra vetustate subrimosa et ex eminentiis levibus tuberculosis iuaequabilis fuscescenti - pallida seu e pallide - flavo sublateritia- Apotheciorum Ver- rucae parum elevatae convexae irregulares , crustae cuti- cula tectae, ostlolls thalamiorum hinc inde prominulis qua- si nigro - punctatae. Thalamla non raro solitaria , plerum- c|ue bina vel terna in quavis verruca , raro plura , a basi globosa sensim in collum augustatum elongata terminatum ostio.o -ad superficiem verrucae convexiusculo rarius pertu-

( Ï77 ) so. JSfucleus globosus etiara in st.itu humectato niger et paruni pellucens.

Obs. 1. Crustae colore, verrucis intus albis , tlialamiis pau- cis , horum forma et nucleo nigro a Tnjpethelio va- r^oloso et reliquis bene distinctum.

2. Verrucis a crustae cartilagine tectis a reliquis Trype- theliis differunt Tr. variolosam et lagenlferum , qua nota hoc in primis hd Pyrenulas accedit.

Expl. Icon. Tab. Vllî. Fig. 9- a. Crusta et Verrucae apotlie- ciorum ad corticis frustum , magn. naturali, et ad b. magn. aucta. c. Verrucae binae magis auctae et ad perpendi- culuni partitae , quarum una thalamium solitarium , altéra duo continet cum collo elongato. ci. Sectio horizontalis verrucae et thalamiorum in ea inclusorum, magn. valde aucta.

TRYPETHELIUM iiapillosum. Tab. VIII. Fig. 10.

T. crusta cinerascenti - olivacea ; apotheciorum verrucis convexis irregularibus albido - cinerascentibus e papillis concoloribus ostiolo terminatis subtuberculatis , intus nigris.

Habitat in Guinea ad Sierrara Leonam supra arboruin

(DufFa) corticem.

Crusta cartilaginea laevigata ex inaequalitate corticis subjacentis passim tuberculosa et rimoso - difFracta , in sicco statu sordide cinereo - virescens , humectata pallide oliva- cea s. luteola. Jpothecionim Verrucae sparsae hemisphae- ricae oblongiusculae et difformes, sordide ex albo cineraceae papillis parvis prominentibus concoloribus , ostiolo minuto

23

( 178 ) thalamiorum terminatis atque inde quasi subocellatis ob- sessae et ex his tuberculatae , intus nigrae solidiusculae. Thalamiii plura subglobosa , peritheciis crassissimis verrucas totas non raro implentibus et cam eaium substantia con- fluentibus vixque ab ea discernendis , Kucleo in statu sicco collapso , humectato nigrescenti - hyalino.

Obs. 1. Verrucis apotheciorum papillato - verruculosis a re- liquis probe dignoscitur haec species. Papillae vero in junioribus verrucis parum prorainent vix obser- vabiles..

Expl. Icon. Tab. Vllf. Fig. 3. ci. Frustum corticis cum crusta Lichenis et Apotheciorum Verrucis magn. naturali. 6. Eaedem partes magn. aucta. c. Particula crustae cum unica Verruca , papillis instructa , ostiolo thalamiorum ni- gro notatis , valde aucta, ad latus visa. d. Verruae sec- tio ad perpendiculum , atque ejusdem e. sectio horizon- talis , structuram interuam et thalamia inclusa offerens , magnitudine insigniter auctae.

Sijstemaiische Anordnung der Gncwe.namnMecKoe pocnpe,i,t^e'

Mineralicn in Klassen, nach nie Munepajioô'b , na KActccbi ,

ihrer Hdrte , und Ordnun- no meep^ocmu, u na n()pH,3,Ku,

gen, nach ihrer specifischen no ypaouumejbiiOMy uxh ehcy, Schivere , von co^iuiiemioe

L. PAjYSyER. Jl. UAHCHEVOMIj.

BEMERKUNGEN. H P M M È H A H I H.

Nui- diejenigen unorgani- Ei. coït ciicraeMt noMÎiuie-

schen Kôrper, welche bei hh ihokmo mi HCKonaeMbia:

der mittlern Temperatur mt^ia , Kornopbia npw cpe,/i,HeH

unsrer Atmosphâre fest und meivinepainypt naïueM AniMo-

imJ'Vasser unaiiflôslich sind, c(J)epM coxpaHaiomi. ceoh)

findet man in diesem Sy- niBep/i,ocrnb h bi BO/i,t ne pac-

steine. mBoparorncT.

Die Hdrfe dieser Xôrper TBep,4ocmi> chki mijit onpe-

bestimmt raan dmxh Ritzen, .A^^aeinca ^jepmaiviH , no^iynae-

und zwar : mit der Spitze »iwmh orni .^pyrnx-b mki'b , a

eines Diamants , und mit "MaHuo : omt ocmpia aA.ua-

spitzigen Grabsticlieln von ^" > " oini> rpaSiuniHxoBî.

Stahl , Kupfer und Blei ; cmaM.Haeo , .uli^Haso h cezm-

daher sind folgende Klassen: Hooazo. Ha ceM^ ocBOBBinaeni-

ca c^i,Ayioir;ee hxb pas/^t^e-

Hie :

1. Marnant i- Char ait orne- i. A^aMaumu-XapammoMe-

na {p.) enthâlt diejenigen ua{k) ecmi. K;!acci> co.^ep-

Mineralien, die bloss mit dem jKau^ÏM MMHepa^iw , Komopwe

•23*

( 180

Diamant, (aber nicht mit der Spitze eines stâhlernen Grab- stichels) geritzt werden kôn- nen.

2. Chahjbi - CharaHomena (St.) die raan mit der Spitze einss Grabstichels von Stahl (nicht aber von Kupfer),

3. Chnlco - CharaHomena , (K. ) .... von Kupfer,

ripHHHMaKtrmi «jeprnw iiiokmo orni. ocrcpia a/iMasa.

2. XaAuCu - 'XapammoMena ( Cm. ) saK-iio-iaernii HCKona- eMbLi , ïipHHMMawo^ia sepmy oni'b cmaMi ,

3. XoAiio ' Xapammo.ueHa , ( M. ) ... . omij KpacHOH mè-

4. Molijbdo-Charattomena, (B.) .... von Blei ritzen kann.

5. Acharattomena (X.) enthalt dicjenigen , deren Harte man durch Ritzen nicht prufen kann.

Nach der spcciflschcn Schwere der Miner alien (.in Verhaltniss zu der des Was- sers, letztere zu 1,0000 an- genommen) sind in den Klas- sen folgende Oidnungen:

0, . . . . Natantia.

1, . . . . Hydrobcirea.

4. MoMib^o-Xapammo-uena , ( C. ) . . . . am'b CBMHi^a.

5. Axapammo.îieua , co;iep- îKHmi. mJi^a KOtixt niBep/i,ociiiB CM\!H cpe,4crnBaMH onpe/i.'IiJieua ÔbiiTii. ne jioîKem'b , Kant - mo pwxjiiiia cju^ecrnBa h bojioch- cmwe Kpiiciriaji.nbi.

ITo ypaeniimeAbUO.uy efcy (B-b ornHomeniH ki> B0,4'b, npH- HHMaewOH ca 1,0000 ) K./iaccÈi pas^i.'iaionica Ha c.?ii,a,Jiou;ie

nopn/i,hH ;

. HamaHLiia. . rM^poôupea.

( 181 )

2, . . . . Di-liycîrobarea. 2, . . . . ^h - rn^po6apea.

3, . . . . Tii-hydiobarea. 5, . . . . Tpw - r0,4po6apea.

4, . . . . Tetrakis - hyclro- 4; TempaKuct - rn,4po- barea. 6apea.

5, . . . . Pentakis - hydro- 5, . . . . TTeHmaKiicb - rn.^po- barea. 6apea.

6, . . . . Hexakis-hydroba- [.6, . . reKcaKiicb - rw,4po- rea. 6apea.

7, . . . . Heptakis - hydro- 7, . . . . reomaKHCt - riî.iipo- barea. 6apea.

8, . . . . etc. PoUakis - hy- ô, .... h 6o./ibme Ilo.7i;!a- drobarea. Kuch - rn^po6apea.

In jeder Ordnung die Gê- nera lind Species auszuwâh- len, nnd den Character der- selben genau zu bestiranien, ist eine noch zu unterneh- mende Arbeit, die aber nicht eher angefangen w e r d e n kann, als bis aile jelzt be- kannte Mineraïien nach ihrer Harte und specifiîchen Schwere untcrsucht, und in dièses Verzeichniss gebracht worden sind.

Durch die Vergleichung meiner , ini vorigcn Jahre berausgegebenen , kieinen

^AH pa3Ai./ieniH Kaa-;i,aro no- pa/i.Ka Ha po.^w n bh/i,w , pas- 110 KaK-b H onpe,4iiJieHia hxt» onri.iH'iiimejiLHbixî. npHSHaKOEii, rnpeÔyemca eu;e hobwxtj mpy-

^OIJTj , KOH 0,J,HaKOîKÎ. ,2I,0J1ÎKHM

6bimh orn;ioJKeHbi ^0 rnoro Epe- Memi KaKii onpe,4'b.ienbi ôyjyiii'b mBep/i,ocrn[> h ypaBuvimeabUbm Biti. Kcbxi. H3BhcrnHbiXT3 no cifo riopy Mnuepa.yiOD'b , m 0- Hbie BK.uo'ieiibi 6y4ym'h bt, cie CHcmejiainH'iecKoe pacnpe,4'b^e- Hie.

C^mias cie cucmeMamH'ie- CKoe pacnpe^t.ieiiie MnHepa-

AOËt Cb M3,a,aHUWMl> MHtK» Bto

( 182 )

Schrift : ResuUate u. s. w. npouiej.tueM'b ro,2i,y coTHHeHÏ-

mit dieser systematischen cmi. (Resultate u np. ) ona-

Anordnung vrird man finden, Htemcay^ inio Et cewt hocomt.

dass in dieser letztern an H3,/!,aHin rpn6bi.io ao cma Mn-

hundert Mineralien niehr nepa^iOBi) , KOiixt mEep,AOcrnfc

sind', bei welchen icli die i\a\i ypaBHMme.iuHoiii Bict, viavi

Hârte, oderspecifischeSchwe- îkg mo H,4pyroe a ORpeAt^n^i»

re, oder auch beide , be- nocvii. MeîK,4y ohwmh naxo-

stimmt habe. Unter diesen ^ariica HiKomopbie osHaien-

sind einige mit * bezeich- Hbie 3Bi3,a,OHKOio, sHOBt omKpw-

net. Dièses sind im russischen nibie bIi Poccih h nur^-k Gii\e

Reiche neu enldeckte und «e onHcanHwe. Tïo,a,po6Boe o-

noch nirgends beschriebene hwxtj onMcanie jihi,4aM-b a bî.

Kôrper. Die ausfûhrliche ocoÊomi. coMuneHJH , Komopoe

Beschreibung derselben gebe Ôy/i.ern'b saKJiw^anib h .^pyrie

icli kùjiftig in einer beson- Kt OpMKmornosiii npnHa,ii,;i6-

dern Schrift , welche meh- acauiie npe,zi,Meiiibr. rere Abhandlimgen ûber oryctognostische Gegenstàn- de enthalten wird.

Von den russischen Na- llMena HCKonaeJiwx'b na Poe-

men sind diejenigen , welche cîmckomij aswKÎi Bsambi npe-

man noch nicht in Sewer- MMyii;ecniBeHHo h3i> coMMHeHiii

ein's Schriften findet , aus AKa,ii,eMHKa CeBeprHHa , ue^o-

Fischer's Onomasticon ge- cmaiouiia nt-b y nero hsi» «Ph-

nommen. uiepoBOM OflOMacmHKa.

( 183 ) Cl. I. Âdamanti- Ckaratto- Kjl. I. A^aMaumu-XapammO'

mena. .uena.

Ordn. 1. Dihijdrobarea.

2,2415 Cachalong. 2880 Opaljaspis. 3860 Marekanit. 466O Porcellanjaspiï. 4778 Holzstein. 5250 Kolophonit. 5322 AegyptischerJaspis, 5671 Plasma.

JJop. 1. ,3^ii2u^])o6apea,

Kaxa^noHnj.

OiiajioBM,zi,Ha,'i HuiMa.

MapeKaKHinaj.

«ï>ap(|)opoBafr iiuJMa.

,3,epeiiflHHcmbui KaMeai..

Ko.;io(J)OHHrn'b.

ErHnemcKaa aiUMa.

n^/iasMa. 5715 Gemeinnr Chalce- Xa-iKe^,OHt , nepe^nMEint»

don. 5770 BlauerQuarz(Stein- lIImeriHreH./iHm'b. heilit)..

5844 Feuerstein. 6129 C.irniol. 6389 Milchquarz. 6423 Genieiner Quarz^ 6452 Heliotrop. 6489 Gemoincr Jaspis. 6553 Avunturln.

KpeMeHt.

Cep,4,0^HK'b. PoaoBOH KBapi^'b. OofaiKHoeeHHbiii KBapq'îj. re;iiompon'b. 05wKH0BeHHaa aiuMa. AnaHmypMHTj , HCKpaKij.

65;. 2 Gomeiner Amethyst, O'ibiKHOBeHHwii aMern;»cm'b.

66 17 Bergkrystall. 6655 Prasem. 6680 lloniâtein. 6702 Edler Beryll, 676U G.rneiuer Kiesel- schiefei".

ropHWM xpycmajit..

ripaaiw.

Op.iei^'b , poroBotr KaMeiïfc.

BepUTlyTb , AKESMapHH*.-

2,6997 Bandjaspis, 7344 Smaragd. 7610 Lydischer Stein. 803 1 Katzenauge. 9486 Eisenkiesel. 9500 Pistacit.

( î84 )

M3yMpy,a,t. .ln/l,iMCKOH KaMeHt.

>Ke;ie3HWH KpeMHaKt.

Ordn. 2. Trilhjdrobarea. IIop. 2. Tpu - su^poôapea.

3,0622 Siberit. 0688 Euclas. 1428 Turmalin. 2129 Geraeiner Schôrl. 2331 Axinit. 2583 Chrysopras. 3574 Staurolith. 4014 Arendalit, 41 05 Andalusit. 4336 Allochroit. 448S Chvysolith. 4500 Granatit. 5099 Diamant. 5144 Edler Topas.

5222 Schôrlit.

6260 Kaneelstein.

6302 Spineil.

6405 Melanlt (schwarzer Granat).

6896 Olyntholith (grûner Granat).

7203 Gemeinev Granat.

Ma;iHHOBHri mep^îj. EBKJias'b. TypMa./iiiHi.. OôbJKHOP.eHHbiri inep^iii.

AKCHHHimi. TyMCKOÎi KaMCHt.

XpHSonpasij.

CmaBpo.iiîiTi'b.

ApeH,a,ajiHin'b.

An^a-tysHmij.

AjiJioxpoHni'b.

XpMsoJiiirn'b.

rpaHarniinnj.

A^iMast.

Tonasi).

lUepjiiimi..

KiiHaMum'b.

CnHHeJib.

Me./iaHHiTi'b.

OAMHinoJiHni'b. 06i>iKH0BeHHaa Bennea.

C 1

7842 Crysoberyll. 8^71 Anatas. Titan. 8834 Konmd. 9186 Ecller Granat. 939) Diamantspath. 941.5 Bôhmisclier Granat. (Karfunkel).

Ordn. j. Tefrakis Hijdro- barea.

4,0; 84 Saphir.

C6O4 Pyrop (Werner), Almandin (^Karsten).

1330 Hyc-cinth. 4 2382 Rabin.

2425 Zivkonit.

4342 Gemeiner Zirkon.

63 J 7 Titan -EisenT

Cl. If. ChaJijbl- Charatto- mena.

Ordn. 1. Hijdrohnrea. 1,8462 Geysersinter. 0) dn. Q. Di hydroharea.

2,0.5 3 î Analcim, 0865 Gemeiner Opal. 1100 Hyalith.

1140 Edler Opal.

1141 Stvahliger Zeolith. 1561 llalbopal.

^5 )

XpH3o6epH;iji'b. AHamaat. KopyH.A-b,

Hacmoa)ii,iM BeHHca. AjiMasHWH uinanTb. BoreMCKau Beanca, KapëysKy.a'b.

JTop. 3. TempaKuch - Fu^po- Gapea.

Cuniii axonmi..

IlMpon-b , A71I>MaH,4HH'b.

riai^HHiTi'b.

P)'6HH'b, KpaCHblH flXOHm'b. l^l^pKOH'i».

TiimaHOBoe ace./i'fcao.

}\A. II. XaAuôn - Xapammo- Mena.

Tlop. 1. ru^poôapea.

HaKHHb rewsepcKaa.

Tlop. 2. ^/I^uôUflpo6apea.

AHa.UCHM'b. 06i>IKH0BeHHMM Ona^Tb.

FiaTivimi. MwjijiepcKoe cnieK.;to. HarmoaiJUJH Ona^iî». JïyHHcmbik l^eojiMnrb.

HoAyonaA'b.

24

( 1

J574 Fasrigei- Zeolith. 1500 Natrolith. 1837 Hydroph.in. 2000 Edler Serpentin (Ophit).

2126 Pechstein. 2,2600 Holzopal. 2729 Blâttriger Zeolîth

(Stilbit). 2770 Dichter Zeolith. 2990 Menilit..

86 )

^M./iKOBarnbiH l^eo^iHinij. Hainpojiiim'b. rM^po{|)aH'b , Oko Mipa. CoBepiueHHbiii SMieEiiKt UAii 0(J)Hrni..

CmoahuoÏi KaMeHB. ,/l,epeB;]HMcrnMH Ona^i,.

6m tri 1».

II.lOLUHblH V,eOAVim'b.

MeHH^iHtn'b, neieHKOBou Onajiii. €.

3427

Perlstein..

Tlep.TOBOH KaMGHt,. G.

3436

Schillernder Obid- dian.

Orn^iHEaioiniu o6cH/i,i3Hi.,

3iI0

Kreuzstein^

KpecmoBori KaivieHi. , rapMo- moMi».

3635

Gemeiner Obsidian..

06i>ii;hob. 06cH,j,i3H'b,

3955

Leucit.

JleHUHITl'b.

5280

Ichthyophthalmit.

Mxinio(J)n:ia.?iMHint«

5430

Adular..

A,J,y^opia.

5457 Geraeiner Feldspath.

OÔbiKHOB. ITo^ieBOH Ulnamij.

5720

Erbsenstein.

ropOXOBOM KaMCHb.

5722

Glasiger Feldspath.

CrneK.^OBam. no./ieB. Illnamt.

5957

Verhàrteter Mergel.

3arnBep,a,'fe^bm VyxAnn'h.

6203

Klingstein.

fVoUOAVim'b. SBVHHblMKaMeiIb. C

6340

Dicliter Feldspath.

IljioraHbiH noACBOH IHuaint.

6355

Labradorstein.

jla6pa,4,op'b.

6615

Sommit.

CoMMHnTb.

2^6717 Madreporstein.

Ma^penopHint.

( ÏB7 )

6955 Bîâttriges Oliven-

^Hcrnocnmaa o.inBKOBaa py,a,a.

erz.

7176 Ch.:basie.

Ky6iimnrm3.

7766 Gcmeiner Apatit.

06i.iKHoi;ei(Hbiîi AnamHimj.

8 142 Borrxit.

EupaqHm'b.

8183 BUittriger Prehnit.

JlHLHiOBamBiH ripeHHrn'b,

8>.73 Fasriger Prehiiit.

>KM;iKoi!amwH DpeKiim^.

8295 Conit.

KoiiHin'b.

8343 Kupfersmaragd.

lI.<yMpy,j,OBafi Me,zi,b. ^iorimaso.,

8355 Wetzschiefer.

T0MH..1bH0H CJiaHPIVl..

8488 Scliinelzstein.

^wniipi. , nyiat;Kiii KaMeub.

8533 Fetter Neplnit.

ÎKMpHbiii IL(J)[)Mmi.

8';40 Turkis.

Bi-ipHiGa.

8555 Spargelstein.

CiiapaîeBHK'b. C.

8580 Igloit.

M courut.

8<^7G Smaragdit.

Civiapar^Hrn-b.

8693 Airagonit.

ApparoHnifii».

8o35 Basait.

Ba3a;iLrai>.

f;0l4 Lasurstein.

JlasypnK'b.

9115 Chiastolitl?.

XianrnojiMimj.

2,9719 Geiîieiner Strahl-

06b] KH, .TiysHcintm KaMCHb.

stein.

9743 Aîalit *).

A^ia^iHrTTb *).

9800 Datholith.

^aiTio;inmii.

*) Hier finde ich die Art und die Gatlung heisammen, da nur eins von beiden bleiben muss: ent- wcder Diopsid als Gattung, oder Mussit uud Alullt als Arten.

S^'hcb fl Haxo/Ky EMicmt a po,a,i, H BM,a,i , Meat,Ay ni'ÈMi. KaKi msi chxtj A^yxii mo;iBKO MoiKemii ocmanibcfl o,a,HO : m^h /l,ionfHa.ii KaKi poAt ) MJta we MjccjinHi

H AMAUimt) KaKt BH,a,W.

24 *

( 188 ) Ordn. 3. Tri-lxydroharea. IJop. 3. Tpu8u,3,jJo6apea.

3,0000 * P.irgasit. naprasuimj.

OOGl Wernerit. BepHepnriib.

0337 Schiefrige Horn- C.ioiicmaa poroBaa ÔJieH,a,a.

blende. 0354 Zoisit. l^oHGHm'b.

O53o Moroxit. MopoKCHrnt,

0720 Stangensteinartiger EpycKOsamMii CKanojiHin'b,

ScapoUth. 0773* Jaspisâhnliches Ar- HujMOBH,a,Baa MwmBaKOBaa xe-

senikeisen. jii.3Haa py,4a.

1050 Gemeiner Olivin, OÔfaïKBOBeHHwij O^ihbhhi.. 1382 Sphen, TumaHMmi» mnarnoBoô. Ci|)eHa

C. AHmoi|»n.n;iwH5>. XlTtorriBbifi n^aBHKt.^ Il^iaBHKOBMM mxiam'b. BaHKa^iHin'ij. ^ioncn/i,'L. Ciio.iyMeH'b.

OnuMBaiomiiî ninarrrip.

jMa;iaKOJiHiTi'b. CaJinmi..

Horn- OÔHKiioBeHHaa poroBaa 6^eH,4a.

1420 Anthophyllit.. 1425 Dichter Fluss 15(y9 Flassspath. 1937 Baikalit. 3, 1982 Diopsid. 2051 Spodumen. 2220 Schillerspatli. 2289 Sahlit. 2337 Gemeine blende.

2875 Fasriger Magnetei- 06wkh'. iviarHHmH. KaMCHt. senstein.

3194 Kokkolith. KoKKOJiHnrb.

3458 Magerer Nephrit, He<|)pnnrb.

3478 Augit. ABiMunTi.

3504

Basaltiselie Horn-

blende.

3580

Labradorische Horn-

blende.

3842

Glasartiger Strahl-

stein.

3903

Wiluit.

4003

Strahliges Oliven-

erz.

454f> Thallit.

4950

Gemeiner Titanit.

4958

Vesuvian.

5222

Dichtes r 0 t h e s

Braunsteinerz.

5585

Spathiger Titanit,

5720

Dièhtes Ziegelerz.

3,6274 Lebericies.

G343

Spatheisenstein.

6647 Schmirgei.

7040 Stronti.init.

7496 Dicliter Malachit.

7527

Fasriger Malachit.

7660

Sehalenblende.

9500 Blâttriges Rothkup- fererz.

Ordn. 4.. Tetrnkis-hijdro-

bnrea. 4,0279 Braune Blende. 08 14 Gelbe Biende.

189 ) Baaa^iraH'ïecKaa poroBaa ÔaqU'

^By^iHHHeBaa vijwi j!a(>pa^op-

CKaa oÔsiaHKa. CmeKJioEarn. ^ijHUcm. kbm,

Bw^iyMmii.

JlyiHcraafl ojiHBKOBaa pyA».

^twi^otni,. TaJiJiHm^.

OobiKHOBeHHWH TumaHumi».

BeajBiaHii.

KpacHbiii viAornubiH MapraHei;-!*.

lUnamoBOM Tvima.Hum'b.

3amBep,4'b./ia3 KHpnwsiiaa M^.^f,.

ITe4eHK0E0M C'iipHblMKO./lHe^aH'b.

ÏIIriamoBOe ïkca^sq,

IJaaî^,aKij.

CinpoHi^iaHurn'b.

n.^ioraHbiM MajiaxwnTJi.

.lyHHcrnWH Ma.Aaxam'b.

CKopjynoBarnaa HHHKOEaff 6m h-

KpacHaa jincrnoBamaa Mi,a,b,

TJop. 4. TempaKHcT) cu^poba"

pea. Bypaa HHHKOeaa 6^00,43. ^ciinaa ^auKOBaa 5.ieHv4a.

( 1

0820 Silberarsenikkies.

0897 Stralilkies. 09 "4 S.ilzsaures Kupfer. 3 135 Gadolinit. l4-,6 Phosphoisaures Kup- fer.

1523 Cliromsaiires Eisen. 19iG Brauner Glatkopf.

2541 Rutil. 4,2Q9^ Magnetkies. 3333 Sphaeroidiiches Oli- vtneiz,

3 '35 Manalanit. 3654 Stliwarze Blende. 3932 Nigrin. 4111 Gemeiner Schwe- felkies.

4442 Gemeiner dichter Mâgneteisenstein.

5000 Weisskupfererz. 5300 Zinkspath. 5450 Nadelfôrmiges Oli- venerz.

6O24 Zellkies.

6970 Automolith. 7^94 Fahlerz.

eo )

MbijutsKOBO'j KO.T-j"',j,ani cèpe- Ôpuciiiu'i.

JiyHucmm"] cl;piiwri K0.?iue,4auî». CojieKHC.;iaa M't,iy,. ra.AOjinHnRTb, 4'oc(JjùpHaKHC.iaH ui^h.

XpoMOBoe îKeji^so. iîiM.iKoanmwri ôypbiu a;e.nt3-

H'.AVb.

lUcp^ioBOH TiinraHi. Pjrnn.Tk. MarinmiiiMii KO.iHe^ani>, UlapoBamaa c/iiiBKOEaa pjAa.

TnmaKOBOM necoK'b. ^epnaa HHHKOsaa 6./ieH,j,a.

OôbiKH. cipHfaiii j{o.iMe,ii,anij. 06biKiiOBeHHMH MarHHmHMÎi Ka-

MGHt.

B't./iaa Mi,ii,Haa py.^a. lIlnamOBOH toamqvi. Mro./ibMarnaa ojtiiBKOBaa ^JA^-

06blKH0BeHHWH KOA^e^RHl» Jl»-

cmoDamwH.

ABmoMO.^mm>.

Cipaa Mi,4Haa py^a» «ï'a./iepqi».

(

8393 Mr'gnetisclier Eisen-

sand. 9265 Buntkupfercrz. 9300 Cerit. 9715 Dichter gemeiner

Eisenglanz.

Ordn. 0- Pcnlakis --hydro- harea.

5,1300 Yttertantal. 3220 Liclites Weissgûl-

tigerz, 4610 Blaues Eleierz,. 6667 Gemeiner Arsenik-

kie?. 7191 Gediegen Arsenik. 7572 Schwarzes Bleierz.-

Otdn. 6. Ile^akls - hijdro- barea.

6,C008 GraueiSpeisskobalt. 0424 Liclitiother Zinno-

ber. 1250 Holzzinn,

3';67 '' Knprevtraubenerz.. 3yl2 Avsciiikalisclî-pkos-

pkcrsaures Blei.

Bleialas. 5020 Braunes Bleierz.

191 ) MarflHmHbiH necoKi».

ITecmpaa M%,2i,Hafl py.^a. l^epHnnj.

OGbiKHOEeHHwii /Ke.iisHwii ÔyiecK-b laoïTiHbiif.

Hop. 5. UeiimaKiich ' zu^poSa- pea.

llmmep'b-.TaHraajiMin'b. GBimaaa 6t;iaa cepe6p. pyA**

Cnnaa CBHHnoBaa py,J,a- OÔMKHoeeHH : MLimjba"^iH : koa- He,a,ani..

CaMOpO.^HblH MblIUtaF^Ti.

Mepiiaa CLinni;oBaa py,a,a.

IIop. 6. reiicctKuch- zLiflpoBa- pea.

Ctpaa KO^aJibmoBas py,a,a. CBim-iaa KiinoEapb.

^epeBaiiHcmaa' oaoEaHHaai py-

Aa. Ile'ieHKOGH^iiaîf wfe.j.Haa py.^a.

Mbmi[,H4H0(|t0C(J)0pHO - KMC^blH

CBUttei^ii. Cbiihuobog cmeKJio. Bypaa cbhhij, i^y/\a. Camyp-

( 192 )

6198 Weisser Speissko- Bi;iaa KoSojittnoBas py^a.

balu

7454 Zinnstein. O^iOBaBHWH Kaivienb-

7462 Glanzkobaît. jIockoboh KOÔojibm'b.

8412 Uranpech-erz. CMO^sHaa ypaHOP-aa fjAA-

8446 Problematisch ge- îïxe^itso caMopo,2i,Hoe.

diegen Eisen.

6,8882 Dunkelrother Zin- TeMHan KHHOsapïi,

nober.

9356 Nickelerz. HiiKKe.ieBaa py,ii,a.

Ofdii. 7. Hfpfakis-hijdro- Uup. 7. renmaKuch-2Ufl,])o6a- bcirea. pea.

7,0171 Woîfram, BoTineiî'L.

900 1 Gediegen Kupfer. CaMopo,j,Ha3 Mi^b. 9430 T-ait\lit. TaHmaJiHint.

Onin. 8- Pollakis - hijdro- Jlop. ô. noj.jaKucb-zii,3,po6a-

barea. pea.

9,3333 Gediegen Nickel. Caiviopo.AHWM HHKKe.?ib. 15,6017 Gediegen Platin. CaMopo.AHaa n.iamiiHa.

Cl. m. Chalco - charaito- Ka. UL Xciako - xapammo.ue- mena. uci.

Ordn. 1. Kataniia. IJop. 1. Ilamaimin. (ÎÏMiey-

u^ie). 0,9105 Bimsîtein. IleMsa.

Ordn. Q. Uydroharea. Uop. 2. Fu^poëapea. '

1,0297 Bergleder. TopHaa KOJKa, .îierKiu Aafiecmt,

0729 Gelber Bernstein. ÎKejimbiiî anmapt,. 0830 Weisser Bernstein. Bt/.MÎi auma^b.

1541

Schlackiges Erd-

pech.

1690

Grobkohle.

1,2845

Blâtterkohle.

2994

Kànnelkolile.

299S

Gemeine Braun-

Kohle.

3142

Schieferkohle.

3850 Bituminôses Holz,

4117

Meerschaum.

4220

Glanzkolile.

4275

Stangenkohle.

43-;o

Peclikohle.

5361

Kohlenblende.

5543

Honigstein,

5873

Lettenkohle.

7000

Bol.

8723

Gemeiner Kiesel-

sinter.

9816

Natûrlicher Schwe-

fel.

193 )• CKopji}'noBamafl ropiia-? CMOJia.

FpyCîbiM KaMeHHcmbiH yrojit. JliicraoBarnbiri KaivieHHbiH yroJiB. II^ioniHbiM KaMeHHcmiiiM yro^it. BypwM yrojii..

C/iOHorriMr! KaMenHWH yro^iB. Cmo^hciuwh ÔypwM yroJib. MopCKaa iibnKa. AHrapauMimi, .MOCKOBbiw yroJib. BpycKOBarribui KaivieHHMw yrojii.. CMOJiaHbiii KaMeHHMH yiOÂh. yroJiLHaa oÔMaHKa.

Mj9A0B1>1M KaMCHB.

TAviHvicmbia yroAb.

Bo^lFOCb.

OôbiKHOB. KpeMHHcmafl HaKHut. CaMopo.a,Haa ctpa.

Ordn. j. Di'hijdrobarea.

2,0000 Blâttriger Cliorit.

O24O Brandschiefer (Koh- lenschiefer).

0400 Polirschiefer.

0510 Bergholz.

0891 Amiant. ' . 2,2850 Passait.

IIop. o. /I^u - eu^poÔapea.

JlHcmoBambm xjtopHiii'b. TopioiiM c/iaHei^ii.

JlouîHJiLH&iH c^ianent. ^peB0BM,4,Bi.m asôecmo.. AmRum'b viAu ropetiM Jien'b, ^accauni'b.

25

C 1

2859 KalktufFstein. 4035 Gemeiner dichter

Kalkstein. 4665 Bituminôser Mer-

gelsciefer. 4800 Kieselkupfer. 4800 Gemeiner Bitter-

spath.

4995

Gemeiner fasriger

Kalkstein.-

5033 Gemeiner Serpen-

tinstein.

5210

Roogenstein.

5328

Alaunstein.

5385 Veihàrtetes Stein-

mark.

5400

Schieferthon.

5645

Gemeiner Chlorit-

5337

Scliieferspath.

6013

Gelenkquarz.

6120

Pinitartiger ScapO'

liih..

6259

Tbonstein.

2,6330

Tropfstein-

64OS Magnesit.

6648

Gelber Erdkobalt.-

6692 Durchscheinender Agalmatholith.

94 )

MaBecraHbiii niyi|)i..

OôbiKHORenHbiii HSEecmHMri Ka-

Meut rijiornHbiM. CMuyiMcrnbm c/iaHei^ij.

KpeMHHcrnaa Mi,2i,i>.

OÔblKHOBCHHbm nMKpHmiï.

06bIKH0BeHHbIW HSBiciTIHUH Ka-

MeHb MtHJlKOBamblW. OùblKHOBeHHbm SMteBHKTj.

HKpaHbiîi KaweHB.

KuaCHOBblH KaMCHb.

SamBcpA'fe-'iwii KaMeHHWw

Mosrij. Cjioiicmaa onna.

OÔblKHOBeHHblM X.AOpumt.

C^ioncmbiM uinam'b. ThGkom KBapi^i). IlaHHraoBHAHWÎî CKano;!!!!^.

AprHJiJioAiim'b. KanejiLHHKOBamwîi H3Bicni. Ka-

Menb. MopcKaa ninna. îKe.i mu Ti 8 e M .n H c m M ii ko-

6oAi,mi,. IlpocKtMiiBaroiiiiii AraJibMaino-

jiumb.

6773

6780 7000 7046 7161 7275 7338 7403 7657 7831

7930

8059

2,8078

8123 8142 8191 8288

8560 8610 8650 9017 9129 9424 94"^ 0

9524

( 1 Gemeiner Stink- stein.

Gemeiner Asbest. Wawellit. Braunspathi Wacke (Trapp). Kalkspath. Lepidolith. Eisenblûthe. Kôrniger Kalkstein. Elastisch - kôrniger Kalkstein. Glimmcr. '

Asbestartiger Tre- rnolith.

Undurchsichtisier Agalmatholith. Thonschiefer. Topfstein. Finit,

Blattriger Stink- stein. Dolomit. Stengelkalk. Tafelspath. Verhârteter Talk. Chryolith. Wûrfelspath. Gabbronit. Muriacit.

95)

06bIKHOBCeHMM C B M H 0 M Ka- MeHI..

OdbiKHOBeHHbiii AsÔecmii.

Jjauac.iiHrniî.

E}'pbiM mnamii.

BaKKa.

MiBeciiiHbirt lunarat,

JlenH.zi.ojiHm'b.

Hîe^ibaHwe HB-fenabr.

oepiiMcmwii M3tjecrn!ibiîf KaMent.

otpHiicmbïa M3BecmHWM haAieHS

ynpyiiw. Cji 10,4a. A36ecmoBH/^flI>lH mpeMOJiHmi.

HenpospaiHbiM ara^^itMamo-

JiMrnij. r^iMHHcmbiH cJiaHei;^. ropmeHHbm KaMCHb. IlHHarn'b. JlucmoBaintm cbhhom KaMeHB.

,^o;ioMHm'b.

BpycKOBamaa MSBecraB. ^om,anibm mnami. 3araBep,4i;iMM ma;itKij. KpiojiHmt.

ninamiicrabiM AHrH,4pHnnj. ra66poHHma>. Mypi/îHiim'b.

35 *

i 1

g66S Kupfergrûn.

Otdn. ^. Tri-hijdrobarea.

3^0036 Gemeiner Thonei-

senstein. 3^0364 Chloritschiefer. 1214 UranglimmeT. 1552 Glasartiger Tremo-

lith. 2000 Bronzit. 2123 Asbestartiger Strahl-

stein. 2150 Blei vitriol. 3783 Pyrophysalit. 3963 Zinkocher (Gemei- ner Galmei). 4796 Cyanit. 4904 DichterBrauneisen-

steiii. 0534 Strahlige Kupfer- lasur. 6O43 Dichter Schûtzit. 5370 Grûneide. 6739 Dichter Rotheisen-

stein. 6933 Phosphorsaures Ei- sen. 3,7793 Blàttriger Schûtzit.

Mt.^Haa sejseHt. Hop. l\. Tpu - zu^poÔapea.

05i.IKH0BeHHWri r.iHHHcrawH

X.iopiirnoBbiri cianei^T.. ypHHOBaa CTiMî^a. CmeK40Bamb3H TpeMO.iHmi.

BpoHsiîm'b.

AsÔecmoBH^HWH jiyiHcrnbiM Ka-

MCHb.

Cehhi^obwh Kynopocii. nHpo4)H3aJiMm'b.

TaJlMeif OÔblKHOBGHHMÎir. KiflHHnTb.

ITyiornubiii ÔypbiTi ace^tisHMii

KaMGHb.

JlyHMcmaa Mi,4Haa jiasypB.

n;iomHbm mHvi,nm'b.

3e;ienafl scm^^h.

njiomHbiii KpacHbiîi HîejiisHMÎi

KaMCHb.

^oc^opHOKHC^ioe îKe;it30. JlHcraoBarabiM lIlHmini'b.

C 197 ) Ordn. j. Tetrakis - hydro- TIop. 5. Tempanucb zu/^poSa- hatea. pea.

n;iomHaa clipaa MapraHitosafl

py.Aa. KpacHaa cyptMaHaa py.Aa- Aynucman cfepaa MaproHjqoEan

py,Aa, ^H^iKOBarnbiM dapHinii. Mt,4HWH KOJiïe.a.aH'b. Craojiô^ambiii ÔapHnn». JlMcmoBamaa cipaa MaproHijo-

Baa py^a. BHnTepHnm>. Jly4Hcmaa cipaa cyptMaHaa

py.Aa. Mbimtfl4Hi.iii CBHHen-b. B})ycKOBambiM r^HHuciTibiri îKe-

JitaHbiH KaMeHb. n^ioiTiHbiM ôapmnij. Bo.iOHCKiu KaMeHb. .iMcrnoBamaa ctpaa cyptMS-

Ha a py,a,a. .Bo6oBii,j,iia3 MfejiisHaa py,4,a. Sepinicnibiri Ôaparn'b. IlpHMOcKOfMyiiOBarnbm dapHraii.

KpHBOCKop^iynoBamwiî ÔapHinij.

BpycKOBarabiH fiapHmx.

4,0410 DichtesGrau-Braun-

steinerz.

1350 Roth-Spiessglanzerz,

1870

Strahliges Grau-

Braunsteinerz.

2106

Fasriger Baryt.

2659

Kupferkies.

2740

Siiulenspath.

2792

Blâttriges Grau^

Braunsteinerz.

2809

Witherit.

3034

Strahliges Grau

Spiessglanzerz.

3O84

Bleiniere.

3130

St.-nglicher Thon

Eisenstein.

4.3377

Dichter Baryt.

3506

Bolog'.oserspath.

3680

Blâttriges Grau

Spiessglauzerz.

3762

Bohnenerz,

3300

Kôrniger Baryt.

3jy5

GeracLchaliger B,;-

ryt.

4767

Kiummschahger Ba-

ryt.

5000

St.aigenspath.

( 1

7764 Gemeines Silberhorn-

erz. 87C8 Rother Glr.skopf. 9344 Dichter Kupfer-

glanz. 9455 DichtesGrau-Spiess-

glanzerz.

Ordii. 6- Penfakis- hydro- barea.

5jll60 Blattriger :Kupfer- glanz. 4I88 Gediegen Tellur. 5,5227 Liclites Rothgûlti- geiz. 6191 Dunkles Rothgûltig-

erz. 7230 Schrifterzu

7382 Tungsteîn. 7448 Gelbes Bieierz. 8242 Rothes Bieierz.

Ordn. 7. Hexakis - hijdro- bnrea.

6,1064 Weisses Bieierz. 1250 Nadelerz. 2991 Wissmuthglanz. 56 18 Grûnes Bieierz.

98 ) OGuKROBennaa poroBaH cèpe-

6pnHaa py-J,a. 1\ pa CH bi il i.p 0 r.n r iiri.. li^/iorriHaa cuicK./iOi;amaa wi.^-

Haa py.J,a. n^ioiiiHaa ctpaa cjptMflHHaa

py,4a.

Ilop. 6. IJeHivciKiicb - zu,a,po6o pea.

.JlHcmoBamaa c me K.;iOBamaa

Mi,j,Haa py.Aa. CaMopo^HUM niej[Jiyj)\vi. Cii'hrnJiOKpacHaa ccpefîp.iHaa py-

Aa. TeMflOKpacHaa cepe6pnHaa py-

Aa. .OpyA'kjiWM jiHctMeHHbiîî Tejijij-

pi». E'b.ibui BO.iMei^'b. TyRrcnreBij, jKe.imaa CBHHu,OBaa py.^a. K|jacHaa cBHunoBaa py,J,a.

JTop. 6. FeKcaKucb - 2u/i,po- Gopea.

Et^iaa CBHHiiOBaa py,/\a. Mro.nbMamaa py,J,a. Ha^e.?ii,epi;i,. ' BiiCMyinoBbiH Ô.iecKi. .3e.^euaa CBHnoBaa py.^a.

( 199 ) 1673 Gediegen Spiess- CaMopo,zi,Has cjpbMav glaiiz.

Ordii. 8- Hf'pfakis - hijdro- Jlop. 8. TenmaKucb sa^podci"

barea.

pea.

7,0151 Gemeiner BleiglanZo OëbiKHOBeHHWM cbmhi^obbim

ÔTiecK-b. 1810 Gesclimeidiges Sil- Marnaa cmeKJioBamaa cepe- beiglaserz. Ôpanaa py.^a.

7,2080 Sprôdes Silbergla- XpynKa.i cepe6paHaa cmeoo- serz. Bamaa py^a.

5380 Blâttererz.- Opy,J,ii;ibiii JiHcmoBarnMH meA-

.lypiu.. 9263 Dichtes Quecksil- iTjiofiniaa ne^eHKOBaa pmyin- "berlebererz. uas py.j,a.

Ordn. 9- Pollnkls - Jnjdro- TIop. 9. ïïajjaKuch - zu^poÔa- barea,^ pea .

9,4204 Gediegen Wi^snuuh. Ca-tfopo,j,HWH EHrvyrn-b.

7555 Spies^gl.inzsilber. C\ pî.Mîuioe cepcGpo.

10;4o48 Gemein gediegen OôwKiioBeHuoe cajviopo.^Hoe ce-

S:lber. p>.6,>o.

6000 Ciildi:ch gediegen Sojiomiicmoe caMopo^Hoe- ce-

Silber. pt6[io.

14,5C03 Gediegen Cokl GaMopo,j,Hoe sojiomoi.

( 200

Cl. IV. Molijbdo - charatio- mena.

Ordn. 1. JSfataniia.

0^9310 Schwimmquarz.

Ordn. o. llydrohctrea.

lî.i. ÎF. MQcni6/i,o- xapammo- .lie lia.

JJop. 1. HamaHU,in (njueyninj.

n^ibiBysiti KBapnï» ( ^lerKiM kb. •C.)

1,2154 ElastischesErdpech '2S30 Moorbraunkohle. 3551 Braunsteinschaum.

Jlop. 2. rii,3,po6apea.

ynpyraa ropHaa CMo;ia.

B^.pwH jro^b H^ioBbiii.

n'biîHcnTWH qepHbiM Mapraneq!.. 4744 E.dige Braunkolile. KypwS yro^b semAVicmbui. 4980 Reine Thonerde von Hiicm'liMmaH r^wHa usi, Ta.A-

Halle. 5748 Alaunerde. 7538 Ratofkit.. 8G44 Tripel.

lîEacL^OBaa seMVia.

ParnoBKHniî..

Tpenejii..

9393 Schaumerde. 9733 Walkererde.

Ordn. j. Dihijdrobarea.

2; 0000 Cimolit (Klaproth).

0000 Erdiger MergeL , 0059 Umbraerde. 0771 Gelberde. 1132 Pimelit. [2220 Zerreiblicher

schwarzer Frdko-

balt.

SeMJisHaa nîJHKa. Ba^isiJix.Haa r^iMHa.

JTop, 3. ^3jU2U/},po6apea.

KlebschieE«s ( Werner ) Kh-

MO^lHm-b.

Pbix;ibiw Meprejib. yiwÔpa.

JKe^inaa Geiwa. XlHMe^Mint.

^epflbiii pwxAbiH seMJiHcmbiii Ko5o;ibni'b.

2234 'Gi-ap1iit. 2300 Porceilanerde. 3125 Bergmehl. 2,3190 Gypsspath. 3198 Fasriger Gyps. 3333 Brauner Eisenocher. 3746 Kreide. 3877 Tôpferthon. 4000 Keffekilith. 4111 Bergmilch. 4270 Erdiger Zeolith. 5217 Blaue Eisenerde. 5880 Pharmacolith. 6785 Gemeiner Speck-

stein. 7688 Bergscife. 7794 Gemeiner Talk, 8214 Blattrjger Talk. 944O Sunipferz. 9520 Ochriger Roth-Ei-

senstein.

Ordn. 4,. Tri-hijdrobarea.

201 ) rpaijjiinTb.

$apc|)opobaa: seMJiar, Pfaix;iaa nsBecmi,. Ce;ieHnra'b.

ÎKn;iKOBainbm Tnuci,. Bypaa Hîe^tsHaa oxpa.

ropmeHHaa r;inHa. K».(|)eKH./inm'b. ^yiiHoe Mo;ioKO. SeM^iHCiTifaiif l^eojiHrmj. CwHna îKe.ThsHaa aeM.ia. <ï>apMaKo;inm'b.

06bIKH0BeHHblM mwpOBMK'h.

FopHoe mm;!o.

OÔWKHOBeHHWH TaJlbKt.

JlHcmoBaujwM Ta^bnij. ll.ionarnaa TKeAisaafi py/ia. Oxp:;crnbiîï KpacHbiii îKe/itsHUH KaMeHb.

Uop. 4. Tpuzu^poÔopea.

3,2580 Rotlier Eisenrahm. BAQ^mam^w KpacHbiii »e;ii3Hi»iH

KaMeHb.

2621 Rothes Rauschgelb. CaH,j,apaKi..

3245 Rôthel. KapaH.Aaui-b.

3474 Gelbes Rauschgelb. OnepMeHmt. 3,4457 Erdige Kupferlasur. SeM^wcmaa wt^naa jiasypt

26

( Ï73 Y*l^ Ordn. 5. Tetrakls - hijdro- lîop. 5. TempaKucb - zu,^po6a' harea. pea.

4,0791 Kupferscîiwârze. Mi,2i,Haa nepHt.

2760 Schuppiger Eisen- HemyMiambiH aie^iisHbiH

6-iecKi>. MojiMÔ^eHa.

glanz.

4426 Wasserblei.

Ordn. 6- Penîakis - Injdro- ïïop. 6. TïenmaKCucb su^po- barea. 6upea.

5,0698 Verhartete graue 3amBep,a,î^Jiaa ctpaa CBHHi^OBaa Bleierde. seMJi-i.

Ka. r. Axapammo.uena.

Cl. V. Acheirattomena.

1,3850 Erdiger Fluss.

2,1555 Erdiger Ghlorit. 3eM;iHcmbiri X;iopHni'b.

3,1350 Skorza. . ' Gnopua.

SeMjiHcrawH njiaBHKT».

TnhcUarische Vchersichi dcr anorganlschcn einfachen.

KATVRKOEP^PER.

T A,B Jl II i; M

Heo?.j)ammecKuxo npoctnuxT) ecmecme'eHHbiJc'b m'h.i.'h.

Die Kôrper des anorgischen Naturreichs sind, bei dsr mittlern Temperatar un- srer Atmosphare:

I. Flùssig (^Flùsti^keiten) I. Klasse.

IL Fest oder starr.

A. Im Wasser anflôslich

(S.ilze) II te Klasse.

B. unauflôslich.

1. Verbrennniich (Inflam- mabilien) III Kl..

2. Unverbrennlich.

a. Erdige Substanzen IV Kl.

b. Metalle V. Kl.

E r s t e Klasse.

Flûssigkeiten.

I. ( Gasformige ) Elastisch- flussige. 1. Atmosphârische Luft.

Th^a Heorpann^iecKaro i;ap-

cinBa iipHpo,ii,bi npn cpe,ii,Heii

raenyiom'fe AmMoc(|)epbi na-

iiieii cyniL:

I. jKîij.km ( aîH,4K0craH ) I.

Kyiaccb. IL TBep.^bi. Â. Bi» Bo,ji,t pacmBopaeMM

( CojiM ) II. K./iacc'L. B. HepacmBopf GMbr.

1. CrapaeMbi (Loprosia) lïL K.^iacct.

2. HecrapaeMM.

a. SeMJisHWH BeiijecmBa IV. K.1.

b. Mema.;i.^w Y, Kji.

K^acch nepeuû.

ÎK H ,4 K o c m H.

I. ( Bo3^yxoo6pa3Hwa ) ynpy- ria.

1. AraMOc^epH^ecKÏM bo3ji,.

26*

2. Kohlensaure.

3. Schvveflichte Sâure.

4. Salzsâure. IL Tropfbar flûssige»

A. Benetzende (Wasser).

1. Weichwasser.

2. Hartvvasser.

3. Kalkwasser.

4. Kieselwasser.

5. Sauerwasser.

6. Eisenwasser.

7. Salinisch Wasser.

8. Natrumwasser.

9. Koclisalzwasser.

10. Meervvasser.

11. Bitter wasser.

12. Salpeterwasser.

13. Boraxwasser.

14. Alaunwasser.

15. Vitriolwasser.

16. Kupferwasser ( Cà- mentwa'sser).

17. Schwefelwasser.

18. Schwefelsâure- Wasser.

19. SalzsâuKe - Wasser.

20. Schwefelsâure.

B. Verbrennliche.

1. Maltha.

2. Naphtha.

C. Metallische.

( 204 )

2. yrojiBHaa Kiic.iorna.

3. CipHOBiiraaa Kiiciorna.

4. GojiflHaa KHc;ioma, II. TenyiLî.

A. AMOMaioinia ( BO^a ).

1, Bo^a MarKaa.

2. HîecmKaa.

5. H3BecmK0Ba>r.

4. KpeMHHcmaa.

5. KHC^as.

6. îKe.Ai3Hcrnaa.

7. co.?iaHMCiiiaa.

ô. Co,a,y co,ii,ep;Kaii;aff.

9. noBapcHuû-cojiflHafl.

10. MopcKaa.

11. ropthaa.

12. cejiumpeHaa. i5. GypoBaa. 14. KBaci40Ba,i. i5. Kyiiopociiaa.

16. M'iAnaa.

17. cï>pHaa.

18. c'ipiioKHc;iaa.

19. co./iaHOKHC.?iaa.

20. C'tpHaa Kucjioina.

B. CrapaeMbia.

1. Ma.ima.

2. Hi^jmt.

C. Meraaa.?iHMeCKia.

1. Qnecksilber. Z w e it e Kl a s s e,

Salzige Fossillen.

I. Siiuren.

1. Boraxsâure. a. Sassolin.

2. Arsenichte Silure, a. Arsenikblùthe.

a. Gemeine, /g. Haarfôrmige. y. Schlnckige. 6. Erdige. IL Salze.

A. Erdige Salze, 1. Thonsalze,

a. Alaun.

a. Haarfôrmiger. fi. Fasriger, y. Miischlicher. 6. MAiAchev. 2. Talksalze.

a. Bittersalz.3

a. Haarfôrmiges. fi. Meliliges.

b. Kob al thaï tige

B. Kalinische Salze. a. Natrumsaize.

1. Natron. a. Soda.

( 205 )

1. Pmyrai,.

K JL a c ch 6 mopuû.

C o Ji u.

I. Kiïc;ii>ia. (Khcjioiem).

1. BypoBaa KHCJioma. a. CaccojiHHt.

2. MbiuitaKOBaa KHCioma. a. MbiuibflK'b oKMCjieBUbnu

a. npocnibiH. fi. Bo^ocHcmwif.

y. paKOBHCmblH.

6. SeM^ieHHcrnwîf. IL Co;i0 co6craBeHHWîT. A. 3eM;icHHcrnbia.

1. r^iHHHcmbia. a. Kfiaci^bi.

a. Ro^ocHcmbia. fi. yKiu.KOEamLie. y. PaKOEHHHwe. ô. MyHiAcmhie.

2. TajibKOBbia.

a. FopbKaa co;ii,. «. Bo^ocfHcniae. fi. MyiHcrnaa,

b. Ko6a;ibmoBaa. B. lIJÇe.noHHbia co;iit.

a. Co,4y co^epaîaiijia. 1. HampoKb. a. Co,4a.

( 206 a. Frische. fi. Zerfallene. b. Trôna (strahliges Natrum).

2. Glàubersalz.

a. Glàubersalz. a. Frisches. fi. Zerfdllenes,

b, Reussin.

fx. Frisches. fi. Zevfallenes.

3. Glauberit.

4. TinkaL

5. Steinsalz.

a. blàttriges.

b. fasriaies.

c. schuppiges.

d. kôrniges. b. Kalisalze.

1. Salpeter.

c. Araraoniaksalze-

1. Mascagnin.

2. Salmiale.

a. edler (vulkanischer

Salmiak), fi. muschlicher (ge-

meiner). y. mehliger.

d. Kalksalze.

)

a. CBÎiîKafT.

fi. Ebi3limpoMiibr"t.~

b. ( Co,4a .;i}'HHciua;; j^.

2 r^iayCipoEa co.?ii,. L. }'y;a\6< poiia coj\b. a. CBii>Ka."ï. fi. EiiiitmptHHMiî. b. PeHCiiH'b. a. CiitîKiTf. fi. BbiDimpiHHbiiî. 5. r^aj6epiim'Ji. 4- Bypa.

5. KaMeHHaa cojit. «. JlHcmoEarnan. fi. iiÎHTiKOBamaîr. y. 4em)'Mqarna«. ô- SepuHcmaa.

b. Domaui'b co^Gp;Kaiiji,'î. 1. Ce.;iiinipa.

c. JlemyiyK) coJib co^ep».

1. MacKaHbHH'b.

2. Hainambipii.

«. By.?iKaHHgecKiM.

fi. PaKOBHcmbiîf.

y. MyHHcmbiw.

d. M^Becnib co.4epH{aiiii».

( 207 )

1. Mauersalpeter ( Kalk- i. CrniHiiaa cejinmpa (lïs-

salpeter).

2. Salzsaurer Kalk (Hy-

drophilit). C, Metallsalze.

1. Kupfervitiiol.

2. Eisenvitriol.

a. Muschliclier.

b. Fasriger.

c. haarfônriiger,

d. lîiehliger.

3. Zinkvitriol.

a. frisclier. a. kôrniger. /?. strahliger. y. fasrigei'. 8. nadelfôrmigeiv

b. verwitterter.

4. KobaltvitrioL

D r it le K l a s 5 e.

ïrjlammahiUen.

A. Einfaclie.

1. Diamant,

2. Schwefel. a. diclitcr.

a. gemeiner Schwefek /î, V u 1 k a n i se h e r ScLwcIel.

BecniKOEaa cejinmpa ). 2. Co;i/iHOKHc;ia,*ï MSBecniB-

( rM^po(|)n;iHm'b ). C. Mema^/i^AMiecida cojin: 1. Mt,AHi.iH Kyriopocii. «2. /Ke^iisHbiM Kjnopocb^

a. paKOBHcmbiH.

b. HîH^/iKOEamwii.

c. BO^lOCHCmilH.

d MyiMcrnwîf.

3. U/HRKOBbiM Kynopocb.

a. CL'tîKirr.. a. sepunciiiww. /?. ^/lyjHCinbiM. y. 7Kn;iK0Bambiw. ô, Hr^iOBanibiit.

b. EbiBimp'feHHW0.

4. KoÔa^LinoBoii bynopocï».

K jciccl) m peniiu,

r OpWH ÎH.

A. ITpocinbia. i. A^iMasi. i. Cipa. a. cnjioiuHaaf. a. rpocrnaîi. (3. ByAhaimHieKSiS.

B

(

208 )

3. Schwefelhydrat.

3

. CtpjTMM ^H,2^pam^^.

l Zusammengesetzte.

B.

C;iO/KHbiï.

1 . Graphit.

1

. rpacjjwiii'b.

a. blâttriger.

a.

.iHcmonamLiM,

b. schuppiger.

b.

vieii'yMMamMM.

c, dichter.

c.

r^ioiniibirr.

2. Antliracit.

2

. Avimpai^Hmi.

a. graphitartiger.

a.

rpa(J)HfnoBM,4,Hwâ.

b. gemeiner.

b.

npocniMM.

c. schlaci%igor.

c.

CKop.iyroBarnbiH.

d. stcinglichen

d.

6pyc[;oBamwK.

e. fasrigen

e.

^y^HcmiiM.

f. holzfôrniigen

-f.

^epeBOEH,J,HMM.

3. Steinkohle.

3

. KaMeHHbiii yro^ib.

a. Schwarzkohle.

a.

HepHbiii

«. Glanzkohle.

a. 6;i.ecraaiiiiH.

/?. Schieferkohie.

/S. cJiOHcmiiM.

y. Kannelkohle.

y. n.ioniHbiM.

ô. Grobkolile.

ô. rpyGbJu.

s. Russkohle.

s. wapKiri.

b. ]Braunkohle.

b.

, Eyptiii.

a. Pechkohie.

a. cMO.nHcmbiri.

aa. gemeine.

aa. ïipocrabîw.

bb. prismatische.

bb. npHSMamiiiecidH.

(S. gemeine.

/î. npocmbiH.

y. trapezoïdisch<

:^

y. mpanei;oi/i,HMH (h.iO'

(Mooikolile).

bwh).

6. ebene.

ô, n./iocKiH.

e. holzfôrmige.

s. ^epeBOBH;^HI)IW.

?. bastfôrmiae.

5, MaqajioBH;\iibiH.

( 509 )

Tj. erdige. aa. Alaunevde, bb. BituminôseHolz-

erde. An ha n g. Torf.

a. Pechtorf,

b. Rasentorf.

c. PapiertorE

d. Torferde.

4. Bitumen.

a. Bergpech.

a. schlackiges. /?. erdiges.

b. Elaterit (fossiles Fe-

derharz, elastisches

Erdpech). a. dichter. (3. lockerer.

c. Bergtheer. œ, zalies.

5. Haiz,

a. Retinasplialt.

b. Bernstein. a. gelber. /?. weisser.

V ie r t e Kl a s s e. Eyd und Steinarten.

Zirkonerde. 1. Zirkon.

V- SGMJlHCmMH.

aa. KBacuoBaa seMJiff. bb. CMO.nHcrnbiri,

TlpuGcieMuie. TypcIjT..

a. CMO^iHcmwif.

b. /TOpiIOEMM.

c. ÔyMaJKHBiif.

d. soMJiHcmbm.

4. ropHaa cMO^a.

a. ropnaa cMOJia.

a. CKop./iynoî;araas, /3. oGMJiHcraaa.

b. ^./lamepHrai) (ynpyraa

CM0.7ia>.

a. n.iomîiBm. i3. p[>ix./ibiif.

c. ropHbiH ,n,GTomh. a. BasKiM.

5. CMO.ia.

a. Atc|)a./innj.

b. fluraapb. ' a. aîe.^mbitf. 13. 6i.?iwif.

K ji a c c'b n e m e e p m u û.

3 e M jiu u K a .u h u.

J^upKOHuaii 3 e M ^ n.

1. l]|HpKOH'b.

27

a. Muschlicher (Zirkon,

Zirkonit).

b. Blattriger (Hyacinth).

Tttererde. 1. Gi.dolinit.

G 1 1' c i ne r d e. Kieselerde.

a. Mit Thon-und Gly-

cinerde.

1. Euklas.

2. Smaragd.

a. glatter.

b. gestreifter (B^ryll).

b. Mit unbedeut- i.den

NebenbestandtLei- len. r. Quarz,

a. Bergkrystall. a. edler,

fi. stanq;liclier (Ame-

thyO. y. kôrniger. ô. tcbaliger.

b. Fettquaiz.

a. Stinkquavz. fi. geraeiner.

(208 )

a. PaKOBHCmblîl ([^HpKOHt,

I^HpKOHHmi,).

b. ^iHcmoBambiH (ria-

M mpia. a e m a h. 1. Ta.AOJWiEnm'b. r ji u 1^ u H H a n 3 e ,u A H. p e .u Huc m a n. se m h.

a. BMicmt ci. r.inHiscmori

H OH4HHH0K) seixuew. 1. EsKJiasi.. 3. lIsyMpy./i'b.

a. r-ia^Kin.

b. cmpjHcrribirr.

b. Ct HenpHMLinHOio npH-

M^CLH).

1. l'rnpi;!..

a. rjjini.iM xpycmajiB. a iiacmo'iiîiH.

fi. ôpyKOEamwH (AmC'

mucui'b). Y- scpHdcmhiîf. d. ipjiv'OBamMÎi.

b. M?:;! ublM KBapt^li. a. ; (JMiOMÏîi.

fi. uÔiiIKHOBeHHUH.

( 211 y. Mikhouarz.

6. Rosenquarz. s. Saphirquarz. 2. Prasem.

7. Katzenauge.

c. Faserquarz.

d. gemeiner.

a. stanglicher. f3. dichter. y. kôrniger.

aa. fester.

bb, loser. ( Quarz- sand ).

e. Quarzsinter. a. fassiger.

(3. gemeiner. y. Perlsinter.

2. Eisenkiesel.

3. Fcucrstein.

4. Chalcedon.

a. Karniol.

b. Heliotrop (Heliotrop,

Plasma ).

c. gemeiner ( géra. Ch aie.

u. Chrysopras).

d. Mit Wasser.

1. Schwimmkiesel.

2. Tripel.

3. Saugkiesel.

a. Polirschiefer.

)

/. MOJlOMHMÎi. Ô. pOoUBblW.

e. can(J)HpoBH;\Hbiîi.

Z. npaaTi.

jj. Kamj^rna;ibMHiin>.

c. Bo;iocMcinbiM kb.

d. 06î.IKH0BeHHblîî.

a. 6pycK0BambiM.

/S. nAomHbiîj.

y. sepHHcmwrf.

aa. raBep,4biri.

bb. KBapu,OBOH necoi;!».

c. KBapu,OBafi oca,4,Ka. a. BOJiociicina-i. /5. oÔMKHOBeHHaa. y. TKeuiy'iKna.a.

2. îlie^ltsUbJH KpeMGHb,

0. KpeMeHB. 4. Xa./me^OH'b.

a. Cep.ii.OwiHK'b.

b. rciiomponij (re^iiomp.,

njiasMa).

c. nepe.;iHBrnb (m xpH30«

npast).

d. Ct BO^OK).

1. n.;ibiByiiiiH KpeMeeb.

2. Tpene.?!!!.

3. BcacbiBaiou;iM KpeMeHB. a. AoinaAbBbm cjiaaeii'b.

27*

(

b. Klebschiefer.^l

4. Pimelit.

5. Opal.

a. Edelopal.

b. gemeiner.

c. Feue r opal.

d. Glasopal (llyalith>

e. Halbopal (Holzopal,

Pechopal, Menilit).

A n h a n g.

Hydropban.

f. Kacholong. 6. Eisenopal.

d. Mit WasserundAlaun-

erde.

1. Agalmatholitli ( Bild- stein ).

2. Steinmark.

a. fastes.

b. zeireibliches.

3. Bergseife.

4. Gelberde.

5. Bol.

6. Spluagid ( lemnische Erde ).

7. W.ùkîhon.

a. glankender.

212 )

b. KHMO/THm'b.

4. nMMe.?iHmi>.

5. Onayiii.

a. HacmofliuiM.

b. OÔblKHOBeHHblîî.

c. OrHGHHWH.

d. cmeK.?iOBif,2i,HWH (r i a-

ji a m "h).

e. no.Ayona./i'b (,i!,epeBaHH-

cmbiii , CMOJiHcmwif ,

MGHH.aHni'b).

Il j) u 6 a 6 A euî e.

rHApO^SLHl).

f. Kaxo.'iOHr'b.

6. H;ejie3Mcmbiri. ona^T».

d. Cl. Bo^^oK) H r.nMHMcraoïo Ge.M.ieio.

1. Ara.iMamo.iHm'b.

2. KaMCH'-îLiM: Mosri».

a. niBep,j,biw.

b. pWX.IblIT.

3. ropuoe Mbi.no.

4. H^\e^rfe3Haa 3eM;isr.

5. Bciioct.

6. C(|)paiM^'b.

7. CyKFinBa.ni.Hai r.'iHHa. a. jiocH;.U4aacfl.

(

h. matter, 8. Cimolit, §. Thonstein.

10. Alaunstein.

11. Thon.

a. schuppiger

^ Talk > h. ercliger.

( erdiger

A n h a n g.

Gemeiner Ihoii,

aa. Porcellanthon. bb. Pfeifenthon (fet-

ter Thon ), ce. Tôpferthon. dd. Letten ( schie-

friger Thon ). ee. Lehm (Leimen, iTin gérer Th.) 12. Schiefcrtl;on, 33. Brandschiefer. I4. Zeichen:chiefer. e. Mit Al.iun - Kalkerde oder einem Alcali,

1. Glimmer,

2. Lepidolith.

3. Meionit.

4. Nepheliu ( Sommit ),

5. Loaionit,

213)

b. inycKjiaff, ô. KMMO.;!Mrni>,

9. Apra.Tio.^Mm'b.

10. KsaCliOBHK'b,

11. r^iHHa.

a. ^eMVHqamap CseM.iH-

crawH ma.^iK'b).

b. seMJiHcrriaa.

JTp u5aG^enie.

r.;iMHa npocma,7.

aa. ^ap(jjopoBa,i/ bb. }KHpHaa.

ce. ropme^î-Haa, dd. c^oMcmaa-

ee. ace^nmai?.

12. CiaHiTcma?! rjiHHa. i5. roptOHiM cjiaaei^'b. il\. 'jepHMÏi CTiaHeL^Tj. e. Ct OHHaMOH) , H3BecnT-

KOBOIO 3eM.7ieK) H.III IVje" JIO'^IHOiO COJILIO.

3. C./iH)/i,a.

3. MeionHrrit.

4. Hetpe^iiiH-b (CoMMHiH'îi).

5. jloMOHwrat.

(214 6 Harmotom (Kreutzsteii ).

7. Prehnit.

a. blâttriger.

b. fasriger.

c. dlchter.

8. Mesotyip.

a. Zeolith.

a. glasartiger. /6. haarfôjmiger. y. fasrigsr. ô. dichter. «. mehliger.

b. Natrolith.

9. Sdlbit.

a. blâttriger.

b. blâttrig - strabligen

c. straliliger.

d. schuppig - kôrniger.

e. dicliler.

f. sandiger.

10. Apophyllit ( Ichthy- ophthalmit ),

11. Tafelspath.

12. Chabasie. 12. Amphigen.

a. Analcim.

a. blâttriger. p. fasriger.

b, Leucit.

a. muschliclier.

)

6. rapMomoMi.

7. npeHiHn'b.

a. Jiiicino!;arnbiH.

b. îKiui;oBainbiw.

c. cn.nomi.oiî.

8. MiSomHiTb.

a, l\eOAKmis.

a. cmeK.iOBH,4Hi>iH. /? Bp-iocHcrnwH. y H;iî./iKOBaiiiijiw.

£. M}^iHCmblM.

b. Hampo.itiiTi'b. f). CiiiKviiiÔuni'b.

a. .^HCrTioBami.iM.

b. .AHcraoEamo -JiyHHcmwH c JiysMcmwM.

d. MeiuyMMarao-sepHHcmwM

«. IlJlUIIlUblU.

f. necHanbiii.

10. Ano(f)H.;i.^Hmii.

11. ,3,omeHBj>iîi mnamt.

12. lIIaÔaaiH.

13. AM^HHîeHlj.

a. AHa./mnMX.

a. .^HcmoBarnbiiT. fi. HiHJiKOBamblii.

b. Aevu^um-b.

a. paKOBMcnibiii.

C 215^)

/?. unebner.

/SI HepOBHHÎf.

y. erdiger.

y. seMJiHcmbiii.

14.

Granat.

i4.

BeHHca.

a.

Alrnandin.

a.

AjlMaH.^HHt.

b.

Pyrop.

b.

Tlaponi..

a. gemeiner ( bôhmi-

a, oÔMKUOBeHHblii.

scher Gran., Kar-

funkel ).

(3. schaliger.

-,

/?. paKOBHCrablM.

c.

Granat.

c.

BeHuca.

a. gemeiner.

a. OÔblKHOBeHHaff.

(3. dichter (Ailochroit).

/î. njiomHaa (A;iJ

d. Braunsteinkiesel. e- Colophonit. f. Melanit.

15. Idokras ( Vesuvian ,

Kanelstein ).

16. Avinfr.

17. Tuim<iiin.

a. SJ> : IL

a. edlti (Turm.Jin).

13. gemeiner.

b. Apyrit.

a. cdier (S.'ôeni).

fi. gemeiner ( cry- stallisirter Lepido- lith)

e, f.

i5.

in. 17-

nmi>). An./ioivn>.

K0Jl0(|)0HHTmj.

Me.aauHiii'b.

H.d.oKpao'b (Be3jBiaeT> , KHHaMHrni)).

Ai.CL'UMITili,

Tj p VI a .1 M ri t. lU p/.i,. a Hacmorii;iw (TypMa-

fi. OÔMKHOReHHblif.

AoHpHint.

a. HacmoîiujiH (Ch6h- p H m T.).

fi. OfiblKHOBeHHMÎi (KpH- Cma^UHSHpOBaHHMHf

(21 IS. Triklasit.

a. blàttriger.

b. schaliger.

c. dichter (Fahlunit). 19. Epidot.

a. Thallit. çThallit,

a. blâttri-^AcanticOH; ger. CPistacit. Wern. fi. haarfôrmiger. y. dichter. ô. sandiger (Scorza), «. eidiger,

b. Zoisit.

£0. Tetraklasit, a. Scapolith, ce. giasavtiger. aa. unabgesonderter, bb. stânglicher (stan- gensteinartiger Sçapolith ). (î. gemeiner. aa. blàttriger. bb. stânglicher. ' ce. strahliger (pini- tartiger Scap.) y. dichter (Wernerit, Fuscit ).

i8. TpiiK.iasHîn'b.

a. .?iiicrauBambiw.

b. paKOBHcnibitî.

c. iijiomiibni (^a;iyHHnn>).

19. ^iiii^,omï>.

a. TcU.iHfn'b.^Ta^ijaHnTb.

a. ^ncino-.^AKa«rnHKOH'b BarriMÎi. C^HcmanHmi..

(3. EOJioctfcrnwîi.

y. [uomHbiîf.

ô. necoHabiH (CKopqa).

E. 3eM./iHcn7biri.

b. Uloiisiimi».

20. TempaKJiasHin'b. a. CKano.nHrmj.

ce. cmehvioBH,],iibur. aa. neoii!,J,i'T'Hi>iii. bb. 6p}CK0Eajiibiw.

/?. oSblKHOBeRITMli.

aa. .nncmoBambiif.

bb. SpycKOBamwii.'

ce. Jivsiicrnwii (nnHHrno-

BHAHbiH CKanojîHrn^). y. n^iomHbni ( BepHe*

pHiii'jj , <ï>}'cqnnn. ).

( 217 )

A n h an g.

n p u 5 a G ji en î e.

Talkartiger Scapolith. b. Wernerit. a. fasriger. /g. splittriger(Lythro-

des , Karsten ). Gabbronit ? y. musdilicher (Elae- olitb,Karst. Fettstein V/ern. ) ô. blattriger.

21. Tripban (Spodumen)

22. Chiastolkh.

23. Feldspath.

a. SausGurit ( Magerex.

Nepbrit , Jade. ) h. Feldstein. a. Feldspatb. aa. gemeiner.

'bb. edler ( Labra?»

dorst. ) ce. opaliserender

(Adalar). dd. glasiger. p. schuppiger. y. kôrniger. ô. dichter.

24. Lasurstein.

Ta.;iKOo6pa3HMri CKano^iMmi». b. BepHepHm'jj. a. BO^OKHHCnriMÎf. /?. HeiuyMcrabiH.

raS^poHuriTb ? y. paKOBnombiM (Sago- jinmi. , KapcrneHîh).

6. jiHcnroBarabiw.

21. Tpn.|)aHJb (Cno,zi,yMeHi>).

22. Xiacmo;inrinD.

i2 3. IloJieBWM mnaim». a. CocciopHrn.a>.

h. no;ieEbiH KaMeHB. a. îicneBM» uinarni».

aa. oGblKHODeHHMH.

bb. Jla6pa,2i,op'i..

ce. oin.;iHBaK))4iM.

dd. cmeK.noBH^Hi.iM. /?. ■deujyHiaraMÎi. y. sepHwcrnbiiî. 6. nJiomHbiti. 24. Aaaypmi'h.

28

( 218 )

Anh an g. TIpuôae^eHie.

Tann'h. 25.' Kao^iHHt ((|>ap^op. r;iH

Ha). 26. nHpa^pojiHmt.

a. lleMsa. oc. oSwKHOBeHHaa. ^. cmeK.iOEH,j,Ha3.

b. IlepjiMrni..

c. 06cH,4'am>,

a: OÔblKHOBeHHblH.

fi. MapeKaHHoiij.

27 Opjiei;!).

a. Heiri3'M4ainbiM.

b. paKOBMCinbJH. 2Ô. Ciauei^t TMlHVLCUIhîVt.

a. nmH»M>Hb}vi.

b. r.iHHHcmwM.

a. KpOBe^lbHblH. /S. 06fa]KH0BeHIIblH.

îlpuôaejieuie.

KBacLiOBMH c;iaHei][iï. 29. lïiuMa. a. poBHas.

a. ErunemcKaff. /S, MpaMopHaa. y. no^iocamaa.

Hauyn.

25. Kaolin ( Porcellaner-

de).

26. Pyraphrolith.

a. Bimstein. a. geraeiner. /S. glasiger.

b. Perlstein.

c. Obsidian. a. gemeiner. fi. edler (Marecanit)..

d. Pechstcin.

27. Hornstein.

a. splittriger.

b. inuscliliger.

28. Thonschiefer..

a. Wetzschiefer.

b. Thonschiefer. a. Dachschiefer.. fi. gemeiner.

A n h a n g.

Alauuschiefer. 29; Jaspis - a. ebenen.

a. aegyptischero fi. marmoiirter. y. Bandjaspis.

6. gomeiner. s. Acliatjaspis. b. erdiger.

A nh an g.

Porcellanjaspis.

30. Kieselschiefer.

a. jaspisartiger

scher Stein }.

b. gemeiner.

31. Hornblende.

a. gemeine.

a. strahlige. /5. schiefrige» y. blâttrige.

b. basaltische..

A nh a n s.

1. Basait.

2. Klingstein.

3. Wacke.

4. Eisenthon. Mit Bittererde.

1. Peridot.

a. Chrysolith,

b. Olivin.

Meteorstein,

2. Pentaklasit. a. Augit.

a. muschliger.

(219)

ô. oSwKHOBeHHaff. £. aramoBH,ii,uaflr. b. 3eM.?iiicmaa.

HpuôaôAeHÎe.

(ï)ap({»opoBH,4Haa. 3o. KpeMHHcrnbiM c/ianei^i. ( lydi- ^- ^uiMOBH^Hbm (.;iM,j,iMCK.

KaM.)

b. 06faIKH0BeHHBIM.

3i. OÔMaHKa.

a. o6biKHOBeHHaar. ~a. yiyjHcmas. J3. CjiaffïTcnra^. y. JiHcrnoBamas.

b. 6a.3a.AmviHecKa.R.

H p u 6 a 6 ji e Hi e.

1. Basa.Tiiii'b.

2. «î'OHO^lHnili.

3. BaKKa. '^ 4- TAuna Hîe.7ii3Mcmaa.

f. Gtj ma;ii)KOBOK) qqma.

1. IIepH,4,om'b.

a. XpH30.;iHnii..

b. Ojimbhhtî. MemeopHWH KaMeHB.

2. neHraaK.^a3Hmi>. a. Afirarnii.

a. paKOBHCmbIH.

28*

( 220 /?; blattriger: aa. gemeiner. bb. kôrniger (Kok- kolith ). h. Malacolith. a. blattriger.

I. kôrniger (Sablit, Baikalit , Diopsid , Alalit , Mussit ). 2. gemeiner.

/3. strahliger. 3r. Diailage.

a. gemeiner (grauer Sma=

ragdit ),

b. Smaragdit.

c. talkartiger ( geîber

Schillerspath , tal- kartige Hornblende, talkartiger SchilleY- spath );

d. Schillerstein;

4. Bronzit.

5. Hypersthen ( labrador.

Hornbl. ) S. Anthdphyllit. 7. Stralilstein.

a. blattriger (bl. Augit,

Caryoph. )

b. muschlicber. £. gemeiner*

)

/S. JiHcmoEami>m:

aa. o6bIKH0BeHHHM.

bb. sepHHcnibiii (Kokko-

b. MgL.naKOJiwm'b. a. JiHcmoBamwH. 1. sepHiicrnbiM (Ca;iHnît, BaiiKa;iHmi>, ^ioncH^i, A^a^vlIll'h , MyccMin'i>).

a. oGblKHOBeHHblH.

/3. .?iy«iHcrabiir. 3. ,3,iajiJiaH!i..

a. oSbiKHOBeHHbiii.

b. CMapa^/^n^l^.

G. ma.abKOBwri (Hte:^rabiii

ora.iHKaîotq. uinami» ,

majibKOBaa oÔMaHKa ,

msLjibKOBbm omMiB. uiiiaui'b).

d. ornjiHBaioiiiiM KaMeiH». 4- BpoHSHm'i).

5. riiiiepcineat (.na6p. o5m4)

6. AHmo^H.:'i.?rain'b.

7. AKrriHHom'b.

a. jiKCmoEamwH (a h cm.

ABrfim'L).

b. paKOBHClDMÎi.

(221 (ï. Rômiger,

e. glasartiger.

f. asbe^tartiger.

8. Grammatit (Tremolith)*

a. glasartiger.

b. blâttriger,

c. gemeiner.

d. asbestartîger.

9. Byssolith ( Asbestoid ,

Amianthoid )^

10. A-sbest.

a. gemeiner.

b. schillernder.

c. Amiant ( biegsamer-

Asbest ).

d. talkartiger.

e. holzfôrmiger ( Hal*

zasbest ).

f. schwimmender (Berg--

kork , Berglcder ).

11. TalL

a. schiefriger (Talkschi-

efer).

b. blâttriger ( gemeiner

Talk ).

c. scKup piger ( erdiger

Ta!k ).

12. Chlovit.

a. blâttriger.

b. ^trahii^er.

d. sepHBcmMH.

e. craeK./ioBainf>iM:.

f. a36eCmOBH,4,BblH.

8. rpaMManiHiTi'b (TpeMOx)

a. crneK^iOBarawiî.

b. .;incinoBambiif.

c. OÔMKHOBeHHWÎf.

d. asÔecmoBH^HtiH.

g. Bncco./iiiim> (AsSecmoH.^iî, AMiaHraoii^'b).

10. AsÔeciii'b.

a. o6bIKHOBeHHbm.

b. orn./iHBaH)ii;iM.

e. AMiaHini» [ïnÔam AsÔ.)

d, rna.iLKOBbîiî.

e. Apet;0BH,4HWH.

£ n.?iMBy^iiM (ropHaa rpo- 6k a).

11. TajibRi,.

a. c^iaHHcmwM (ina./iLKOB.

cJiaH.)

b. AiicmoBambiîd (oÔbiKHOB.)

c. ^eiiiyHHarawH (3eM.7iHcni.)

Î2. X.iopHTni.

a. ancinoBambiiH.

b, jij^jHcrnwM.

( 222

c. schuppiger.

d. gemeiner.

e. schiefriger ( Chlorit-

schiefer ).

f. muschliger.

g: erdiger (Grûnerde).

A n h a n g.

Topfstein.

13. Bergtnehl.

14. Meerschaum.

15. Seifenstein.

16. Speckstein.

a. gemeiner,

b. schiefriger.

c. blâttriger.

17. Nephrit.

18. Sepentinstein.

a. schaliger (Beilstein).

b. edler.

a. splittriger. (3. muschliger.

c. gemeiner.

Alaunerde. a. Meist rein , nur zu- fàUig mit wenig an- dern Erden und Me- talloxyden.

c. MemyH'iaTnbiiï.

d. o6wKH0B( HHWÎÎ.

e. c.?iaHucini>iH.

f. paKOEH'^mbm.

g. seMviHcrnwM (3e;i. seMA.)

JJ p u 6 a 6 ji e H i e.

ropmeMHWH KaMeHS. l3. ropHaa MyKa. i4- MopcKaa iiiana. i5. CaiioHOJiMmt.

.16. îKupOBHKTi.

a. OÔblKHOBeHHMH.

■b. CJiaHHCmwM. c. viMcmoBainbiH'. 17, Het^pHinij.

■lÔ. SMteBHKli.

a. cKop.^ynoBamMM,

b. coBepineHHWH. ,«. HeiuyHcmbiÎT. /3 paKOBncrnwM.

c. OÔblKHOUeHHblH.

rjiuHucmafi 3e. II. in. a. JIo 6o.?ibmoH sacniH hh- craaa, inojiiKO c/tyiaii- Ho ch y[&^hn\'h v,o^vl- HecmBOMt ^pyrHXt se- MC^L H Mema.;iJiHiec-

KMXTj OKHC.ieH.

r. Saphir;-

2. Chrysoberyll.

3. Spinell.

( 223" )

1. Can^np-b.

2. XpHsoSepH;!;!!»,

3. CnHHeJii».

Spinellan. Semeline.

4. Pleonast ( Ceylanit ).

5. Gahnit ( Automolith )..

6. Corund.

a. edler (Rabin, Salam--

stein).

b. Demantspath.- a, lichter;

/5. dunkler.

c. Schmirgel.

7. Lazulith.

a. kôrniger,

b, s p 1 i 1 1 r i g e r ( Blau--

spath ).

A n h an g.-

Dichroit ( Jolith ). b. Mit Kieselerde und' Eisenoxyd,

1. CynlL

2. And dusit.

3. Finit.

4. Staurolithv

CnHHeji;iaHi.. SeMeJiHHt.

4^ n^ieoHacm'b (qeH.rtaHHm'b)

5. raHHrnt (ABraoMo;!!!!!!!).

6. Kopyn,;!,!,.

a. Hacinoflii;iH.

b. ajiMasHbUi mnaraiîj a. CB'bm./ibiM.

/S. meMHwiî.

c. HaîK,4aKTi.

7". Jlauyjrmn'b,-

a. SepHMClUblH. b.. HGJJLiyMCnjMH,

ïî p 11 6 a 6 ji e ni e,

^HXpoHrai; (lo^inmi). b. Ct ftpeMHHcmoîo scm- Jibio H aceji'hcSHJbiM'i.

OKHCJieM'b.

1. KiaKHra-b.

3. nnHMmij.

4 CmaRpo;iHnii».

i». Mit Flussaure.

i. Topas.

a. gemeiner ( Pyropliy-

salit, Pycnit, schôr- lartiger Beryll )•

b. edler. 2. Kryolith.

d. Mit Honigsteinsâure

und Wasser, 1. Honigstein.

e. Mit Wasser.

1. Hydrargillit.

a. blattriger ( Diaspo-

re ).

b. strahliger (Wawellit).

c. dichter(orientalischer

Tùrkis ).

d. schuppiger ( erdiger

Wawellit ).

2. Collyrit.

3. Aluminit.

An h an g.

Gelberde. Bitte lerde.

a. Mit Boraxsàure. Boracit.

b. Mit Ko}ilensâu.re.

224 )

c. C-b n;iaBHKOBOîG khcaq-

nioK). 1. Tonast.

a. o6bi!;HOBeHHbiH (TTnpo- 4)iii3a;iMrn'b, rinKHumaj, luep^iOBMA- Bep.)

b. HacmoaiJ^iii. z. KpiOc/iHrni).

d. C'b Me;i;innTHOio KncjiO-

mOIO H B0,40K).

i. 1Vfe;i;iHrn'b.

8. Cb EO^,OIO.

i. rii/i,paprn;iJiHmii.

a. ;iHcmo.Bariiwii (/l,iac- nop'i>).

b. jiy^iMcmbiH (BaBejiJiHin'b).

c. n;iornHbiM (socmoH. Bh- piosa).

d. ^emyw'iambiîi (seuÂ.

RaB.) 2. KoJiJiHpHrat. ô. A^yMHHHmi.. '

fj puôaejieHie.

Hie.nman seMJia. Ta;ibKOBa/i seMJia.

a. Cib ÔypoBOH) KHCJiomoH). Bopai;nnn>.

b. Ct yro^BHOio KHcao-

jnow.

1. Mngnesit.

2. Picroli h.

a. cUcliter.

b. fasriger.

A nh a n g.

Magnésie carbonatée qiiarzi- fère ( Hauy ).

K a 1 k e r d e. I. Mit Kohlensâure.

a. Rein, mit wenig aus- serwesentlichen Bei- miscbungen.

1. Kalkspath.

i

a. gemeiner.

b. korniger.

c. schaliger.

d. Etanglichen

2. Faserkalk.

a. gemeiner.

b. sc]]aliger(Kalksinter).

3. Mai- m or.

4. Kalkstein.

a. gemeiner.

b. schiefriger.

c. stânglicher.

d. schaliger (Rogenstein).

5. Schalenkalk. a. erbsenfôrmiger (Erb-

senstein).

'225 )

1. Marnesnmi..

a. n.-iomHWH,

b, BOJlOKHIICmMÎl.

îlpuôae^enie.

MarHe8i3 yoeKHc/ias et KBap- i^OM'h (Faio).

H 3 B e c m K 0 B a a s e m Ji fl". I. Cl. yro^BHOEO KHCJtoinoio. a. 4ncrnaa , no'imH ôesi. npuMicH.

1. HsBecmHÊiM mnamii.

a. 06l>IKH0BeHHi>lM.

b. sepHiicmbiM.

c. CKop^ynoBamMW.

d. 6pycK0Kami)m.

2. iKHjiKOBama;i H3Becmj&.

a. oôbiKHOBeHHaa.

b. Kane./ibHHKaBarnaa. 5. Mpa.Mopii.

4. MoBecrrjHbm KaMeHB.

a. OÔblKHOBeHHblîî.

b. c/iaHHcmbm.

c. ôpyoKOBarnbiH.

d. HKpaHOH.

5. CKopjiynoBamaa nsBecms. a. ropoiuMcmwH,

29

( 226 h. gemeiner^

6. Tuft'kalk.

7. Aphrit,

a. blàttriger ( Schiefer-

spath ).

b. schuppiger (Schaum-

erde ).

8. Kreide.

9. Mondmilch (Bergmilch). b. Mit wenig Kieselerde

( zufâliig mit Tho- nerde u. Eisenoxyd- hydvat ), 1. Saugkalk.

a. dichter (Tripelkalk-

stein^.

b. kôrniger,

c. Mit Thoa ; oft aucli

mit Kiesel , Eiseno- Kyd oder Eisenoxyd- hydrat. (Mcrgel).

1. Mergelstein,

a. Mergelschiefer. h. gemeiner.

c, Mejgelnierer

2. MergeltufF.

3. Mergelerde.

d. Mit Thon und koh-

lig - bit uminôsen Theilen.

)

b, OÔMKHOEeHHblW.

6. HsBecmHwîi my^ij.

7. Ac^pHim».

a. ^HcrnoKamwri (cJiOHCm.

Uln.)

b. MeuiytnarabiH (seju. niH-

Ka).

ô. Mt^-b.

9. Pbix^aa MSBecniB. b. Cl Ma^OH) lacmBio Kpe- MHHcmoH seM^iM (hho- r^a ) oMHHcmoH h

1. BcacwBaK)iu,an MSBecmi..

a. n^iombibiH.

b. cepeucmbiH.

c. Cil r^HHHcmofo seM^iero,

lacmo Cl KpeMHH- c m 0 H) , >Ke;ii3iibiMi>

OKHCJlOMt.

1. ryx;ifiK'L.

a. cjioHcmwîf.

b. oGblKlIOEeHHblH,

c. n04K0t!H/I,HWJÎ.

2. Mepre^imy<|)b.

3. Pyx^iaKi. seMAHcrnbiîî.

d. Ct r.nHHOH) u yro^iLHO-

CMO^iaHWMM lacrnfJMW.

( 227 1. Stinkmergel.

a. schiefriger ( bitumi-

nôser Mergelschie- fer).

b. gemeiuer.

c. evdiger.

e. Mit kohlig-bituminô-

sen Theilen. 1. Stinkkalk.

a. Stinkstein ( dicliter

Lacullan ). a. gemeiner, /5. schiefriger (Stink- schiefcr ).

b. schaliger.

c. Stinkspatli. a. gemeiner. (3. kôrniger.

y. stànglicher (st. Lu- cuU ).

f. Mit selir Avenig Kohie.

1. Anthraconit. a. spathiger ( Kohlen- spath ). a. gemeiner (sp. An- thracit ).

/S. Stànglicher ( Ma- dreporit, stângl. Lucullan ).

)

\. BoHioiiM pyx.iaKT»,

a. caoïicmbiii.

b. oÔbîKHOneHHMH:.

c. SeMAMCniblW.

e. Ci> yrojiBHO-CMOJiH-cmOK)

npMM'hCLK».

I. EoHiOMaa HSBecmB.

a. ^1,1100,21,1^1^. ( n^om. ^y-

Ky^^aHi.. )

a. OÔWKHOBCHHWH. /S. Cj\OHCinWM.

b. CKOp.iynoBarnwiî.

c. v.oHiOHm Ulnam'b.

oc. 06bIKH0BeHHbliî.

/S. sepHHcmbiM.

y. 6py CKO B anibi ii (6.

•lyK. )

f. Ctd ymAOV) npHMicbio

yoa. 1. iVHrapaKOHHin'b. a. innamHcrabiH.

CL 06bIKH0BeHHLIH.

/5. êpycKOBarabiM (Ma,2^- penopunnj , 6p.

29*

( 228 )

h. schup piger.

c. dicliter (d. Lucullan).

g. Mit Magnesiumoxyd,

1. Braunsteinkalk ( Man- ganko.lk. blâttriges schwarz Br. erz ). h. Mit koHensauerm Magnesiumoxydul.

1. Braunka:k.

a. Braunspath. a. gemeiner. /3. stanglicher.

b. fasriger.

c. dichter.

i. Mit kohlensaurem'Ei- sen n. Magnesiumo- xydul, genieiniglich mit kohlensaurem Talk in variablen Vei-hâltnissen-

I. Eisenbraunkalk. k. Mit kohlensaurem Talk in verscliiede- nen Verhàltnissen, 1. Bitterkalk. a. Bitterspath. Ci. gemeiner.

b. HenyhHnmbni.

c. njioinHbiîi ( n. Aju. )

g. Ct MaprannoEMMii okh-

CAOM'b.

1. MapraHi;oBaa usEecmi..

h. Ctj yrjieKHC^wM'h inap- raHuoBbiMî. HecoBepm.

OKHO.TOMli.

1. Bjpaa HSBecmi,.

a. BypbiM lunam'b.

a. o()WKBOEeHHMH.

^. ÔpycKOBarnMM.

b. BOJlOKHHCmblil.

c. n^OITIHMH.

i. Ctj yrjieKMC^ibiivn» Hîejii-

SOMt H MapraHlîOBMM'b

He coBepmeHifbiM'Jb okh- c^omij, Hacmo et yoe- K[ic^biMi> ina;ibKOMi> Bi> pa3HemByK)ii;HX'b co,;^epîKaHiaxi.. 1. Bypas îKe^isiicmaa lîSBGcmb. k, Ct yoehHCJibiMt ina;iB-

K0M1> Bt pa3HbIXT> CO-

.a.epjKaHisx'b. 1. FoptKaa HSBecnrib. a. FoptKiM mnainij.

( 229 ^. stanglicher. y. kôrniger (Mienit).

b. Dolomit.

c. dichter (Gurofian).

1. Mit kohlensauremStron- tian.

I. A rr agonit.

a. geineiner.

b. stïnglicher ( Iglit ),

II. Mit Phosphovsâure.

( Phosphorit ), a. rein.

1. Apatit.

a. blàttriger.

b. muschliger ( Spargel-

stein ). a. gemeiner. ^. kôrniger (^Moroxit).

b. Mitvrenig flusssaurem Kalke.

2. Pho-pliorit.

a. cl ici j ter.

b. eidiger.

III. Mit Flusssâure (Fluss).

1. Fluss, a. Fl..s«spath. Si. gemeiner.

)

/5. SpycKOBaiTiMw. y. sepHHcmbiK (M i (S- M H m "b).

b. /l,o.;aoMHm'b.

c. ii-iomnafT.

1. C-byrjieKHC^biMl». Cmpoïï* i^ianoMt.

I. ApparoHHrn'b.

a. o6bIKHOBeHHbm.

b. 6pycK0BamwH (Mornirb).

II. CTï <|)ûc4)0pH0l0 KMC./10-

moio. (([jocç^opHmt.) a. HHcrnoH).

1. Anamuraii.

a. JiHcmoBamww.

b. paKOBHcuibiri (Âcnapa-

TOJlMm'b). a. oëblKHOBCHHWW.

^. sepHMcnibiîi (Mopo- Kcurni). b. Oh HeMHoroK)' n.aaEHHO- KHC^iOfo HSGecrnijio,

2. «ï>OC(|)OpHm'b.

a. n;ioiTiHwfi.

b, 3eM.nHcrribirf,

III. Oh nJiaBHKOBOK) KHC^IO-

moK). 1. TT.iaBHKi. a. II..iaBHKOBwr( mnainî)»

ta. oÔlïIKHQBCHUiM,,

( 230 )

p. stânglicher. y. schaliger. S. kôrniger. IV. Mit Schwefelsâure. a. wasserfreie. v

1. Karslenit.

a. spathiger (sp. Anhy-

drit , sp. Muriacit).

b. strahliger.

c. fasriger.

d. sclmppiger.

e. dichter.

b. gewàsserte. aa. rein.

1. Gips.

a. spathiger (Selenit):

b. faseriger (Strahlgips).

c. schuppig - kôrniger. a. fester.

/?. loser.

d. schaumiger.

e. dichter.

f. fadiger.

bb. Mit Bitumen.

2. Stinkgyps.

a. spathiger.

b. dichter.

ft. ^pyoKoniTiMa. y. CKopjiy^iOBaiTiLUi. ô. 3epHHC!nij]"i.

ly. Cl. cbpHOIO KMC^jmOK).

a. Bea-b tîo.^m.

1. Kapcincimmi.

a. mnamoBbiii (inn. Ah-

TH^piiin-b , mn. Mypi- amiiTi'b).

b. JiyHHcrabirf.

c. BO^OKHHCmWsi.

d. HemynqarnbiM.

e. n-ioiiiHwri.

b. Cl. BO,a,OR».

aa. Beai. ^a^bHO» npii- Mt.cn. i, rHncb. a.iunarnncfnbiri(Ce.?[eHHmx).

b. BdOKilHCmblil.

c. leuiyMiamo sepiiHcmbiri. a. mBep^biH.

^. BbiRtmpeHnbiîi.

d. niiHKOBbiM.

e. n./iomHbiH,

f. HwrnKOJopasiibi^i.

bb. Cl. ropHOH) CMO-

.10K).

2. B0HH)4iH: THnCb.

a. mnamiicmbiii.

b. n./iomiibiii.

( 231 )

V. Mit Boraxsaure (kiesel-

haltig , gewâssert).

Esmarkit.

1. Botryolith.

a. fasriger.

b. erdiger.

2. Datolith.

a. muschliger. h. splittrigev.

VI. Mit Arseniksâuve,

I. Pharmaco.lith.

a. haarfôrmiger.

b. dichtei".

c. mehliger.

VII. Mit Sclieelsâure. L. Tungstein.

S t r 0 n t i a n e r d e.

I. Mit Kohiensàure. 1. Srontianit.

II. Mit Schwefelsaure. 1. Coelestin.

a. biâttriger.

a, gvîmeiner. /9. korniger.

b. stra'iiigjr.

c. faseriger.

d. ditliter.

y. Ct fijpoBoro KHCiomoK) ( KpeMHHcrnoH) sejUBio

H E0,40H) ).

3cMapKHmi>.

1. Borapio.;!^!^),

a. BO.?lOKHHCmWM.

û, seM./incmbiH.

2. /l,arno.;iHmij.

a. paKOBHcnTbirr.

b. ^leiuyMcmbiri.

yi. Ci MwmtsKOBOM) i;nc;io- m 010. 1. «SapMaKC/iHiiT'b.

a. EO.iocucrnwif.

b. n.iomHbiîf.

c. iMyjHcnibiw.

W\. Cl Bo^'ienoEOK) KHc^ionr. ji- B.o./iMeii'b.

Cmpo n ni an n a n se.ujin.

I. Cl) yro.ibnoH> KHC.iornoK).

1. CrnpoHLiiaHHifi'b. IL Ctj chpHOK) KHc.iornoîo.

1. LJe./iecniHH'b.

a. .iHcmoBarnwH.

a. o6bIKHOBeHHMiî«

/5. sepHHcmbiM.

b. j\y^mc\nhiÎA.

c. BO.lOKHHCmblîf,,

d. nJioinHbiîi..

(232 )

EapumoeaA senjin,

I. Ct cipHOio KHC^lOinOIO. 1. Bapnini. (cb c^îyaaHHOïo njïiniioLio cip. khcji. Crnpori. v np.)

a. T ;i;e.ibiîi IHuarni. a. o6bJhHOBeHUMiî. /S. CpycKOBarabiH.

b. JiyMucmbni.

C. BOJlOKIlHCniblM.

d. McmyHuamo-sepHMCinwH.

e. n.iomHbnJ. a. qeuijHtîrnbiiî. /3. c-iauucinbiH. y. HepoBHbiH.

f. 3eM;ii)cmbiH. a. mEepÀbiM. /?. BbiB'fempeHHW^.

CT> HeMH.

Baryteràe.

I. Mit Schwefelsàure.

1. B.a-yt (rein ; zufallig scliwefelsaurer Stiontian etc.)

a. Sclivverspath. a. gemeiner. /S. stiinglicher.

b. strahliger,

c. fasriger.

d. schuppig - kôrniger.

e. dichter. a. splittriger. p. schiefriger. y. iinebener.

f. evdiger. a. fester. p. loser.

2. 'Hepatit ( mit Kohle ). a- lichter, b. dunkler.

n. Mit Kolilensaure. (zufal- II. Ct yro.ibHoio Kiic;iomoK). lig mit kohlens. (c^ynaiiHO cfcyrJieKiiCJi.

Strontian). CmpoHii.)

Witherit. BHrnepHinii.

F u n f t e Kl a s s e. ' K Ji a ch n a. muû.

M e t a 1 1 e^ M e ma a au.

I. Iridium. " I. HpH^^IyMi.

enig

2. renamHm'b yi-^eMTj).

a. CBttrubiii.

b. nieMMbiTi.

(

1. Gediegen Iridium.

II. PJatin.

1. Polyxen.

2. Gediegen Platin.

III. Palladium.

1. Geditgea Palladium.

IV. Gold.

L Gediegen Gold.

a. grjugelbes.

b. goldgelbes,

c. messinggelbes.

2. Electrum.

V. Quecksilber.

A. gediegen.

1. Quecksilberamalgam.

B. veierzt.

1. Zinnoben

a. dunkler.

<K. blattriger. /S. schuppiger. y. dichter.

b. lichten

2. Stinkzinnober.

3. QuecksilberlebereTZ.

a. dichtes.

b. kQrnig€s(schierriges)

c. schaliges ( Korallen

eiz. ) A n h a n g. Quecksilbermolir.

233 )

1. CaMopo^HbiM Mpn,a,iyHt.

II. nAâmuHR.

1. DoJIHKCeHTï.

2. GaMopo,/î,Haa n.;iarnHHa.

III. na.i./ia;î,iyMTj.

1. CaMopo,4HbiH na.;i./ia,4iyMiï.

IV. 3o./!omo.

1. CaMopoAHoe 30.Aomo.

a. cipoe.

b. jKe./iraoe.

c. M'fej,HO*<Ke.1ITI0e.

2. 5).fleKmpyM'i. y. Pmyinh.

A. CaMopo.AHas. I. A Ma .,1b raina.

B. Opyj.'fe.taa.

1, KwHOBapb.

a. meMnas.

a. jiHcmoBamaa. /3. ^jeiuywiamajï. y. njioniaaa.

b. CB'fernjiaa.

2. BOHK)Haa KHHOBapB.

5. IleseHKOBaa pmyniB.

a. n^iomnaa.

b. sepHMcmaa (cjiaHHcm.)

c. CKop./iynoBamaH.

n p u 6 a 6 Ji eni e. Pnryini. ^epuaa.

30

C. O-^-yd. Rothes Quecksilberoxyd ?

D. Salz3.

Qaecksilberhornerz. VI. Silber.

A. gediegen.

1. gûldisch gediegen SiL

ber.

2. gemein gediegen Silber 3- Silber-Spiessglanz (Ar-

senic-Silber).

B. Kiese.

1. Silberglanzevz,

( 234 )

C. ÛKHCJiaa. KpacHbiM pmyraHWH okhccai»?

D. Co^H. Porouaa pmymb. yi. Cepe6po.

A. CaMopo^Hoe. 1. So.ioraHcinoe.

2. oSblKHOBGHHOe."^

5. CjpLMaHHOe (MMUItaKOBt).

B. Ko;iHe,a,aHi>i, 1. CepeSpo cmeK^^iOBaraoe.

a. dichtes.

a. cn./ioiiiHoe.

b. erdiges (Silbersc

:liwar-

b. seMJiHcraoe.

ze).

2. Sprôdglanzerz.

2. CepeSpo xpynKoe.

C. Blende.

C. o5waHKa.

1. Rothgiltigerz.

a. CepeGpo KpacHoe,

a. lichtes.

a. cBiniJioe.

b. dunkles.

b. ineMHoe.

c. fables.

c. 6./it/i,Hoe.

D. Salze.

D. Co.?iH.

1. kohlenstofFsaures

Silber

1. yr.?ieKHc;ioe cepe6po,

(Grausilber).

2. Hornsilber.

2. Cepe6po poroBoe.

a. strahliges.

a. jiyiHcmoe.

b. muschliges.

b. paKOBHcmoe.

c. gemeines.

c. OÔWKHOBeHUOe.

(

J n h a n g.

Thoniges Hornsilber (erdiges

Horneiz). VII. Kupfer.

A. gediegen.

1. gediegen Kupfer.

B. Kiese.

1. Kupferglanz.

a. blâttriger.

b. gemeiner dichter.

c. geîchmeidiger.

2. Kupferkies.

a. geineiner.

b. bunter (Buntkupfer-

erz).

3. Kupferfahlerz.

4. Schwarzgiltigerz.

5. Graugiltigerz.

6. Weissicupfererz. C. Oxyde.

1. Kupferroth (Roth Kup-

fererz).

a. blattriges.

b. haarfôrmiges.

c. dicbtes.

d. erdiges.

2. Kupferbraun (Ziegel-

erz). a. fasriges.

235 )

HpuôaeAeuie. TAviBRcmoe poroBoe cepeôpo.

VII. m^Ah.

A. CaMopo^Haff.

1. GaMopo^Haa Mt^t.

B. Ko.?iHe4aHM.

1. Mi.J.HbiM 6jiecKi).

a. JiHcmoBaniMÎt.

b. OÔMKHOBCHHWM n.lOITI-

HMH.

C. MarKiti.

s. Mi.^i. KO.i«îe^aHOBa>T.

a. o6wKHOBeHHaa.

b. necmpaa.

^. Mi/^I. Fahlerz.

4- HepHa^.

5. c^^paa.

6. Mi^i. 6iA3iH. C. Okhcjim.

1. Mhflfi KpacHaar.

a. .TiHcmoBamaa.

b. Bo.;iocHciTia».

c. n;iomHaa.

d. seMJiHcniaff.

2. Mi,4i. KHpnHiHa^.

a. ■ËOJiOKUiiciUB.n.

30*

236: >

nrùscTiirges (Knpfer- pecherz , verhârtes Ziegelerz).

erdiges (erdiges Zie- gelerz).

b. p-arroEHcmar (samBep- ,a,è.i.)

c. seivuHcrnaa.

3. Kupferschwârze.

3.

, W^Ah 'jepHaa.

D. Salze.

D. Co;iw.

1. Kupferlasur,

1.

, Mi^f» GHHfî/ï,

a. edle.

a. Hacmoaiqaff.

CL. blâttrige.

a. jiMcmoBaraas,

/?. strahlige.

/3. jiyHHcmaH.

fe. gemeine.

b. O^blKHOBeHHaîï.

a. feste.

a. 3amBep,4'îi.?iafr.

p. erdige.

/S. seMJiHcma».

2. Malachit..

2

. Ma;iaxuin'b.

a. blâttriger..

a. JincmoBiirnwit.

b. fasriger.

b. BOJlOKHHCmwif.

G. dichter.

G. n^ioniHWH.

a. muschliger.

a. paKOBHcmMH.

/S. unebener...

/?. HepOBHblH,

d. erdiger (Kupfergrûn).

d. 3e\uMcmbiu (M'i,4Haa

A n }i a n s:.

li V u 6 a 6 ji eu ie.

Eisenschûssig Kunfergrûn. 3. Kieselmalachit.

A n h a n g.

Kieselkupfer. Kieselsaminterz.

Mh^Ban 3e;ieHb H?e.?ii3Hcmaîi. 3. KpeMHMcinbiM MajiaxMm'b.

p u 6^ a 6 j. ni e.

Mi^L KpeMHHcraasi. 6apxomHaa.

4- Dioptas ragd ).

5. Pseadomalachit (phosp.

Kupf.)

a. blâttriger^

b. fasriger.

c. dichter,

6. Smviragdochalcit (saizs.

Kupf.)

a. blàttriger.

b. strahliger.

c. sandiger (Atacamit).

d. dicher.

7. Pharmacochalcit (arse-

niksaures Kupfer , Olivenerz).

a, Kupferglimmer,

b. Olivenkupfer. a. gemeines.

/S. nadelfôrmiges=- y. fasriges. d. muschliches, s. erdiges.

aa. festes.

bb. zerreibliches.

e. Strahlenknpfer, d. Linsenkupfer,

VIII. Eisen. A. gediegen. 1. gediegen Eisen.

( 237 ) ( Knpfersma- 4- ^^0^^^"^"^ (Mi.it nsyMpy- ji,ov,a.a).

5. lIceBAO - Ma.iaxHnn» (M. 4)oc(|)opno - KHC^iaa).

a. .^iHcmouambiM.

b^ BO^OKHHCmwil.

c. n.noinHMri.

6. CMapar/^oxa.iuHiTi'b (co;ia- HOKHC.aaa M'b,j,b).

a. jîHcinoBambïw.

b. JiyHHcmbiM.

c. necoiHMM (AmaKaMHint)

d. luomHbiM.

7. <ï>apMaKOxa^i;Hnii>

(MblUIbaKOBafl M.)

a. AHcmoBarawH.

b. OJlHBKOBblH.

a. o6blKH0BeHHbIH.

jS. HrjioBarnbiM. y. BO./iOKiiHenrhifi.

d. paKOBHCmblM.

8. 3eM.?iHcrnbiH. aa. iiitep,a,W4î.

bb. pWXJlHH.

c. .AyHHcmMw.

d. luaposambiM.

yiii. meA^so.

A. CaMopo^HO<3. 1. CaMopo^Hoe acejiiso.

C 238 )

a> tellurisch. b. pioblematisch. 2. Meteoreisen.

B. Kiese.

1. Magnetkies.

a. dîcher.

b. blattriger.

2. Schwefelkies.

3. Wasserkies,

a. dicher (Leberkies").

b. strahliger (Strahlkies).

c. mulmiger.

d. haarfôrmiger ('llaar-

kies).

4. Arsenicalkies.

C. Oxydul.

1. Magoeteisenstein.

a. blattriger.

oc. gemeiner. (3. schaliger. y. kôrniger.

b. kôrniger. a. fester.

(3. loser(magnetischer Eisensand).

c. dichter.

d. ochriger ( Eisen- \ mulm).

2. Titaneisenstein.

3. Chromeisenstein.

a. seMHoe.

b. Heu îBÎicrnHaro Ha']a;ia. Q. Mfcjneopii'iecKue.

B. Ko.?iMe/i,aHbi.

1. MarHumHoe «eJiiso.

a. n.<noniHoe.'

b. jiHcniOBarnoe.

2. Ci.pHbiH K0./i'je,4aH'b. 5. Bo,j,.'^^Hb]M Ke^iMe/ian'b,

a. njioiriHMil {neieHKOBLiH).

b. AyiMcmbm)

c. MapKÎH.

d. BClOCHCmblH.

li. MbimbflKOBww K0.;iMe,ii,aH3>. C. Okhch.

1. ilîejiiso •MarHHmHoe. a. jiHcmoBamoe.

a. 06bIKHOBeHH0e.

ft. cKop.nynoBH^HOe. y. sepHHcmoe. . b. sepHHcmoe. a. raBcp.^oe. /S. necosHoe.

c. n.noinHoe.

d. oxpHcmoe.

2. THmaHHMÎi îRe^iisHaKi. 5. XpoMHbiii ate;ii3HaKi».

( 239 )

a. gemeiner.

b. kôrniger. 4. Eisenkalk.

a. spathiger ( Spathei-

senstein ).

b. schuppiger.

c. dichter. D. Oxyde.

1. Eisenglanz.

a. muschliger.

b. gemeiner.

c. blàttrigkôrniger.

d. kôrniger.

e. blâttriger.

f. schuppiger.

g. schuppig-strahliger.

2. Rotheisenstein»

a. fasriger (rother Glas-

kopf).

b. dichter.

c. schaumiger ( rother

Eisenrahm ).

d. ochriger (rother Eisen-

ocher).

3. Rother Kieseleisenstein. 4.. Rother Thoneisenstein.

a. schiefriger.

b. gemeiner.

c. jaspisartiger.

d. stànghcher.

a. ofîwKHOEeHHLIM.

b. GepHHcmbiif.

4. HsBecniKOBbiH îKe.?ii3HaKi>.

a. mnamoBWM.

b. 'lemyHcrnbiM.

c. Cn^OHIHWH.

D. Okhc^w.

1. }KeJit3HiiiH ÊJiecKij,

a. paKOBHcmfaiM.

b. o6blKHOBeHHbirf.

c. aHcrnoBamo-oepHHcnibiîf.

d. sepHHcrabiH.

e. jiiHcmoBambiM.

f. HeuiyMHambiH.

g. Heuiyunamo ' Jij^^vicmhivi.

2. KpacHbjM TKeJiisusmt.

a. BOJlOKHHCmblM.

b. n.?iomHbm.

c. 6Aecm!ia\m,

d. oxpHcraMÎî.

3. KpacHbiii KpeMHHcnr. afci. 4- KpacHbiM r./inHHCin. xeA.

a. c.iaHHcmbiM.

b. OOblKHOBeHHblH.

c. aiUMOBH,il,Hbl&.

d. fipycKOBambiH.

( 240 e. Rcthel.

5. Rother Mergeleisen-

stein.

a. dicliter.

b. kôrniger.

6. Rother Kalkeisenstein.

7. Brauneisenstein.

a. Rubinglimrrer (Pyro-

s:derit , Gothit).

b. scbuppig-Fasriger [Le-

pidocrocit).

c. baarfôrmiger.

d. fasriger i^brauner

Glaskopf ).

e. schlackiger (Pechei-

sensteiri). £ g e m e 1 n e r (dichter

B rauneiseiistein). g, ochriger.

8. BiMunerThoneisenstein.

a. gemeîner.

b. schaliger.

c. Umbra.

9. Gelbeisenstein.

a. fasriser.

b. tnuschliger.

c. ochriger.

10. GelberThoneisenstein.

) e. Kpacnwu «apaH^atu'i»,

a. cn^iomuMa.

b. aepiiiiciiibirr.

6. Hpaciibirf HSbecmHMii JKe-

a. nupocM.^epHoi'b.

b. leiuyiiHamo - bo^iokhh- crRbiii (Jenn,J,OKpoL|wmî)),

c. BOJiocucmwrT.

d. BO^lOKHHCmMM.

e. CMO.iHcrnwH.

f. o6wKHOBeHHI>IH.

g. OXpHCmWM.

0. BypbiM r;iMHHcrnbiH Hte-

a. 06blKH0BeHHblH.

b. cKop.lynoBambiû.

c. ywÔpa.

9. }Ke./imbiM îKeJitsHflKi».

a. BO^OKHHcmbiif.

b. paKOBHCiribiM.

c. oxpHcrnwH.

10. 3Ke;iniwMrdMHHCinbiHîKeA

(

a. schaliger (Eisenniere).

b. kôrniger (Bohnerz).

c. gemeiner.

Jl. Limonit (Phosphorei- sen, muscliliger Ra- seneisenstein).

12. Pitticit (Eisenpech-

erz ).

13. Ilvait (Yenit, Lie-

vrit). E. Salze. 1. Atramenistein.

a. Misy.

oc. schuppiges. /?. mehliges.

b. Vitriolith.

2. Pharmacosiderit (VVùr-

felerz). . 3. Pyrosmalit.

4. Spliaerosiderit.

A n h a n g.

ïlioniger Spliaerosiderit

a. schuppiger.

b. dichter.

5. Eisenblau.

a. blàttriges.

b. fasriges.

241 )

a. CKopjiynoBH^HMw.

b. sepHHcrabiM (6o6oBH^-

HWÎl).

c. oÔwKuoneHWii. 11. JIhmoumoix,

12. IlHmrnHqHrn'b.

i3. Vlj\hBdiUm-h (leHKmt, A'niBpiïm% ). E. CojiH.

1. AmpaMeHiUHrat; "lepHU^iB*

HMKIj.

a. Mii3H.

a. Heuiyucxubin. {3. seJUHcnibiM.

b. BumpiojiHin'fa.

2. <ï>apMaKocn,a,epnra'b ( ac.

MbllUtaHHO - KHCAOe ).

3. TlHpocMa^imiJi..

4. C(J)epocM,a,epnmXi.

n p u 6 a 6 Jl e ni e.

r^iHHUcrauîi C(|)epocHAepîînîii.

a. uemyMHam&iw.

b. nJiomHWH.

5. ÎKe^iisHaKi» cmnîh

a. .?iMcmoBarnbiH.

b. îKM^KOBaraHii.

31

( 242 )

c. erdiges (blaue Eisen-

erde). 6. Triplit (Phosphorriian- gan). IX. Braunstein..

A. Kiese.

1. Magnesiumkies(Sch\varz- erz, Brauusteinkies, Manganglanz ).

B. Oxyde.

ï. Kieselbraunstein (schwarz Braunsteinerz, Man- ganblende ).

2. Grau - Braunstein.

a, blâttriger..

b. strahliger.

haarfôrmiger.

d. fasriger,

e. dichter,

f. dendritischer.

g. ochriger.

3. Schwarz - Braunsteinr

a. bliittriger,

b. fasriger.

c. dichter.

d. ochriger.

e. dendritischer.

4. Wad.

a. fasriges.

c. seMJiHcmbiH. 6. TpHn;iiim'L,

IX. MapraHerj-b.

A. KoJiMe,AaHH.

1. MapraHqoBOH KO.iHe^aHiï (MapraHi;oBwri ÔyiecKt)

B. Okhcjtm.

1. KpeHHHerabiii MapraH. ("^lep-

Hbiii Mapr., M. oÔMaH- Ka ).

2. CtpwH wapraHei;!»,

a. JUicmoEamuîi.

b. ^lyHHcmbiM.

c. BO.iocncmbm.

d. EOJioKEHcrabiii.

e. luomniiiM.

f. ^peBOEH/l^HblH.

g. oxpncmbm.

Z. ^lepHbiîi MapraHeq!!.

a. JîiicrnoBamwH.

b. EOJlOFHHCmblîi.

c. Ii.1ûroHblM.

d. OxpHcinwM.

e. ^peBOBH,a,HbIH. a. BOAOKHHCmblH.

( 243 ) b, schautniges ( Braun- b. niHKOEBiîi ( Mapr. nin-

steinschauni ).

c. ochriges ( zerreibli-

ches schwarz Braun-

steinerz ). a. festes. /S. loses.

d. dendritisches. 5. Rothstein.

a. blâttriger.

b, dichter. C. Salze.

Rhodochvosit ( dichtes Rothbraunsteinerz ).

c.

Ka). oxpwcnibiM

JihlW ).

( ptix-

a. iTrBep,a,bni.

/!?. phlK^bllt. d, AP«EOB 11,417 bl S.

5. KpaciibjM Mapraaeu.'b.

a. JiHcmoBauiuw.

b. n.iHfriHMrî.

Po^oxposHmi..

31

OBSERVATIONS

Sur quelques objets appartenant à Vhistolre naturelle de îa Russie, par Mr. le Comte G. de Razoumoivskij, Membre-des académies Royales des Sciences de Stokholm , de Turin , de Munich, des Sociétés Impériale des Kafuralistes de Mos- cou , Phijsico - Médicale de Bâsle , Vliysique de Zurich r et Associé libre étranger de la Société Agraire de Turin.

Mine d'Argent antimoniale et Oxydes d'Argent antimonial.

II existe dans quelques Collections Minéralogiques de Petersbourg (chez le digne et savant Docteur Pansner , chez M. Wagner) , des Minerais remarquables et qui pa- roissent fort rares , que leurs possesseurs veulent être le Nadel-Erz en général encore peu connu, mais ni les for- mes de ces Minerais , ni leurs propriétés , ni les substan- ces qui les accompagnent n'ont en aucune manière rien de commun avec ce que nous apprennent du Nadel Erz, Wer- ner , Reuss , et Zappe d'après eux dans son dictionnaire de Minéralogie , et l'analyse qu'en a fait le Célèbre Chy- miste de Berlin , Klaproth : Ils le décrivent tous comme composé de petits cristaux, prismatiques si fms qu'ils se pi'é- «enterit sous formes de fines aiguilles (ce que désigne d'ail- leurs sulTisament son nom) , groupées ou empilées les unes sur les autres , et gissant dans une lithomarge d'un blanc grisâtre ou disséminé dans du Quartz , et selon Klaproth

( 245 )

tlont l'opinion est faite pour faire autorité en Chymi-e , îe Nadel ~ Erz n'est autre chose qu'une pyrite arsenicale purs^ tandis que l'aspect des formes de nos minerais et leur cou- leur , indique déjà la présence de l'Antimoine sulfuré et celle de ses oxydes.

Deux beaux morceaux renfermant ces rainerais se trou- vent en ma possession ; ils offrent un quartz , recouvert ça et d'un joli azur de cuivre et de verd de montag- ne , en lames superficielles tout au plus d'un quart de lig- ne (du pied de Roi de France) d'épaisseur, découpées a leurs bords de manière à représenter des herborisations grossières ; quelques petites masses rondes de malaquite se trouvent aussi sur ce quartz tout à fait semblable à celui des exploitations de Catherinebourg et particulièrement des minières de Berésoffosky ; les mines antimoniales s'y font voir sous les espèces suivantes :

Mine antimoniale grise , d'un gris d'acier tirant sur le blanc de l'étain, solide ou compacte, ou plus souvent à ce qu'il paroit en prismes hexaèdres presque toujours ap- platis ou comprimés fréquement tellement surchargés de troncatures qu'ils semblent cilindriques , communément striés ou caneîés sur leur longueur, longs , rarement droits, mais plus ou moins courbes ou arqués , et dont il en est qui sortent de la raine compacte.

Mine antimoniale noire, ou oxydée noir, à l'état de la- quelle passe la précédente, dont celle - ci conserve les for- mes en l'enveloppant sous celle d'une écorce d'environ uia q^uart de ligne d'épaisseur ,• cet oxyde noir est d'ua aiSjject

( H^ ) vitreux , plus rarement un peu métallique à l'e::térieur et mât et terreux intérieurement.

Mine antimoniala jaun3 , on o^-yde j inn3 qu'on voit ça et sur le quartz, à l'ctat d.i quel li inine grise semble également passer , et qui peur. - être est le second et der- nier degré cU son oxydation Ce'ui - ci est d'un jaune de paille et offre la même ciislallisation et les mêmes acci- dents que 1.1 mine gii^e et également de longs prismes comprimés, d:oi:s ou courbes, striés ou canelés sur leur longueur, sans éclat et d'un oeil inàt ou doués d'un éclat cireux ou même vitreux , plu? ou moins sensiblement la- melleux parallèlement aux plans de lei:xs faces , et encore comme les cristaux de la mine grise tellement difformes par les troncatures nombreuses de leurs angles solides, qu'ils .approchent plus ou moins de la forme cilindriquej ils sont opaques .et tendres au point .de se laisser entamer et racler avec un couteau, qui en détache une poussière tenue de même couleur. Cet oxyde jaune ainsi que la mine grise recouvre souvent l'jzur de cuivre et le verd de montagne sous forme de petites aiguilles groupées diversement, et souvent est aussi re- couvert ou enveloppé lui même en tout ou en partie, d'une jolie écorce d'un aspect vitreux d'azur de cuivre ou de verd de montagne assez fréquemment unis à une fine lame de quavz qu'ils colorent en verd ou en bleu, qui s'est mou- lée sur eux , qu'on prendroit volontiers pour des aiguilles de béryll si les fractures ne décéloient le noyeau d'oxyda jaune , et qui laissent lorsqu'elles viennent a manquer ac- cidentellement dans le quartz , de jolies empreintes qu'el- les mêmes ressembl nt à s'y tromper à des cristaux ou à des aiguilles tcmblables.

( 247 ) Une autre variété de cet oxy.de jaune est d'un jaune de soufre , en petits cristaux disséminés ou groupés sans or- dre , dont il n'est pas facile de déterminer la figure , qui cependant semble être celle d'un rhomboïde à pans diver- sement tronqués , surchargés de facettes , et souvent ap- platis ou comprimés; ils sont translucides, tendres, et se laissent également écraser et réduire en une poussière de même couleur , et sont doués d'un éclat cireux ou vi- treux.

Outre ces oxydes d'un jaune pur , on en voit encore d'un joli verd de serip de diverses teintes toujours avec les mêmes formes et les mêmes accidens que nous avons obser- vés dans la mine grise et dans la première variété de Fespèce suivante. Tous ces oxydes jaunes et verds , se montrent aussi en masses compactes dispersées dans la guangue , ou elles présentent quelques nids à surfaces ra- boteuses , et ça et en parties d'un aspect terreux et pulvérulente

La mine antimoni le grise et les ovydes jnunes- soumîs' à l'action du chalumeau sur un support de charbon,, se com- portent de la même manière; la première coule très proTnp- tement au premier contact de la fl:mime comme les sul- fures métalliques , mais sans fumée et sans odeur bien sen- sibles, et tous, ne tardent pas à se réduire en une infinité de globules d'argent qui paroit très pur^ tandis que le peu d'antimoine que ces minerais sontiennent , est détruit en grande partie , et laisse danï les endroits qui touchent le charbon, un résidu blanc, pulvérulent, d'un aspect terreux, très peu considérable. Les oxydes verds , se comportent

( 240 ) cependant un peu difFérement , et dôcèlent évidemeut un mélange de cuivre, auquel ils doivent dans doute leur principe colorant; ils coulent et se réduisent assez promp- tement comme les autres , mais le globule métallique qui présente quand il est encore chaud une surface reluisante d'un beau blanc d'argent , au premier degré de refroidisse- ment se ternit, devient d'un blanc mât et d'un aspect pres- que terreux, sans doute à cause des fmes particules de chaux d'antimoine dont il est comme incrusté , qui à un plus grand degré de refroidissement s'en détachent , et alors le globule est d'un blanc d'argent avec une nuance sensible- ment rougeâtre , et environné à l'c'ndroit en contact avec le charbon, d'une croûte ou écorce toute composée de pe- tits globules de cuivre métallique rouge.

Il résulte de tous les faits que je viens d'énoncer , que la mine antimoniale grise est comme on a pu déjà le soup- çonner , une combinaison d'argent et d'antimoine comme l'Antimoine argental de Brongniart (Voyez sa Minéralogie), mais dont elle diffère cependant essentiellement en ce que cette dernière selon lui renferme ces deux métaux à l'état régulin ou métallique , tandis que notre mine a tous les caractères des sulfures , et semble évidement être un dou- ble et même un triple sulfure d'argent , d'antimoine et de cuivre , le soufre est en quantité très minime et seule- ment propre à faciliter la fusion , l'argent domine , et le cuivre paroît accidentel , ce qui m'engage pour di- stinguer ce composé métallique de l'Antimoine argental à lui donner le nom très significatif de Mine d'argent anti- moniale , et aux oxydes jaunes et verds qui l'accompa- gnent celui d'Oxydes d'argent antimonial , car vu les lap-

( ^49 ) ports incontestable, de cristallisation et de nature que nous avous reconnus entre eux et la mine grise , on ne peut douter qu'ils ne soient également des combinaisons des mê- mes métaux à Pétat d'union intime a\rec l'oxygène , de manière que l'argent même y est à l'état d'oxyde , ce qui doit faire fortement présumer qu'ils sont les singuliers pro- duits de la décomposition de notre double ou triple sulfu- re ou mine d'argent antimoniale , qui doit s'être opérée lentement et graduellement , et sans nulle altération des formes ni déplacement des parties intégrantes.

Une chose bien remarquable encore, est 'que cette mi- ne d'argent antimoniale et tous ces oxydes qui l'accompag- nent , sont très riches en or métallique ou natif de forma- tion certainement comtemporaine à la leur. Il paroît que le dissolvant qui tenoit les éléments de la première en dissolution, étoit aussi chargé d'or dans un état de simple suspension , qu'il a déposé soit à la surface de cette mine, ce qui doit avoir été très rare, et alors en formes de fi- lets et de petits grains , soit dans ses cristaux même , et alors enveloppé pas les sulfures et moulé dans l'intérieur des aiguilles ou des prismes qu'ils ont formé , et ayant en conséquence pris la figure de son moule j aussi n'observe t'on pas dans ces aiguilles d'or natif les mêmes formes par- faitement cristallines et la même texture laraelleuse que dans les véritables cristaux. Quant à celui qu'enveloppent les oxydjs de mine d'argent antimoniale , il est évident que l'agent chymique qui a décomposée les sulfures , n'a pu mordre sur l'or resté enveloppé parfaitement pur et dans l'état métallique dans ces derniers comme il l'étoit dans

32

( 250 ) les sulfures. Cet or natif se retrouve encore sous forme de très petits grains, dans quelques herborisations -ferrun- neuses rouges qui recouvrent le quartz , et de la même manière encore dans l'espèce d'écorce de cette guangue dont je vais parler- La guangue de ce minerai , est comme je l'ai déjà dit au commencement de ce Mémoire un quarz ; c'est un quartz laiteux passant au gras , qui semble, être une por- tion d'un filon accompagné d'une liciére ou sorte de Sal- bande fort mince , qui y est encore souvent adhérente , et offre un singulier mélange de divers minerais enterrés plus ou moins dans une ochre de fer brune ou d'un jaune brun avec de petits cristaux quartzeux grossiers également fer- rugineux j , j'y ai reconnu des parties de mine de plomb- rouge et de mine de plomb verte , ou verre de plomb amorphe , en veines saillants comme des crêtes informes : j'y ai observé aussi un petit cristal de fer oxydé brun cu- bique particulier aux mines de Bere.-offsky d'où viennent certainement celles qui font le sujet de cet écrit , et des petits cristaux presque microscopiques romboïdaux, parois- sant surchargés de troncatures , qui semblent être de l'ar- gent sulfuré ou mine d'argent vitreuse que j'ai soumis à l'action du chalumeau avec addition de borax, et vu la petitesse des masses essayées et la petite quantité de borax que j'ai du employer , le tout s'est divisé en une infinité de petits globules vitreux qu'il a été impossible de rassem- bler en un seul , dans quelques uns desquels j'ai pu distin- guer de très petits globules métalliques d'un blanc d'argent éclatant ; en général toute cette écorce dont j'ai soumis

(251 ) d'autres parties à l'essai du chalumeau paroît très argenti- fère, mais l'argent y semble mêlé de plomb.

Patrin (Hist. Nat. des Miner. Tom. IV. p. 163) parle d'échan- tillons qu'il a rapporté des exploitations de la Daourie dj sul- fure d'antimoine en faisceaux couverts d'un oxyde jaunâtre et qu'on a reconnu être aurilère, mais comme il n'entre dans aucun détail , et ne semble pas avoir examiné le minéral sur les lieux , ce qu'il en dit ne nous apprend rien , et quant aux morceaux que je possède et dont je viens de donner une ample description., on ne peut former aucun doute sur leur patrie 'cornme on l'a vus plur haut. Nous n'avons pas encore de données Géognostiques satisfaisantes sur les districts et les dépots de Mines de la Sibirie , et par conséquent sur leurs ancinnetés relatives , mais il est bien à croire que celles de cette partie de cette vaste portion de l'ancien continent encore si peu visitée- par de véritables observateurs, appartient aux formations de filons de la plus haute antiquité, quoiqu'en d'autres paj's , et particulièrement en Europe , l'or ne se trouve guéres sur- tout en si grande abondance dans de semblables formations.

Jade mousseux.

C'est ici une pierre bien remarquable et sous le point de vue minéralogique et sous celui Géognostique , dont je ne sache pas qu' aucun des Naturalistes qui ont écrits sut la Russie ayent jamais fait mention. Elle est d'un gris ver- dâtre tirant sur le verd de serin pâle , sa texture , sa du- reté, sa demie transparence dans les endroits pas trop épais, ses fractures ou cassures , et le genre de poli uij peu

32*

C 252 ) gras dont elle est susceptible sont tous des caractères qu'el- le a de commun avec le Jade Saussurite à grain plus fin et plus mât que celui des bords du lac de Genève ; Je la nomme Jade ou Saussurite mousseux , parce qu'elle of- fre la singularité de présenter le même accident qu'on ob- serve souvent dans les agathes dites mousseuses , qui ren- ferment de véritables mousses dans leur intérieur : répan- dues ici dans la masse de ce Saussurite , elles s'y font vo- ir comme des haborisations grossières, qui quelquefois sem- blent avoir éprouvé un certain degré de pétrification , et plus communément sont encore tendres et converties en une matière terreuse , logés dans des pores ablongs.

Cette matière est d'un brun verdâtre tirant sur le noir , tantôt d'un oeil mât , tantôt fort luisante , et tout à fait semblable encore par sa texture et sa forme plate et sou- vent epointée à un de ses bouts , à des brins de mousses ou de plantes aquatiques 5 on la retire facilement hors des pores qui la renferme et qui conservent alors son emprein- te à l'aide d'un instrument pointa sous l'aspect d'une poussière tenue colorant le papier comme la terre d'ombre, qui brûle à la flamme d'une bougie avec une flamme vive, et laisse un résidu semblable au cbarlon ligneux , d'où il sésulte que les espèces d'herborisations de cette pierre , sont bien indubitablemeut de nature végétale , et sans doute une sorte de conferves ou de byssus , qui devien- , nent friables et pulvérulemtes lorsqu' elles se dessèchent.

H résulte encore de ce fait très singulier une consé- quence qui ne l'est pas moins , c'est que ces plantes pour avoiï pu être renfermés dans l'intérieur de cette pierre

( 253 ) ont exister atsint elle , et que la subtance du Jade qui les a inveloppé , devoit être encore molle et comme vis- queuse à cette époque, ce qui prouve que ce dernier n'ap- partient point aux formations les plus anciennes bien an- térieures à toute formation organique.

Ce Saussurite est de Sibérie, et je présume que son gis- sement se trouve dans les montagnes de Catherinebourg , il en existe aussi un d'un beau verd que j'ai vu pour la première fois chez le Docteur Pansner , et dont je pos- sède maintenant moi - même un joli échantillon , que j'ai reconnu être un porphyre à base de jade p..rsenié de feld- spath blanc.

Cuir de montagne à' âlluvion.

Parmi quelques objets remarquables que je dois à l'ami- tié du Docteur Pansner , un des hommes sans contredit le plus intéressant de Petersbourg tant sous le rapport de la Science que de l'obligeance, est certainement le fossile que je vais décrire : c'est un liège ou plutôt un cuir de mon- tagne de la formation la plus moderne et inconnue jusqu'à ce jour , puisqu'il se trouve en espèces de veines interrom- pues ou de nids entre des couches d'une argile plastique ou à potiers bleuâtre et rouge. Le Docteur l'a découvert au bord du Volga, près de Nijnéï Nowgorod, ces bords sont élevés de plus de onze toises au dessus du niveau du fleuve , et sont tous composés de semblables argiles qui proviennent des dépots d'aliuvion de la plus fraîche date.

Ce cuir de montagne est composé de fibres si fmes qu'on ne peut guéres les distingues même à la loupe, et de

(254) feuillets ondes à surfaces raboteuses qui se séparent facilement, et constituent ensemble des épaisseur; variables , dont les plus grandes sont de deux bons pouces ; il est d'un beau blanc de neige , màs souvent recouvert et teint par une mince couche ou pellicule d'argile bleuâtre et jouge qu'on retrouve même partout entre les feuillets de cet amiante. Les morceaux qu'on extrait de ces couches de glaise ou d' argile offrent diverses dimensions , mais les plus grandes peuvent être quatorze à quinze' pouces de longueur , et huit à dix et plus de largeur.

Ce cuir de montagne happe très fortement à la langue, il est très fragile et se réduit assez facilement en poussiè- re grossière entre les doigts qui se ramollit dans l'eau , se laisse ensuite pétrir avec quelque peine , mais cependant est susceptible dans cet .-état de prendre les formes qu'on veut lui donner ; j'en ai fait ainsi une petite boule , qui exposée à la flamme d'une bougie pendant quelques mo- ments est devenue rougeâtre , en s'est durcie au point de ne pas se casser quand on la fait tomber d'une certame hauteur.

Ainsi les notes caractéristiques du cuir de montagr.c d'al- luvion sont les suivantes.

1°. Il se trouve -en plaques ou masses plates, raboteuses, ' libres , d'une grandeur assez considérable , rarement d'une certaine épaisseur ; mais presque toujours minces.

2°. Sa texture est fibreuse mais à fibres très serrées.

3°. Constament enduit et comme incrusté d'une argile plastique rouge et bleuâtre.

( 255 ) 4"=, D'un beau blanc dans les endroits qui ne sont point recouvert de terre.

5°. happant si fortement à la langue, qu'on a de la peine à l'en détacher comme certaines argiles.

6°. Susceptible de se ramollir dans l'eau , surtout étant écrasé avec un peu d'effort entre les doigts , et réduit en une espèce de poussière qui devient grise et se laisse pé- trir et former comme la glaise.-

7°. Se durcissant au feu ou il dWient rouge.

8°. Et perdant alors tellement de son poids qu'il surna- ge dans l'eau jusqu'à ce qu'il en soit imbibé, ce qui prou- ve qu'il ne doit son peu de pesanteur qu'à une grande porosité,

Ulngrienne nouvelle espèce de Salamandre.

J'ai trouvé dans l'eau bourbeuse et sâle des étangs et canaux du jardin de la compagne que j'habite aux envi- rons de Petersbourg (durant l'été de 18j6), *) remplie d'épongés et de plantes de marais, un petit animal fort joli et fort singulier qui offre tous les caractères de la Sa- lamandre aquatique , mais en a aussi qui lui sont particu- liers et qui m'engagent à lui donner un nom particulier , celui d'ingrlenne , désignant en même tems sa patrie l'Ingrie.

Ce n'est point ici ime larve ou un têtard de salamandre comme on seroit tenlé de le croire d'abord, puisque c'est

) Cette campagae située sur la chemin de Kamennoï - Ostroff , au bord de la Carpowka, appartient à la veuve du Général Handwich.

( 256 ) un animal parfait , distinctement doué de tous ses mem- bres, et qui paroit avoir fait toute sa crue, puisque de- puis près de trois semaines que je le conserve avec soin dans ma chambre dans un vase assez spacieux , j'entre- tiens constament une eau semblable à celle duus la quelle il rit , il n'a pas du tout gr..ndi.

L'Ingrienne a environ quinze lignes de longueur et en général la même forme et le même habitus que la Sala- mandre ; ses pattes sont minces et dé'iées coinjne des fils de soye ; les tarses sont dVuie délicatesse extrême, donnés- aux pieds de derrière de cinq doif^ts et de quatre à ceux de devant si fins encore , qu'on ne les distingue bien qu' avec le secours d'une loupe et avec beaucoup d'attention : Ils ne sont point palmés, m; is au bout de chacun d'eux il y a une petite pelotte visqueuse comme chez la petite es- pèce de grenouille connue sous le nom de Raine.

Sa queue comme celle des Salamandres d'eau assez sem- blable à une lame de conte au à deux tranchans ne tou- chant le plan sur lequel il s'appuya que par un d'eux , est comprimée par les cotés et ext-rèinement imacë^ en €e sens.

A la partie antérieure du corps , précisément à l'origine et de chaque coté de la tête , il y a trois appendices charnus , mous et flasques , en forme de barbillons réunis pas leurs bases , couchés les uns sur les autres dans l'état de repos , et écartés en forme de rayons d'éventail dans l'état de mouvement , qui constituent le caractère distin- ctif de cette espèce , et sont arqués , garnis d'espèces de

( 257 )

barbes ou cîe pbtiînes également molles , très fines et très petites , en dehors de l'arquure qui regarde le corps. De ces trois appendices , le moins grand est le plus voisin de la tète , et le plus grand, ayant un peu plus de deux li- gnes de longueur, le plus éloigné; il paroit que ce sont des espèces de nageoires , en effet ils ne sont en mouve- ment que quand ce petit animal nage ; peut - être aussi sont ce des espèces d'organes de la respiration com- me les ouïes ou les branchies des poissons , ce qui dans les deux cas , rapprocheroit cette singulière espèce de ceux - ci.

L'Ingrienne est jaunâtre picotée de taches brunes pres- que microscopiques, parmi lesquelles la loupe découvre une infinité de pusfules blanches qui renferment sans doute l'humeur huileuse propre aux Salamandre? qui a donné lieu à la fable ridicule de leur incombustibilité , et en dessous, entre les jambes de devant et sur le ventre , environ sur un cinquième de sa longueur, elle est couleur de rose; ses yeux fort gros pour sa taille paroissent noirs, mais sous un certain jour l'iris est d'un jaune d'or brillant.

Elle est si parfaitement transparente , qu'on distingue très bien toutes ses parties intérieures , on reconnoit ea entier la flexible colonne vertébrale avec ses fines vertèbres et leurs apophyses , depuis sa jonction avec le petit crâ- ne jusqu'à son extrémité , au dessous de laquelle on voit le coeur et le canal intestinal qui paroissent de couleur brune ou noire et opaques.

33

( 253 ) LTngrienne nage avec agilité , volontiers entre deux eaux , et vient rarement à leur surface , mais elle semble en général assez paresseuse, reste presque constamment im- mobile , ou marche lentement et avec peine, ou plutôt se traîne en allongeant une patte après l'autre et la fixant sans doute au moyen des pelottes visqueuses dont j'ai par- lé plus haut , et se tient de préférence d.;ns la profon- deur ou elle se cache dans les éponges , sous les fèves de marais qui abondent dans ces eaux , et dans le limon elle trouve sans doute sa nourriture.

Il est remarquable que dans l'espace très circonscrit du vase je la tiens, elle vit avec divers insectes et diver- ses espèces de la grande famille des vers , (Vermes) , des monocles , des dytisques , des noctonectes , des aselles , et surtout d'une sangsue très petite , très agile , très mince , très avide , qui semble n'épargner ni les insectes ni leurs

larves , sans qu'elle en soit inquiétée.

'i

Depuis que cette description à été faite , j'ai trouvé un autre individu de cette espèce d.ms les mêmes eaux de moitié plus petit , mais tout aussi bien conformé et doué de toutes les mêmes parties bien prononcées , ce qui sem- ble indiquer que c'est line variété; depuis dix jours que je l'ai il n'a d'ailleurs éprouvé aucun changement et n'a pas grandi, ce qui n'eut pas manqtié 'd'arriver s'il avoit été une jeune Ingrienne comme je l'avois d'abord pensé , les petits animaux se développant comme on sait très rapi- dement.

( 259 ) Cette nouvelle Salamandre aquatique et celle que j'ai découvert et décrit il y a vingt et sept ans , sous le nom de Salamandre Suisse , et en latin Lacerta Paradoxa seu Ihlvefica Hist. Nat. du Jorat. T. 1. p. 111. Table 2 fig. V. prouvent que toutes les espèces de cette fa- mille ne sont peut être pas encore parvenues à notre con- noissance.

33*

Addition au Mémoire précédent, par le Directeur de la So- ciété, Gotthelf BISCHER.

Mine d'' Argent antimonial

et Oxyde d'Argent antimonial.

Le J\fadelerz de JVerner est une substance tellement dfistinguée par une quantité de caractères externes , que ehacun qui le voit la première fois en est frappé.

On le prenoit en Russie pour du Niclvel aurifère et Mr. Werner le plaçoit sous le nouveau métal de Chrome, avant que l'analyse n'en fût connue. Mr. le Comte vient d'en faire une mine d'argent -antimonial , c'est à dire une mine l'argent et l'antimoine sont contenus en état métallique.

Mais à présent que nous en possédons une analyse com- plète , entreprise par Mr. le Dr. lohn, accompagnée d'une description des caractères extérieurs de Karsfen , il ne re- ste plus de doute sur la place , qu'il faut assigner au J\'a- drlerTsàe Werner. Il appartient au Bi^mu^/i. Je l'ai cité, dans mon Onomasticon minéralogiqiie de 18I5, sous le nom de Bismuth plombifère ou Bleij - Bismuth.

Brongniart ( Minéralogie. Tom. 2. p. 19. j a déjà obser- vé que le Kadelcr% , ou ce minerai en aiguilles y d'un blanc - grisâtre , éclatant et recouvert d'efiiorescence ver- dâtre , ayant pour gangue un quartz blanchâtre , contient de l'or , du Biomb sulfuré etc. et point de chrome.

(261 ) L'or ne lui est aggrégé que mécaniquement parceque le quartz de BerésofF, surtout des mines Pyschminskoi et Klint- zewskoi , contient toujours de l'or en état natif.

L'analyse exacte de ce minerai , faite par Mr. le Pro- fesseur lohn se trouve dans ses: Chemischen Unfersuchiingen mine ralis cher , vegefabilischer iind aninialisclur Sub- sfanzen. 2 B. p. IO4. n. XXÏI et en donne le résultat suivant :

Bismuth . . . ; . 43,20.

Plomb 24,32.

Cuivre . . ... 12,10.

Nickel 1,58.

Tellure ..... 1,32.

Soufre 11,58.

Or 0,79.

Perte , soufre oxydé et

oxygène? . , . 5 11. 1,00.

C^sst le Bismuth sulfure plumho cuprifère de Klciprofh et f'Volf (Dict. de Chimie. Tom. I. p. 4O6.) oui ont em- ployé la même analyse de Mr. le Dr. lohn.

L'oxyde verte qui accompagne et couvra quelque fois ces crystaux aciculaires, (oxyde d'argent antimouiai de Mr. le Comte) contient suivant John : du Cuivre et du Plomb carbonates , et du Bismuth.

Cuir de montagne d' a î l u v i 0 n.

Les collines de l'Occa , (je parle de celles, du gouverne- ment do fVladiinir , surtout de celles qui s'upprochent de

( 252 ) Moiirom) sont composées cL; hi mom^ argilH rouge , dont sont formés les bords tris élevés da Vo'gi. M.às dans celles-ci le cuir de montjgne se tro:ive comme endait en feuilles très tendres pétidiformes sur une pierre calcaire granuleuse , d'un grain très gros , qui fait de ces col- lines une partie constituante principale. J'en ai apporté quelques morceaux dont il y a un échantillon dans la col- lection de Mr. Wagner à St. Peterbbourg.

JJIngrienne , nouvelle espèce de Salamandre.

Les Batrachiens , un ordre de reptiles particulier , qui comprend les grenouilles^ les crapauds, les salamandres, pour en nommer les genres les plus connus , se caractéri- sent par une luétamorphose singulière. Ce changement de forine est plus sensible dans les grenouilles , qui passent p:,r cet état singulier de larve , qu'on appelé têtard , à l'état parfait. Mais tous sont soumis à des mutations plus ou moins marquantes et les salamandres n'en sont pas ex- ceptées. Elles présentent dans leur jeune âge un corps transparent , garni surtout de chaque côté du cou d'une lioupe frangée ou d'une espèce de panache composé de trois à quatre tiges inégales, garnies de fibres ou de mem- branes laciniées. Ce sont les branchies , par lesquelles ces animaux respirent; elles disparoissent et s'oblitèrent, lors- que les poumons intérieurs se développent.

Or Mons. le Comte présente les appendices comme ca- ractère distinctif de l'Ingrienne.

L'Ingrienne est donc une salamandre dans le jeune âge .OU elle n'est pas salamandre du touc , les branchies persi*

( 263 ) stantes n'existant que dans les profeus , dans un genre de batrachiens longtems paradoxe , jusqu'à ce que Mr. de Schreibers en développa si bien les caractères.

Mais en résumant les autres caractères de la description très détaillée , nous voyons , que Mr. le Comte a décrit une salamandre, qui n'étoit pas encore parvenue à sa per- fection , et qui , comme la salamandre suisse (Lacerta pa- radoxa s. hclveiïca , G. de RAZOïJMOWSKY, hlst. naf. du ^urot et de ses environs. Tom. 1. p. 111. §. 19- f. 5.) appartient à la Salamandre crêtée , ( Salamandra cri- stata, SCHNEIDER Hist. amph. fasc. 1. p. 51. n. 2. La sala- mandre crêtée , LATREILLE Hist. nat. des Salam. p. 43. n. 3. pi. m. f. 3. A. le mâle; pi. IV. f. 3. B. la fe- melle ).

Observations sur Vopercule branchial des Voissons par le Professeur et Cktvnlier de BO'JANUS.

L'opercule branchial des poissons , ( cette plaque , ou cette collection de plaques osseiisys qui, f.is.mt articula- tion avec le bord postérieur de la mâchoire , recouvre les parties latérales et postérieures de la tête qui logent les branchies ou l'organe de la respiration des poissons ) de- puis longteins avoit été regardé comme n'ayant point d'a- nalogie avec l'appareil osseux des autres animaux. C'est pourquoi M. Cuvier dans ses leçons d'anatomie comparée , Anthenricth ( cf. JViedeni'iizii's Journal fur Zoologie , 2 p. 47 seq.), et Rosenthal même (Ichthyotomische Tafeln. Ber- lin 1812) le plus moderne des auteurs sur l'anatomie des poissons , se contentent d'en faire mention comme d^s os particuliers, sans en établir aucune comparaison avec ceux des autres animaux.

II a paru cependant à Mr. Geoffroy St. Hilaire que ces mêmes os ayent leurs analogues dans les autres animaux vertébrés , et il rend compte de cette découverte dans le X me Tome des Annales du Mus. d'Hist. nat. p. 340 seq. ( 1807).

Il est essentiel d'entendre parler la - dessus cet auteur même et je repète donc en ses propres termes-, qu'après avoir reconnu pour preaaier principe; ,jque la nature ten.d

( 2(55 ) ,,à faire reparoitre les mêmes organes en même nombre et „dans les n:êmes relations en n'en variant que la forme *' il s'est livré à la comparaison des os de la tête des pois- sons et des autres animaux , et que par une suite de lon- gues et pénibles recherches il a fini par découvrir : ,,cet- „te loi zoologique d'une grande importance : les os qui ,, composent la boite cérébrale sont dans les poissons de „moitié moins nombreux que ceux qui renferment le cer- ,,veau des mammifères. Leur frontal s'articule avec l'occi- „pital , et leurs pariétaux, inutiles à la boite cérébrale et „iransjormés en opercules , ont des fonctions relatives au „mécanisme de la respiration. On pense bien " continue cet auteur „que je ne suis pas parvenu à cette découver- „te tout à coup et par une simple comparaison de la tè- „te de l'homme avec celle des poissons ,• il m'a fallu au „contraire , pour passer de l'horpme à ceux ci , suivre pas ,,à pas et dans l'ordre des dégénérations constatées par „les naturalistes tous les intermédiaires que nous présente „le vaste ensemble des animaux vertébrés. "

Envisageons de près la nature de cette découverte, an- noncée avec tant de poinpe.

En premier lieu, c'est une erreur complète que d'avan- cer que la nature s'est posée la loi de faire reparoitre les organes en même nombre , et il ne faut qu'un examen très superficiel pour se persuader du contraire. Pour tou- te preuve de cette erreur je ne cite ici , des centaines d'exemples qu'on en pourroit recueillir , que le nombre variables des vertèbres , des côtes , des doigts enfin , dont nous voyons cinq dans l'homme, 4 dms le cochon, 2 dans les ruminans et un seul dans le cheval.

34

( 266 ) Mais si la nature se tient p.u nombre et en même tems à ee que Mr. Geoffroy dit avec plus da raison , à la con- nexion et la relation des parties , pourquoi en auroit elle fait une exception de la règle en plaçant le pariétal des poissons hors de toutes les relations qu'il a dans d'autres animaux.-

Le Pariétal est un os simple soudé dans beaucoup d'ani- îîiaux avec son congénère de l'autre côté en une seule pi- èce , faisant partie du crâne, immobile,, destiné à cou- vrir le cerveau , situé entre le frontal et l'occipital , très grand dans l'homme et diminuant graduellement de volume dans les mammifère^ , à mesure que la cavité du crâne ou le cerveau devient de moindre étendue. Vopercule branchial au contraire est un os du moins double de cha- que côté , faisant partie de l'organe de respiration qu'il recouvre, mobile, très grand dans les poissons , dont le cerveau est peu volumineux , situé entre la mâchoire et le bras. Ne seroit ce donc pas une idée extravagante que de voir une ressemblance il n'y a de semblable ni forme, ni lieu , ni usage, ni rapport aux parties voisins, ni nombre même des parties constituantes ? EfTective- ment si la nature se plaisoit à jouer tellement de ses ana- logies nous aurions des difficultés insurmontables pour en trouver les traces et il est fortement douteux que la sci- ence pourroit jamais retirer quelque fruit d'un pareil rap- prochement.

Maïs ce qui est plus tranchant encore que toutes ces raisons c'est que te pariétal ne manque point comme Mr. Geoffroy le suppose , à la boête du crâne des poissons.

(267 ) Au contraire il y occupe constamment la même place en- tre roccipital et le frontal étant seulement de difFérent développement dnns diverses espèces , mais très prononcé dans d'autres comme p. e\'., pour en nommer une des mi- eux décrites, dans le C'-fiwinus Brama sa présence ne sauroit être contestée et saute aux yeux à riui voudra le voir.

D'après ces faits , l'opinion qui compare les opercules aux pariétaux n'étant donc plus admissiots , voyons lîiain- tenant s'il y a moyen de les comparer à quelque autre partie du squelette des animaux vertébrés^

Pour aller dans cette recherche d'un pas sûr , partons d'abord des principes solides et des faits constatés sui- vants :

La conformation des poissons est telle , qu'ils n'ont ni cou ni poitrine , mais que la tète est raj^prochée et confondue avec fabdomen.

L'organe de la respiration , faute de poitrine , est reçu entièrement entre les parties postérieures de la mâ- choire.

Le sternum et la partie cartilagineuse des côtes (qui passe en membrane branchisotège ) , en suivant la trans- location de l'organe de la respiration , sont également re- çus par la tète entre les mâchoires et soudés à l'os hyoi- de , situé constamment à la base de la langue.

La partie postérieure des côtes purement osseuse et articulée avec les vertèbres du dos , rcbte à sa place et ,

34*

( 26g ) comme il n'y a point de poitrine , recouvre les côtés de l'abdomen et les viscères du bas ventre.

Par la séparation de la partie cartilagineuse des cô- tes , qui a été portée en avant de la partie osseuse-qui restoit en arrière, s'est formé une ouverture, une fente, qui met l'organe de la respiration ( les branchies ) a nud.

Au bord de cette fente , c'est - à - dire entre la tête et l'abdomen , sont situés latéralement les nageoi- res pectorales , et les os et les muscles qui les soutien- nent et dont l'analogie avec le bras ou- l'extrémité anté- rieure des animaux d'un ordre supérieur est décidée.

L'opercule branchial couvre la fente brancliiale et touche antérieurement le bord de la mâchoire inférieure et prostérieurement les os appartenant aux nageoires pec- torales ou , ce qui est la même chose , aux bras. Tel est la particularité dans la structure de ces parties du poisson comparées au type des autres animaux vertébrés.

Supposons maintenant que , pour effectuer une ressem- blance de conCormation entre le squelette d'un quadrupè- de , p. e. du cheval et celui du poisson , on retranche le cou et rapproche la tête au tronc; que l'on avance ensui- te le sternum avec les cartilages des côtes vers la langue et qu'on place les poumons entre les bords de la mâchoi- re postérieure , en laissant occupar leur place entre les côtes osseuses par les viscères du bas ventre. Nous au- rions d'après ces faits : une fente derrière la tête qui mè- ne à l'organe respiratoire; derrière cette ouverture le brasj

( 269 ) qui répond à la nageoire pectorale des poissons , et sur la fente branchiale même Vomoplate toucliant d'un côté le bord postérieur de la mâchoire et de l'autre les os du bras, étant située donc immédiatement à l'endroit de l'oper- cule branchial. On sent bien qu après tous ces rappro- chemens il y ait d'autant moins à balancer de déclarer Vopercule analogue à Vomoplat , qu'il n'y a effectivement dans les poissons point d'autre os, qui puisse lui être com- paré à si juste titre. ^^ ) Quoi qu'il en soit , tout en cro- yant la comparaison de l'opercule avec l'omoplat très ad- missible je n'ajoute pas un très grand prix à cette idée , jusqu'à ce que des observations ultérieures ne l'aient plei- nement confirmée. Je n'en ai fait mention un peu de- taillée ici , que pour démontrer combien il est facile de substituer des opinions beaucoup mieux fondées aux hypo- thèses , qu'on se plait à nous débiter et pour faire voir à quelle extravagance on peut être conduit quand on se laisse emporter par l'imagination dans des recherches qui demandent plutôt du sang froid dans les observations , la patience la plus soutenue , une scrupuleuse véracité et surtout un jugement très circonspect.

) J.i n'ignore pas que Mr. Geoffroy (Tom, IX des Ann. du Mus. d'iîlst. nat. ) en admet un autre os de l'extrémité antérieure pour omoplat , mais c'rst cette erreur même , qui paroît avoir enfanté la plus gran- de , qui touche l'opercule. Aussi Roscnihal donne-t-il la nom de Cla- vicAilc au môme os que M. Geoffroy appelé omoplat. Mr, Cuvier nu contraire appelé omoplat une partie plus près du carpus et que Mr. Geoffroy désigne sous le nom de clavicule. 'Mais toutes ces analogies ne paroissent pas être fortement prononcées , comme la dissension mê- me des autetus le prouve évidemment.

Vescriprion d'un ver de la famille des vers à suçoirs (Tréma- ioda ) trouvé dans les gros iiiiestins du Castjr. ( Castor

flber. L. )

Par le Vrofesseur et Chevalier de BOJAJ^VS.

Avec une PI. Tab. IX.

Trouver une nouvelle espèce de vers intestinaux est une chose si journalière et de si peu de conséquence , qu'elle ne peut guère reclamer l'attention d'une société de natu- ralistes. Il n'en est pas de même des espèces qui par une structure plus évidente expliquent celle de toute la fa- mille et qui semblent être propre à corriger même des er- reurs introduites par les connoissances imparfaites qu'on avoit pu recueillir jusqu'ici sur les espèces connues.

C'est sous ce rapport que j'ose présenter à la Société des Naturalistes de Moscou les observations suivantes sur un ver trouvé en grande quantité dans les gros intestins du castor.

Au premier abord je fus tenté de regarder ce vers pour Une espèce d'Amyhistoma , mais l'anatomie que j'en fis , m'indiqua bientôt que c'est à la famille des Distoma qu'il doit être rangé. Et comme , autant que je sache , il n'a point été décrit jusqu'à présent , le nom de Distoma am- l)liistomuïdes paroit lui convenir.

( 271 ) En voici les caractères :

Disi'oir.a inermc , fere'iusculwn , subovafum ; poro anUco ierminail , poro venirali sublcnninall , maximo ; iif roque integerrliiio.

Une description plus étendue justifiera cette caracté- ristique.

Le ver , large d'une ligne à l'extrémité antérieure et de 2-3 lignes au gros bout postérieur , a 4 à 7 lignes de longueur. Sa couleur est grisâtre , variée de blanc et de parties plus foncées , tirant sur le brun.

Le bout antérieur ( bouche ) , terminé par une pointe tronquée est muni d'un suçoir dont l'intérieur s'élargit , et aboutit, comme nous 1? verrons , au canal intestinal. L'ex- trémité postérieure est arrondie et porte un second suçoir {parus venlralis) beaucoup plus grand que le premier, dirigé entièrement vers le ventre et dont la cavité se trouve fermée,, n'ayant aucune communication à l'intérieur.

Il en est encore une troisième ouverture du côté du ventre ( parus genitalis ) à la distance d'une à H ligne du bout antérieur. Mais ce trou est très petit , de forme ovalaire et rempli par un petit bouton , qui en sort par- ticulièrement en comprimant le ver.

La peau étant en quelque sorte transparente , on y re- marque le long des deux côtés un double cul de sac bru- nâtre ( tubus infestlnalis ) qui aboutit à l'ouverture antéri- eure , par laquelle les matières contenues peuvent être ex- pulsées en comprimant des deux côtés le corps du ver.

( 272 ) Entre ce double cul de sac, le long du, milieu, se trou- ve un canal tortu de couleur plus claire ( oviduclus ), Du côté du ventre on remarque de petits tubes recueillis en une double houppe. 11 y a en outre de petits grains blanchâtres , plus ou moins nombreux , parsemés sous la peau et ramassés particulièrement le long des côtés du bout postérieur.

A 11 a t 0 mie du v e r.

La peau extérieure , assez ferme , présente un tissu ré- ticulaire , formé par des fibres longitudinales et tranversa- les, ' dont les premières cependant sont distribuées avec plus de régularité en distance presqu'égde. ' Autour des suçoirs ces fibres plus concentrées paroissent former une espèce de sphincter.

Sous cette première enveloppe une seonde membrane , très fine entoure tous les viscères et paroît les soutenir par des replis et des prolongemens qui s'insinuent entre les différentes parties.

D'abord les deux culs de sac assez gros , s'étendent de- puis les extrémités postérieures du ver , le long de ses cô- tés jusqu'à l'ouverture antérieure dans laquelle ils aboutis- sent par un canal commun , rétréci , et de largeur beau- coup moindre que celle du suçoir même. An milieu des culs de sac , depuis la région du suçoir postérieure , mais sans aucune connexion avec lui , se trouve au canal tor- tu en ligne spirale, portant à son extrémité postérieure un bouton moelleux , blanchâtre , et dont le bout est souvent

( 273 ) ron?eâtre. Le reste du canal, à peau très fine, renfer- me des oeufs elliptiques et se termine vers le petit trou ovalaire Qioriis genitalis) par un canal très mince.

Le dernier conduit est accompagné d'un autre bouton blanchâtre, dont le bout se trouve engagé dans le petit tr,ou ovalaire et qui embrasse d'une double racine le conduit de l'ovaire , sans cependant marquer une autre connexion plus intime ni avec ce conduit ni avec d'autres parties du corps.

Du côté du ventre sous Tovaire se trouvent deux pelo- tons de tubes aveugles dont les extrémités flottent d'un côté dans le ventre , tandis qu'elles se joignent de l'autre en un centre commun. Les parois de ces Coecums sont spongieuses et de texture plus /Solide que l'ovaire. Ils ad- hèrent fortement à la peau interne du ver et je n'ai pu découvrir qu'ils aboutissent à l'ovaire ni au canal intestinal.

Quant aux petits grains blanchâtres , ils se trouvent at- tachés à la même membrane interne et ne paroissent avoir aucune forme régulière. Cependant l'analogie pourroit por- ter à les croire des germes d'oeufs imparfaits.

Pour ce qui regarde les autres parties décrites , il n'y a point à balancer de déclarer le conduit spiral du milieu pour un ovaire ou oviductus ; mais il est incertain si l'on devra regarder le bout , par lequel il commence , pour une partie des génitales femelles ou bien peut - être pour une espèce de testicule ou de vésicule séminale.

Le bouton sortant à côté de l'oviductus par le petit trou , sera sans doute nommé une verge , selon l'analogie

35

( 274 ) &i Distoma hepaticum etc. Et il paroît même que la pro- ximité de l'oviductus et de cette verge expliquent d'une manière plus satisfaisante, que tout ce qu'on en disoit jusqu'ici , le fait rapporté par Goetze , que le Distoma hepat. pond ses oeufs par la voie de la verge même.

D'ailleurs il n'y a point d'apparence que cette verge soit munie d'une ouverture ou d'un canal quelconque propre à charier une liqueur prolifique. L'extrémité de l'oviductus étant en même tems trop subtile pour recevoir cette verge, il n'y a guère d'organe externe qu'on puisse déclarer pour partie génitale femelle externe.- Je n'ignore pns cependant que selon ce qu'on avance sur l'accoupleinent du Distoma îiepat. on sera disposé à regarder comme organe femelle d'accouplement le grand pore ventral , mais cette suppo- sition rencontre ici la même difficulté , de ne pas pouvoir expliquer comment un pore fermé à sa base et n'ayant aucun canal de communication avec les parties internes puisse faire la fonction de vagin. Mais pourquoi se perdre dans de telles hypothèses ?. Ne seroit ce pas plus simple , d'abandonner entièrement l'idée d'ane fécondation par dehors et d'en admettre pour un animal gijnandron un acte de génération intrinsèque , qui ne demande point d'cjacu- lation de liqueur séminale.

C'est dans ce sens que les petits pelotons de tubes qui se trouvent dans le voisinage des parties génitales internes pourroient trouver leur expHcation de vaisseaux spermati- ques. Mais comme ils n'ont point de connexion ouverte avec l'ovaire et que le bouton blanchcâtre situé à l'origine pourroit également être nommé texticule ou vésicule sémi-

( 275 ) nale, c'est une chose qui reste très incertaine. D'autant plus que l'organisation de ces mêmes vésicules tubuleuses s'approche plus des vaisseaux hépatiques des insectes , et qu'il seroit fort possible, qu'un ver, qui se trouve constam- ment plongé dans un amas grossier de parties dures et ligneuses , ait été muni d'organes digestives plus compli- quées. Ainsi comme le Castor même , pour pouvoir mieux digérer les alimens ligneux dont il se nourrit , est pourvu d'un appareil très complique de glandes saiivaires et autres il se troaveroit donc , que l'espèce de vers intestinaux qui lui est propre ait également un organe accessoire à la digestion.

Cependant cette hypothèse demandera d'autant plus â être vérifiée, qu'à ce qu'il est dit ci -dessus, les tubes en question n'aboutissent point ouvertement vers le canal ali- mentaire et que d'ïiilleurs des vaisseaux hépatiques n'ont été observés jusqu'ici dans aucun ver intestinal.

Pour ce qui regarde enfm le canal nllmeniaire , c'est sans contredit le double cul de sac commençant par un canal mince un pore antérieur et s'élargissant bientôt en un double table , mais dont aucun n'est muni d'une ouver- ture postérieure.

C'est aussi cette connexion du canal intestinal avec le suçoir terminal de l'extrémité mince du ver qui invite à le ranger parmi les Disfomata et non parmi les AmphU stomata. Vu qu'en admettant ce dernier nom , on seroit d'abord séduit à regarder le gros bout pour l'antérieur ce qui contrediroit fortement à i'anatomie au ver et détrui- roit toute analogie avec ceux de la même famille.

35*

( 276 ) Je ne puis pas supprimer à cette occasion le soupçon qu'à l'égard de ces mêmes Amphisiomata (sans en excepter ceux que le système porte sous le nom (VA. capite discreto) on ne se soit assez généralement trompé p.Qiir ce tiiil regarde le bout antérieur et j[)Ostérieur du ver.

Et j'ose croire même que pour rétablir une parfaite ana- logie fondée sur l'anatomie de ces vers , il faudra les ran- ger de nouveau parmi les Dlstomata , ou bien retoucher entièrement la description de leur pores , à 'fm d'éviter les erreurs nombreuses qui résulteront inévitablement de l'ordre établi jusqu'à présent.

Explication des figures de la PL IX.

f. 1. Le ver de grandeur naturelle,-

a. d'en bas.

b. d'en haut.

c. de cûté.

d. un petit ver de la même espèce,- f. 2. Le même ver aggrandi.

a. d'en bas.-

1. porus anticus,

2. porus genitalis.-

3. porus ventralis. a. canal intestinal.

/S. les vésicules séminales ? ■y. oviductus.

ô. des petits graiïis , qui s'attachent à la niembrA»» inti^rieure.

b. d'en haut.

a. y. ô. comme ci - dessus. f. 3. représente la structure de l'enveloppe enterno.

( 277 )■

f. 4' ^3 partie antérieure du ver , montrant un petit corps qui paroîtj k une pression douce, comme en a, plus forte en b. Voy. fig 6. d. f, 5. Le canal intestinal sorti du corps.

a, la partie antérieure avec le porus anticus, h. rétrécissement.

c. douplicatviie du même canal.

d. d. les bouts q\û sont clos.

f. 6. l'appareil des parties génitales , fortement aggrandies.

a. Os'iductus,

b. le commencement du même, blanc, moelleux, pa- f roissant sans creux et sans oeufs.

c. fin. de l'oviductus se perdant vers le pore génital dans un canal très mince.

d. génitale masculum , à ce qu'on croit , aboutissant vers le pora génitale , dans un petit- globule , qui se montre à la moindre pression. Voyez fig. 4.

e. partie génitale mâle bifuvquée, embrassant l'o.iducte, et se perdant dans la membrane intérieiu-e du ver (g.) auprès d.s vésicules séminales, (f.)

f. Vésicules séminales , comme on le suppose.

g. Membrane intérieure y qui enveloppe les parties internes.

h. drs petits grains irréguliers. i. ramifications dans les mêmes.

Nota. Le ver est dessiné en sens invers, c'est à dira, comme il se montroit sous le microscope. Cette cir- constance ne peut point empêcher TinteUigence de cette explication.

Vescriptio insecforum novonim Imperii Russici , inprimis

Caucasi et Sibitiae; auctore M. AD. IMS, Consiliarlo auUco ,

Prof essore et }^lurium Sjcc. .Sodali.

1. CICINDELA iricolor.

Cicindela , viridi aurea , elytris purpureis , fascia lunulisque .duabus albis.

Locus. Habitat in Sibiria ad lacum Uaikal .el ad ripas fl. Lenae , ultra urbem Jackutzk.

D e s c r i p t i 0.

Caput 'Viridi - aareurn nîtîdissimum , labio tnandibularumque basi albis , dentibus mandibularum apiceqiie iiigris. Oculi fuscL Palpi anteriores nigri , posi.eriores testacei. Antennae fu&cae., articulis primis quatuor aeneis.

Thorax cylindricus bilobus .congenerum, viridi - .aureus niti- dissimus.

Scuiellum thorace concolor.

Ultjtra purpurea nitida , lunula baseos apicisqne et faîcia média sinuata albis.

Corpus una cum pedibus viridi - cyanea nitidissima, hirsutie alba ; tarsis obscurioribus.

Observ. Species a C. hybrida , colore totius insecti et eîy- trorum apice magis rotundato , distinctissima.

( 279 ) 2. C I C I N D E L A F i s c h e r î.

Cicindela : cuprea , elytris punçtis tribus , medio transver- sale majore , lunulaque apicis albis. Adamsii Vi'odr. Faun. 1ns. Cauc. liied. n. 43.

Locus. Habitat ad ripas arenosas fl. Cyri circa Tiflin fre- quens.

D e s c r i p t l o.

Hahitus C. germanicae; supra cuprea, laevis, subtus cyaneo- iiitida pilis albis hirsuta ,, pectore utrinque humerisque aurais.

Caput laevissimum ad oculos parura striatum- ,• labio pun- ctato flavescente- subtilissime nigro - marginato. Mandi' bulae viridi-aeTieae' basi clypeo' concolores. Oculi magni globosi fusci. Palpi viridi - aenei , posteriores articule primo testaceo.. Antennae corpore dimidio breviores y articulis radicaîibus quatuor aeaeis , reliquis fuscis.

Thorax cylindricus bilobus , sulco medio lineisque transv-er salibus (ordinariis) antice et postice viridi-cyaneis.-

Scuiellum triangulare acutum.,

Elijtrn thorace triple longiora duplo latiora ovalia depressa'- subtiliter marginata , punctis tribus albis : humeralii minimo , transversali majore ad marginem exteriovemi versus médium elytri , rotundato paulo iufra- acii sutu- ram lunulaque apicis saepissime interrupta». Supra maculam transversalem punctura adltuc miDirauriî im nonnullis speciminibus observavi.

Aîae liyaliii:.e costis obscurioribus.

( 2S0 ) Pedes virides , nitidi , femoribus pilosis^

Magiiifudo 6 linearum.

Observ. Imposui nomcn Illustrissi .i ..micissimique Collegne, Professoris Zoologiae et Spcietatis ImDe^ialis naturvie curiosorum Mo&quensium Directoris Cons. Colleg. et Equitis , Gottheli Fischer.

3. C I C 1 N D E L A o h l i nu e - f a s c i a t a.

Cicindela: fusco - viridis, clytris puncto liumerali, fascia mé- dia obliqua lunulaque apicis albi^

hocus in Sibiria orientali inter urbem Irkutzk et lacum Baikal bis a me capta. (Aug«sto. l805.)

Observ. Statura et magnitudine cum C. germanica valde conveniens, sed colore obscuriore fasciaque obliqua eîytio- ïum , quae in germaîiica nunquam observatm- , distin- ctissima. Supra fasciam datur adhuc in altero speci- mine punctum minimum albulum discoideum. An differ- rentia sexus ?

5. CICINDELA Caucasie a,

Cicindela : viridi - fusca , elytris puncto lunulisque tribus marginalibus albis ; média llexaoso-ramosa. Prod. Faun. Ins. Cauc, ined. n. ^^.

hocus. Habitat frequens ad ripas arenosas fl. Xyae , in Ibe- riae provincia Somchet.

B e s c r i i> t i 0. Statura praecedentis , sed aliquanto minor. Caput viridi - fuscum , pilis rarioribus albis inter antennas. Labium flavescens ad marginem inferiorera série pun-

( 281 )

ctoruin impressuTn. Mandibiilae viridi - aeneae basi fia- vescentes. Oculi globosi fusci. Palporum posteriomm articuli primi testaceo hirti. Aniennae viridi - aeneae apice fuscescentes.

Thorax. C. Fischeri similliraus fusco - viridis villis utrinque albis hirsutus.

ScutcUum triangulare acutum concoîor.

Elytra fusco - viridia opaca puncto lunulisque tribus mar- ginalibus albis ; lunula superiore humerali ; média fle- xuose - ramosa , inferiore ad apicem elytri, Punctura rotundatum versus suturam inter duas posteriores,

Jlae albido - hyalinae , fibris fuscis.

Corpus subtus cyaneo v. viridi-nitidum ad latera pills albis hirsutum , pectore utrinque humerisque aureis.

Pedes viridi - aenei nitidi , femoribus hirsutis, tibiis ciliatiSj tarsis obscurioribus,

5. C A L O S O M A m a uni m.

Calosoma : apterura atrum opacum, thorace laeviore , ely- tris punctis intricatis rotundatis , interjectis oblongis longitudmaliter disposition Prod. Faun. Ins. Cauc. ined. n. oo.

Loc Habitat frequens sub lapidibus ad pagum Markobi prope Tifiin.

D e s c r i p t i 0.

Sfafura Colosomat. sericei , totum atrum supra opacum. Cai,ut mediccre glabrum rugosutn , co lo laeviore. Mandi- bulae brèves crassiusculae acutae. Oculi magni .'■plue-

35

( 282 ) rici nigri. Palpi elongati. Antennac tliorace longiores y articulis anterioribus quatuor glabris nigris , extimis fuscescentibus.

Thorax capite duplo latior transversus ad latera valde ro- tundatus , marginibus basi reflexis, supra convexus sub- tilissime rugosus , linea longitudinal! obsoleta ; antice vix excisus utrinque deflexus , postice emarginatus , angalis minoribus obtusis.

Scutellum parvum triangulare acutum subrugosum.

E-lytra aptera connata tborace parum latiora at triplo longiora ovalia convexo-plana marginata sutura postice elevatiore ; tuberculis confertissimis rotund.\tis minori- bus obtusis acutisve concoloribus exasperata , interje- ctis elongatis ma gis prominulis seriatim aut sine ordine dispositis , ipso margine subtilissime rugoso.

Corpus infra glabrum nitidum , segmentis abdominalibus marginatis ad latera rugo^is singulis utrinque puncto unico impressisv

Pedes médiocres. Tihiae tarsique nigro - ciliati. Magnitudo feie 1 poUicis.

6. C A R A B U S Caucasiens.

Carahus: (apterus, thorace cordato) ater supra viridi-cyaneus nitidissimus , thorace rugoso, elytris connatis , punctis elevatis intric.ito - concatenatis. Viod, Fauii. Ins. Cauc. ined. n. 1.

Habitat in sylvaticis ad lineam Caucasicam, et promontorii Caucasi septentrioaalis circa oppidum Georgiev!>k et

( 283 )

fortalitium Konstantinogorak freqnens captus. Limaces', lumbricos et insectorum larvas venatur.

Descriptio.

Magnitudine et slatura cum C. gigmteo Creiiîz. et C. sca- broso Fabr. valde convenit.

Caput magnum viridi-cyaneum nitidum rugosum : collo an- gustato ; vertice piano , linsa utrinque supra octilos elevata. Os atruni. JMandibulae exsertae validae adun- cae nigrae. Palpl quatuor tantum porrecti atri , axù- culis ultimis majoribus rotundato-compressis apice truji- catis. Ocull globosi fusci. Jniennae corpore dimidio breviores nigraç , articulis primis quatuor glabris , reli- quis pube rvifescentibus.

Thorax cordatus viridi - cyaneus glaber nitidissimus supra parum convexus , medio linea longitudinal! exaratus , basi transverse impressus , antice capite paulo latior vix emarginatus utrinque ad cantlios valde deflexus , postice truncatus angulis obtusis minoribus , marginibus lateralibus subsinuato - reflexis : ceterum rugosiisiraus scaberrimusque , tuberculis corrfluentibus sub lente sine ordine undique obsitus et série pilorum nigrorum ad JLincturas utrinque cinctus.

Sciitellum parvum triangulare acutum rugosum nigrum.

Klijtra connata viridi - cyanea glabra nitidissima , thorace plus triplo longiora, medio duplo fere latiora, oblongo- ovata valde gibbosa tenue marginata, pone apicem ob- solète excisa , tuberculis magnis rotundatis intricato- concatenatis disco eminentioribus , postice et ad mar-

36*

( 284 ) gines latérales sensim decrescentibus undique adspersii , rugosissima.

Âlae deficiunt.

Corpus subtus convexum atrura nitidum ad lentem subti- lissime punctatum versus latera rugosum, pectore utrin- que viridi - aeneo. Pedes validi nigri. Femora clavata- Tibiae serrulatae bispinosae , tarsis rufescentibus.

Observ. A Carabo scahroso Fahr. et glganteo Creiifz potis- simum difFerre videtur: colore in omnibus {lOQ) speci- niinibus constans viridi - cyaneo nunquam atro opaco.

7. CARABUS tau ricu s.

darabus: (apterus thorace cordato) ater supra viobceos ni- tidus, tborace rugoso, elytris connatis, punctis elevatis concalenatis seriatim dispositis.

Carabus tauricus. Mus. D. Pallas et Boeber. Carabus scabrosus. Oliv. eut. 111. p. il. n. 7- f. 85- Carabi scabrosL Far. f3. Schoenh. sijn. ins. p. l67- n. 57- Habitat in Taurica - cbersoneso, ubi 111. Pallasio primo inno- tuit et teste Olivierii circa Byzantium.

Observ. Etiamsi C. caucasico m. primo intuitu omnino si- înillimus , spécifiée attamen differt : a) colore supra constanter violaceo , nunquam viridi - cyaneo. b) sta- tura omnium partium majore; capite longiore et latiore. c) tborace paulo longiore multo vero latiore , utrinque ad latera baseos minus excisoj- angulis anticis non de- flexis , posticis magis rotundatis. d) elytris tertia parte

( 285 ) latioribus minus convexis disco depressis : tuBerculis praesertim ad suturam oblongioribuwS seriatim dispositis, non vero gîobosis intricato - concatenatis. e) pedibus longioribus et validioîibus.

E X p l i c af io T ab ul a e X.

1, 2. C. tauricus magnitud. naturali. 3- Thorax 4. Elytron lente auctum. 5. Thorax Car, caucasici. 6. Elytron lente auctum.

8. C A R A B U S S c h l e g e l m i l c h i i nob i s.

Carabus : apterus ater , thorace obcordato utrinque impres- so , elytris profunde punctato - striatis reticulato - veno- sis. Prod. pauii, 1ns. Cauc. ined. n. 17-

Ltocus. In regione nivali montis Kaischaur initie Maji 1801 sub lapidibus mukoties captus.

D e s c r i p t i o.

Ater glaber nitidas , quoad habitum Carabe hrèvicolïi affinis.

Caput parvum latitudine haud longius convexum laevissi- mum, CUjpeus transversus planus margine inferiore- punctato - ciliatus. Mandibulae brevissimae acutissi- maeque, sinistra ut videtur dextra multo longiore. Ocult médiocres globosi prominentes nigri. Palpi filiformes- respectu mandibularum admodum eîongati. Aniennae thorace longiores, articulis anterioribuè quatuor nigris^ reliquis fuscis , omnibus apice ciliatis.

Thorax obcordatus antice posticeque valde emarginatus , medio convexus profunde canaliculatus laevissimus ad

( 286 ) latera inprimis versus scutellum subtilissime rugo:us , marginibus lateralibus rotund.uis acutis reflexis. Anguli baseos prominentes acuti utrinque linea duplici pio- funde impressi. Scutellum parvum semilunare rugosum.

Khjtra thorace triplo fève longiora , latitudine subaequalin, oblonga vigidiuscala djpi'essa dcale marginata , basi ad humeros rotund ita, apice subfastigiata, tingula 8-9-pun- ctato - striata ; punctis profunde impressis sine ordine confluentibus, unde tota elytrofum superficies (inprimis sub lente) reticulato - venosa apparet.

Jlae desunt.

Corpus subtus laevissimurn. Abdominis segmenta impmictata. Pecies elongati tenues. Femora glabriuscula. Tibitie atque Tqrsi rufescente - pilosi.

Magnitudo insecti 6 linearum.

Observ. Nomen imposui amicissimi quondam Collegae , so- ciique mai in itinere caucasico , Imperialis Academiae scientiarura Petropolitanae meinbro, D, Caroli a Schle- gelmilcb , Entomologo peiitissinio , qui banc Carabi speciem primus observavit.

9. CARABUS Staehlini. Corn. Muss. Puschk.

Carabus -.'apterus niger viridi - nitens , clytris subtiHssime striatis , punctis obliteratis triplici série. Proci. Faun. 1ns. Cauc. ined. n. 9-

Habitat sub lapidlbus in alpibus caucasicis circa Kalschaur, rarissime valles adjacentes visitans. Frima specimina

( 287 ) detexit III Corn. Apol. Mussin Puschkin , Majo I8OI. Septembri mense jam frigore enecatur.

Descrlptio.

Staiura Car. convexi , sed elytris longioribus et minus gibbis primo intuitu di versus.

Caput médiocre atrum opacum glabrum obiter subivugosum, mandibulis palpisque brevioribus. Oculi médiocres ro- tundati convexi fusci. Antennae thorace longiores ni- grae extrorsum fuscescentes.

Thorax capite duplo latior ater utrinque ad latera viridi- nitens subquadratus , supra piano - convexus, antice pa- rum excisus , postice emarginatus , angulis minoribus acutis ; marginibus lateralibus rotundatis prominulis , ceterum glaber rugulosus , linea longitudinali ordinaria vix conspicua,

Sciitellum triangulare aut semilunare minimum.

Elijtrct ex nigro in colorem olivaceum (versus latera forti- orem) vergcntia opaca glabra , thorace lr"plo cum di- midio longiora , postice multo latiora , obîongo - ovalia subconvexa rigidiuscula subtiiiter reflexo - marginata , sub lente minutissime confertissimeque elevato - striata, striis 10 25 crenulatis , punctis approximatis nudi oculo vix conspicuis tripîici série impressis,

Alae deficiunt.

Sfernum et Abdomen atra glabra nitida , segmentis abdomi- naiibus utiinque punctis binis v. tribus impressis.

( 238 ) F^dcs médiocres atri. Femora giabra citida. Tlbiae atque Tarsi breviter pilosi.

M.ignitudo insecti 11 liiiearum.

Dictus nomine Cel. Staehlin, phajmacopolae Sareptanen- sis , Entomologi peritissimî.

10. CARABUS Adamsii. Mus. Dom. Boeber.

Carahus -. apterus ater , thorace quadrato cyaneo rugoso purpureo marginato , elytris sulcatis purpureis , tuber- culis interjectis oblongis triplici série. Pradr. Faun. Ins. Cauc. ined. n. il.

Habitat in alpibus Caucasi septentrionalis una cum Carab. cribrato Stev. et Blape aurichalcea nob., etiamsi minus frequens. Dumeta et loca frigidiora amat, in siccis vero et sterilibus plane déficit. Prima specimina legi prope pagum Baltha ad ripas fluv. Tereck. Majo. 1801.

Descriptlo.

Faciès Car. auronitentis v. aurati.

Caput médiocre atrum , collo punctis rugulisque minutis inaequali , sulcis lateralibus profuudioribus infra oculos. Mandibulae médiocres nigrae. Oculi globosi reticulati albidi aut fusci. Palpi elongati nigri, articulis obconicis, ultimis apice ferrugineis. Antennae corpore dimidio bre- viores ; articulis anterioribus quatuor glabris nîgris , reliquis fusco - pilosis.

Thorax glaber rugosus nigro - cyaneus ad latera inprimis ad anguios posteriores nitide purpurascens , quadratus basi parum coarctatus , convexo - planus , stiia longitu*

( 289 ) dinali vix consp.icua, antice et postice leviter excisus angulis ininoribus acutis utrigique impressis, marginibus lateralibus subjectis prominulis.

Scufelîum parvum triangulare obtusum rugosum nifrrum.

Elytra thorace triplo et ultra longiora ac parum latiora oblongo - ovata convexa maigine dilatato-reflexa; glabra purpureo - nitida ad latera magis colorata sulcis tribus latioribus planiusculis rugosis interjectis tuberculis ele- vatis oblongis triplici série notata , singula série earum 10 ^13 continente; costis quibus separantur imiequali- bus crenulatis tuberculis magis prominulis , ipso mar- gine minutissime punctato - rugoso.

Alae nullae.

Corpus subtus atrum glabrum nitidum.

Fedes elcngati atri nitidL Feinora punctata. Tibiae sulcatae, tarsis rufescenti - pilosis.

Magnitudo varia. Longitudo maxima insecti 10 linearum.

■Obsevv. Variât (in sp. defunctis) colore thoracis viridi-nigro ad margines vix purpurascenti , elytrorum disco viridi- purpureo , tandom striis elytrorum elevatis plus mi- nusne prominulis , rarissime subconflaentibus.

11. CARABUS scrobiculatus no h.

Carabus : apterus ater , thorace obcordato , elytris planif striatis , interstitiis punctis excavatis concoloribus qua- druplici série. Prod. Fauii. ins. cauc. ined. n. OQ.

37

( 290 ) hocus. Habitat in subalpinis Caucasi septentrionalis.

Descriptio.

Staturci Car. striati sed pauUo angustior ; ater glaber sub- opacus.

Caput elongatum laevissimum , mandibulis acutis. Ocuïi ro- tundati pupillati grisei. Palpi brevioref. Antennae tho- race subaequales extrorsura fuscescentes.

Thorax obcordatus , postice truncatus capitis latitudine , antice rectiuscalus utrinque deflexus , supra planus sulco longitudinal! in medio , marginibus lateralibus rotundatis prominulis ad angulos baseos breviores linea profunda impressis : reliquo laevissimus , strigis vix conspicuis.

Scutellum médiocre tirangulare acutum.

Elijtra aptera thorace 2\ - 3 longiora , postice dimidio la- tiora obovata plana vix marginata subtilissime striata j striis 9 ad lentem punctulatis, interstitiis a sutura 3tia 5 ta 7 ma et nona punctis majoribus rotundatis numéro 10 13 in singula impressis.

Corpus depressum. Sternum et Abdomen laevia nitidiora. Vcdes nigrociliati.

12. CARABUS Boeheri. Corn. Muss. Puschk.

Carabus : apterus ater , tborace elytrisque virescenti nigris margine purpurascentibus, ultimis crenato - striatis , atriis duabus punctis interruptis. Prod. B'aun. ins. Cauc.

ined. n. 13.

( 291 ) 'Sub. lapidibus in Ossetia aliquoties captus.

Descriptio.

iCapiif elongatum ni2:ro - aeneum opacum , collo subtilissime rugoso. Mandibulae breviores validae. Oculi parvi glo- bosi fusci. Palpi fuscescentes. Antennae thoracem haud excedentes nigrae , articulis terminalibus fuscis.

IThorax transvcisus cipite ^dimidio fere brevior et basi coarctata vix latior , supra planus glaber sub-rugosus medio sulcatus , sutura anteriore admodum excisa, ely- . trorum rectiuscula , marginibus lateralibus rotundatis , lineola obliqua ad angulos posteriores minores magisque leflexos profonde inipressa. Color disci virescenti-niger, ad latera et ad suturas nitide purpureus.

Scidellum parvum late-triangulare acutuna thoraci concolor.

Klijira aptera subconnata ex nigro - olivacea opaca nitide- purpureo in aliis speciminibus cupreo marginata, tho- xace triplo longiora et vix latiora ovalia subconvexa versus apicem parum exciso glabra minutissime striata; striis sub lente 13 parallelis parum prominulis crebre punctatis unde crenatis a sutura quarta punctis 3 5, octava vero punctis 2 3 obliteratis interruptis, mar- ginibus elytrorum reticulatis fortiter refiexis.

Pectus et Abdomen atra glabra magis nitida, Pedes médio- cres atri. Femora glabra. Tiblae ciliatae. Tarsi picei , antici pro sexu distiacti.

Magnitude 10 linearura.

Habitus Car. irregularis, sed elytra re?pectu tboracis muîto angustiora.

37*

( 292 )

13. C A R A B U S Vuschkini n o h.

Carabus : apterus niger nitidus , thorace cordato , elytris planis sulcatis margine concoloribus , tuberculis inte.je- ctis quintuplici série , antennarum articulo primo fe- moribusque rubris. Prod. Fnun. ins. Cauc. iiied. n. 2.

"Locus. In Iberia meridionali circa metallifodinas cupreas bis cap tus.

Descripiio.

Inseetum plagioplateum atatura et magnitudine Car, Çreu- izeri.

Çaj.iut protractum nigrum nitidum , collo angustiore riigu- lis transversalibus tenuissimi?. Mandihulae elongatae subforcipatae acutissimae nigrae. Oculi parvi rotun- dato - convexi reticulati fusci. Palpi mandibulis multo longiores nigri apicibus compressis rufescentibus. A'n- tennae lougitudine dimidii corporis articulo prirno ru- bro , tribus sequentibus nigris glabris , reliquis rufes- centi - pilosis.

Thorax eapite cum- mandibulis brevior et paulo iatior cor- datus tenue marginatus supra planus linea média îon- gitudinali conspicua , antice parum excisus , postice truncatus ; caetero niger laevissimus nitidus , striis transversalibus crebrioribus sub lente notatus , angulfs baseos minimis deflexis utrinque punctis ordinariis obi- ter impressis.

Scutellum magnum semilunare nigrum nitidum , puncto apice et duobus lateralibus profundioribus.

( 2<J3 >

EJyfya aptera rigidiuscnla tlio ace cuadrnplo longiora po- stice plus duplo latiora obovata plana subtile marginata obiter sulcata nigra v. potius nigro - aenea nitidissima; sulcis laevibus , duobus suturae proximis angustioribus discoideis quinque latioribus , punctis elevatis confertis oblongis variae magnitudinis numeroque haud conbtan- ter porcata, costis interjectis subaequalibus integiis mo- do interruptis, Margo elytrorum apiceque reticulato - venosi profunde ac inordinate impressi.

Corpus subtus nigrum nitidum , segmentis abdominalibus ad latera rugulosis , singulis utrinque puncto margina- li notatis.

Pedes elongati tenues. Femora incrassata obscure rubra basi apiceque nigra. Ttbiae nigrae bitpinosae una cum tarsis rufescenti - eiliatae,

M.ignitudo insecti 10 linearum.

Observ Insecto singulari ac perraro , quod cum Car, Crew- i'zerl et Irregulari Fabr , ossetico et noiho mihi no- vum, genus constituere videtur , imposui nomcn Illu- strissimi de Historia naturali et Chemia meritissimi viri, defuncti metaKofodinarum Iberiae praefecto comitis Apo'lonis Apollonidis Mussin - Puschkin, optimi Maece- natis mei , pro omnibus in me collatis beneficiis in. testimonium grati ac devotissimi animi,

14. C A R A B U S os s e tic us nob.

Carahus -. apterus niger nitidus thorace cordato, clytris pla- nis elevuto - striatis, striis laevibus margine punctistue

( 294 )

impvessis triplice série purpurascentibus. Proi. Faim, iiis. Cauc. iiud. n. 6'. Abundat inter pagos BMha , Tchim et Lars O sefiae , ut et in Iberia cisalpina ; in jagis vero Caucasi meridio- nalibus ultra montem Kaischaur plane dalicit/

D e s c r i p t i 0,

Qaoad magnitudinem et staturam cum Car. Puschkini nob. maxime convenit.

Caiiiit elongatum cylindrico-compressum nigruiïi laevissimum nitidissimum ad insertionem antennarum longitudinaliter impressum , stria obsoieta transvexsali supra clypeum. JMcindibiilae porrectae attenuatae valde acutae nigrae. Oculi parvi rotunJati prominentes fusco - reticulati. JPalpi nigri. Antennae corpore dimidio breviores nigvae apice Tufescenti - pilosae , articule priujo crassiore su- perne seta rigida instructo.

thorax parvus capite cum mandibulis dimidio brevior basi vix latior subcordatus antice emarginatus, postice tnm- catus marginibus lateralibus subtiliter elevatis ; supra planus stria_ in medio profunde impressa , laevissimus nitidissimusque , colore nigro ad anguloa posteriores minimes purpurascenti.

Scu^ellum magnum triangulare obtusum jiigrum , sulco ia medio et puncto utrinque ad latera impressis.

!E,hjtra aptera flexilia tliorace quadruple lengiora postice duplo latiora abdomine latiora et parum breviora obo- vata depressa marginata subtilissima elevato - striata (^lineata) nitidisiima j striis i3 14 aequalibus laevibus

( 295 ) lon'ïitudinaliter decurrentibus a sutura 4 ta 7nîa lima punctis 8 10 inordinate distantibus versus api- cem magis contiguis , interruptis : disco cigra , mar- gine reticulato - venoso punctisque impressis purpu- rascentia.

Corpus depressum subtus nigrum laevissimutn nitidissimum , abdorainis segmento ultimo majori , ano prominulo bi- lamellato.

Vedes elongati attenuati nigri nitidi.

Longitudo totius insecti 1 poil.

Latitudo thoracis 2 lin.

Latitudo maxima elytrorum 4 lin,

15. Cx\RAlBUS noi hu s no h.

Car abus : apterus ater opacus , thorace cordât o , eîytris planis elevato ac crenulato - striatis (lineatis) nigro-- aeneis , margine punctisque impressis triplici série vi- rescentibus. Prod. Jauii. ins. Cauc. ined. n. 7.

Habitat in Ossetiae tractu alpino rarissimus. Descriytio.

A. car, o?setico , pro cujus varietate notliura o''îm habui y spécifiée diversus : corpore supra ac subtus opaco j cap. te striis acicularibus transversis in nucha magis con- spiciui ruguloso ; thorace latiore piano - convexo sub îtnte striis minutissimis punctisque impressis exaspe- rato , antice profundius exciso , utrinque plus i»argi- nato , angulis posticis non coloratis ; scntr' minore potius semiiunari quam triquetro nonunquam onmiuo

( 290 ) denciente -, etyiris durioribas elîypticis ^ec obovatis nigro - aeneis , margine punctisqae impiesns triplici série olivaceo - virescentibus nec purpureis ; striis ely- trorum crebioribus minus profundis sub lente crenuLitis nec laevibas j pedibus fortioribus.

Observ. Datur varietis hujus perrara corpore angustiore et minus depresso elytiis ruiescentibus.

15. CAR ABUS cellarum.

Carahus : apterus ater , thorace ovato conve^o , elytris connitis striatis , striis punctulatis. i'rud. /aun. ins. Cauc. ined. ii. 8-

hoc. Habit, in callis Tiilisiae.

D e s c r i ip t i 0.

Statura Car. terricolae , ater glaber subopacus.

Caput magnum elongatum inclinatum laevissimum , impres- sionibus duabus infra oculos obsoletis. Clijpeiis trans- versus planus , margine inferiore recto setis aliquot brevioribus ciliato. Mandibulae valde exsertae subrectae acutae, basi suIcg profundiare impressae. Oculi antennis approximati minores rotundati planiusculi nigri. PaZ/u picei. Antennae thoracis longitudinem haud superantes fuscae , basi articulis tribus nigris.

Thorax capitis latitudine ovato - elongatus basi parum coar- ctatus convexus laevissimus, sulco longitudinali in disco; antice posticeque truncatus , marginibus lateralibus tenuiter reflexis. Anguli acuti , posteriores lineola ob- liqua subrugosâ.

( 297 ) Scuîellum magnum triangulare acutum.

Elytra connata quoad thoracem illum longiora posticc parum latiora , oblonga convexa marginata subtiliter striata; striis 8 longitudinalibus sub lente crebre et mi- nutissime punctulatis , interstitiis [striarum laevissimis. Séries punctorunj paullo majorum ad marginem exte- riorem. Alae nuUae.

Corpus elongatum angustatum laevissimum segmentis abdo- minalibus utrinque unipunctat.is.

Pedes longiores. Femora glabra punctis parallelis impres- sa. Tibiae sulcatae una cum tarsis rufescenti - pilosae-

Magnitudo totius insecti 1 poil. 2 lin.

hongitudo thoracis 3 lin.

Longitudo elytrorum 7 fere linearum.

I7. CARABUS campestrîs.

Carabus -. apterus ater supra cupreus , tborace quadrato , elytris sulcatis laevissimis , tuberculis interjectis eleva- tis triplici série. Prod. faun. ins. Cauc. ined. n. îQ.

Loc. Habitat ad ripas fluv. Wolgae et in proniontoriis Cau- casicis circa thermas Constantinomontanas.

Description

Caput glabrum nitidum sub lente minutissime punctulatum, nucha aenea transverse rugulosa, ore mandibulis palpis- que nigris. Oculi rotundati convexi pupillati albidi, Jntennae nigrae extrorsum fuscescentes.

38

( 298 ) Thorax subquadratus latior ac longiis planiuscnlus antice leviter excisus , postice profunde emarginatus , lateri- bus elevatis rectiusculis , angulis baseos majoribus ob- tusis punctis ordinariis utrinque impressis: glaber nitide- cupreus sub lente punctato - rugosus sulco longitudinali in medio.

Scutellum triangulare acutum obscure - aeneum.

Elytra capite una cum thorace tertia parte longiora , po- stice thorace paullo latiora , ovalia convexa glabra cu- prea nitidissima , singula sulcis tribus longitudinalibus laevibus planiusculis exarata , interjectis tuberculis ele- vatis oblongis rotundatisve triplici série, singulo 10 - 12 constante , costis aequalibus nec crenulatis. Margo ex- terior elytrorum dilatato - reflexus , punctis niinoribus prominulis rugosus.

Alae deficiunto

Sternum et Abdomen atra glabra nitida. Pedes atri nitidi , tibiis tarsisue nigro-ciliatis. Magnitude totius insecti 10 linearum;

06;£n;. A Car. granulato , cui affînis ,. differt : 1. sîatura paullo minore ; 2. thorace rnagis convexo et latiore ;

3. elytris ovalibus sulcisque laevissimis ; in granulato elytra oblongo - ovata ante apicem utrinque excisa , Sulcis profundioribus rugosis , costis magis prominulis ;

4. colore supra cupreo nitidissimo nunquam obscure aeneo.

( 299 )

18. C A R A B U S c l ij p e a t u s. no h.

(Carabus : apterus ater , thorace cordato , elytris connatis subtilissime elevato - punctatis piceis , clypeo capitis majore reflexo.

.Loc. Ad ripas glareosas fl. Tereck ^ in alpibus Caucasicis , aliquoties captus.

D e s c r i p t i 0.

Magnitiido et habitas Car. mlngentis Steu., thorace paulo angustiore.

■Caput atrum sulcis plurimis -profundioribus longitudinalibus aut obiiquis exasperatum colle laeviusculo. Clypeus ma- jor ut in congeneribus triangularis cornu instar promi- ■nens. Mandibulae médiocres crassae obtusae. Oculi ro- tundati convexi fusci pupillati. Palpi atri articulis ul- timis dilatatis ferrugineis. Antennae apice fuscae.

Thorax capite paulo latior elytris vero multo angustior cordatus (potius obcordatus) supra convexus utrinque ad suturas leviter excisus ad latera rotundatus , mar- gine postice reflexo, angulis ibidem minoribus obtusis: ater opacus oculo nudo laevis , ad lentem vero subti- lissime rugosus vix punctatus sulco longitudinal! iij medio.

Scutellum parvum semilunare rugulosum thoraci concolor.

Elijtra aptera connata ovalia adniodum gibba marginata glabra opaca nudo oculo laevissima sub lente punctis

38*

( 300 ) mmuiissimis elevatis nec impressis crebre obsita , co- lore piceo.

Corpus atrum laevissimum nitidum. Puncta segmentorum abdominis in bac specie plane deficiuat.

Pedes atri. Femora glabra punctis parallelis profunde im- pressa ; tibiis tarsisque breviter pilosis.

Observ. An species distincta et non potins Car. glabratl va- rietas sit , déficiente insecto , vix determinare possura. Forma clypei singularis , unde nomen sumsi. Datur ra- rissime alia varletas elytris dilute piceis v. omnino ca- staneis.

19. CAR A BUS exaratus.

Carabus : apterus ater, thorace subcordato elytrisque cya- neis margine purpureis ultimis connatis sulcatis, sulcis varioloso - punctatis. Aàams. Prod. faun. ins. Cauc et Iber. Ined. n. ^.

Carabus exaratus. Steven apud Schoenh. sijn. Ins. î. p. i75- n. 56.

hoc. Habitat passim in regione subalpina montis Bescbtau , ad tbermas Constantino - montanas et circa oppidum Georgiefsk , perfrequens vero in jugis Caucasi septen* trionalis , praesertira ad ripas fluvii Tereck versus ejus originem.

Observ.

Sequentes varietates hujus , quoad babitum cum Carabo cyaneo convenientis insecti , inter 500 specim. obser- vavi.

( 301 ) Far. ima. omnium maxhna l poil. 3, linearum corpore supia ac subtus valde gibboso , thorace elytrisque ni- gro - cyaneis opacis vix purpurascentibus margine con- coloribus , costis elytrorum validis , sulcis profundis , stria intermedia elevata haud subdivisis.

Var. Qda. poil. 1, linearum 2, elytris magis depressis, ce- terum colore priori fimillima.

Var. Ziict- magnitudine et forma praecedentis coeruleo ni- tida , thoracis basi sulcisque elytrorum purpurascenti- bus\ costis nigris, margine elytrorum purpureo nitidis- simo. In hac et sequente lineola longitudinali qua sul- ci subdivisi sunt, magis prominens a costis aegre distin» guenda , ita ut earum 10 appareant.

Var. ^ta. Simillima tertiae , angulis thoracis posterioribus sulcisque elytrorum coeruleis , ultimis purpureo - mar- ginatis.

Var. 5 fa. Omnium minima et rarissima linearum 10, ely- tris omnino purpureis , costis ia se invicem confluen- tibus.

20. CARABUS Bonelli.

Carabus : apterus ater , thorace subquadrato obscuriori , lineola postice utrinque impressa'; elytris aeneo-vio- laceis subrugosis striatis , striis punctulatis.

Locus. Habitat raras in terra Carabulakoruna.

Descriptio. Sfafura cura carabo Boeberi nobis convenit.

( 302 ) Capiit parvum atruin glabrum laevissitnnm inferne leviter impressum. Mandibulae minimae inaequales attenuatae acutae. Oculi rotundati convexi albidi. Palporum arti- culi apice picei. Antennae loiigitudine dimidii corporis, basi nigrae glabrae , apice fuscescentes.

Thorax subquadratus , postice parum angustior cum sutura transversali , antice profunde excisus , marginibus late- ralibus rotundatis acutis reflexisj supra convexus glaber, sulco longitudinal! profûndiore, ad latera punctato - ru- gulosus colore ex nigro in violaceum. vergente. Anguli posteriores truncati , punctis ordinariis longioribus an- teriores vero porrecti acuti.

Scuteîîuin paivum triangulare acutum tboraci concolor.

Elytra aptera thorace haud latiora 2i longiora ovalia con- vexo - plana marginata glabra ex aeneo - violacea nitida subtilissime 9 - 10 - striata , striis ad lentem punctatis^ interstitiis parum rugosis.

Tectus et Abdomen atra glabra nitida.

JPedes atri i femoribus glabris , tibiis taroisque rufescenti-pi- losis.

Magnitude insecti linearum '6.

21. CETONIA speciosa.

Cefonia : aurata nitidissima immaculata , subtus cyanea. Prodr. jaiin. ins. Cauc. ined. n. 50.

hocus. In Carduis et Onopardi Acanthii floribus circa ur- bein Georgiefsk Augusto 1800 primo observata.

( 303 )

Descriptio

Magnitudo et statura Cetoniae fastuosae.

Caput ovatum marginatum viricli - cyaneum punctatissimum, punctis profundioribus ; clypeo apice recto subreflexo. Oculi globosi fusci. Antennae viridi - nigrae , clava la- mellis tribus oblongis.

Thorax orbiculatus antice angustatus , postice et ad latera sinuatus convexus subtiliter marginatus aureo-olivaceus nitidissimus ; ad lentem punctis rarioribus vix conspi- cuis impressus , limbo tenui cyaneo.

Scutellum elongatum triangulare impunctatum apice sube- marginatum thoraci concolor.

TLlijtra longitudine abdominis latitudine fere aequalia pia- no - convexa immarginata ad angulos exteriores utrin- que excisa , singula tubercule postice prominulo j colore ex aureo - olivaceo glabra nitidissima ad lentem minutissime punctulata , seriebus remotioribus pun» ctorum..

Alae obscuriores.

Corpus cyaneo - nitidum confertissime et profundius pun- ctatum , pilis hinc inde rarioribus vestitum ; segmentis abdominalibus ad margines seriatim punctulatis , pri- mo utrinque ad latera unidentato.

Tedes cyaneo - nitidi punctatissimi ; antici breviores , femo- libus rufescenti - -villosis tibiisque quadridentatis ; reli- qui glabri in niedio denticulo uno ad apicera vero den- ticulis quinciue armati , tarsis glaberrimis.-

( 304 ) Observ. A Cetonia fastuosa , cui simillima , distincta spe« cies : a ) thorace elytrisque aureo olivaceis , b ) puu- ctis elytrorum per séries dispositis , quae in fastuosa sine ordine impressa sunt : etiam elytra in hac specie minus latitudine aequalia inveniumur, c ) corpore sub- tus cyaneo nec ut in illa viridi - aeneo concolore.

22. A K I S lucifuga.

Akis : atra glabra , thorace marginato antice posticeque spinoso , elytris triquetris laevibus.

Loc. Habitat una cu^n Blape mortisaga in domibus atque cavis Tiflisiis , nullibi alias mihi obvia. Lucem quam maxime fugit.

D e s c r i p t i 0.

Quoad habitum Akiii trilineatae simillima, tota atra glabra laevis opaca.

Caipui magnum rotundatum ad lentem subtilissime puncta- tum £upva labellum retusum et pilis feriugineis cin- ctum , postice convexum marginibus lateralibus, carina lineisque duabus 'ad oculos elevatis. Oculi minimi ro- tundati depressi reticulati nigri , in excisura capitis lineis elevatis cincta postice locati. Valpi picei. Anten- ïiae sub capitis clypeo insertae thorace paululum lon- giores filiformes glabrae , articulis undecim obconicis tertio omnium majore, ultimis tribus moniliformibus Éubrufescentibus margine superiore utrinque bisetaceis. terminali acuto fascicule pilorum minimorum terminato.

'^horax latitudine elytrorum , longitudine dimidio inferior quadratus ad lentem punctulatus antice et postice valde

( 305 ) e?fcisus supra in medio convenus , suIgo profundiore rugoso utrinque ad margines cinctus , his rotundatis valde refle>:is acutissimis. Anguli ajiteriores et posteri- or-es valde ponecti a'-i.tij excisura pro capitis recep- tione pilis aureis cilinta.

Scuiellum minimum rotundatum.

Elytra a thorace spatio distantia connata oblongo - ovata , antice impre^sa , posUci decliva , apice acizta , omnino triquetra, superficie superiore triangnlari plana ad lentem inordinate subtilissimeque punctata ; inferiore sub abdomen flexa semiîunari parum convexa marginata punctis haud impressa ; exteriore vero ad elytrorum îingulos omnium angustiore formatur , marginibus ver- sus axillas et apicem appropinqu.mtibus nonnunquam plane coeuntibus in medio vero magis distantibus^ quae in hac specie aequales acutae, nec serratae ut in Aki- de reflexa, nec tam elevatae ut in Akide hisplcia sunt.

îîae nullae>

Corpus subtus convexum. Pectiis carinatura, sulco înter pe- des anteriores profundiore. Abdomen minutissime pua- ctulatum.

Pedes longiores glabri , femoribas tibiisque punctatissimis. Magnitude totius insecti 10 linearum cum dimidia. Observ. Convenire videtur cum Tenebr. aurito 111. Pallas.

23. BLAPS verrucosa.

Blaps : oblonga atra opaca tuberculato - rugosa elytris rau- cronatis. Prod. fauii. ins. Cauc. ined. n. ji.

39

(306 ) hocus. Habitat in Iberia circa Tifiin rarissima^

Descri\itio.

Magnîtudine et habita B. mortisagae simillima ; tota atra

opaca.

Caput magnum, antice pro reccptîone cTypei leviter emar- ginatuni utrinque ad angalos subreflexum , tuberculato- rugosum , tuberculis. Chjpeus productus punctatus ad marginem anteriorem ciliatus piceus. Mandihulae brè- ves obtusiusculae . Ocull semilunares congeneium médi- ocres depressi reticulate fusci. Valpi picei. Antennae thorace longiores filiformes nigri ni^roque - pilosi ; ar- ticulis obconicis, primis duobus omn'.um minoribus pi- ceis ; teitio maximo cylindrico..

Thorax quadratus paullo latior ac longus supra convexus , disco elevatiore , tuberculis rotundis aequabbus dense adspersus ; sutura anteriore rectilinea , pilis flavescen- tibus ciliata angulis ibidem minoribus acutis; posteriore sinuata angulis nul lis ; marginibus lateralibus una cum posteriore subtiliter elevatis.

Scutellum minimum punctum referons.

Elijtra aptera tborace triplo longiora postice multo lati- ora oblongo - ovata marginata convexa dorso depressa utrinque magnam abdominis partem amplectentia po- stice decliva ano obtusiusculo ; singula striis viginti longitudinalibus e tuberculis rotundatis ( verrucis ) minoribus arcte dispositis exaspcrata , r.d suturam ma- gis distantibus , versus latera approxiuaatis et validi- oribus.

( 307 )

"Corpus convexum glabrnm minutissime verrucosum.

Pedes elongiti. Femora tibiaeque cylindrica verrucosa, pilis brevissiniis Tigidiusculis vestita ; tarsis longius ciliatis.

Observ. Puncta verrucosa thoracis majora et magis rotun- data, elytrorum acutiora, capitis et abdominis minima, sub lente distincte tamen conspicua.

24. BLAPS aurichalcea.

3laps : atra laevis supra viridi - cuprea nitida , elytris pun- ctato - rugosis. Prod. faun. ins. Caiic. ined. n. 32.

Habitat in vallibus Caucasi septentrionalis , ad pagos Sion et Kohi Iberiae cis.ilpinae inimensa quantitate una cum ;Carabo cribrato sub lapidibus capta.

D e s c r i p t i 0.

Habitas Bl. spinigeri , quocum rite genias distinctum oon- stituere videtur.

Caput magnum inclinatum nitidam , fronte laevissimo viri- di - cupreo , ore utrinque subimpresso , raandibulis pal- pisque nigris.

Oculi médiocres rotundati parum prominentes grisei. Anten- nae longitudine thoraces filiformes nigrae , articulis ob- conicis , tribus anterioribus glabris , primo seta niajori supra , secundo minore infra armatis , reliquis subvil- losis.

Thorax raspectu capitis latissimus quadratus supra conve- xus, iinea longitudinali ob.oleta in medio , antice le-

39*

( 308 )■ vitez excisas impressione supra minore , postice truiu- catus , impressione ibidem transversali majore , margi- nibus lateîalîbns roîundatis reflexis: viridi - cupreus gla- ber laevissimus nitidissimusque , punetis vix conspicuis basi et ad latera subrugosus.

Scidcllum parvum triangulare acutum subrugosum con- color.

Khjtra tliorace haud latiora triple longiora oblonga conve- xa marginata ante apicem utrinque excisa viridi - aut aeneo - cuprea nitidissima niido oculo pimctato - scabra, ad lentem vero 3-4 longitudin.iliter lineata , lineis pa- rnm elevatis integris, interstitiis punetis profundioribus. subconfluentibus erebre impressis-

Alae deficiunt,.

Pectiis et Abdomen nigro - aeriea glaberrima nitidissima..

Pedes atri nitidi. Fe^nora incrassata glabra laevia , anteri- ora brevissima , posteriora fulcrata. Tibiae sulcatae ^ sulcis ciliatis. Tarsi articuUs quiuque margine pilosis , apice spinescentibus.

Magnitudo insecti undecim fere linearum.

.23. C A L L I D I U M s e x g u î t a t ii m.

Cadlidium -. thorace cylindri^-o immaculato , elytris nigris maculis sex albis , majore semilunari. Prud. Faun. 1ns. Cauc. ined. n. j^Q.

Loeus. Ad torrentem- Stragum Caucasi meridionali^ in flori- b\i? Crataegi monogynae Majo 1801 captum.

( 309 1 Descripiisr^ Sfatura C. plebeji.

Caput parvum pone antennas impressum villis brevissimis cinereum , inandibulis palpisque nigris. Ocidl minores oblongi supra attenuati fusci. Antennae longitudine cor- poris aut paullo breviores setaceae , articulis cylindri- cis aequalibus pilosis , baseos cinereis veisus apicem nigris. \

Thorax cylindricus ater villis sordide cinereïs vestitus, maf- gine anteriore parum producto , posteriore truncato subpromiuulo,

Scutelluin minimum triangulare atrum.'

€oleoptera tharace longiora vix latiora linearia aequalia nec postice attenuata subtiliter marginata convexa nigra glabra opaca , mnculis 6 griseo - tomentoeis variegata ; prima humerali oblonga , 2, 3 et 4 rotundatis quarum 3- ad marginem exterioreni reliquae ad saturam , 5 ta aemilunari omnium majori infra médium elytri et 6 ta ad apicem,

Corpus subtus pilis decumbentibus longioribus cinereunï.. Pedcs cmerei,

Magnitudo 7 linearum.

26. CALLIDIUM s p e c i o s u m.

Callidium: thorace globoso flavo - fasciato , elytris nigris fasciis maculisque quînque viridi - flavis , secunda majcK ri sursum flexa , antennis pedibusque ferrugiaeis^ ProcL Faun. Ins. Cauc. ined. ji. ^i.

( 310 ) Locus. In hortis circa Tiflin frequens.

D e s c r i p i i 0.

Caput atrum macula frontali lineolaque collnri atténuât» flavis. Labium et blnndihulae atra. Oculi inàgni ob* longi fusci. Paliii ferruginei. Antennae crassiusculae corpore dimidio breviores ex ferrugineo canescentes, articulis obcomcis ultimis compressis.

Thorax orbiculatus vakle gibbosus ad suturas truncatus, sutura anteriore margine parum prominulis ; ceterum laevis tomento compacto decumbente breviore viridi- flavo vestitus , fascia transversaU lata utrinque atténua» ta in iriedio lineaque tenuiore postice atns.

Scutelîum semilunare fiavum.

Ehjtra thorace triplo et ultra longiora basi haud latiora linearia postice parum attenuata convexiuscula margi- nata fastigiata atra glabra laevia, fasciis maculisque vi- ride - flavis e tomento brevissimo notata : 1. macula rotundata majore baseos , 2. fascia sursum flexa cum opposita in angulum acutum versus scutelîum decur- lente , 3. fascia transversaU recta in medio elytri , 4. macula semilunari aut rotundata paulo infra et tandem 5. obliqua ad apicem.

Mae hyalinae.

Pecfus atrum sterne macula flava. Abdomen viridi - flavum superne nigro maculatum.

Pedes ferruginei pilis canescentibus sericei.

( 311 ) Magnitudo 8. linearum.

Observ. Forma Callidii floralis , longitudine latitudine ut et colore viridi - flavo fasciarum diversa.

27. S A PERD A millefolii.

S'aperda : cyanea , femoribus tibiisque rubris , antennis- ni- gris, Prod,. Faun. Ins. Cauc. ined. n. ^9-

In foliis junioribus Achilleae mill^efolii et tomentosae circat Georgievsk primo vere capta.

Description

Habitas Saperdae cylindricae.

Capuf parvum cyaneum nigra- pilosum subtilissime puncta- tum , sulco fronte impresso , mandibulis palpisque ni- gris. Clypeus- pallidior setis longioribus canis margine ciliatus, Ocull rotundatl nigri. Antennae corpore longi- tudine aequales subpilosae nigrae.

Thorax capite vix latior cylindricus ad suturas truncatus' utrinque subtiliter marginatus cyaneo-nitidus sub lente punctatissimus et parum pilosus.,

Scidellum minimara semilunare cyaneum glabrum..

Elytrci basi thorace parum latiora quadruplo longiora line- aria versus apicem parum attenuata obtusa glabra cya- neo-nitida minutissime confertissimeque punctata, pilis \LX conspicuis decunibentibus nigris crebre obducta»

Jîae fusco - hyalin ae , elytris longiores.

Vedus et Abdomen cyanea nitida pube albicante sericea.

( 312 )

Fedes : Femora rubra b:\3i n:gra. Tihiae subpilosae , anteri- ores fuscescentes , tarois obscurioribus,

Magnitudo 8 linearum,

28. B O S T R I C II U S quin qu e l in e a t u s.

Bosfrichus : palllde testaceus , thorace vittis tribus , cole- optris quiijoue nigris. Pr.od. Fauii. Ins. Cauc. ined,. n. 49-

hocus. Ad lineam Caucasicam ciica oppidum Gsorgievsk, sub cortice Carpini betuli , in Februario bis capto.

Descriptio.

Magnitudine et statura B. tboracici Hellwig ; speeies a B, vittato omnino diversa.

Caput nigrum subtus rnuriçatum, anVe*ôniC*'piceis. OcuU ro tundati minimi. ' .•' "="•

Thorax subglobosus pallide testaceus antice et ad laterji pilis longioiibus vcstitus , vittis tribus in disco et ad margines nigris , prima latiore.

Scutellum minimum testaceum. .-i

Coleoptera pallide testacea sub lente punctato - striata , pi- lis brevissimis postice muricata : vittis quinque nigris, duabus in disco et quinta communi ad suturam.

Vectus et Abdomen glabriuscula nigra.

Vides pallide - testacei.

r sn )

-29. CLERUS quadriguttatiis. Com. Mussin. Puschkîn.

Clerus azureus liirtus , antennis maculisque quatuor elytro»

rum auranteis. Prod. Faim. Ins. Cauc. ined. n. Qj. Locas. Bis Tifiifsiii 1801 Mnjo captus , ia hortia.

Descriptio.

Magnitudo Cl. apiarii , €ui et habitu simillimus.

Caput inclinatum congenerum azureuin hirtum. Oculi ob- longi prominentes atri. Palpi ferruginei. Antennae tho- race breviores ferrugineae , articulis ultimis crassiori- bus.

Thorax cylindricus antice capitis latitudine , postice pau- lalum attenuatus hirsutus azureus.

Scutellum parvum triangulare concolor.

Elytra thorace latiora triplo vel quadruple longiora hirsu- ta azurea sub lente punctatissima inaculis duabus au- ranteis notata , 5uperiore quadlrata versus médium ely- tri , inferiore ad apicem rliomboidali.

Corpus subtus hirsutum azureum , ano rubro.

P£des hirsuti , concolores plantis ferrugineis,

30. CRYPTOCEPHALUS StevenL

Cnjptocephalus : cylindricus viride - aeneus nitidus., elytriî testaceis, puncto axillari longitudinal! atro. Prod. Fautu Ins. Cauc. ined. n. 26- Legi in promontorio Caucasi sep- tentrionali ad acidulum Narzana m. Augusto.

Descriptio.

Quoad habitum cura C. sericeo convenit.

40

( 314 ) Capui. absconditum viridi - aeneurn , fronte lotundato piano scabriusculp. Oculi semilunares piominentes reticulati fusci. Palpl breviores fasci. Antennae longitudine tLo- racis filiformes basi ferrugineae apice nigrae.

Thorax subglobosus postice rotundatus subsinuatus viridi - aeneus laevissimus nitidissimusque oculo armato crebre et minutissime punctulatus , limbo testaceo tenuiore.

Scutellum parvura triangulare viride - aeneura.

Elylra latitudine fere thoracis sed duplo longiora gibbosa obtusa niarginibus lateralibus basi tinuatis vix proini- nulis; reliquo glabra subtilissime conrertissimeqao pun- ctata testacea , puncto axillari longitudinali elevata nisiro.

Corpus subtus viride - aeneurn , inprimis ad raargines seri- ceum»

Pcdes. Ft'inora subclavata viridi - aenea sericea. Tibiae sub- hispidae fuscae , tarsis obscurioribus.

Magnitudo trium fera llnearuiii..

ObiCrv. Spscies G. Steveni simillima uno loco eodemque tempore lecta ab bac diffurt 1. ihoiace pouUo latiore 2. elytris testaceis maculis tribus viride nigris , duabus baseos oblongis puncta referentibus , tertia infra médi- um elytri magna rotundata. An varietas sexus , haec faemina ille autem mas , incertus sum.

INSECTA SÏBIRIAE RARIORA,

descripsit.

F r ide r ic us Gebl er. M, D.

JD e c a s prima.

1. C 0 p r i S marginales.

Nigra clypeo rotundato , emarglnato , .cornuto, elytris griseis j nigro irroratis , sutura marginibusque nigris.

D e S C r i p t i 0.

5tatura C. austriacae , at pauilo minor.

Clypeus niger , mildn3 , punctatus , rotundatus , antice ■emarginatus , parum reflexus , in masculo carina transver- sa et spina erecta, brevi, in femina carinis duabus acutis , parallelibus.

Ântennae oîigrae , nitidae , capitule obscuro.

Thorax niger, nitidus , crebre et sat profunde punctatus, antico profunde emarginatus , in mare pro receptione spi- nae parum excavatus , in foemina tuberculatus ; lineola média élevât a, laevi , postice rotundatus.

Elytra striata , punctata , nitida , grisea / maculis irregu- laribus praesertim ad niarginera ; sutura , humero margini- busque nigris , apice interdum griseo.

Corpus subtus nigrum , nitidum , pedibus , capîte et pe- ctore nigro pilosis.

40*

( 3tG ) Tempore vernali in stercore bovino et equino non in- frequens.

2. C ant h a r t s o c ul a t a.

Nigra , thorace rufo , punctis duobis nigris , ore , abdominis limbo pe- dibusque rufis.

Descriptio.

M.îgnitudo et habitus C. fuscae.

Capat nigrum , oculis m\gnis nigris , ore rufo , palpis securiformibus. Antennae nigrae , articnlis 3- primis totis , mediis basi rufis.

Thorax rotundatus , basi subtruncatns , disco convexus , canalicuLitus , lateribus p^nctatus et depressus , uiargine omni reHexo , rufus , nitidus , punctis duobis disci nigris.

Scutellum parvum , rotundatum , nigrum.

Elvtra lineari elongata , abdomen occultantia, tenue pun- ctata , obsolète elevato striata , nigra.

Pectus nigrum ; abdomen nigrum , lateribus pedibusque rufis. Corpus totum cincreo pubescens. In floribus frequens,

j. C h r ij s 0 m c î a g ut t ai a.

Ovata , convexa , thoratis inargine iucrafsato , subtiis \ jolacca aut vi- lescenti aenea ^ iiitida , supra ob'curior, t)>tris seriebus e punctis eleva- tis j laevibus , nltidis.

Descripfio. Habitus Cli. Gôttingensis , at mulio major.

( 317 ) CapTit vioIaceunTï, punctaturn , nitk'um , palpis fconco- îoribus , oculis nigris. AiUennae violaceae , apice fusco-pu- bescentes.

Thorax longitudine duplo latior , antice profundo emar- ginatus , lateribus margine incrassato , rugoso - punctatus , violaceus , parum nitidus.

Scutellura triangulare , violaceum , nitidam.

Elytra thorace latiorâ et quatruplo longiora , ultra mé- dium dilatata , valde convexa , profunde punctata ,, viola- cea , pai'um nitida , striis e punctis elevatis , laevibus , ni- tidis ; prima pone suturam , médium non attingens e pun- ctis parvis, obsoletis , 2, 3, 4a e punctis 7-11 magnis, 5a ad marginem e punctis parvis,, obsoletis.

Alae coccineae.

Subtus violacea , valde nitida , pedibus concoloribus , ti- biis et tarsis subtus testaceo - pubescentibus.

Variât corpore supra virescenti - aeneo.

Habitat in Salice et aliis plantis circa fodinas Smcovienses;

4.. h y 1 1 a F i s c h e r i.

Nigro aen^a , thoracp subrotundato , elytris testaceis , vitta magna nig- la , inteidoim obsoleta aut plane nuUa.

D e S C r i p t i 0.

Magnitude L. erythrocephalae , habitus vesicatoriae.

Caput subquadratum , thorace paullo latius , fronte ca- n^liculata , pone oculos impressum , nigro aeneum , oculis fuscis. Antennae versus apicem paullo dilatatae , articulis

( 318 ) obconicis , primo raagno, secundo abbreviato , ultimo ac- cuminato.

Thorax rotundatus , basi subtruncatus , medio canalicu- latus , nigio - aeneus , nitidus.

Scutellum parvum rotundatum , nigrum , obscurum.

Elytra thorace multo 1 itiora , quintuplo longiora , antice emarginata, apice rotundata , linearia , punctata testacea , parum nitida , lineis tribus obsoletis , vel vitta magna , ni- gra, i. e, elytra nigra , msrgine omni late testaceo, vel Titta parva , obsoleta , vel plane nulla.

Corpus et pedes nigro - aenea , nitida , tarsis fuscis ; cor- pus totum pube cinerea tenui tectum.

Habitat mense Junio et Julio circa Barnaul , in floribus, inprimis in Angelica archangelica.

In honorem D. Professoris Fischeri, Directoris Soc. Imper, nat. scrut. Mosquens. celeberrimi, nomen dedi.

5. hijtta megalocephala Mas. Boeberi.

Nigra, capite puncto ferruginco , thorace linea el][tviique limbo et linea média cinereo pubescentibus.

D e S c r i p t i 0.

Habitus L. erythrocephalae , at multo minor et diversa caput magnum , deflexum , obcord.dum , nigrum , parum nitidum , maculis duabis atris , nitidis punctoque impresso ferru^ineo inter oculos. Antennae nigrae , attenuatae , ar- ticulo secundo brevissimo , tertio elongato.

Thorax capite angustior , lateribus parum dilatatus, sub- .•convex;na, niger, linea média impressa dense cinereo - pube- scente.

( 319 )

Scutelîum minutissimum , nigrum.

Elytra tboiace latiora et quintuple longiora,_ humero parum prominulo , convexa nigra , punctata , sub obscura ; sutura, margine exteriori , apice , lineaque média apicem non attingente (interdura detrita) , dense cineieo pubes- centibus.

Sabtus corpus nigrum , subnitidum , cinereo - pubescens , pedibus cursoriis , nigris.

Habitat mense Junio et Julio in herbis et arbustis fre- q^uens,

6". K e cr opho r u s M o r i o.

Ater 5 clypeo macula parva fui va, antennarum capitule nigro.

Descriptio.

Magnitudo valde variât i at N.- vespillone semper mul- to major^

Caput magnum , atrura nitidum , frcnte semicirciiJo et linea média impressis ; supra os macula obconica parva , antenn.n-um basin non excedente, labri margine maxillisque ' fulvis. Oculi ma^iii , nigri , nitidi. Antennae pilosae , atrae nitidae , articulis tribus ultimis nigris , obscuris.

Thorax antice latior, truncatus, lateribus et postice sub- rotundatus , explanatus , disco convexo , transverse impres- so , ater , nitidus.

Scutelîum magnum , triangulare , atrum.

Elytra oblonga , antice plani , postice parum convexa et depressa , lineis tribus obsolelis tuberculoque ante api-

( 320 ) cem elcvatis ; apice sinuato - truncat-^. ., lateriLus de^exa , proiunde punctata , atra , nitida , * rnargine semper conco- lore , nigro ciliato.

Corpus punctatum, atrum, nitidum, abdominis segmentis apice marginequo nigro - ciliatii.

Pedes validi , tibiis anticis interne _, tarsis anticîs subtus testaceo - pilosis.

Habitat in cadaveribus passira.

Necrophoro germanico , mihi in Sibiria nondum occujr- renti , forsan valde afFinis 5 at elytra margine semper con- coloria, et macula cîypei parva.

7. L e pt u r a v a r i a b i 1 1 s.

L. 9 maculata Mus. Boeber :

ThorfXî subspinoso nigra , elytiis latis aut nigvis , hamero suljtus pal- lido , aut nigro pallideque variis , sutura apiceque nigris.

Var. 1. Tota nigra , elytrorum lateribus subtus plus minusve pallidis.

Var. Q. Elytrls nigris , macula - baseos , duabus raarg'nis , duabus ver - sus aplcem , margineque exteriori subtus pallidis.

Var. 5. Elytris nigris , macula baseos , tribus disci , una versus api- cena , marginequ3 exteriori subtus pallidii,

Var. 4. Elytris nigris , macula obliqua baseos , annulari disci , trans. ■versa ap'cis margineque exteriori subtus pallidis.

Var. 5. Eadem , maculis prlmis vel emnibus versus suturam confluea- tibus.

( 321 )

Tar, 6 Fsdem , macula apicis in duas divisa. Var. 7. Eadeni , macula annulari interrupta.

Tar. 8. Var. 1, 4> 5, 7, inveniuntur anteunis , pedibus et an» vel nigiis vtl ferruguicis.

De s c r i p t l 0.

Statiir.'\ L. interrog.Ttionis , at variât multo major.

Caput profunde punctatum nigrum, palpis aut nigris aut ferrugineis." Antennae , articulis parum elongatis , aut ni- grae ., aiticulo secundo apice ferrugineo, ultimis fuscis, aut ferrugineae.

Thorax bvevis , angustus , subcylindricus , disco elevatus, parure impressus , basi apiceque depressus , subspinosus, îiiger , obscurus.

Scutellum triangulare , punctatum, nigrum.

Elytra brevia , subconvexa , thorace multo latiora , pro- funde punctata ; apice parum attenuata , rotundata et de- pressa.

Corpus tcnerrime griseo - pubescens ; subtus nigrum , ano et pedibus vel nigris vel ferrugineis. Var. 2,3,6 rarae j reliquae raense majo et Junio in Rosis aiiisque floTibus sae- pe et inter se in copula inveniuntur.

S' L e pt u r a dubi a.

Fabr. syst. eleuth. 2. 364-

Thorace obconico nigra , elytris attenuatis testaceis , punctis tribus ba- sées 5 macula disci alteraquo apicjs nigris.

Descriptio. Statura médium tenet inter L. 4 fasciatam et attenua- tam , magnitudo L. attenuatae.

41

( 322 ) Caput nigrum , obscurum , fulvo - subvillosum , fronte li- nea , obsoleta , elevata, oculis magnis j antennarum articu- lis elongatis , tenuibus , niguis.

Thorax obconicus ^ basi multo latiov , dein angustatus , lateribus parum dilatatus , apice attenuatus , creberrime punctatus , niger , obscurus , pilis fulvis tectus.

Scutellum triangulare , brève , nigrum.

Elytra plana , antice tliorace latiora , humero prominn- io , dein valde attenuata , ante apicem paullum dilatata , apice emarginata , parum depressa ; laete testacea , pun- Gtis tribus baseos in semicirculo positis , macula sotunda disci , alteraque paullo minori ante apicem nigri;.

Subtus nigra , subnitida, tenue punctata pube brevi ful- va tecta. Pedes nigri, nitidi, fulvo - pubescentes , saepe (an in masculo?) femoribus posticis clavatis, tibiisque po- sticis arcuatis , apice acute spinosi?.

Mense funio et Julio in floribus rarius occurrit.

9. L e pt u r a duodecimguttafa.

Fabr. svst. eleuth. 2 , 563.

Thorace obconico, nigra, elytris aUenuatis punctis quatuor suturaf, duo- bus maiginis inteidum obsoktls j albis.

D e S c r i p t l 0.

Statura L. arcuatae , at minus attenuata.

Caput punctatum , nigrum , obscurum , oculis glaucis , lîiaxillis testaceis. Antennae articulis elongatis, nigrae , api- ce cinereo - pubescentes.

( 323 )

Thorax oLconicus , basi latior , lateribus parum dilata- tus , apice angustatus , punctatus, dorso linea elevata laevi, nigra , obscurus.

Scutellum parvam , triangulare , nigruin.

Elytra thorace latiora , dein attenuata , antice et posti- ce emarginata , crebre punctata, parum nitida, nigra; pun- ctis albis ad suturam quatuor raaioribus , primis triangula- ribus , ultimo transverso , ad marginem exteriorem duobus, parvis. -,

Corpus supra pube cinerea , obscura , subtus tomento nitido , argeateo tectum , nigrum. Pedes tenues , nigri , ci- nereo parum pubescentes , tarsis elongatis.

Variât punctis marginalibus nuUis et puncto tertio sutu- rae cum secundo marginis confluante.

Habitat in floribus , praesertim in umbellatis sylvarum Sibiriae , mense Janio et Julio frequens.

10. T e t ij r a Schangini.

Rubra , capite lineis 2, thorace 6, scuîello 4> corjporeque subtus ma- .eulis nigris,

Descriptio. Magnitudo fere Cimicis prasini.

Caput pianum , triangulare rubrum , punctatum , lineis 2 abbreviatis impressis striisque duabus nigris , antice con- fluentibus. Oculi glauci , globosi. Antennae nigrae , articu- lo secundo tertiique basis rubris.

Tliorax transversus , antice et postice depressus , in me- dio elevatus et in angulum rotundatum productus , rugoso punctatus ruber , siriis C nigris, angulis i^ubris.

41*

C 324 ) Scuteïlum longitudine abdo ninis , conicum , profunder punctatum , striis 4 sigris , 3 rubris.

Elytrorum pars coriacea rubra , margine exteriore lîneo- la basis alteraque apicis nigris ; pars membranacea fusca. Alae hyalinae , apice fuscae.

Abdominis margo superior rubro nigroque varius.

Corpus subtus paullo pallidius , rubrum , capite maculis 2, pectore 6, abdominis segmentis 8-12 nigris; ano nigro..

Pedes supra - nigri , subtus rubri.

Habitat in herbis ad fluvium Uba non infrequens.

Nomen accepit in honorem D. loannis Schangin , natu- rae scrutatoris diligentissimi.

D E C A S S E C U K D A.

I. C l c l n d e l a violacé a.

Fabr. syst. eleutli. 1. 232.

Cicindela toerulea. Pall. it, 2.

Cyanea , labro et mandibularuni basi nlveis , antennis apice fuicis.

B e S C r i p t i 0.

C, campestri pauîlo major et latior.

Caput magnum , punctatum , cyaneum , nitidum , fronte excavata ; oculis elaucis ; labro albido , foveis duabus im- presse, antice protunde punctato etc. nigro - marginato-; mandibulis basi albis , apice nigris; palpis albo - pilosis, an- terioribus cyaneis , posticis albis aut ferrugineis , articule ultime cyaneo. Antennae cyaneae , apice fuscae.

( 325 ) Thorax brevis , transversus , lateribus ante médium dîla- tatus , antice pobticeqiie impressus et truncatus, disco con- vexus , cyaneus , nitidus , crebre punctatus.

Scutellum triangulare , acutum , tenue punctatum , cya- neum.

Elytra oblonga , thorace multo latiora , apice rotundata , plana , punctis elevatis scabra , cyanea , nitida.

Corpus subtus laeve, nitidissimum, cyaneum albo-piîosum*

Pedes elongati , tenues, cyanei albo-pilosi.

Variât calore multo obscuriore.

Habitat in arena ad flumen Irtùsch , strenue cursitans et voiitans.

o. Galleruca A b s int hi L

Fabr. syît. eleuth. i. 4-^4"

Pall. it. -2. Chrysoinela Absiiithii.

Pullida , thorace macula elytrisque lineis tribus nigris,

DeserLptio. G. Tanaceti miner et angustion

Caput transversum , brève , pallidura ; vertice , îinea média impressa, oculisque nigris. Antennae nig;rae, in mare fere longitudine corporis , in feinina , breviores , articnlo secundo ab breviato , primo tertioque majoribus.

Thorax brevis , transversus , marginatus , antice trunca- tus , lateribus ante médium dilatatus postice subtrisinuatusj disco inaequali , impresso , medio c^analiculato , pallidtig , parum nitidus , macula disci transversa , nigra.

Scutellum rotundatum , nigrum=

( 32R ) Elj'^tra tîiorace latiora , et quintaplo îongiora , ultra mé- dium dilatata, apice rotundata , coavexa , profunde punc- tata , pallida subnitida ; sutura , lineisque tribus elevatis nigris , prima ad suturam inediam parum excedens, secun- da cum tertia apice conflueute.

Subtus pallida, cinereo-pubescens, abdominis basi nigra.

Pedes pallidi , genubus , tibiarum margine interiori tar- sisque nigris.

Feminae gravidde abdomen elytris vix ultra médium tectum.

In Artemisia Absinthio mense Julio , passim.

3. M e l 0 l 0 ni k a a l b a { h o l o l e u c a y

Scarabaeus albus Pall. it. 2. p. 'ji'ù n. 4- liololeucus Pall. ic ins. Ross. 1. p. 19. T. B. g. 121.

Melolontha alba ? Fabr. eleuth. 2, 160.

Oblonga, brunea , albo - squamosa , macula capitis , puncta- tisque duobus thoracis nigris , antenuis heptapliyllis.

D e S c r i p t i 0.

Statura M. FuUonis , at paullo minor.

Caput fronte parum çonvexum; clypco antice latiore, emar- ginato et valde réflexe , medio excavato r dense albo squa- xnosum , macula verticis transversa oculisque nigris , niti- dissimià. Antennae bruneae , articulis primo pobtice dense -griîco - setaceo , secundo brevi , tertio antice subdentato , lameUis maris maximis, heptaphyllis. Palpi brunnei.

Thorax transversus , postice bisinuatus , angulis reflexis , latexibus dilutatus et marginatus , antice angustatus , disco

( 327 ) eonvexo, latere inaequali , fusco - brnnneus , squamulis ri- gidis, acuininatis albis tectus ^ punctis duobus , lateralibua nigris , nitidis.

Scutelluni rotund:^tum , brunneum albo - squamosum , basi villo albo tectum , linea média nuda.

Elytra thorace latiora et plus triplo longiora , conyexa , lateribus et postice deflexa , inaequalia , liumero tuberculo- que postico prominulis, abdomine muJto breviara, brunnea, punctata, tota albo-squarnosa. Alae griseae, costis brunneis.

Corpus subtus brunneum, capite pectoreque albo-villosis. Abdomen sub elytris brunneum, nudum, apice albo-squamo- sum ; subtus basi albo - villosum , segmentis squamosis.

Pedes brunnei ; femora supra et subtus pilosa , lateribus squamosa 5 tibiae antice squamosae , postice villosae ; ex- terne anticae dentibus 3 validis , mediae parvis armatae , posticae edentulae , tarsi squamosi et seto^i.

Habitat ad Irtùsch rarior.

Nescio an M. alba Sumatrensis eadem ; quare descriptio nem accurationem dedi.

4. Melolontha h 0 l 0 s e r i c e a. Fabr» eleutli. 2. iy5.

Supra viridi - aenea , holosericea , su^jlns cuprea , elytris su' tura et lineis 4. elevatis , antennis 3 - phyllis.

Descriptio.

Magnitndo Melolonthae solstitialis , at latior.

( 328 ) Caput magnum, viridi - aen^^um, punctis parvis rugosum et holosericeum ; fronte coavexa , clypeo antice truncato et parum reflexo ; oculis glauci?.

Antemiae pnrvae , ferrugineae , capitulo lameîas tribus fuscis.

Thorax transversas, antice angustatus, em-^rginatus, late- ribus parum dilatatus , biisi bisinuatus , angulis reflexis ; viridi aeneus , punctis obscuris lugosus et holosodceus , in medio baseos lineola laevi.

Scutellum rotundatum ., parum punctaturr, viridi-aeneum, linea média impressa.

Elytra thorace latiora et plus tripîo longiora , supra pa- rum convexa , humero tuberculoque postii.o prominulis , lateribus depressa ; viridi - aenea , foveolis iiumerosissimis teàtaceis , obscuris rugosa et bolosericea , lineis 4 elevatis ; margine antico, sutura et linea interiore, reliquis elevatiore laevibus , nitidissimis,

Subtus nitida , tenue punctata , capite , pectore et ab- dominis basi albido villosis , segmentis pariter albo-pilosis , ultimls duobus , elytra excedcntibus supra viridi - aeneis , holosericeiSo

Pedes rugoso - punctatr, albo - pilosi , oupreis tibiis anti- cis apice uni -, posticis bi - spinosis. Hi^bitat in Salice etc. rarior.

5. C e r a m b y X Halodendrl P a l l. Pall. it. 2. C. humeralis Olivier. 4. 38, n. 67. 4-7- P^- ^9- ^- *4-i' ^•^'

C 329 ) Thorace siibspînoso niger , elylris macula baseos marginefiue exteriori sanguineis.

Descriptio.

M:ignitudo Cîyti floralîs,

Caput nigrum rugoso - pimctatum , cinoreo - p"bescens , fronte canaliculata , ocuiis parum convex'is ; antennis cor- pore longioribus , ad sinus oculorum apeituram insertis nigris.

Thorax ctblongus lateribus dilatatus et in spinani brevem productus , antice posticeque truncatus ^ niger rugosus ob- scurus , cinereo - pubescens.

Scutellum parvum , trianguîare , nigrum.

Elytra thoracis medio parum latiora et illo quadruple îongiora , cylindrica , abdomen cingentia , nigra profunde punctata , obscura , macula ovali baseos pone scutellum ' niargineque exteriori laete sanguineis.

Corpus subtus nigrum , subnitidum parum pubescens pedibus cursoriis , posticis elongatis.

Variât macula baseos cum stria marginis confluente cete- rum si m il lima.

In floribus ad Irtùsch mense lunio lecta.

6. Lepturadaurica.

Thorace subspinoso atra , elytris latis , antice dimidiato - fia- vis , puncto nigro , postice atris , macula flava. Descriptio. Habitus et magnitude raajorura speciminum L, 4 - ma- culatae.

42

( 330 ) Capnt oMoîi^im , punctatam , obscuTum , atrum , pube teauissiina , alba , inspecta laterali tantuin apparente, te- ctum.

Oculi prominuli , nigrL Antsnnarum articulas primus niger ; reliqui desant.

Thorax antice paratn angastatas , lateribus subspinosus , postice dilatatus , supra convexus , linea média glabra, ca- naliculatus , punctatus , pabescens , uti capat.

Scutellum triangulare , punctatum , atrum.

Elytra tborace multo latiora et-' plus trinlo longiora , la- teribus parum attenaata, postice rotundala, abdomine paul- lo breviora , tenerrirae punctata et fulvo pubescentia , striis tribus elevatis obsoletissimis ; antice ultra irediuni usque flava, puncto medio nigro alteroque obsoleto sub hu- mero ; postice atra , macula subtri ngulari flava.

Corpus subtus atrum, subnitidum, nigro - pubescens, ano fulvo - cili.tto : Femora atra , pube:centia , tibiae flavae , apice nigrae ; tard nigri , subtus cinereo - tomentosi.

Habitat in Dauria.

7, L e pt u r a sf violai a.

Thorace subspinoso nigra , elytris latis , pallidis , macula ar- cuata baseos striolisque nlgris.

Descriptio.

Magnitudo et babitus L. interrogationis.

Caput obcordatum , punctatum , nigrum , obscurum , li- nea média elevata ; oculis nigris j palpis ferrugineis. An- temiae desunt.

( 331 )

Thorax subquadratus , lateribus subspînosus , punctatus , linea média parum elevata , niger , parce cinereo - pube- scens.

Elytra thorace multo latiora , apice rotundata, piinctata, -pallida , glabra , stria magna arcuata pone scutellum strio- lisque nigris. Striola prima a sutura et marginalis in me- dio interruptae , secunda cum tertia ex arca orta confluit in communem , apicem non attingentem.

Corpus subtus nigrum , tenue griseo - pubescens , abdo- minis segmentis ferrugineis.

Pedes brèves , ferruginei.

Habitat in Daurla,

•g. L e p t II r a al t a i c et.

Thorace obconico , elytris attenualis nigra , thorace medio, clytris , abdominis segmentis pedibusque rubris.

Descriptio.

Habitas et magnitudo L. thoracicae.

Caput collo distincto , magnum, latum, ovale, medio ca- naliculatum , nigrum , punctatum , subnitidum , cinereo- pubescen:-j oculi glauci. Antennae elongatae, articulis duobus primis basi nigris , apice rubris , tertio et quarto totis ru- bris, quinte basi rubro, apice nigro , ultimis nigris.

Thorax obconicus , lateribus non dilatatus , linea média laevi , punctatus, ruber , cinereo pubescens , margine an- tico et postico subreflexis , nigris.

Scutellum triangulare , acutum, nigrum.

42*

( 332 ) Elytra lliorace latiora et fere quadrupîo longiora , hu- mero prominulo, ad apicem versus sensim attenuata, apice emarginata, tenuiter punctata, rubra , subnitida , fulvo-pube- scentia. Alae basi rubescentes.

Subtus totum corpus tenuiter Fulro » pubescens, capite pe- ctore abdominisque basi nigris ^ segmentis rubris. Pedes cursorii , rubri , postici elongati.

Habitat circa Barnaul rarissima.

&. C im e X an s e x p un c t at u s? Linn. éd. Gmel. i. 2i5o. Fabr. rhyngota 16g.

Nigro albo luteoque varius , thorace maculis sex nîgris , elytris macula nivea.

B e S C r i p t i 0.

Habitus C. festivi.

Caput planum , antice angustatum et rotundatum , ni- grum , punctatum, margine anteriori subreflexo inaculisque duabus ante oculos albis , oculis globosis nigris. Antennae nigrae , articulo primo reliquis breviore et crassiore.

Tliorax antice emarginatus , lateribus in angulum obtu- SuiTi productus , postice truncatus , rare et profunde pun- ct.itus, convexus , obscurus ; maculis duabus ad iipiceni , quatuor ad basin nigris , marginibus lineisque inter maculas albo luteoque variis.

Scutellum abdominis médium superans , conicum , pro- funde punctatum , nigrum , stria ad margiuem exteriorem alba, apice luteo.

( 333 ) Elylrorum pars coriacea crebre pnnctata, nigra, violaceo- micans , margine exteriori basi luteo , apice albo , macu- laque apicis sinuata , nivea. Pars membfanacea nigra, mar- gine albido. Alae hyalinae , venis fuscis.

Abdomen supra nigrum , nitidum , margine luteo.

Corpus subtus pallidum , punctatum , parum nitidum , maculis parvis nigris, margineqne luteo. Pedes tenues nigri femoribus albo luteoque yariis , genubus tibiisque medio albis.

Habitat in Dauria.

10. T e 1 1 ig 0 ni a p r a s i n a.

Pall. it. 2. Cicada prasina.

Pallide viridis , argenteo - pubescens , thorace antice maculis 2 griseis , alis hyalinis , venis viridibus.

Descriptio.

Forma exacte T. plebejae , at pauîlo minor.

Caput pallide viride , fronte sulcata , oculis et stigmati- bus griseis , antennis uigris.

Thoracis pars anterior stria média et postice pallide vi- ridis, maculis duabus raagnis griseis, argenteo - pubescen- tibus. Pars posterior , scutellum et abdomen viridia , hinc Inde argenteo - pubescentia.

Corpus subtus dilute viride , parum pubescens , abdomi- nis segmeritis apice anoque pallidis. Pedes virides , femo- ribus striola nigra , anticis trispinosis , tarsis basi et ungne nigris.

Habitat ad Irtûscb.

Ohservationes in Plantas Rossicas et descripfioncs specierum novaruin, propositae a C. STLF EN.

CORISPERMUM. Species hiijus generis paucae, sed ab sucto- ribus commixtae. Défini liones indigenarum nieliores, et sytiony- miam certiorem dare teritabo.

Char. gcn. Calyx o. nisi bractea floralis. Petaluni i vel o. Se» men. i , saepius alatum. Corculuin spii-ale compressum.

^. floribus corollatis , seu squaniâ iiiter spicae rhachin et germen.

I. C. hyssopifolium L. foliis bracteisque enerviis muticis , seminibus glabris. 0

Planta , ut jani Pallasius monuit , summopere varians , mi- Jii sequentibus formis occurrit.:

a) spitis elongalis Iaxis, seminibus ovalibus marginatis , stami- né .1. C. declinatum Stcphan. Ex Sibiria.

h) spîcis ut in priore , seminibus obovatis vix marginatis , stam. 3. PalL FI. Ros,s. II. t. 98. f. E. Ad Volgam fre- quens.

c) spicis ut in prioribus , seminibus ovatis marginatis , stam.

3, foliis angustissimis. Ad Bo,rysthenem rarius.

d) spicis brevioribus , seminibus late - ovatis marginatis , stam.

3, PalL l. c. f. A. Maxime communis ad Volgara.

e) obesuni , spicis brevibus coarctetis , seminibus late ovatis

marginatis. Pall. l. c. f. B. C. C. squarrosuni F'ahl. Ad Volgam. et in Sibiria.

( 335 ) f) spicis brêvissimis ^ bracteis lalis elapso semlne reflexis. Palî. l. c. f. D. Ex Sibiria.

Pallasii descriptio FI. Pvoss. II. p. n «2 optima , nec ullam e varietatibus ab illo recensitis excludo. PalL it. i. app. n. 97. (in Flora taur. cauc. ad C. squarrosum tractum) ob squanias corollinas hue quoque pertinet. Gmel. %ib. 3. p. 10. Iota descriplio , sed synonyma pleraque falsa aut minus certa. Arum. ruth. 226. spec. prior. Marsch. FI. taur. cauc. n. i^. Fahl Enuin. p. 16. n, 3. C. hyssoplfolium , et n. 4- C. squarrosum {excl. syn. Linnaei). Prior varietates nostras a, b, Cj posterior d, e, f, complectitur , ut desrriptio et icônes Pallasii citatae clare denionstrant. Lam. Encycl. 2. p. 110. n. 2. [C. squarrosum) ut semina vix emarginata docent. C. Iiyssopifolium a Lamarkio et in F/. Franc, n. 2278. descriptum, ob flores axillare;. vix cum nostro conjungere audeo. Icon Lam, m. gfii. 5. exliibet semen mucronatum, et alterum e Gaert* nero obtusum, neutruni emarginatum , quamvis in Dict. en- cytl. ]. c. contrariiim asserat. Caeterum plantam gallicam haud vidi , neque borusbicamv

Floris descriptio in sola Pallasii FI. Boas, cum natura ron- gruit. F!. Fr. l. c. liabet peiigoiiium bipartilnm j MarschalL l. c. petala 2. Est vero certissinie squamula soliiaria inier germen et spicae rhachin. Stamina 1 5 habet Lamarck , 2 Marschall et Pal/as it. l. c.i 2, 3, 5, PalL FI. Fio.^s. l. c. Ego in numerosis speciminibus examinatis tria tanlummodo vidi , scilicet unum inter squamulatn et germen , atque duo exteriora inter germen et bracteam , quae interdum quoque deficiunt. Nolo tamcn negare qviin et interdum adliuc duo interiora lateralia octurraut. Styli duo , margine seminis

■( 335 ) in latus i'iorum exterius decurrente. Semeii varias orLicu- latum, sed secunduin varietates indicatas forma ludil: pleium- que in rostellum brevissimiim desinit.

2. C. Pallasii va. foliis trinerviis bractei-que subreflexis mucronatis , seminibus glabris margine piano 0.

C. liyssopi folio affine, Pall. Illustr. p. 68. t. LFX.

C. Amm. ruth. 2 2 5. spec. altéra.

Flores plerique peniandri. Squama corollina ut in praece- dente. Semina in specimine juniore a D. Helm mihi dalo , vi- dentur emargiiiata. Ilabltu C. Marschallii siraile sed fcliis gcu- tis trinerviis et praesertim bracleis mucronatis bene distinctum. Caeterum descriptioni Pallasii 1. c. nil habeo quod addam.

Synonymon Ammanii , ab auctoribus ad C. squarrosum (C. Marschallii m.) tractuai, liuc refero ob bracteas in acutissimum mucroneni abeuntes , quod in illud liaud quadrat.

3. C. Redofskii Fischer, foliis bracteisque enerviis muticis , seminibus pubescentibus ellipticis late crispato - marginatis. ©-

Hanc speciem Pallasio igiiotam remansisse , summopere mi- ror , pluries enim in Sibiria tam a b. Redofskio , quam a D. Helm lecta est. Habitu similis sequenti , sed distinclissima seminibus multo majoribus saepe recurvatis navicularibus , apice mucronatis : mvicrone alae prolongatione cincto et ideo minus con-picuo. Styli duo liberi longiuscuîi. Squama co- rollina interdum fissa.

B. Floribus praeter bracteam nudis,

4. C. Marschallii m. foliis linearibus bracteisque enerviis muticis j seminibus gldbris subrotundis emarginatis. 0.

( 337 ) C. squarrosum Marsch. FI. Taur. Cauc. n. 5. e.xclusis om- nibus synonymis , praeCer Buxbaumii forte.

Species haec , mihi nonnisi ad Eorysthenem inferiorem ob- via , Pallasio plurimisque aliis auctoribus iguota erat. Vahl et Lamarck C. hyssopifolii" varietatem spicis densioribus pro di- slincta specie habeiites , liane perperam pro genuino C. squar- roso L. dederutit , unde surama nominuin confusio oi'ta. E synonymis a Vahlio allegatis Amm. ruth. ad G. Pallasii perti- net ; Pall. ross. t. g8. /, A. B. D ad C. hyssopifolium ; Linnaei H. U ps. consulero nequeo , sed Sp. pi, p. 6. ti. 2. certe ad sequentem. Buxbauinius C'.nt 3. p. 3o. t. 55. ob senninum magtiitudinem forte nostram intelligit, sed icoa ae- que bene C. hyssop. var. obesara exJiibet.

Planta similliina C. hyssopifolio , sed squamae corollinae defectu seminumque forma dislincta. Staœina 3 : duo inte_ riora saepe reflexa , uriura. exterius inter gcrmen et bracteam. Seminura margo membranaceus apice late emarginatus , stylis duobus liberis iu fissura.

5. C. squarrosum L. foliis lineari - lanceolatis nervosis bra- cteisque subulatis pungentibus , spicis axilldribus brevissimis squarrosis. 0.

C. squarrosum L. sp. pi. I. p. S. n. 2. Pall, ross. 2. p. ii3. t. 99 et it. 1. p. 485. n. qô. Buxb. Cent. 3, p. 3o. t. 5Q.

C. pungpns Fahl Enum. I. p. 17. n. 4- Marsch. taur» cauc. n. 6.

43

C 333) Kestituo nomen genuinum Lintiaei a Vatilio erronée mu- tatum , synonynion. enim Buxbautnu in Sp. pi. l. c. citatam , oume dubium tollit.

Stamina constanter solitaria habet Pallas it. l. c. ( cui et Flora taur. cauc. assent.it); idem in FI. Ross, jam flores ple- runique monandros describit. Equidem constanter duo obser- vavi sed fiigacissima. Styli 2 longi , basi connati dein di- vergentes , ad npicem fere margine seminis prolongato alati , persistentes , unde semen bicorne ut recte habet jam Buxbau- mius. Pallas it. l. c. semen marginatnm describit , dein ( FZ. ross. l. c.) haud marginatum dicit. Flora taur. cauc. de margine tacet. Sunt autem semina superne insigniter maroi- nata , sed infra inedium margo evanescit. Tota planta, prae- sertim caulis , pilis facile deciduis pulchre stellulatis adspersa.

Cor. orientale Lainarck et f^ahl milii valde dubium vide- tur, 111e flores sessiles , hic pedunculatos habet j neuter se- mina describit, C. canescens et C. luciduni Kitaibcl mihi ïgnota..

VERONICA. In distinguendis Veronicis spicatis celeberrimi auctores frustra desudarunt , nec mihi liquent. De sequen- libus tamen nonnulla observo.

V. paniculata. Linnaeus ipse videtur hanc cum P^. spuriâ confudisse quae ab Afzelio et Sciiradero ad F. longifoliam amandatur. Nostra a Tyra fluvio usque ad montes Altaienses copiosa et mirum in modum variât. Ad hanc pertinent :

V. spuria S. G. Gmel. it. 1. p. 169. t. 39. Marsch. taur. cauc. n. 10. Schrad. gerni. obs. ad V. foliosam, forte.

( 339 ) V. brevifo'ia Marsch. l. c. n. i^j varietas magîs pute- s ce lis.

V. leucantha ÏJclm Mem. Mosq. II. p. 106. t. VIII. quae V. altaica Cat. Gor. lui 2.

F. incana L. îlujus varietas e cultura solo pinguiore orta est F. ncglecta Vahl , V. canescens Schrader.

V. spicatam et F. hybridatri praeeunte Eessero distinguo : illam corolla subaequali patente; hanc cor. ringente laciniis lan- ceolatis inferiorlbus deflexis. His affinem possideo , quae

V . dnurica m. foliis oppositis ovatis obtusis grosse incise serratis glabriusculis , corolla aequali patente , laciniis ovatis obtusis.

In Dauria circa Dorouinslc legit miliique misit Wlassof.

Habitus V. liybridae varietatis foliis latioribus corolla ma- jore alba ( quae F. cristata Bernhardi ) , sed diversa corolla regulari foliis inciso - serratis. Flores tnagni albi. Folia variant basi cordata et cuneata.

Qiiamvis hae très species bene videantur distinctae , fateor tamen me vereri ne unius ejusdemque speciei modo varieta- tes sint.

V. crenulata Hoffra. tota villoso - pubescens , foliis oppositis ovali - oblongis inciso - serratis , bracteis inferiorlbus florem ae- quantibus.

lu Sibiria circa Krasnojarsk ab amie. Adams lecCa.

43*

( 340 ) Fiibe- insigni laxâ a reliquis di\ersa.

V. gentian )ides. Hue pertinet. V. orîentalis Pall. n. it. T. p. 3!24- Planta Vahlii eadem cum Srnhhii , sed hic varieta- tem descrjpsit fol. radicalibus oblongis margine cartilngiueis , caule pedali polyphyllo quae in T.iuria atque Caucaso cisalpi- no frequentior ; ille, foliis radicalibus Umceolatis dentatis, cau- le vix spithamaeo paucifolio , quam in alpibus ad fl. Ksani Iberîae legi.

F^, petraea caule repente ramo'^issimo prosti'ato dense folio- »o , foliis subcrenatis , racetnis multifloris , pedicellis calyce longioribus. Mam. Mcsq. III. p. 260. V. pc-duncuJjris y Marsch. taur. cauc. n. q.j, IIujus varietates videc^iur esse :

V. pectinata L. Certe icon Buxb. cent. I. t. 3g.'/. i. cd amussira convenit cum speciminibus V. j^eti-uCue e Cau- caso orientali.

JT. tclcphiifolia Vahl , quae bene quâdrat in varietatem foliis minutis orbiculatis integeriiuiis , racemo liiiiu* 10 , q^uam e monte Casbek hcibeo.

V. Anagallîs. ^nnuam ditit Llnnneus , Schrader , Marscball taur. cauc. I. p. î 0. Pcrcnnrin idem l. c. II. p. ^5'd , Willd-. ( Enum. ) , Loisel-ur, ^er^oon, De Cundoile, Itaque planiae Vulgatl.ssimae duratio coi;trover>a ! Sed cerfissime anima est. Ilaec sola ex aunuis racornis lateralibus gaudec. Rf rn^uis om- niljus racemi terminales, sed br.icteae saep us fuliis ,-imiîes , unde auclores pedunculos uuiJluruii descnbuiiL. Cuin vero- rjk»-

'( 34 î ) epmi con^tanter bracteas alternas gérant , facile a canle folii^ oppositis disluigui possunt , nec leviler contundi debeut.

V. at^restetn et affines scquenti modo distinguo :

V. filiformes feliis cordato - ovatis crenatis , brarteis consimî- libif^ , pedicello calyce mullolies longiore , capsula subor- biculcita ad médium bifida stylo duplo longiore. Intra RoS- siae fines iiusquana nisi ia Iberia lecta.

V . ag^estis foliis ovatis serralis , bracteis consimilibus , pedi- cello calyce dnplo longiore, opsula turgida subdidytna pubescente euervia profunde acute em^rginata, stylo iubae- quaiite. ilaec per lolam Europam vulgaris.

V. persica Des/ont. foliis cordato ovatis serratis, bracteis consi- iriilibu.s, pedicelio ca'yce duplo longiore, capsula compressa lote em.rginata ciliata venoso - reliculata , slylo subae- quante. Buzb. Cent. J. t. 4.0. /. 2. Hanc in Volhynia legit Besser , circarn (iniidslu.rn ip';e. Stylus ja îiac et iu prae- cedente vix capsuiam excedit.

^methvs-ea génère nequit a Lycopo distingui , nec magîï âlfferl quarn Menthae quaedam verticillotue a capitùtis. Cuiyx et coiolla omnino- eadem, nec folio-mm forma multum recedit, Se>niina tatiturnmodo rugosa , quae in Lycopis laevia. Ann'Jhy- Stea coRJulea igitur miUi audit: Lycopns oinethystinus peduri- culis axillir ibus et terminalibiis subtrifidis, foliis triparliûà: la- tiuiii Lnceolutis siuualo - serratis.

( 342 ) Valeriana sisymhriifoUa Va'.il (V. Cardamities Marsch. l. c. n. 64) praeter folia radicalia pinnjta , differt a V. dioica adhuc corollae tubo angusto limbo duplo longiore , (uec cor. infundibuliformi liinbo tubiira subacquiiUe). Num etiaai dioica sit e paucis speciminibus dijudicare nequeo.

Valeriana alpestris m. fol. o\atis: radicalibus integerrimis ' caulinis incise - serratis vel tripartitis , floribus capitato-corym» tosis , corolla germiue triplo longiore. Q; .

a. Foliis caulinis iiidivisis serratis , summis quandoque basi auriculatis. £ Caucaso oriental!.

p. Foliis caulinis serrato - incisîs , summis tripartitis. V. montana Marsch. L c. n, 67. .excl, synon. praeter Gmelini. Ex Ossetia.

y. Foliis caulinis tripartitis, laciuiis subintegerrimis, Gmel. sib. HT. p. isi. n. 2. Ex .Sibiria orientali et Dauria. Planta similîima V. jnontanae et V., Iripteri, sed procerior , pedalis et ultra, corolla triplo saltem m ijor , stamina subae» quantia (nec corolla longiora). Flores albi vel pallidissime car- iiei. Omues varietates recensitae \.arian.t pube plus minusve conspicua.

Fedia. Genus hoc tredecim species indigenas complectens , totidemque fere variis fructus formis ludens , pauUo fusius tradere lubet.

Character genericus ab auctoribus varie propositus est. Mihi sic audit : Cal. o. nisi gerruinis mar£o Cor. infundibuliformis 1 - petala. Caps, trilocularis, loculo unico fertili, vel bilocularis. Siam. 2, 3.

( 343)

Fediam et Falerianellam Jiiss, conjun^o quae solo stemî» num numéro differunt. Fedia acaulis capsula biloculari a reli- quis maxime abhorret.

Fructus sequentes induit formas :

a) Loculi stériles longitudinaliter conniventes fcrtili oppositi.

F. olitoria , costata.

b) Fructus subtricoccus , loculis subaequaliter contiguis. F.

turgida , tridentata , carinata.

c) Loculi stériles obsoleti distantes , fertilis maximus. F . den-

tata , dasycarpa , eriocarpa.

d) Loculi stériles subcontigui fertili minores. F. lasiocarpa t

coronata , discoidea , vesicaria , uncinata^ echinataj cornu- copiae.

e) Loculi tantum duo , ambo fertiles ? F. acaulis.

1. F. olitoria fructu glabriusculo compresse orbiculato obli- que acuminato utiinque bislriato. 0,

F. olitoria Schrad. germ. i. p. g5. Bess. gai. \. p. 49" n. 46 (ex Schradero). Vahl Enum. 2. p. ig. n. 3.?

(de fructus forma niliil).

Vuleriana olitoria L. éd. Willd. 1. p. 182. n. 25. Marsch, taur. cailc. n.. Qq,

Valeriana Locusta a olitoria. L. sp. pi. I. p. /^j. n. 16 ? (de fructu nihil quani quod simplex sit).

Valerianella olitoria. FI. franc. IF. p. 240. n, 333o.

F. stridta. Stev. Mem. Mosq. II. p. 177. n. 5.

In Tauria , Caucaso ad fl. Terefc inferiorem, Iberia tirca- Tif fliu. Manio Apriii.

'< 344 )

Radix vit in reliquis omnibus annua tenui» ramosa albida. Caulis subteres digitalis pro soli lertilitale ad spith.imaeain al- tiludinem excrescens, rarissime glaberrimus (ut habet Schra- der) , plerun'que basi leviter pubescens , superne quorjue in- tcrdum angulis piloslusculis , basi ad dimidiam altitudinern. simpiLX , déin sernel vél bis dichoromu><. Fulia iuferiora spa- thulata , superiora linearia, obtusa intpgerrimaj rarius omnino gîabra 5 saepius margine pcaesertim itiferne , costaque média subtus cilijtis. Flores in olomerulis terminalibus congeNt.i 7 1 5, dichotomia brevlssima bracieis oppositis siiffalta , unde quasi involucrati apparent. Bractcac litieares basi dilatatae pelluàdae margiue pilis raris exa-;_peratae. Carolla p.u-va iufundibuliformis limbo tubum aequante quinquepartito , coeruiea fundo albo. Staniina 3 longitudine corollae , antberis flavis. Stylus non- ïiiiiil longior , apice coerulescens , stigmate simplici. Fructus diametro lineari subrotundas oblique aciiius , a lateribus cuni- pressus , irilocularis : loculo ferlili dorso incrassato , sterilibus postice sulco obsoleto distinctis , longitudinaliter approximatis. Apex levissijTie oblique tridentatus , dente ioculi fertilis longi- ore. In utroque fructus latere striae binae elevatae sulculo utrinque impresso , quaruin un.a angulo seniinis respondet at- que in mucronem apicis excurrit ; altéra in medio Ioculi ste- rilis Praeterea nonnunquam rugulae transversae 2-3 utrin- que. Superficies fructus glabra , sed quandoque versus apicera. pilis brevibus exasperata , quod praesertim in tauricis atque galUcis observavi. Semen lanceolatum acutum compresstitn sed fruutu contrariura nec parallelum.

2. F. costata m. fructu glaberrimo subrotundo compressî- u^sculo obtusissimo , utrinque sulcis duobus profundis exa- xato, O

( 345 ) In vineis vallis Suclak rarior.

Praecedetiti simillima sed bene distincta. Caulis inde a Lasi dichotomus , glaberrimus , gracilior , vix plus qiiam palinaris. Folia ut in praecedente basi margine, vix exasperata. Florum glomeruli tantillum minores, bracteis glabeirimis. Corullu pal- lide coeralea praecedente miuor, Fructus diiplo fere minor , glaberrimus, subrotundus , utrinque obi usi>simiis ut puliiis subellipLicus dici qucat, compressas sed minus quam F. oli- toriae. Apex retusus , deriticuli ijullo phuie vesiigio. Laiera ulrinque sulcis duobus profundis et praeterea anlice josliceque sukus levier , unde forma fructus velut melonis costali. Lo- tuli uL in praecedeule di'.pusiti , steriliuin parietibus ciasslori- bii.s. Costa sulcis lateralibus inlerjecta seminis angulo respon- det 5 sulciis po'^ticus di.-.^epi m^nlo loculorum sterilium. Seinen praecedente d.iplo minus, formae ejusdem, hi'lo quoque sub apice protuberuiite.

3. F. îLirgida m. fructu glabro subhemispbaerico tricocco huic concavo , apice obtusissimo. ©

In horlis et herbidis Tauriae circa Symplieropolin.

Caulis plerumque iude a basi dichotomus, angulis pilis bre- ■v'issiuîis exasperatis. Folia superiora basi diiatata saepe dente uno allerove munita , margine subciliata. Floruni corymbi ma- jores, aeque coarctati, bracteis ciliatis. Corolla F. olitoriae pal- lide coerulea. Fructus glaberrimus magnitudine F. oliloriae , convexe - concavus , longitvidine nonihil latior , basi apiceque obtusissimus , denliculo unico obsoleto in apice loculi fertiiis- Antice sulci duo profundi loculos distinguentes , latus posti- cum veru raembranaceuni umbilicato - concavum e parietibus lo- culorum sleriliuni angulo obtuso divergentibus , qui ferlili

44

( 346 ) multo ampliores. Semen F. olitoria minus , pcaesertim ano-u- stius.

Hanc perperam pro F. olitoria habui ia meiii, mosq. 1. c.

4 Fedia tridentata m. fructu glabro subrotundo compres- siusculo postice umbilicato , apice retuso deiitibus duobus ob- soletis , tertio majora. 0. Steuen mem. moscj. II. p. iy8. n. 6. t. XI. f. 7.

F. membranacea Loiseleur ?

In Tauria , Caucaso orientali circa Derbentura , atque la déserte sabuloso Anketeri ad fl. Terek. Majo.

Caulis plerumque basi simplex pubescenti - scaber inferne subincanus. Folia praecedentib\xs an^ustiora , iiiferiora obitec dentata, siimma linearia integerrima ■vel basi pinnatifida. In- florescentia praecedentium , sed bracteae late rueiTibramaceck. marginatae et insigniter hispidae atque ciliatae , unde color corymbi albicans^ Corolla pallide purpurea limbo quinqueparti- to laciniis inaeqiialibus. Fructus forma ad F. turgidam accedit, ejusdemque fere- niagnitudinis, plus minus subrotundus , anti- ce parum convexus sulcis duobus loculum fertilem a sterili- bus distinguenlibus , postice angustius umbilicatus. Apex den- tibus tribus saturatius tiiiclis , duobus loculorum sterilium minoribus , fertilis vero majore triangulo. Superficies tota gla- berrima. Loculi stériles distantes fertili ampliores , minus ta- men quam in F. turgida.

Hanc sub nomine F. merabranaceae Loiseleur in Herbario Gorenkensi vidi , sed nescio ubi descripta exstat.

5. F. carinata Lois, fructu glabro subcylindrico hinc conca- vo , latere utrinque sulco longitudinaliter exarato , apice den- te unico obsoleto. G

( 347 ) In arenosis ad fl. Terek circa Kislar. Floret primo vere.

Caulis glaberrimus a basi quadriges, quinquies dichotomus. FoUa ornnia integerrirna basi haud ciliata, Florum glomeruli ut in praecedentibus , bracteis glabris margine denticulalis. Corolla coerulea reliqiiis nonaihil major, liinbo 5 - partito .sub- reo^ulari. Fructus dianietro duplo longior , subcylindricus , po- stice sulco profiuido inier loculos stériles, aalice convexus slri- oia levissimj, lateribus loculi fertilis utrinque in corinani acu- tatn subjecto sulculo excurreiuibus. Ajiex deuie unico bievi in loculo fertili. Supeificies tola glabeiriuia. Lociilutnetita diurne- Iro subaequiilia.

Tlantam galliram non vidi , sed semim noslrae sîmillima, nonnihil lainen in.,iora , carina el sulci Ijter.les insigniores , atqnc iti ioiilis hterilibuo utrinque stria longi tudinalis , cujus in nostrd vix nidimentum adest. Hanc ipbam olun in il. Je- nensi pro Val. olitoria cultain vidi.

6. F. dentata fructii glabro ovato antice costa unica , posti- ce quinis , api ce oblique acurninato, ©.

F. dentata Schrad. l. c. Besser l. c. n. 47» Vahl l. c. n. 4 •'* J-Villd. Enum. I. p. 52. n. 5.

Valeriana Locusta L. Fl. su. p. 12. n, 36. secundura spec. a clar. Swartzio missuin.

In Tauria rarior. In Volhynia. Floret praecedentibus serius , nec tamen ita sero apud nos ut habet Eesser 1. c.

Caulis pedalis et. sesquipeddlis saepe ultra dimidiam altitu- dinem simplex , dein pluries dichotomus, subtetragonus , acu- leolis reflexis scaber praesertim iii angulis. Folia integerrirna

44*

Tsl bsfi deuticaio uno allerore noratj-, tota inprirais superne scïtbra aculeoUs erectis. Florum corjmbi I&xiores qu:.a in prae- cedenlibas , fioribus jâm in superioribos dichotomiis sessillbos. Bracteae subulaue scabro - ciliâtàe.

CoroUa paliidîîsîiiiB carnea vei oma:no aioa. Gcrmen apîce evï- deater deatatum. Fmctus oratus acatus antice convesus co- ata levi anica . postice planas costis quinque : extimis e niar- glas loculi fertilis , interioribus in localis sterilibus , média in fade p^stica lo2uîi fertilis. Apax in urceolum obliquum. produ-;tus antice elongatus , latioribus dentîbus duobus rarius nnllLs Tel quatuor, ita ut 1-3-5 dentaîus siu Locuîus fertilis totum. fere fructum occupât, steriliu::. . iimentum.

Taurica planta rix jiedâlis , superne lauiam dicbotoma , fa- liis inîegerrimis j Yolhvaica a Ciar. Eessero miUi missa forte «dIo laeliore en^fa , fere bîpedalïs niox supra basin muliotiës dlchotoma , foliis dentatis. Seminam forma eadem. Semina Te> lo F. deutatae gallicae a Loiseîeurio Gorenki misi>a , brerîora , crassiora, postice striolis obsoleii*. E brevi descriptione FI. Fr. n. 333 1 nihil oerû^ absumi potes t.

7. F. dasfcarpu ta. fructu pubescente ovôto - coaic& apice oblique acuminato. ©. Stev. menu mosq. II. p. 179. Bcs- scr Caî. Crem. 1814. P- 1 1-

F. dentata Marschall. L c. n, ^q excL syaon.

V. conica Loiseleur ?

In Taaria , Caucase cisalpino , Iberia , Volhrnia.

Herba simillima F. dentatae ita ut interdum nulle modo distiiigui queat , sed fructus coa^taater villes os^ Hu^us forsM

( 349 ) fere eadem , sed carinula antica levissiraa saepe nulla , costae posiirae etiam obsoletae , média vix ulla. Seclio fructus trans- versalis fere rotunda , in praecedente semicircularis. Seraen g.uoque postice magis convexum quod in illa omnino fere pla- num. Superficies tota usque ad apicem tecta villis sursum in- curvis vel uncinatis.

Speciminibus ibericis caulis humilior pluries dichotomus f folia latiora saepe basi auriculata , sed fructus idem.

8. Fediz eriocarpa Loiseleur, fructu hispido ovata «pice ex" plaoato oblique acuminato. 0.

F. ruorulopa Fischer Cat. Gorenk. 1812.

In Tauria littorali circa Nikitam et Gaspram frequens, Jani<K

Caulis reliquis crassior , plerumque inde a basi dichotomus ^ dlvarîcatus , rarius ad médium usque simpiex , obsolète qua- drangulus angulis subajati? , muricato - ciliatus pilis brevibuff pellucidis erectis, unde praecedentibus minus scaber. Folia la-- tiuscula , infima spathulafa , superiora oblonga obtusa, plerum- que basi utrinque dentibus 1-2 , glabra , margine breviter ci- liata. Corymbi denîissimi dichotomiae ramulis brevibus latis concavis , bracteis lânceoiatis subciliatis arcte adpresîis , unde ficies admodum rigida. Fructus structura eadem cum duabus praecedentibus, s^d ipse crassior brevior , praeter apicem sub- globosus , antice carina obsoleta , lateribus utrinque costa. uni- ca , postice umbilicatus vel costis duabus discum planiusculunct cingentibus. Apex : ujceolus raagnitudine saepe reliqui fru- ctus , oblique dilatatus subfoliaceus , reticulatus , mucronatus , margine ciliatu? , dtutibus lateralibus duabus vel quatuor, sae^ pe nullià. Superficies tota pilis raris brevibus- adspersa in stri-

( 350 ) îs et margiae densius congés lis. Seineii late ovatum convext»- planum.

Spécimen macrum e Gallia narbonensi ab amie. Trinio si- ne nomine mihi datuin , praeter exilitaiem a nostris non dif- fert.

g. F. lasiocarpa m. îructu villoso ovato poslice umbilicato

apice marguidto inaequaliter subtridentato. 0

In Tauria et Caucnso orieutali rarior. Aprili, Majo.

Herba similliraa F. tridentaiae. Caulis basi simplex dein bis Vel ter dichotomus, leviter ])ubescens vix scaber. Folia infima spathulata, dein oblongo - îaneeolata actiliuscula iiilegerrima vel in medio denliculata , superiora siibirifïda laciniis anguslis li- nearibus , rarius basi vel in medio Kdliuc lacinula aucta , fe- ra ut folia Rumicis multifidi , cmuia gbibra margine subcilia- ta. Injîorsscentia t'. tridentatae ; bracteae itidem laie mem- branaceo - marginatae villoso -ciliatae. Corolla pallide purpurea. Fructus structura ad sequentem accedit , ovatiis oblusus anli- ce convexus , lateribus a margine loculi fertilis .carinatis , po- stice inter loculos stériles profunde sulcatus. Apicis margo iii urceolum brevem dilatatus , reticulatus , inaequaliter dentalus: dentibus duobus brevibus , tertio longiore mucronato , acce- denle interdum quarto super interstitio loculoruin steriliura. Superficies tota pilis albis brevibus dense pubescens. Stmen laxi- ceoluluni compressum.

10. F. coronata fructu villoso apice urceolo membranaceo dentibus subsenis uncinatis fructu dimidio hrevioribus 0. F. coronata Schrad, l. c. p. g6. Marschall l, c, n. "jv.

In Tauria meridionali admodum rara, Aprili.

( 351 ) Caulis ad summum dodrantalis basi simplex dein bis vel ter dicliotomus , inferne pubescens vix scaber, superne glabriuscu- lus. Folia inferiora oblonga dentata, média liuearia basi utrin- que pinnula una vel altéra aucta , summa simplicia , ciliata pilis plerumque rectis. Coryinbi densi capitati , obvallati bra- cteis rnembranaceis late ovatis mucronatis molliter pubescen- tibus et ciliatis, Corolla purpurascens subiotata quinquefida laciniis obtusis , plerisque aliis speciebus major. Fiuctus sub- tetragonus antice vix convexus, postice sulco inter loculos sté- riles profundo. Costae quinque : duae latérales seminis angulis respondentes , duae posticae e loculorum sterilium angulo , et quinta his interjecta iti seminis facie postica , obsoleta. Super- ficies tota liispida pilis albis incumbentibus ,. lineolis sex den- sioribus. Ipsa substantia fructus rêvera apice tridentata , den- te unico longiore , sed margo prolongatus in urceolum cani- panulatum membranaceum reticulalum glabrum , dentibus sex subulatis uncinatis. Loculi stériles feriili multoties minores , bene tamen conspicui. Semen laiic;eoIatunî.

Planta cuîta niuîto obesior , foliis praesertiin lalioribus.

F. coronata Vahl Enuin. II. p. 20. n. 5., Willd, Enum. p. 5q. n. 6., FI. Fr, IV. p. 2^1. n. 3333, a nostra diversa vi- detur 5 defiiiitiones enim expresse dentés fructus rectos postu- lant , in descriptionibus vero nihil dicitur._ Nec Linnaeus in. sp. pi. vel Persoon aliquid certi habent. So!a Schraderi descrip- tio , uti solet , liquida et cum nostra planta bene convenit.

Fedin discoidea secundum specimina hortensia vix discrepat,, fructus enim forma eadem , atque dentés numéro variant, nec omnes ex eadem basi enati , sed rêvera dénies sex ut in F. coronata , laiiores modo et plerumque dente laterali aucti.

( 352 ) Fi'dîae vesicariae , quae npud no? haud occtirrjt , iructiis structura eadem ac F, coioiiat.ie, urceoUiS modo apuis m^jor, atque in vesicam glrjbosam ampliitus, dentibus or'ificii sex ua- cinatis inter quos toioUa saepe dlutius persisteiis stellulam ut in Scabiosis menlilur. Loculi stériles sat magni , et quod in nulla cono-enerum , dissepimento bipartili, unde revora fru- ctus 5 - locularis , uniio fcrtili.

11. F. uncinata Marschill. fructu subniabro oblongo , api- ce urceolo brevissimo deuLibus subsenis uudiiatis fiuctum ae- quanlibus. ©.

F. uncinata. Marschall l. c. n. 72.

Valeriana pubescens. Gcrmann Cat. Dorp. 1807. ^sgensb. bot. Zcit, i8o5. n. 2.3.

In demissioiibus Caucasi ad fl. Terek , et circa Derbentura legi, la Tauria inilii iiuu obvia.

Reliquis altior et robustior. Caidis basi teres sordide pur- pureus valde pubescens , siiperiie angulatus glaber , ad médi- um fera simplex, deia pluiies dichotoriius. Folia radicalia ob- loiin^a spathulata dentata , caulina iiiferiora pinnatifida , siipe- riora saepe bipinnatifida , pubescentia et ciliala pilis quam in caeteris longioribus varie curvatis. Corymbi florum capitati la- xiores tamen quam iu praecedente , atque in dicliolomiis eau- lis fera omnibus flores solitarii sessiles, Bracteac subulatae ri- gidae \ï\ ciliatae. Corolla parva campanulata laciniis acutis , pallide rosea, Fructus reliquis durior et major subpyramida- tus anlice parum convexus postice basi gibberibus duobus lo- culorura steriliura , iuterjecto suko profundo^ Striae septein: una in fatie fructus antica recta , et utrinque très laterules

( 353 ) otlique flexae , quarum duae parallelae ad marginem locuîi fertilis, tertia in medio loculo sterili. Apex in urceoliim bre- vem explanatum desinit dentibus 6-9 recurvis et retorto unci- natis , quorum sumnus basi dilatatus et cum lateralibus con- vexus , reliqui subulati. Superficies fructus plerumque glabra saepe tamen pubescens, pllis brevibus obtusis vel clavatis. Lo- cuîi stériles basi fertili vix amplitudine cedunt , superne vero angustati sunt. Semen lanceolatura subincurvum.

12, F. echifiata îructu compresso subtriquetro apice dentibus tribus uncinatis , unico majore. 0.

F. echinata. Fahl. Eniim. II. p. 19, n. 2.

Vdleriana echinata. L. éd. JVilld. i, p. 182.

Yàlerianella echinata. FI. Fr. n. 3334-

In Tauria liLtorali ab Ursuf ad Alupkam rarior. Majo.

Coulis ad médium fere simplex vel inde a basi diihotomus, superne in^rassatus , striatus nitens glaberrimus vel angulis îevissime muricatus. Folia inferiora spathulata dontata , supe- riora oblonga seisilia , omnia dentata. Flores in corymbos cir- citer 1 o - iloros coarctati , pedunculis vel ramulis dichotomiae incrassatis, Biactcac adpressae lanceolato - subulatae virides gla- brae. CoroUa infundibulifomis tubulosa limbo 5 - fido , pallide purpurea. Fructus magnitudine fera F. unciaatae subprismati- cus superne latior , lateribus sed vix postice sulcatus. Striae sex : una in angulo acutiore , duae utriuque latérales, sexta denique in medio latero postice. Apex dentibus tribus uncina- tis : superiore longitudine fructus , lateralibus diraidio brevi- oribus. Superficies tota glabra vel epiderniide secedente subti- lissime rugulosa velut pruijaa quadam inducta. Loculus anticus

45

( 354 ) sub dente longiore qui in omnibus reïiquîs sol as fertilis , in hoc abortum patitur , e lateralibus vero uaus fertilis , uiide tota forma fructus irreaiularis evadit.

Fedia cornucopiae huic floris structura pedunculisque iri- crassatis affinis , fructus vero potius ad F. coronatam accedit , scilicet loculis sterilibus subcontlguis quamvis vix conspicuis , urceoloque apicis dilatato. Ob stamina duo, nec tria, a Vale- rianellis Iiiss. separari nequit , cum reliqui omnes characteres conveniant.

l3. F. acaulls m. glaberrima fructibus radicalibus sesâilibus obovatis costatis apice protruso subquinquedentato. ©, Steven. in Mein. rnosq. III. p. 2.5i.

In sabulosis circa Gandsham primo vere.

Folia radicalia in rosulam expansa oblongo spathulata sub- mucronata margine tenuissime crenulato subpellucido, basi val- de dilatata coriacea flores involventia , luiciaai fere longa. Co- rolla brevissima , vix e germinis dentibus einergens , quiuque- fida alba , in ipsa radiée sessilis. Stamina numerare in siccis speciminibus nequivi. Fructus sesquilineam longus suppyrifor- niis , uLririque auctus velut lamina obovata superne proininula dorso bicarinata , sulco interjecto sat profundo. E medio sur- git collura angustius brève , apice in dentés 3,455 subula- tos duros divisum. Loculi in quibus dissecui , duo fertiles , singulus sulcis sex longitudinalibuF, sectione liorizontali stellata. Habitus totius plantae et structura fructus a reliquis maxi- me recédant, et forte peculiare genus indicantj sed cum. plantam vivam haud vidi et pauca specimina quae mihi dédit D. chirurgus Kruse, jani deflorata sed seminibus nondum per- fectis erant , satis examinare nequivi.

( 355 ) Iris -parndoxa m. LarlData , caule unifloro foliis condiiplica- tis linearibus recurvato falcatis alliore, coroWae laciniis interi- orihus exteriores niultoties excedentibus

In Iberiae colliTaus apricis.

I. ibericae simillima praeter florem. qui ab omnibus mihi notis speciebus diversus Corolla magnitudine J. xiphioidis. Tu- bus germine duplo longior spatlia inclusus. Petala exteriora pa- tentia stigmatibus pjrum majora convexa , sature violacea re- ticulata margine albo - variegata , barba late expansa brevissima -\dllosa ; interiora. quadruplo ampliora erecta violacea iit in sicca videtur immaculatn. Stigraata pallidiora apice bifida.

E pluribus novis quas possideo Jreos speciebus , hanc florîs structura valde singularem. propono , quam vivam haud vidi sed e lierbario Com. JMuïsiu - Puschkin obtiuui.

Bulbostylis. Praeter species illas, quas ob stylum ciliatum ba- si bulbosum clar. Vahl a Scirpi génère sub nomine Fimbristy lis separavi , adhuc niultis aliis stylus basi bulbosus sed gla- ber , quas sub pristino génère reliquit. Ilae ob characterera const.mtem bene conspicuum, atque in his generibus non sper- nendum , milii peculiare gonus constituunt :

Bulbostylis. Spiculae squamis undique imbricatîs plerisque ferlilibus. Cor. o. Caryopsis setis obvallata styli basi bulbosa coronata.

Difîert a Scirpo stylo basi in bulbum ampliato j a Fimhri~ styli , stylo glabro bulbo persistente.

E nostratibus liuc pertinent Scirpiis ovatus et palustris ; ex exolicis Se. capitatus , maculosus , tuberculosus , genicula-

45*

(356 ) tus , quibus omnibus stigmata duo et setae receptaculi ; forsan etiam Scirpi n. 20-24 J^ahl. Enum. quibus stigmata tria , et Se, nitens (n. 67 Vahl) cui setae nullae. Hos exoticos exaniiv nent autoptae , ego euim solum Sr. capitatum possideo.

Scripus Baeothryon et nonnulli alii , quibus semen ipsiim mucroiiaturn , et styli ima basi in niucrone persistere videtur, liuc referri nequeunt 5 Bulbostyli enim apex semiuis obtusus , styli babi valde dilatata tectus.

Cyperus hamulosus Marschall. FI. tau?-, cauc. n. 9:2, ad Scirpos mandandus , spiculae enim non distiche sed undiqua imbricatae. Affinitas et interdum similitudo cum Sc^ Micheli- ano summa. Utrumque definio :

Se. Michelianus culmo folioso , capitulis terminalibus brac» tels longissimis cinctis, squamis lanceolatis mucrone brevi. 0.

Se. hamulosus. culmo basi folioso , spiculis terminalibus ia capitulum vel cymam aggregatis , bracteis longissimis, squamis lanceolatis ih mucronem longum aLtenuatis. 0.

Jii illo : squamae membranaceae , ncrvo dorsali Tiridi in. mucronem patulum ipsa breviorem excurrente ; in hoc : squa- mae plerumque spadiceae nonihil angustiores , nervo medio ia mucronem patulum rarius reflexum vel unciatum , longitiidiue ipsius squamae producto.

A DV ERS A RI A ZOOLOGICA

auctore Gotthelf FISCHER

Societatis Imperialis Naturae Scrutatorum Directore.

FASCICULUS TRIMUS.

Quaedam ad Mnmmalium systema et gênera illustranda.

1. De nexu corpoi-um naturalium in universum Oratio in conventu Societatis primo post incendiurn Mosquae habita,-

Viri generosissimi, clarissimi , doctissimi , Comniilitoaes amantissimi ,,

Nullo tempore HORATII dictum :

Aeqnam mémento rébus in arduis ^ Servare mentem ; non stcus in boni» Ab insoleilïi temperatam Laetitia :

nec vobis , nec milii comniendare magis possem , quam liodie j quo circuli nosir-, atrocissimo bello turbati , iterum institiiun- tur , qvio ineo pristino more , liis viam , ad corpora naturae observanda , inter se comparanda , eoriimque utilitatem variam exploranda, aperire et complanare debeo , Vobis vero ad obser- vata vestra nobiscum communicanda et publie! juris facienda denuo occasionem praebere miiltum interest. Quibus vero .au- spiciis , qulbits auxiliis inchoanda est res ? Quonam in statu sunt collentiones istae ditissimae, quas saepissime mecura, uti- litate, jucunditate et animo aeque hilari ac grato visitarè cori- sueti fuiàtis ? Ubi suut auxilia literarum, rarissima , quae tau-

( 358 )

to vobis studio commendabam, ut mnjori non possem? 0 mag- num , atcjue intolerauduin dolorem ! O gravem , îcerbamque îortunam ! Omnia, quae per secvila a viris illustribus, in omni- bus fere t^rrae regionibus , collata , et a scientiae Maecenati- bus , ad urnain venerandis, usui piiblico dicata fuerunt, quae- que seculuni non relatumim opiner, paucis horis in cinerein sunt data. Quod aviri , quod argent i , quod ornamentorum , in urbe JMosquae fuit , id vel Vulcanus vel Mars abstulit. Et directoris vestri partes , nec niiniinas, ceterum labores vigintî annorum, in alia omnia sunt distributae inque cinerem versae,

Sed quid hoc comparatum cum tôt hominibus fortibus , tôt TÏris , animo , virtute , arteque militari di^tinctis , quot mors, bello hoc pernocissimo ocius alldta,umbrà suà in\olvit iiigrà! Ouot parentes ad urnani filiorum, quot iilii ad urnc;m patris dilectis- simi , fientes et moerore affecti , accedunt , quot qui carum. caput vel ejus cinerem frustra quaerentes dolore consiimuntur : Yestri nominis aeterna memoria simul cum factis heroum Russicorum consecrabitur. Clarae mortes pro patriâ oppetitae,

Omnes codem cogiraur : onmimn Versatur urnà seiius ocius Sors exitura.

Sed tollamus curas, nacta est quies ^ ecce, nos iteruni lite- ris redditi ! Videtis et in me amorem scientiae et cognitionis majorem possidendi cupiditate, quâ abjectâ et jacturae me- tum abjeci. Miramini tam exhilaratam esse jacturam meam ? Quid ergo faciam ? Angar ? Excruciemne me ? Quid adsequar ? Deinde quem ad finem ?

Et mihi res , non me retus submittere conor. -*-

C 359 ) iSTobis adliuc restant , quibus occupainur ! Deus semper pro- pitius , nobis conservabit naturae opéra sua mirifica , ampla , quorum terra est plena ! Gratulemur nobis , quod arma russica , Deo approbaute non solum hostem iujustum, a nostris scholis , a nostris mûris repellant , imo quod et patria sit de- liberata et salva. Hoc erat amplificandae dignitatis AUGUSTIS- SIMI NOSTRl IMPEllATORIS, fines imperii , eo solo consilio, transgrediundi , ut Germaniae jugum, quo ponderosius nuUum, rumperet. Fortunâ suffragante videtur res maxiraas corisccutus exercitus iioster. Gladius ejus sanguine Berezinae et Moschai- cae amnlbus tinctus , nunc vivis Albi et Vistulae undis ablu- tus , nova respleudet luce. Magua spes in TE et in exercitu TUO , ALEXANDEIl MAGNE JUSTEQUE. Magna exspectatio iu te, Germania, ciiius per Deum gratiae gloriaeque cave tempus amittas. Deus optimus maximus dirige hoc consilium , hune ania.um. Salvum fac IMPER ATOPvEM AUGUSTISSIMUM,; saL- \os lue. duces , salvûs- rnilLles noslros..

Nitamur et nos maxime ut per angusta ad augusta tenda- inus ; non rerum copia, sed usus earuin beue diiectus divi- tem redJit. Vos hortor, ut omni studio , orani ctirâ in literas inctimbati?, ut auxilibus quibus giudetis, strenue utamini. Eea- ti possidenies hodie , qvii orauia secuni portant.. Hoc est animl vestri , hoc est ingenii vestri, hoc nostrae spei quod studiis itaque utilitati publicae , hisce temporibus difficillimis , om- nem operam. et industriam sitis impensuri..

Dilecturos vo^ , mihi persuadeo , scientiam liistoriae- natura- ]is , quam crgiiitis ejus factis , cum physicâ , cum medicinâ , cum .'-gricul lurâ , cum commercio , cum oeconomià pubiicâ , &lrn-io conjunclam vidcbitis vinculo. Magni aestimabitis eafti^

( S60 ) prop'ter principia quibus nititur , duciturque , propter sensùs , qnos rnovet , propter memoriara quam excitât, propter itinera, quae in-^pirat , propter consuetudinom et vincula, q'iae multi- plicat. Est enim vinculum jucundissimiim , {ortis>iinum alque coflstantiiïsimam iiiter populos , in orbe terrarum sparsos. curii diminuenJo terrores belli, tum n-:ultiplicando bensfacta pacis. Mores emollit , sensus acult , mentem extrcet , aniimunque reddit ft-licerrK Est enim, ut CICERON.S verbis utar , ani- lîioruni ingeniorumque naturala qucddàiii quasi pabulura, consideratio contemplatioque naturae.

Nuturam servasse tenorem quendam in rébus , nec subituni ab uno génère ad alterum fecisse saltuxn , sed interiu;iiâ fere trama per multipliées specierum varietates e^se admirabilem. quandarn atque continuatarn conjuuctionem seriemque rerum , multi jani mature auimaduerterunt Philosophi.

Ex remota îam antiquitate et graecorum pUilosopliorum scholis repeti testimonia possunt , quibus coustet , nonnullis illorum istam jam de universae naturae consensu atque sj-ni- pathiâ tententiam inclaruisse.

Diserte imprimis AFiISTOTELEM de molli sentiente in non sentientem , i. e. de animbli in vegetantem dcscensu lo- cutum videatis. Praetermittam locum libri quavti de partibus animalium , *) ubi ,,ç)v6tv justa/iaiytiv "^ dicit , sed alius no-

•) ARISTOTELES de part animal. 1. IV. cap. V. t) yao cpvdiz ).iirafini- y£i (>vv£X(^= f^""^^ ■^0^*' «i/"'a'c^^ *''f ^" ^''~^" ' "^'^ '^^^ B,(àvTOûv /xàv (VH ovrwv Se ^d&>y ôvtœç wgre ôokeIv nâixnav iJ.mpoy âiaçiépeiv Srarépav °nxrspov tcp GvvEyyv? cèXXj'/X?jç iNatura enim continue tran- sit ab inanimatis ad animalia, per fa quae vivant, sed n^n sint anima- lia , ita ut paruni admodum difîene alterum ab altero- videatur , 'pix3- pter suam propinquitatem.,,

( 361 ) bîs recensent us vl^etur , quam in historia animalîum 1. viir. cap. 1. invenietis, 'Eu 2,(£v aipvxoov èiç 8,œa , „inquit" fxé- tst/3a{vet «œrà pivipov r^ ç>v6i? , ooôte r?/ av£X^'^ 'Kav^âyetv. to juE^ôptov (xvrâ)v uai ro ixtGov notipcùv iatt. Ab ianimatis ad aniinata descendit paulatim natura , ut ipsa continuitaie lateat confinium eorum et utriusnain extremi médium sit.

CICERO- passim in libro de naturâ deorum et de divinati' ons contenait, „natLirani cognatione continuata conspi- rare ; rerum distantium cognationem naturalem esse ; rerum naturani uno consensu junctam atque continentem es- se 5 esse rerum coasentientem , conspirantem , continuatam. cog^nationera 5 et alio loco , * ) rerum caussas alias ex aliis aptas et necessitate nexas dicit.

NEMESIUM EMESINUM prae ceteris milii commemoran- dum imposui , luia ex parte propter ideas illi proprias, altéra ex parte, quia lucubrationibus multis Collegae quondam aestu- raatissimi , defujicti MATHAEI fuit commentatum. NExMESII opei'is de natura hominis splendidissiraam nobis dédit editi- onem , quae quoad apparatum criticum , quo candpt , et ad- rnimadversiones varias , quibus repletur , inter perfectissimas utilissimasqtie est referenda. Aedificator mundi , Deus , ,,inquit NEMESIUS '' **) .a stirpibus ad animalia transiens, non proti- nus ad gradiendi ssntiendique vim devenit , sêd gradatim eo et concinne progressus est.

/ *) Quaestionum Tuscul.inor. lib. V. cap. XXV.

•* ) NEMESlUS éd. Lipsiens. cura Mathaei p. 4^- tvra na\iv sBr^g etc. ,

45

< 352 ) Sed în quo' quae praestiterint quidam rerent-iore», A?fDREAS' EHlbCCUS, EUSEBIUS NLEREMEERG, NEHEMIAS GREW ,. RTCHARDUS MEAD, GUILIELMUS MONRO, GO- DOFREDUS GUILIEL. LEIENIÏZ , ANTONIUS VALLIS- NIER^r, BRADLEY, DONATI, praetermittenda judico. CARO- LUS BONNET vero mnxirao cum applausu hancce theoriam. exposuit atque défendit.

CAROL. lOS. OKIîME iii dlssertatlone de série corporum natLiralium continua. (Lipsiae 1772. /(.) propri^ quaedam Iia-

bet . aliorumaue- teiitamiiia^ commemoravit.

/ BUFFON, facunde vit solet et puîcherrime de aniraaiiunr co- liaerenle série passim disserit. Placent praecipue verba in hist. gen. et part. * ). lOANNES IIERMANN, celeberrimus quon- dam Professor Argentoratensis , de affinitate animaliuni trac- tans , omnl doctrinâ et cognitionum ambitu , quo gavisus est , de arctô naturae inter varia ejus cornora vinculo , exempla varia exliibuit , inprimis vero eain inter Classes aninialium- interque gênera Classium primarum existera dscult, Unicum etsi monumentum auctoris , de scientia naturali meritissimi ., hoc sit ; aère perennius aestimanduni. ** )

) BUFFON" hist. nat. g(5neiale et part. Tom. XIII p. 53o. eûit in 4"..

*) loannis HEPiMANN Tabula affinitatum animalium , olini academico specimine édita nunc uberiore commentario lllustrata cum annotationibus ad historiaiii natiualem animalium augendam faciintibus.. Argentorati, 3790. 070 pag£. l\. Opeiis liujus, quod ex manu auctoris omnl huma- nitate milii addicti acceperam , anno vero 1812 corabustum , ne diu. tius detrimentum Jugercra animoque iniquo ferrera, Clarissiraus IiriN- iNiNG scientiarum aaturalium ipse cultor , liorumç^ue fauter summa

( 363 ) SI inprlmls anîmalla ista sîngiilaria, Echinopodem m. inquam,' (Echidna CUV.) et Oniithorhynchum ELUMENB. cognovisset , tune sine dubio passum quem praebent a mammalibus ad aves inagnopere miratus esset. Fartes quas communes cum quadra pedibus habent sunt, pelli?, pedes, lingua^ avibus accedunt rostro avino et conjuiictione partium genitalium et vesicae uninariae (quae prorsus déficit) cum reclo in cloacam ^ ita ut excrementa per uuum oiilicium excludantur, qua de caussa Celeb. Geoffroy haec animalia in faniiliarn aut ordinem collegit , nomino Mono* tremes^ M onotrymatum. Quodsi vero natura mammas illis pror- sus denegarit, id quod auctores quidam cas frustra quaerentes , coniendunt , novus locus illis inter mcimmaiia et aves adsi- gnand.us videtur.

Cum vero Tiic Jiec de vincuîo îiec de transita generum aut specierum alterius nirair-am in. al ter um sermonem facere , sed potius generalioiibus quibusdam in nexu corporum naturalium auimum vestrum acciugore vellem , ubi incipiendum, ubi fini- eiidum sit me ignorare ingénue fatendum est. Omnia in cir- cnlo ita agitantur , ut qui hoc loco primas catenae articulus esse videtur , alio ultimus sit.

In aqua omne principium omnium corporum naturae quae- rendum videtur. Omnia corpora naturae , sive sint organica , sive inorganica ex aqua coagulantur. Est enim aqua omnium, corporum naturalium arctissimura vinculum.

pietate colendus voluit , et inopiam non soîum. Iiujus sed etiam alio« lum operum geneiosissime sublevavit. Operum postliumorum HERMAN- NI \olumen unum edidit gêner ejus , clarissimus HAMMER.

46*

( 364 ) Vegetationîs prlmum priiicipium (materies viridis PRIES- TREYI) in aqua incipit. Animalisationis inilium (Amorphota , lufusoria) aquae tribueiidum est. Crystalli ex liquide gio;uuntur.

Verum enim vero aqua luci, calori et aëri principium gene- rans atque vivificaiis débet. Materies viridis sine luce (solis) non nascitur *), Infusoi'ia sine calore nou vivificantur. Crystal- li. sine calore non generantur.

Est itaque lux , calor et aër quibus aqua proprietates illi tributas , débet.

") Secundum observationes Celeberrimi SENEBIER , qui etîam vidit ^ hancce inaterieni in aqua strato olei tecta non gigni. LAHIRE , LEU- WENHOEK , HOMBERG materiem sic dictam viridem jam cognove- Tunt ; quam ADANSON pro ,,treraella conferva gelatinosa, omnium te- nerriraa^ minima aquarunj limo innascente'' habuit. PRIESTLEY, IN- GENHOUSZ, SENEBIER, GIROD CHANTRAN observationes liorum virorum magnopere auxerunt. FELIX FONTANA , materiem viiidem a polypis productam contendit ,__cui accedunt INGENHOUSZ et CHI- ROD CHANTRAN. SENEBIER e contra eam perpétue cura examinans , ■vegctabilibus iterum restituit , dicens , materiem viridem veruni esse vegetabile , Ulvae intestinal! aut Nostoc analogon. Animalcula qui.lem sub microscopio observantur et ea saepius et ipse vidi , sed sunt Infusoria , quae jam ante matériel viridis praesentiam ^ apparent ^ et nil nisi locum vel umbram plantae, qua vivunt cum materie viridi commune habere videntuv. Ipsa chemica analysis probare videtur , plantam esse materiem viridem , quippe quae resinam et partem colo- ïis viridis , aut principium colorans exliibuerit. ' Alii tamen et ammo- niaci partem inde traxerunt , ita ut CHANTRAN confervas aeque ac jnat'riem viridem pro habitacuUs auimalculoruru polypis similium cou- et^atei haberet.

( 365 ) Cîrcuhis itaque est quo principia principiorum moventur ; nec initiura nec finis adest. Mors alterius alterlus vitam parit, ita ut omnia , et .quidem extrema sese semper tangant.

Alia lex est et quidem aeque generalis, rcgno organico praes» crjpta, qua omnia corpora organica juncta videntur, lex nimirum generationis. Quodvis corpus organicum germini suae speciei ori- ginem débet. Germeii hoc varie modo vivificatur et excludi- tur, Observamus quod quo simpljciar organismus corporis est, 60 facilius excitari et eo longius vitale principium in eo in- clusum servari possit , quo vero perfectior organisatio , eo dif- ficilius evolvatur , eo difficilius germen. vitae conservari pos- sit. Mammalia et quaedum alia animalia puUum usque ad sta» tum perfectum in ovo inclusum et cum matre conhaerentenj conservant. Nisi stadium a natura fixum percurrat , moritur, aut difficillime conservatur. Si vero ova a matre sejungi pog- sunt, tune etiam germen vitae in iis longius perdurât, caussis- que externis facile excitalur. In plantarum semine diutissime conservari et facillime evolvi posse , inter omnes constat.

Germen plerum.que in corpore femineo residet , a masculo vero vivificatur. Sunt quae sexum uirumque in se conjuix- gant, (Hermapliroditae). Haec animalia omnia vivipara videntur.

Alia lex est quae corpora organica arcte conjungit , haec niiuirum : etsi vegetalionis processus in eo consistit , quod materies inorganica organicae assimiletur et in organicam trans- îeratur , ab animalibus vero et quidem inprimis a Molluscis, Annulatis, Crustaceis , Radi^tis, Polypis, ab animalibus inquana cahigenis iterum terrae reddatur et in calcem mutetur , in omnibus tnmen corporibus organicis omnia , sive quoad mate- riem qua compoauntur , sive quoad formam , perpetuae «ub-

( 3G5 ) «nissa sunt vlcissitutïlni. Qûà ia vicissitucltne caussa vitap prae- cipua quaerenda. Facta quibus haec vicissitudo nititur , egre-» gie exposait :DOUTREPONT. *)

Jiicrementum, statns , decrementum, sunt periodl très, quas oinnia corpora organica percurrere debent ; sed et hae 3eii:!p€r a matériel vicissitudiue plus aut minus pendent.

Vinculum vero , quo arctius nullum , processus respiratio- nis est , quo omnia corpora organica ogent , quo inlerrupto et ritam statim amittunt. lisusxespirationis primarius in eo residere videtur quod assiniilatio matériel ad finem perducatur. Quae- quae sit actio quani functio liaec lu sanguinem exerçât , oxy- genatio sanguinis , aut depuratio ejus a principio quodam no- civo , ultinius tamen scopiis 'semper débet esse confectio ch}!! in materiem nutritioni aptam , iiam eain perslstere videmus in. aniraalibus quae nec corde, nec vasis, nec sanguine gaudent» quibus ;îamen aninialibus sublata respiratio aeque peruiulosa est, quam ils sanguine doaatis. Insecta quorum, stigmala oleo ob- ducuntur , aut quae gazi nocivo exponuntur cum omnibus phaenomenis moriuntur , quae plerumque asphyxiam animali- um classium. superiorum concomitant. Arbores quoruin Irunci et rami velamento larvarum socialium Tineae Evonumellae ob- ducti sunt mox pereunt. **)

•) los. Servat DOUTREPONT , Diss. inaugur. medica de perpétua mate- ïiei organico - animalis vicissitudine. Halm:. 1798. 8. iiide in REIL'S Archiv fur die Physiologie. (1800) B, IV. p. 460 - 5oo.

**} Anne 1809 Mosquae varia exerapla vidi arboruin majorum , inprimis Pruni padi , quae hujus larvae tela obstrictae , lugebant moxque pror- 1U6 periebaut.

( 3fî7 ) Plantae respiratlonis organis cum insectis convenuint. Tu po- î'ypis tota epidennls ex aëre 'principium absorbere videtur , quod assimilationi favet , orgaiiis relir^uis , excepto canali ime- stinali obliteratis.

Embryo , Enllielmintba j medio qiio vivunt re^'piront , Inec per organa non salis distincl.i , ille ad instar larvarum batra» cliiorum , per placentani , vices gerentem branclilarum , qune in animalibus noniinatis unn. cuni pulnionibus persistant. Aër in ovis inclusus absorbtus observatur , ruptionis tempore quo nimirum pullus excluditar, sin antem bullula haec aëris Tor- tuito corrumpitur ,- pullus- moritur , nec unquam vivus ex- cluditur:

2. De systemate Mammalium.

Res aïclua omnibus naturam dare et naturae sua orania. PLINIUS.

Si verum "est , quod nemo dubitat , ut systema syntheti- cum atit naturale sic dictum otnnes alios rnodos et formas corpora naturalia in ordinem redigeadi superet , non est infi- cianduui , systema analyticum pruestare naturale facilitate cor- pora naturalia determinandi locumque commodum illis adsi- gnandi. Systema naturale cum conspectu libri systematico , analyticum cum alphabetico comparari potest.

Intelligentia vero conspectus sy stematici cognitioncm rei com- pletam exigit-, aeque ac systema naturale classis animalium cu)uscunque , quod non nisi tum bene intelligitur , cum jam animalium familiae , gênera , imo species clara an te oculos ap- parent. Cui quidem cognitioni analyiica necessario antecedere tiebet. Saepius systemati inprimis animalium objlcientes audi- \i , qui, non nisi species generis jani cogniti in systemate exa- iiWnari posse non prorsus immerito contendereut. Sed quomo- do cognitio generis addiscenda est , nisi characteribus ita dis- positis , ut species distincte in génère , hoc characteribus rite deCnitis in ordine , et sic porro , contentum sit ? Sy- stemata utraque neceCsaria sunt, alterum ad naturae nexuin, illam ipsam presse sequentem , si quis mortalium huuc bene intelligere poterit , illustrandum , alterum ad animal incogni- tum rite determinanduni et locum systematis inveniendum. Si veru characteres systematis analytici ita eliguntur ut gra-

( 369 )

dntim în ^ivîsioncs , orcîines , et familias vim exerceant , îta- que in tlivisionibus a partibusi essentialioribus desumti , in or- dinibus ad minus essentiales procédant , et sic porro , tune et systema analyticum ut naturali ordiiii quam prcxime in- sistât necesse est.

Multi auctores et quidem ceîeberrimi , RAY, EPiISSON, ELUMENBACH, STORR , CUVIER , LACEPEDE , ILLIGER, mamrnaliura expositiouem successu minus aut plus felici ex- hibuerunt , et si quid est quod placeat in mea tabula mam- malium synoptica antecessoribus istis clarissimis debeo. Faci- litas vero major omnia gênera quasi uno adspectu consi- derandi , in analysi ipsa et quidem pura est quaerenda , qua characteres slbi semper opponuntur , quasi affirmantes et ne- gantes. Pedis structura cliaracterem primarium ad divisiones et ordines definiendos exhibât , ita ut capitis etc. summa ge- nerum cJiaracteribus relinquatur.

'quatuor pedibus aut eorum ana-Ç Quadrupeda.

logis. { Tetrapoda.

M'AMMALIA

Ibinis pinnis, pedibus anteriorum r ^poda. analofiis.) Cetacea.

Character anatomicus Quadrupedum est praesentia pelvis, Cetaceorum defectus ejus.

47

fli. Pedibus) membranâ non cinctis :

FlSSIPBDA.

QUADR&PEDA.

( 370 )

'i. Digitls un^Liiculatis.

2. Digitis ungiilati;.

* TA

. DlGITATA,

v>. Ungulata.

5 Membranâ volatui inser- viente ,

PXKROPODA.

IL Pedibus membranâ cinctis ; Nexopeda. ^ Plectopoda.

i. extremita- C t°s ipsds am-s5t FoDOPTERA, biente f-

(2. inter digi-\4- Dactylo- tos inprirais"S ptera. expansa. ^Chiropiera,

[4> Membranâ/'3 inter digi-

natatui in I tos expansa.

serviente ,

Palmata.

Kectopoda

[4. digitos in.( vol vente.

15. Va

6. PlNNIPKDA»

Quatuor hae dlvisiones , iterum in 6 subdivisiones divisae continent tredecim ordines , quorum characteres aeque ac illae a pedibus , inprimis vero a digitorum modificatione desumun- tur. Ordines ita sunt constituli ut tertium non detur aut quar- tum non cogitari possit. Omnia ilaque quadfupeda primo ad- spectu facillimo negotio non solum loco systematis , ad qiiem pertinent , quaeri possunt j sed et defiuitio generis a deniibus

(371 )

aliisque cliarac'eribus capitis petita , eo efficatior ingenio in- truditur , qiio , colldtis divisionum characteribus , siraplicior évadit. Ordines e seg^uenti tabula .cognoscuntur :

_antîcis. . ... i. Biinana. distlncto etv

remoto Iposticis. ... 3. Pediiiiana. raembiis S

A. UkguiculaTA, pollice 1 /utrisque. ... 2. Quadrimancu

/-talo. ..... 5. Plantigrada.

Inullo , aùt\

'non remoto, y nietatarso. . . U- Metatarsii.

gressu, insi- J 'stentia , Aligitis. .... 6. Digitigrada.

r tribus, ^v^t ^lu-^. Muîtungulata. \ ribiis, t

B. Ungulata, unguîis. ..„;... ,- duabus 8. Bisulca.

f unica. .... 9. SoUdimgulata.

,inter pedes. lO. Podoptera. C Pteropûda , membraiià volatui in- \

seiviente , expansa (^inter digitos. ii. Dactyloptera.

^intpr digitos D. Nectopoua j membranâ natatui \oxpansa. . . .12. Palmipcda.

dicata. ...... j)

Cdigitosinvolvente. i3. Pinnipeda,

Auctor consullius judicat scribendi quadrlmana , nec qua- drumana , propter etyma analoga verborum , longiniana , sep' timana.

Quomodo vero gênera quadrupedura ad lios tredecim ordiues conferri possint tabula sequ-siis exhibebit.

47

( 372 )

ËsasmBommmiBaviBa

QUADRUPEDA sive

I. FiSSIPEDA.

UnCUICULATA. DlGITAT

Pollice distincto et remoto.

M A N U AT A.

Pollice uullo, aut adpresso,

E M A N U A TA.

iae. Didelphides.

A.antiqid cort-lT>iàe]p\iis. L.

linentis- Sipaluî. F. Simia. L. Dasyurus. G.

Gcrcopithe-_ Leptoda.tyla.

Cynocephalus Cluromys. C.

cl

P-qiio. E

Quadrimana

3.

Pedimana.

3.

Metatarsii. 4-

Lophotus. F. F3 . novi con-

cnuda pre- kensili. Aleles. G. M>ce:e5. lU.

cauda iner- ti.

Callithrix. E. a.Callitliriv.

m.

b. Pithecia.

Dsin.

c. Hapalc.

111.

d. Aotus.

Hdt.

Macrotarsii. Tar?ius. D. Macropus.

Fr. Lémures. Lichanolus.

ir.

,r.emur. L. Stenops. 111.

\Iarsupia':a.

Thv'acis. 111. Amhlotis. Il' Pliascolomy?. G Haimaturiis.

I. rfypsipryni- 11 us. Dipodes .

Dipn.'î. L. P.dele^. 111. M.iiones. II. Scinrii.

Sciurii5. L. '^arnias. 111. Myoxus. L. Lcvor ni. Lei)ii5. T^. La^oinys. C. Ctiuine.

Da.syprocta. I. Coelogejiyf. C. Cavia. J^.

Mûri ni, Mu9. L. Brachyurus. Fr

Ciinlcilar:a £1 obiii.«. Fr. Spala.x. E.

Criceiini. Cricetus. (,'. Arclomy. S.

.' yxlncini. Hystrix. L. EucriliLs. Fr. Loiicheres 111.

Planligrada.

5.

* Kdenttz a Scntidentia. Myrmec'pha- ga. I.

l'odientia. Manis. L. Dafypus. L. Orycteropus-

G O.iychotlieri- uni. Fr. Tardii.ra.la.

Brarlvpu'=. L. Mejalheriuni.

i;

Elasmo heri-

utn. Fr. "hoiuhvvhyn'. L'iius Fr, •♦ Denata. Erinacini,

Erinaceu-. L. Ccnteie-. I 1.

Talpini.

Talpa. T.

S.:alnp=;. E. ^hrysochlori? C.

Soricini. Sorex. L.

Vrsini. Ursus. L.

Djgitierada. 6.

Cannis du- pUcan . 'I axin-.

Me" es. Sr. Giilo. t^t. Nasiia. St. Proc-yoJi. St. Cercbleptes.

m.

Mustctini.

Mu lela. L.

Ryiacna. 111.

Herpestes. 111.

Mepliiiis. C.

Viverra. L.

Oiolicnus. Fr. ** Caninis simpHci us,

FeHni, Felis. L.

C uni ni, ^ani.s. L. Hyaena. B.

( 373 )

T E T R A P O D A.

B. V N G TJ L A X A.

Multan^ lata.

Lam/iuïL^uifi Hjrax. H. Set i géra, us. L. Eiireodon.

Fr

Notophorus. ï'r

Nasuta.

T'a pi ru?. L.

Aiioplothe-

rium. C

Halaeo'hPri-

um. C.

N^nsicornia.

Rhinocero'. 1..

Pro'o.vcidcu. Elepha?. !.. Maslothe- rium. Fr.

Oles.i.

Hippoppia mus. L.

t<.

* Ecornia,

Tyloyotla.

Caipelui. L.

.Jiiia. C Mosthu . L,

** Curnuta.

L'a icornia. Bo . L. Arie>. St. Ami ope. P,

SoUdiiorniu. Cerviif. L. Caiiie'opftr- daiis. I.

So idun-

^iilata.

9-

i^Ç[UU£. L.

II. Plectopoda.

C. Ptekopoda.

PiT.iopte-

* Incisi duohii

Petauri-

D. Nectopoda.

s. P A LM A T A.

Dactylopte- ra.

Pteropus. E. Cephalotes.

su'is"'Fr.|^y'=t'"°™"

Cj

Stenoderma.

G.

Noctilio. L.

VIS sex. Phylosioma.

Plerothe- r 111 ni. Fr,

Incisi-

GaieoLi hpcii^. C. Piilofii'. Fr.

Megaderma. KhinolophuE G. Nycteris. G- Rliinopoin -

phu . G. Taphozous.

G. Vesperlilio.

Plecotiis. G.

Palmipeda.

Incisiiis ditohiis.

Castor. L. Trogonthe- rmm. Fr. iiiioLe-. Fr. Hydroinys.

G.

Hydrochoe rus. C.

Incisivis sex.

Mygale. 'C. Lutra ±<1. Chironectes.

111.

Pinnipeca.

* Incisiiis sex.

Phoca. L. Otoes. Fr.

** Incisivis duobits .

Trichecus.

( 374 )

OriJines în praecedenti tabula expositos naturalem quendam intei" se nexum lubere nemo negabit qui rite perpendat, qua- drupeda existere terrestria , natantia , et volantia , et si quae natantiutn et volitantium cum terrestribus conveulant structu- ra interna, majoreni adhuc nexum et ulîinitateui praebent In- tel se , uti ex sequentibus palebit. '

Si quis vero fabricam analogam exactius r^praesentatam cu- piat, quadrupeda fissipcda ad dextram manuni ]ocet necesse est, et nexipeda ad sinistram. Observator itaque in medio cogitatur, nec systema série continua expressum adspicitur , sed ita ejus articuli nexi considerantur , ut quisque facile opposillones su- as ipse removere coactus «it *).

•) Similein labulam jam exhibui Zoognosia Vol, II. p. ASg.

( 375 ) QUADRUPEDA

Fi s s IPED A.

I. Unguicùlata. A. Matiuata.

Bimana.

Quadrimana.

Pedimana, B. EmanuoJa. Metatarsii,

riantigrt da.

Digitigrada. ilî, Ungulata. Multungulata.

Bisulca. SoUdungulata.

Plectopoda.

Pteropoda Nkctopoda

Pterotherium. Galeopithecus.

Dactyloptera. Ptilotus.

Pteromysi

(Chironectes^

Castor.

Trogontherium..

.Simotes.

JHydroinyi.

Lutra. Mygale.

Phoca.

Hydrochoerus.

Trichecus.

( 376 -) A, UNGWICULATA,

In omnibus unguiculatis, inprimis in eorum sci.leto, quinqiie Ôigiti cognosci posse , legem esse singularem et constanlern, jam GALENUS observavit. Ubi digitus externus non adest , certe sub cute rudimentum reperitur. Omnia unguiculata quiu- que digilis externis instructa plantis totis incedviut. Simt quae dimidiam partem plantae in terram ponant, sive metatar^uraj alla gressu non nisi digitorum ultimis phalangibus utuntur. Plan- tigrada non omnes sub ista denominatione compreheaduntur , propterea quod quibusdam character singularis est , pollex ni- inirum reliquis digitis oppoaendus, His nomen datur manua- torum , sive manu donntorum, Manus enim extremitatis ante- rior pars appellatar , si quinque adsunt digiti , et primus si- ve pollex reliquis opponi potest.

Manuata non, nisi très ordines adîiiittere jam antea dictum îuil , Bimana nimirum , Quadrimana ., Pedimana , quae multis characteribus bene sunt distincta.

Etsi in quadrinianis vera manus postica non est quaerenda , tarso nimirum. praesente nec carpo ■■, talo et astragale sub eo- dem anf^ulo tibiam et fibula;n recipiente , ut in homine , ve- rum enim vero pollex abreviatus , proprio musculo adductore instrnctus certe formam manus prae se ferre et optimum histori- ae naturalis terminura exhibera nulli dubio obnoxium est. *)

*) Vberius me de fcao re tractaniem vidistis in Zoognosiae Vol. Il, p. 5lO. in Naturliistor. B'ragmenten. Vol. I. p. g/j.

îii Descriptione Galagi s,. Macrepodis Demidoviani in Actis pbys. med. V. I. p. 58.

( 577 )

In Emamiaîorum distrîbiuioae non omnes forsan mecum consentient etsi clarior nihil videtur in natura expressus , quam gressus animaliiim.

Gressus sive incessus animalis aeque cum structura pedis ac Jiaec cum genore vitae ejus cohaeret,

Plnntigrada , quae iucedendo totam plantam in terram po- numt , plerumquo tardigrada sunt. Multa terram fodiunt, pauca scandent. Character praecipuus in eo est positus, quod. tola planta denudata sit pills. Omues hune ordinem agnoscunt.

Digitigradorum ordo, ab omnibus recognitus, nullam explica- tionem exigit. Hue pertinent animalia unguibus valde acumi- nalis, Canis, Hy.iena, et alla unguibus retractilibus uti Felis, aut semirctractilibus , Viverra nimirum , Otolicnus milii s. Fennec.

Metatorsiorum vero, sive Metatarsibematum (Metatarsigrado- rum, sit venia verbo,) ordo non nisi a nobis fuit distinctus. His tarsus plerumque" valde longus , sedendo totus in terra impo- situs , incedendo vero talus et astragalus terram non tangunt, Varli et multi cliaracteres hune ordinem confirmant ;

1. Palma , et metatarsus pulvinaribus effuiti et pedes posti- ci anterioribus multo longiores. Inde incessus inaequalis acpotius saltatorius.

Kanguru , ( Halmaturus III. ) Dipus L. et omnes Gli- res L.

2. Pollex aut rudimentum ejus , ubi adest , ungue caret.

3. Sedendo edunt , pedibus anterioribus plerumque adjutori- bus. In omnibus musculi huicce motui foventes, semimem-

48

( 378 ) branosus scllicet et semitendinosus , eximiae sunt extensi- onis et ultra tibiae dimidiam descendant. Fibula retror- sum est locata, superius chordam referens tibiae arcuatae , inferius vero tota ex parte cura tibia concreta.

4- Maxima pars eorum dentés iucisores habet duos , fortes a molaribus magno spatio distantes.

Exceptis metatarsiis marsupio instructis, ubi pUires den- tés adsunt, i. e. sex , verum enim Halmaturus ( Kangurii ) qui non nisi duos dentés habet in maxilla inferiors et Phas- colomys utrinque duos dentés gerens , optimum praebent transitum ad reliqua bidentata.

5. Testiconda et retromingenti?; sunt ; de Gliribus L. res jam ab antiquis cognita fuit , sed de marsùpiali quodam , d-e Kanguru (llalraaturo 111.) inquam, celeberrimus HOME "') ostendit , ita ut ex eo clare elucescat, characteres existe- ra posse commuues cum alia série animalium , aliis vero iterum propius accedere alii , sic Halmaturus sive Kangu- ru marsupio quidem cum Didelpliidibus aut quibusdara Pedimanis convenit, verum enim pediim fabrica, incessu et structura genitalium, itaque tribus characteribus locvim sibi req^uirit, quem illi adsignavi.

6. Utérus eorum est duplex. Quo quidem etiam utero du- plici (sed an/ractuoso) Didelphidum accedunt itaque seriem defenduut, qualiaec anjmalia in tabula sj'nôptica exposita sunt.

* ) E. HOME , Eînige Bemerckung»n ûber die Erzeugungsart des Kiia- ''urulis, nebst einer Beschreibung der Zeugungstheile derselben. Vid. Philos. Trans. ivqS p. i. inde in REIL'S Arcliiv. B. 6. p. 397 417- c. fig.

( 379 ) y. Structui'a capitis j caput eorum elongatum rétro abrupt© faciem occipitalem offert, ita ut inter parietalia ossa et os occipitale, os superauraerarium intercalât u m sit , epactale nobis dictum. **)

8. Structiira podum tarsis longis , qi^a de caussa plurimi ea pro plantigradis habuerunt. Sed vestigia (die Spur » die Fiihrde) eorum meani opinionem defendunt. Td quod venatores optime sciunt, et RIEDIiNGER. (Jagdbare Thiere. Augspurg. 174-0. fûl ) et BECHSTEIN (Gemeinnûtzige Na- turgesch. Deutsclil. B. I. Tab. XIV. a d ) figuris il- lustrarunt.

g. Somnus lethargicus hyerae perplurlmis proprius.

AGRTCOLA3 Georg FABRICIUS; J. SCHRADER, C. A. a BERGEN; 01. BORRICHIUSj DENSO; MANGILI; CAR- LISLE ; PRUNELLE de lethargia animalium scripserunt; HERIIOLDT, RAFN etSAlSSY, praemium Instituti gallici acceperunt. Vid. G.FISCHER Zoognosiae Vol. III. p. g. §. 11.

B. UNGULATA.

Divisio ungulatorum quadrupedum in Multungulata , Bisul- ca s. Ruminantia , et in Solidungulata ab omnibus fere. Zoo- gnostis adsurnitur.

Divisio haec videtur esse aeque clara ac naturalis. Tamen ad sequentia ut juvenis attendit necesse est. In Bisulcis adhuc duae ungulae succenturiatae (ungulae spuriae , germ, After- hufen gall. ergots) adsunt , quae non numerantur , quia gres-

**) G. FISCHER de osse epactali. Mosquae. 1810 fol. inde in Zoognos,

Vol. II. p. 263. ^. 124, Vol. m. p. 5. !}. 4.

48*

( 380 -)

su terram non taiigunt , et quia non nisi duo digiti peifeeti repeiiuntur. Haec adhuc characterem communem possidere , ruminationem nimiruni a quadruplice ventricule peadentem , res est cognita et variis locis ut et in Zoognosia (Vol. II. p. iy4' §• 2 3) exposita. Sola animalia fronte cornuta. Pecora LINNAEI.

In Multungulatis plus quam duo adsunt digiti perfect-i , in Suibus e. g. quatuor , omnes terram tangentes.

Solidungulata non nisi unicum digitum perfectutn habent ; duobus imperfectis ad unum os styliforme reductis. Clarissitni FREEIVIANN observationes de structura et meclianisrfio pedis equini , tabulis egregiis ilfustratae- , in Zoognosia silentio sunt praetermissae. *)

C. P T E R O P O b A.

Pteropoda , sunt animalia quibus niembrana est inter pedes aut digitos expansa , volatui dicata. Omnia hujus divisionis animalia sunt nocturna. Necessaria in duos ordines dirimuntur, alterum , ubi inprimis pedes ipsi membranam istam sustinent, quaejhic nihil aliud est quam pellis duplicata et extensa , haec podoptera milii audiunt. Conveniunt cliaracteribus multis, inprimis ^ structura pedum anteriorum, quibus stylus est lon- gus ensiformis , pellem et inprimis motum musculorum illî propriorum sustinens. Apparatus musculorum membvanae isti- us volatoriae nobis rnultum interest , et a nemine , quantum sciani , bene descriptus. Nec in Zoogtiosiae Vol. III. p. 49^ ? exacte, uti debuerim j proprios istos musculos exhibai. Exce-

) Strickland FREEMANN , Abliandlung iibcT den Bâu u Meclianismas des Pfexdefusses. aus d, Engl. mit i6 Kupfern. Leipzig 1797. 7^- S. in 4"»

( 38ï ) ptis niuscnlis etiam in aliis animalibus obvônieiitibus , hic 7e- ro in pelleni agentibus , latissimo nirairutn dorsi , serratis in- primis anticis majori et minori , qui ita cum ista membrana cohaereat ut facilius a costis qiiam ab illa sejungi possint , fascia luusculaiis linibum. totum liujus membranae circutndat, Quae quidem fascia tribus vel quatuor distinclissimis composi» ta est musculorum paribus. Sunt enim. :

; 1, Geiiio - carpoideus , oriens a symphysi maxillae înferioris ventre musculari tenui , sequens semper limbum duplica- turae membranae volatoriae, medio paululum intumescens, inque longum ettenuem tendinemexcurrens, carpo inseritur.

2. Dermato ' styloideus , enascitur fibris carneis teriuissirnis circiter a medio membranae inter extremitates expansa j in duplicalura ejus excunit , styloque ensiformi nietacar- pi inseritur.

3. Dermato - metatarsius , longus est ac tennis postrorsum descendit in limbo duplicaturae membranae vola'oriae , et versus inediam partem metatarsi superius adliaerescit,

4.. Thlo - coccygeus. Sub nomine talo coccygei , muscuius venit, qui. principio tendineo a postica part.e tali s. astra- gali oritur , nunc carnosus factus, liiubum membranae jani saepius raemoratae liic ad caudam usque coulinuatae sequi- lur et quintae vel sextae vertebrae caiidali inseritur.

Agentibus hls musculis membrana volatoria extendatur ue- cesse est , motu inprimis simultaneo extremitalum et caudae, Umbraculum itaque , vulgo parachute dictum, animali sistit. Directio singularis a motu singulari cujuscunque rausculi pende t.

( 382 ) Stylus iste notabilis ensiformis metacarpi , omnibus podo- pteris proprius , praecipua mihi fuit caussa , ad Pterotherium , animal fossile, quod celeberrimus CUVIER nomine PterodU' ctyli, Reptilibus adnumeravit, cum Galebpitheco et Petaurist©, (Pteromye alior. Sciure volante LINIX.) hoc in ordine conjun- gendum.

Aller vero Pteropodum ordo membranani largam nudam in- primis inter digitos extremltatis anterioris expansatn sistit. Sunt haec Dactyloptera mihi, Chiroptera BLUMENEACHU et CUVIERII ab omnibus recognila. Fespertilioiics LINNAEI hic maximam sibi partem suinunt.

Tectaque , non sylvas célébrant , lucemque p?rosae ,

Nocte volant, teraque tenent a vespere nonien. OVID. Metam. IV. 12.

D. NECTOPODA.

Nectopoda quartam divisionem quadrupedum sistunt , qui* bus membrana est natatoria. Oi'dinibus duobus naturalibus com- ponuutur, quorum alter animalia continet membrana natatoria inter digitos expaasa , haec sunt Palinipeda. Saepius membra- na ista inter digitos utriusque extremitatis expansa offenditur, aon raro vero in sola extremitate postica existit.

Alter vero animalia offert quibus membrana natatoria digi- tos involvit , haec omni jure nomen pinnipedum merentur,

Omnia supra indicata systemata in Zoognosia mea exposui, id nimirum RAYI 1667. (Zoogn. Vol. IL p. 41 5); LINNAEI, 1735. (ibidem, p. 4i5) ; KLEINII , 1751. (ib. p. 419) BRIS- ■SONII, 1766, (ib. p. 420.); PENNANTII, 1771, (ib. p. 4.23.); STORRII, 1780, (ibid. p. 42(^.) J BLUMENBACHII, 1779^

C 383 ) Jmc ejus systema editionis septimae i8o3 référendum, (ibi3. p 43o.); CUViERII , lygS et 1798, (ib p. 428.^5 LACE- PEDII, 1797, (ib. p. 434). FISCIIERI, 1804, (ib. p. 453.)} DUMER.ILII , 1806 , (ib. p. 432) 5 Unum restât quod addam, illud nimirum celeberrimi ILLIGERI , 1811 , quod tum tera- poris, cum tertiam Zoognosiae editionem ediderim, nondum ad nie pervenit , quo facilius, omnibus omnium systeraatibus col- latis , quod praeferendum sit , judicari possit,

Clarissimus auctor ita laborem suum indicat. (ILLÏG, Prodr. Sjst. mamm. et avium, praef. p. xv) „In série ordinum in Mam- malibus naturali multum desudavi , eosque varium in modura verti et collocavi , donec ea quae nunc est séries, ut maxime obvia se mihi commenddbat. Homo enim illam inchoare , ce- torum gens claudere necesse erat. Ab Erectis ad Bisulca nexus ordinum faciliset naturalis est: Tardigrada vero cum Effodi- entibus et Reptantibus illum intercipiunt , quae rêvera nus- quam apte collocàri possunt , et veluti discrelum a reliquis Mammalibus locum sibi poscrunt. A Volitantibus rursus séries bene procedit usque ad Natantia. Quod ad ordinum appel- lationes attinet , I^INNAEI mos ^ in eadem animalium classi illus ex eodem fonte derivandi ,, servatus , et motus organum, ut majorera quam aliae partes varietatem praebens, ad eas formaa- das adiiibitum est. Eadem nomina perspicua , latina et aeque terminata esse debere putabara. In familiis denominandis verba facilia et latina difficilibus et graecis praelata sunt. "

Haec sunt verba celeberrimi ILLIGER, videamus nunc quo» modo hisce propositis satisfecerit.

( 384 ) Mammalïam ordînes , Familiae et Gênera secunâum Celcb.

Illiger, A. Pedes exserti dlstincti. a. Manicula aut podaria (oxtiemitas antica et poslica) pollice distincto vel îamnato , (ungue piano.) vel exunguiculato.

I. Erecta Maniculum solum maiiu<^. Incsssus erectus , plantigradus.

I. 1. Erecta ; aujrechte Sàugthiere. Gen. i. Homo.

II. PoLLicATA , Daumenfusser.VoàAiium seraper, maniculum saepius

quoque manus, a. OvADRUMANA , Vierhànder. Omnia podia manus, Dontes utrinque 4 , approximati.

Gen. 2. Simia, 3. Hylobates ; 4- Lasiopyga ; 5." Cercopithecus ; 6. Cyhocephalus ; 7. Colobus^ 8. Ateles ; g. Mycetesjio. Pithecia ; 11. Aotus ; 12. Callithrix ; i3. Hapale 5 5. Prou Mil, Prosimien. Omnia podia manus, digito indice postico fal- cula Sutulata. (ungue canaliculato.) Dentés primores supra 4 bi- gemini , infra sex.

Gen. 14. Lichanotus ; i5. Lemur. 16. Stenops, A. Macrotarsi , Langf lisser. Omnia podia manus, digito indice pos- tico falcula subulata. Metatarsi tibia lyngiores. Deiites primoics 4 approximati aut 2 discreti , infra 2 vel 6.

Gen. 17. Tarsius ; j8. Otolicuus.

5. Leptodactyla f Diinnjînger. Podarium manus. Maniculorum digiti medii duo elongati graciles. Dentés primores utrinque 2. Pro lanl- aiiis diastema. (spatium vacuum).

Gen. 19. Chiromys.

6. Mahsupialia , Beutelthiere. Podarium manus. Mastotheca. (alias marsupium , ) Dentés varii.

Gen. 20. Didelphys. 21. Cliironectes. 22. Thylacis; 23. Dasyurus» a4. Amblotis ; a5. Balantia; 26. Pbalangista; 27. Phascolomjs.

( 385 )

b. Podla pollice distincto nullo.

III. Salientia , Springer. Pedes saltatorii. Digiti falcutati , scelidum *)

duo ooadunati. Mastotheca. Dentés primores supra 6 vel 8 ;

intra 2 ; laniarii aut nalli , aut ambigui supsriores ; molares

complicati.

7. Salientia. Springer Pt-des saltatorii pollice nullo, scelidum dig"ti duo

coadunati. Mastotheca. Dentés primores supra 6 et 8, infra duo.

Laniarii ambigui aut nulli.

Gen. 28. IlypMprymnus ; 29. Halmaturus ;

IV". Prensiculantia , PJ'otler. Digiti falculati , interdum subungulati, D'ntes utr nque 2 ; pro laniariis diastema ; molares abrupti , aut obducti , aut complicati , aut limellosi. 2. Macropoda, Langbeine. Pedes saltatorii. Dentés molares obducti aut complicati , supra iiifraque 8 aut 6.

Gen. 5o. Dipus ; 3i. Pedetes ; 02. Mrriones. g. Agilia ; Schioippe - Tiiiere. Antipedes **) tetradactyli et verruca hallucari. Molares obducti supra 10-8 infra 8. Cauda longa villosap

plerumque d.stxcha.

Gen. 33. Myoxus ; 34- Tainias ; 3*5. Sciurus. 36.- Pterorays* jO. MuRiNA , Muuseartige Tliicre. Ainipedi'S pentadactyli vel tetrada- ctyli et verruca hallucari. Molares obducti supra 10, 8, 6, infra 8 6. Cauda vel elongata pilosa, vel nudluscula annulata, vel brevis.

Gen. 57. Arctomys. 38. Cricetus. Sg. Mus 4o. Spalax ; t^i Ba- thyergus.

IX. CuNicuLARiA , Erdwiihler. Pedes pentadactyli digitis fibsis. Molare» laïuellosi aut complicati utririque 6. Corpus pilosum. Caudd pilosa. Gen. 42- Georychus ; 43' Hypudaeus ; 44- Fiber.

*) Scelides , (Crura , plantae) pedes abdominales aut postici. •*) Antipedes , pedes pectorales s., antici.

49

( 386 )

12. Palmipeda , Schiuimmpfbtler. Scelides ( pedes postici ) palraa- tae, pentadactylae. Molares complloati supra 4 a^ut lo, infia 4 aut 8.

Geu. 45- Hydroinys. 46. Castor.

13. AcuLEATA , Stacheltr'àger. inolareï complicati utrinque lo. Cor- pus aculeatum.

Gen. 47- Hystrix ; 4^. Lonclieres.

14. DuPLiciDENTiA , Doppelzàhuer , Molares lamellosi , supra 12, infra 10. Priniores superiores a tergo duplicati.

Gen. 49- Lepus ; 5o. Lagomys.

15. SuBCNGULATA , Hufkraller, Huffcrallige Pfotler. Molares lamel- losi aut complicati, utrinque 8. Corpus pilosum. Ungues subungu- lati , aut falculati in scelidibus (tridactylis). j

Gen. 5i. Coelogenys , 52. Dasyprocta ,. 53. Civia. 54- Hydro- choerus,

V. MuLTUNGULA , VieUiufer. Pedes ungulis aut lainnis 3-5. Den- tés primores et laniarii varii , alterutri saepias nulli, (at nuni- quain priniores utrinque bini cum diastemato pro laniariis con- sociati ;) molares complicati aut lamellosi.

16. Lamxunguia , Nagclfilsser , Pedes lamnati , (unguibus planis). Rhinarium. (pars nasi glabra , humida.) D ntes pdraores supra 2 , infra 4> Molares plu-res complicati.

Gen; 55. Lipura ; 56, Hyrax. '~"

17. Pkoboscidea , Riisseltliier?, Pedes lamnatî. Proboscis. Dentés pri- mores supra z ascendentes exserti , iufra nulli.. Molares lam-^llosi ad summum 4 utrinque.

Gen. 57. Elephaf..

18. Nasicornia , Nashorn. Uiigulae 3 ; insistjntas.. Cornua nasalia 1 vel 2.

Gen. 58. Rhinocéros.

( 387 )

IQ. Obesa , Plumpc Thiere. Ungulae 4 insi#tentes. Dentés primo- res supra 4 > infra 4 > piocumbentes. Laniarii inclusi.

Gen. 59. Hippopotamus. *.

20. Nasuta , Lcingnasige Thiere. Ungulae antipedum 4> scelidum 3

insistentes. Pioboscis. Dentés primores utrinque 6. Laniarii paullo longioies inclusi,

Gen. 60. Tapirus.

21. Setigera , Borstenthiere. Ungulae duae insistentes et 2 aut 1 succenturiatae. Pioboscis detruncata marginata. Laniarii exserti.

Gen. 61. Sus,

VI.. SoLiDUNGULA, Eiiihufcr. Pedes solidunguli, Molares abrupti.

22. SoLiDUNGULA , Eiuhufer. Pcdes monodactyli ungula int; gra.

Gen. 62. Equus.

VU. BisuLcA , Tjweihiijer. Pedes bisulci aut subbisulci. Dent"s primores bitalcis supra nulli , subbisulcis pauci ; infra utrisque 6-8, Molares abrupti complicati.

25. TvLOPODA, Schwieïentreter. Pedes subbisulci. Dentés primores supra 2 , infra 6 vel 8. Laniarii superiores.

Gen. 63. Cainelus ; 64. Authenia.

s[\. Devexa , abschiissige Thiere. Cerata (cornua) frontalia peren- nia simplicia recta, cute obducta, fasciculo pilorum terminata. Un- gulae succenturiatae nullae.

Gen. 65. Camelopardalif.

25. Capreoli ) Rehartige Thiere. aut cerata decidua , aut ubi de» sunt vel laniarii superiores exserti, vel ungulae succenturiatae binae,

Gen. 66. Cervus ; 67. Moschus.

26. Cavicoenia , Horntliiere. Cornua vaginantia. Laniarii nulli.

Gen. 68. Antilope ; 69. Capra i 70. Eos.

49*

( 358 )

VIII, Tardigrada , Schleicher. Diglti falculatl. Dentés piimores nulli,

laniarii solitarii. Molares obducti. S'J. Tardiorada , Sthleicher. charactsrîs oriinis.

Gen. 71. Bradypus ; 72. Choloepus ; 71. Prochilus,

IX. Effodibntia , Scharrfiisser. Dlgiti falculati aut sublamnati. Dentés

priraores et laniarii nulli. Molares aut obducti , aut fibiobi , aut os edentulum.

128. CiNGULATA, Giirtelthiere, Truncus lorica ciagulis intersecta tectuin.

Gen. 74. Tolyppntes ; 76. Dasypus. 29. Vermilinguia , Ziingler. D-ntes aut omnîno nulli aut soli mo- lares fibrosi. Lingua vermiformis emissilis.

Gen. 76. Oiycteropus ; 77. Myrmecophaga ; 78. Manis.

X. Reptantia , Kriecher. Digiti falculati. D.-ntes aut omnino , aut in-

juncti , nulli. Maminae nullae. Cloaca.

50. Reptantia , Kriecher. Cli:ira';ter ordinis.

Glui. 79. Tachyglossus; 80. Ornithorhynchus; 80. b. Pamphractus.

XI. VoLiTANTiA , Flatterf lisser. Digiti falculati. Patagium *) luinbare

et anale. D.-ntes piimores , laniarii , molares obducti.

51. Dbkmoptera , Pclzflatterer. Pjdes darmjpteri.

Gen. 87. Galeopithecus. 32. Chikoptera , Flederthiere. Pedes chiroptari.

Gen. 82. Pteropus; 83. Harpyia ; 85. Nycteris; 86. Rhinolophus; 87. Phyllostomus ; 88. Noctilio ; 8g. Saccopteryx; 90. Disopes.

XII. Falculata , KruUenf lisser. Digiti falculati. PediS aaibula-

torii , aut fossorii , aut subretracti et palmati posticis laterali- bus. Dentés primores7 laniarii, molares obducti.

*) Patagium , no^'us terminus ILLTGERI , membranani volatilem vari- orum manxmalium dtsignan?. Haec membrana a loco ubi expansa in- ■venitur, accepit noinina varia; c. g. Patagiiun digitale, coUare, him-' tare, anale, interfemorule , aut a vestitu , pelLiceuin , quod pilis ve- ïtituni est ; ineinbranaceum , epile et t.uae.

( 3^9 )

55. StTBTERRANEA , Unterivdische Thiere. Pedes pTantlgradi. Deutei primores varii. Laniarii ambigui. Molares cuspidatl.

Gen. Ql. Erinaceus ; 92. Centetes. 95. Sorex ; 94. Mygale ; qS. Coiidylura ; 96. Chrysccliloris ; 97. Scalops. 98. lalpa. 54» Plantigrada , Sohlenjchreiter. Pedes plantigradi. Dentés primo- res utrinque sex ; laniani solitarii distincti longioies. Molares aut oiiines tuberculuti, aut sectorii et po;tlci tiitorii majores tuberculati,

Gen. 99. Cercoleptes ; loo. Nasua ,• 101. Procyon | 102. Gulo ; io5. Mêles ; loli. Ursus.

35. Sanguinaria, Raubthiere ; Pedes digitigradi. Dentés primores su- pra 6 , infra 6 in eadem série collocati ; laniarii solitarii distlncti, longiores^ Molares settorii , poitreini minores tntorii tuberculati.

G^n. io5. M^galoti?. 106. Canis; 107. Ilyaena. 108. Fulis; 109, Viverra ; no. Ryzaena.

56 Gracii.ia, I.angstrpli.kigp - Thiere. Pedes digitigradi, nonnullis sub» retracti palmati. Deiitrs primores supra 6 infra 6 si cundo utrin- que. interiorn ; aut 4- Laniarii solitarii distinct! , eloagati. Molare» Sectorii , postierai tritorii taberculati.

Grn. 111. Herp-^stes ; 112. Mephitis j ii5. Mustela; ii4- Lutra.

B. P 'des retracti obvoluti , postici aut retiorsum versi , aut compedes , aut nulli.

XIII. PiNNiPEDA , Riiderf lisser. Pedes palmati , postici distincti retror-

sum versi.

57. PiNNiPEDA , Ruderfilsser. Characteres erdinis.

Gen. ii5. Phoc.i ; 116. Tri(;hechu5.

XIV. Natantia, Meersâugthlere. Pedes postici compedes aut nul-

li , antici pinaiionnes.

58. SiKENiA, Sireueu. Artus antice apparentes braciiiformes aut falculi» aut uiigula termiûati j postici compedes.

( :^- )

Gen. 117. Manatas ; 118. i; icore ; 119. Rytiiia.

39. Cete , TValle. Pianae pectora' s. Artus postiti nulli. Cauda pe- dalio aucta. Spiracula.

Gen. 120. Balaena ; 121. Ceratodon ; ]i22. Ancylodon ; 123.

Pliyseter ; 124. Delphinus ; 125. Uraiiodon.

Haec sunt Ordines , Faruiliae et Gênera Celeb. ILLIGERT , scieutiae naturali exactae et philosophicae praemaUira morte erepti. De generibus deinde dis-erere , eorumque synonyma Sllustrare propositum, est. Pauca tjtitumraodo commemorabo de série ordinum et fainiliarum , quia , iiti niilii videtur , dif- JKcultas eos adsumendi , uti nunc suut , aut anirnal qualecun- que ibi quaerendi aut loraridi , per se patet. Systema naturale lineis rectis coiiscribexe et continere velle , rem esse , quae fieri n'equit , jam in Zoognosia mea uberivis exposui , et de- nuo Systema Claris?. ILLIGEPvI sufficienter probavit

Jani in eo quod termines sine recessitate augeret difficillime cum illo consentiendum. Facta quotiJie augentur , res novas etiam termino novo insigniendas «sse , nerao inficiabilur , ve- rum enim res jam cognitas novis nominibus incoguitas redde- re intonsultum judico. E contra cognitiouem naturae , certo methodum eam acquirfendi semper simpliciorem reddere sro- pus est praeceptoris nisi primarius, certe non negligendus. Nulli- "bi magis cura simplificandi valet et magis commend^mda est, quam in Zoologia variabili , propter formam saepius inconstantem *jus objectorum , a vita propria pendentem.

Ordines et familiae non semper ita constructi sunt, ut de- finitiones eorum nihil amplius admitterent , aut omnia reliqua objecta excluderent.

( 391 )

Plantigradoruin e. g. ordo continet hoc in systemate anî- îiialia quae plantis non incedunt , Cercoleptem inquam , Na- siiam , Procyonem , Gulonem , Melem , quae digitigrada sunt. Non nisi Ursus vere animal plantigradum est.

Capreoli deinde cliaracteribus alternantibus exprimuntur ; „aut cerata decidna', aiit ubi desuiit , vel laniarii superiores, exserti, vel ungulae succenturiatae duae/ ' Cornua itaque secun* dimi istam definitionem adsunt , vel non j dentés laniarii de- sunt , vel non ■■, ungulae succenturiatae adsunt vel non. Anl- nialia tamen hisce characteribus' oppositis cognoscendis,. Cervus nimiruni et Moschus^ ad unam eandemque familiam referuntur.

Palmipeda ILLIGERI , compreliendunt Hydromyem et Ca- storem. Simotes tamen mihi , (^Ondatra s, Fiber alior.) Hydro- choerus , Memina s. Chironectes , Lutra denique , etsi vere palmipeda sunt , diversis aliis faniiliis adnumerantur.

Dermoptera ejus , Podoptera systematis nostri , continent secundum ejus mentem non nisi Galeopilhecum. Sed cur Pte- romys s. Pelauristus ibi locum sibi non invenerit . difficillime

est dictn.-

3. D e tu a m m a l i u m g e n e r i b u s.

Frima laus est humanae snpientiae ,, valde similia posse distinguere.

ARISTOT,

Antequam ad illustranda gênera ipsa me convertani , de no- rainibus eligendrs necessario q^iaedam dicenda sunt , et etiam hic varia utilia inprimis ex observationibus LINNAEI haùsta, Ce- leb. ILLIGER produxit. Ingenerum nominibus, ob neglectasquas LINNAEUS constituerai , appellationis lege , postremis tempo- ribus tanta vitiosorum copia sensim increbuit, ut in illls ex-

( 392 ) pellendis cunctari jam non. liceat , nisi piistinam tarbariom , a qua magiius ille vir historiam iiului\,lem liberavit , ilerum innuenteni videre volumus*'. Nomina iliique generica, ab auLto- ribus transrnissa , sancte quidera servaviL , nisi aperte praece- pta Liniiaeana offendebant 5 tanc eiiiin cum aliis illa mutavit'» Commendat inprimis régulas codicis uostri, Pliilosophtne neaipe hotaiiicae Linnaeanne sequeutes :

§. Q20. Nomina g°n?rica priiuitiva (utl barbara , qiiuiïi lingua eorum ab eruditis non intelligatur) n?ino sanus intioiu.c .t.

et. 229. N. g. quae ex giaaca vel Idtina lingua radicem non habent , lejicienda sunt :

Aguti. Aluata. Anarnacus. Ara. Aracari. Cariima. Coat*. Coendu. Coescoes. Desman, Dugong. Fennec. Galago. Gerbillus. Giraffa. Gouan. Hamster. Indri. Llacma. Leminus. Lori. Kangurus. Kinkajou. Momotus. Narvalus. On lathra. Pongo, Potorous. Potos. Rollulus. Se- guinus. Tapirus. Sula, Tatu, Teurec, Woinbatus. Yerbua.

Contra ista digesta quaedam mouenda sunt.

1. Gênera quotidie augeiitur , ita ut nomina ex graeco de- sumta, commoda, nec etymate, nec sonu, sibi concordantia, difficillime quaerantur.

2. Noinina generica a charactere de<;umta , aut sic dicta si- gnificantia , saepius in una specie valent , in variis spe- ciebus postea detectis conlradicunlarj aut nimis ampla suut

Dasypus L. désignât animal pede hirsuto ; forsitan haec species prima Linnaeo innotuit; hodie vero genus hoc mul- tas continet species , quarum tamen non nisi unica pedes pilosos habet. Dasypodis notnen itaque ad unaui speciem q^uadrat , reliquis omnibus exceptis.

( 393 )

Lichanotus Illigeri, {Tndri Ahorum, a graeco Ityocyor in- dex,) animal indicat, cujas index notam characteristicam s. characterem essentiak?m offert. Index vero abbrevialus un- gueque cantLculato inftruclus, est cliaracter naturalis et con- ftans totius fainiliae Lemuruni et Tarsiorum. LichanoH no- men itaque significatione sua duas familias 'animaliuni indu* dit , cum. non nisi unum menibrum unius familiae desi- gnare deberet.

3. Saepius nominis significantis caussa ex longinquo petitur, et maie intelligitur. Sis Halmaturus ILLIG. pro Kanguru.

4. Verba Valent uti nummi. Priora praeferenda , ne syno' nymorum copia quotidie augeatur. Etymologia eorum. ac- curate est indicanda.

5. Noniina primitiva , barbara liodie proprie non_ sunt, propter cognitionem liodiernam omnium fere regionum , omnium fere linguarum.

6. Nomiua sic dicta barbara , brevia , bene sonora , et dictu faciiia e contra cominodiora videntur 5

1^ Quia nullam aliaiu ideam rei aut animali contrariam in vol V mit ;

2. Quia injrimis itiueratoribus commodum offeruwt per- magnuni in quaerendis istis animalibus in loco uafali.

Si e. g. comparemus nomina: Indri cum. Lichanoto- Pongo cum Lophoto \ Kanguru cum Halmnturo, nescio si quis nominibus istis barbaris palrnam tribuendam recu- sabit ; quia Lichanoti nomen totam includit familiam* Lophoti vero et Halmaturi nomen , notarn exprimit istis animalibus non solis propriam.

50

( 394 ) y. Cum vero etiam in istis nominilms difficultas quaedam. OGCurrat, nimirum literis nostri?" ea rite expiiuiendi, (quod quidem in variis linguis diversimode fil,) et conformiter pro- nunciaudi, (Id quod adhuc difficilius e'st^TTï^cionumne eorinn metliodus ccmmendanda sit, qui histoviam natuialem aut sy- stema eju5, utitadicani, jegibus algebraicii submiserunt, si- a;nis nimirum subdivisiones expresseruut , oculis quidem , ncc auribus percipiendis. Hue pertinent : Opus stupen- dae doctrinae et e.xiraii laboris clarissimi WOLF {Gêne- ra et Species plantarunt vocnbulis characteristicis de- finiïa -^ in Marienwerder. 1781. 4^4 et gênera, 177 pagg. 8. sine concordantia botanica) 5 et inier rccenliores labor celeberriini OCKEN. {Lehrbuch der Nutiirgeschichte. Leip- zig. 181 5. Zoologie. Erste Abtheilung. 842. pagg. in 8).

Excuipla CkUen ; j8l5.. Fleischtliiere. Bolke.

1. Kliubolke. (Fische)

2. Kopbolke. (Lurthe)

3. Bolkholke.

A. Unnenbûlke. (Vog;l.}

B. Bolkbolke (Sucke) Xr 44- ■iflitnmel

1. Wimraelflimmsl

2. Rudelflimmel

3. Flimuielflimmsl 4.. FransL'Ifliiiiniel. p. il\i JFielie (Mddcninaden) X. Fiekiîeke-

2. Fluc.kfieke-

3. Spullfi'ke.

Hic HoRATii dictum ex arle poelica praeterire nequeo ; Multa renascentur , cjuae jain c.cidere , cadeiilque

Tf'olf; 3781. p. 192. Ahê. Wr.èliefpi^ (Digitalis) Ahe. Wâevivic. (Capraria) Ai. WàeUvi. (Verbascuin) . Ai. V\'àeijparc. (LyciuinJ Ai. Wàivarpi. (Confolvulus) Aàe. Wâegwewe (Veronica) Aàe.. Waéhifvi. (JusticiaJ p. 328. Aza.' Apbdvavaz. (Bryum) Aca. Appavdvaz, (Mniuni) Aza. Appavavac. (Pol>tricliuin) Aza. Wtbba. (Mirba) Aza. Wabba. (Lycopodiuin) Aza. W'ybba^

( 395 )

Quae nunc sunt in honore, vocabula , si volet usus , QuPm peiies arbitiium est et j«s et ncriiia loquendi.

^ 220. Nomina geneiJca ex voclibulo graeco et latino similibusque hy. brida , non agnoscenda sunt.

Hydrogcillinn. _

i 247. N. g. litoris latinis pingenda sunt. Cheiromys, 1. Chiromys; Coi- Icgenus , ]. Coelogenys.

« 224. N. g. ab uno vocabiilo g^nerico fraiclo, altero integro ,composita indigna sunt. Gallopavo. Mjlursus,

i 223. N. g. cui syllaba ima vel altéra praeponitur (aut aufertur) ut aliud gonus , quam antea , significet , excludcndum est.

Peramf lef. Promerops. Turnix,

Plura taiii' n f jirmn-li a rcctntioribns et ah ip^o Illigbk adsu- muntur; e. g. Aixtomyî. Lagomyç. l'tiMoiiiys. Hydroinys. Chiromys.

h 227. N. g. ex alii. noiiiiii'bis g ncricis cura syllaba quadam in fine addita , conflata non placent.

Balaenoptera. Delphinapterus.

^226. N. g, in cïdes dcsjn-ntia., e foro releganda sunt. Pelecanoïdes, Picoïdes. Talpoïdes.

§ 217. N, g. unum îdemque ad diversa designanda assumptum, altero loco excludendum erit.

Myrmccophaga ; mainmale , avis , insectum, Ichneumon ; mammale , insectum,

^ 25o. N. g. cum (Botanîcorum) et Lithologorum nomenclaturis corn» munia , ad ip£Os remitttnda sunt.

Arenaria. Diodon. Ichneumon. Myrmecophaga. Pion. Taxus,

(Hue spcctant nomina , quorum significatio nota , generi non eonvenit).

Echidna. (cf. §. 242 Phll. bot.) Cebus. Molossus.

50*

. ( 3^6 ) ^

§ 2Ô1. N. g. cum Ânatomicorum , Pathologicorum , Therapeutîcorum. vel Avtificum (et vitae coinmunis) nomenclaturis communia,. oraittenda sunt.

Arvieola, Caibo. CathaiTactes. Cochlearius. Fratercnli'. Fr?gutta^ Icterus. LotOi. Saxicola. Secretarius. Serpentarius. Spectrnai.- Stercoraiius.

§ s35. Ni g. adjectiva substantivis pîjora sunt , adeoque ncra_ optima. Caudivolvolus. Hians. Mellivora. Setifer. Vaginalis. Balearica.

Graec tanien adjectiva saepius et onini jure adliibentur. Lophotus. Otolicnus. Simotes. Sipalus. Fisch. Georyclius. Hy- pudaeus et alia Illigeri.

i q5o. Terminis artis loco i^ g. abuti , inconsultum est.

Apus. Cursoiius. Macropus ? Macrotavsus ? Miciodactylus.^ Mi- cropus. Tiidactylus. Vaginalis. Hians.

J 2 32. N. g. contraria speciei alicui sui generis mala sunt. Dasypus. Monodon.

Haec de norainibus. Restât adhuc ut quaedam addam de- UoiuLnum terminatione.

Hanc terrainationem admodum arbitrariam receatiores saepius reddidisse ex sequentibus patebit :

ex mSznos fecerunt Pithecia , Dem. 111. -— àitaXo^ Hapale 111.

^vXixB, , Thylacis.

àjxfiXoodidy Amblotis. -^

^aXavriov, Balanlia. Merioues,

MPO? >

SaSv?, TtpûûJiTO?. Dasyprocta.

- Xsinovpoi , Lipura.

Aucheaia.

( 397 ) LrNNAEL's constanEer ad geuus graecum aiït etjraàlis l'espe- xit quod quidem rarissime mutavit , et sokiraraodo tvun , cum jam antecessores , inprimis PiiNius nomeii ita adsumseril!.

yfjl'jAA^zo,' , Tlicophr. Dioscor. Achillea. Plin. Lin.

Auopov , Diosc. Acorus

Kapoç . DioEc. Carum. L.

Kspaffia , T. D. Cerasus.

Krfpiv^o? , T, - Cerinthe.

KofJ.apos , T. Comarum,

KvK\ai.avo? , T. D. Cy<;lamen PL

i'aHO? , D. : Pliaca. et sic poiro.

Gênera itaque plantarum indicantur omni grammatices gé- nère , Acanthus, Althaea , Ammomum, secundum etyma grae- cum , auav'^o? , aX'^aia , a/xcofxov 5 Zoologi itaque ut hanc re- gulam. observent , leges Graramaticae iis praescribunt.

Si foi te nocesse est Indiclis monstrare recentibus abdita rerum^ Fingere cinctutis non exaudita Ci'thegis Continget | dabiturque licentia sumpîa prudenter : Et nova fictaque nuper habebunt verba fidem , si Graeco fonte cadant , parce d^torta. Licuit seniperque licebit *

Signatum praesente nota producere nomcn,

HoR, de arte poëtica. Varia adliuc ex Ciceronis libri de Oratore et Vossii de lingua latina depromi possent , sed et haec sufficere videntur ad deraotistrandum, terminationes et gênera graramaticalia no- niinum. genericorum et etymate parce detorto peteiida esse.

Nomina vero geuerica animalium fossilium terminatione con- grua indicanda esse jam variis consultum videbàtur , sic ter- nainatio in ^epiov , tJierium pro Animalibus fossilibus spoudy-

C 398 ) loidels sive vertetris âonatis, et in ùes propter ca ex série aspondyloideorum. s. vertebris destitLilorura fuit proposita.

Megatherium. Elasmotherium. Pala'^otlierium. Anoplutherium. Onycho- therium. Pterotherium. etc. Ammonite?. Planulites. Nummulites. Rotali- tes. Radiolites. Galerites. Auanchites. Cyclolites. Alvéolites. Side- lolites. Encrinites. ^

Nunc ad gênera ipsa ea ratione me convertam , ut notiones eorum in Zoognosia datas coinpletiores reddarn , et iiipriinis comparatione generum Zoognosiae et IVodromi Tllig!.ri , (cui recenter aliud opus .addenduni , nimiruin Celebsrrimi Cltvier , Ze règne animal distribué cVapres son organisation. Paris 1817, 4 Voll. 8.) eorum noraina , ubi neceâse est corrigam , omni- que quo decet- veritatis amore , synonyma supeifliia évitera.

I. QVADRUPEDAFISSIPEDA. A. Unguiculata. .a, JVf a n u a ta.

ï. Bimana. (Erecta Illiger).

1. Homo. Fisch. Zoogn. IL p. 464 5oo. 111. Prodr. p^ . 66. Cuv. Règne. 1. p. 87 100.

Vaiietates horainis in Zoognosia mosquensi secundum opinonem Elu" KENBACHii examijisntur , omne^ vero reliquae colli^untur, excepta tamen Erxlebenii opinione , quam etiam Leske (Handb. p. il^S.) secutus est. Erxlebbn .(Mamm. p, 1.) sex exposiiit varietat"s : a , Lapponem , in- colas boiealium Europae, Asiae, Americae ; /î. Tcirtaruin , ah luiao ver- sus ciiculum arcticura in Asia ,■ ô. Europaeuin ; t. 'AJrztrn, praecipuo in Atnca occidentali ; ,^. America,ium.

CuvieS très infer cas distinctissimas aguoscit; albam a. Cancaslcam; ïla- vani s. Moirgolioam 5 nigvaoïs. Aethiopicam.

( 399 )

Soùiftns Scient. Harleniexisis piaemiura propo«uit responsioni quaesti- onis : quaciiaiu docuînenta ex liisloria peti possunt, ad varietates huiaaaas assiuntas vel alias exactius demonstrandas ?

Ordo 2. Quadrimana.

Pollicuta Illig. hominc tamen excepto,^.

Quadiaimana. Illig. Prodr. p. 67. Cuvier Règne. T. p. 100.

Ordo quadiinianorum in Zoognosia in très dividitur familias valde di- stinctas , in Si/nias nimirum proprie dictas, in Tarsios, inque Lémures,

Gênera Simiarum nondum sunt ita definita ut nuUum dubiuni admlt- Nterent , inde etiam. auctorum omnium magna dissentio.

A. Simiae antiqiiL contiiientis,

2. Simia. Zoogn.. IL p. 517.- Illig. Prodr. p. 67. Cuvier, Règne. !•■ . p. 102.

Genus hoc compreliendit sïmias Orang dictas. Mirum çst quod Illiges. Simiam Lar L. propter antipedes erectos terrain attingentes et nates (ex part") callosas ad novum ginus traxerit , Hylobatis , (a vXopaxiji , per sylvas gradiens) , etsi hi cliaracteres non nisi gradatinx ab uno lu alte» ru m transeant.

Angulus facialis inprimis etiam' ad Simias- definiendas ogregîe valet.- Très fuerunt opiniones, uti constat, angulam liunc dtfiniendi, linea nimi- rum facialis Cakpep.i ^ norma facialis Blumenbachii ,. et linca occipitalis Daubentonii. Has très methodos in una figura amplexus sum , demou- strationi quani maxime favente. Notando inprimis loco foraminis occipi- talis omnia notatu digna metiuntur et proportione aritlimetica , ut ita di- tam, definiri queunt. Cf.. fig.- Crànii Moschi moschiferi, maris. Tab. XII..

5. Cercopithecus. Fisch. Zoogn. II. p. 532. n. 5. 111. Prodr. p. 68. n. 5. Guenons. Singes à queue , Cuv. Règne an, J. p. io4.

Hoc genus distinctum videbatur usque tum Clar. Tlliger ex quibufdam (jus r-pecicbus novum quoddam produceret, Lasiopygn , (a Xau'ios , villosus , tt jivyij ^ anus, Haaraff'ej ( Prod. p. 68»

. ( 400 ■)

gen. 4) 'pïoptpr anuin pilosum , nec callosmn. S?cT ista càllosltas ani m juRioribus minus appaict, in aclultis perfecta est. Cuvier cogitât , callosi- ates S. nsmael Musei Parisiensis forsitan sub manibus farcitoiis dispa- luisse. Omnia haec ideani Lasiopygae dubiam reddunt.

4. Cynocephalas , Fisch. Zoogn. IL 533. b. Illig. Prodr. p. 69. "en, 6. Babouins. Cuv. Règne an. p. 109.

Genus cynocephaloriîm a Cuvier. nimis restringitur^ ab Illiger veso nimis extendltur. In craniorum canis varietatibus existant sine uUo du- bio formae admodum a nonna quadam g^ncrali abhorrent-s. Si quis ve- 10 cranium Papionis (Mandril.) et inpriinis Lophoti mihi (Pongo Cuv.) in natura examinaverit vix cuni cynoceplialis conjung'ît.

Cuvier hoc g^nus , qnod noniine Bubouins (Papio Ei-xl.) salutat , in Magot , "Macaques et Cynocéphales pioprie dictos subdivisit.. Illiger il- li et Papiones et Lopho'tos adscripsit.

5. Papio. Fisch. Zoogn. II. 54^5. 6. Mandrills Cuv. Règne an. p. III. Cynocephalus. 111.

Jîujus gencris nomen forsitan mutanduni, me ex acceptionc anterioruni et Ctjvieri, nec e comparatione cum gallico vtrbo papion , qui est ve- rus cynocephalus , conf usio quaedam oriatur. Non nisi unica species Sim. mainion et mormon L. huic generi tribuenda.

6. Lophotus. Fisch. Zoogn. II. 547- 3. « Xorpaaro? , cristatus , pro- pter cristani insignem cranii ejus. Pongo Cuv. Règne an, I. p.' m. Cynoc-plialus. 111.

Unica spf'cies , maxima inter simias , Bornéo habitat, genusque valde distintuni exhibet. Sceleti figurain vide apud Audebert pi. II. f. 5. cra- nii fi^uram magnitudine naturali exhibui. Conf. Fischer naîurhistor. Fragmente. Vol. I. Tab. III et IV.

B. Simiae novi continentis.

., a. C a u d a p r e h e n s i l î.

7. Ateléus s. Ateles , Geoffroy , Fisch. Zoogn- II. Ssg. 4- J-l^* Pi^ii'. p. 70. gen. 8, Coaita. Cuv. Règne an. I, 11 3.

( 4^1 )

Gnnus hoc a Clar. Geoffroy stabilitum , omniTius nnmoris pst perfe- Ct im et tiibum rnimalumi natinale/n continpt. Hujus exppnsis Illiger jk

g pnns novum Colobus, (a HcXcfios, mutilatus, Stumnielaff ) ratione vix sufflciente construxit.

8. Mycetes , 111. Prorir. p. 70. gen. Ç) ; e ^iVntjTTfÇ , mnglens. Aluat- ta, Fisch. Zoogn. II. 549- 9- Cuv. Règne an. I. 11 3.

Nomen Illigeri generis bcne distinct! barbaro Aluattae praeferendum judico.

b. caudainerti.

9. CitlUthrix , Fisch. Zoogn. II. 52i. 3.

C.iUithiix est niimen Simiae jam a Plinio (VlII. 5/j) adhib'tum. Cutn vero graecae orig nls sit , jiaXos , pulchr, et ^piB, , rpf(os , pilus ,) n^cessai-io in flexione ejus ad etjma respiciendum , et Callithrix , Calli. trichis , Cdllitriches , c , (ut Illiger, nisi temere tam n en-onpe pro- posuit^ Callithvicis , Callithrices , sciibendum iudico. Continet ornnps.Si- iiiias cauda non pTeh"nsili , les Sagouins s. çagoui , Buffon et Brâsili- ensiuin. Geoffroy etiam h.mcce ideam défendit, novum nonien propo- M-ns Geopitheci , (Ann. du Mus. XIX. 112 -]i3.) ad Callitriches, Aotos et Pith cias sub una denoininatione comprc'hpndendas. Naturalistae tani^n quidam recentiores cr.dideiunt etiam hic quasdani sectiones admittcndas esse iti ut nomine :

Callitrichum Plin , Erxleb , simias dt^signarent , cmda corpore longi- ore, piloso, volubili (sed vix prehensili) Sajou Cuv. S, capiicina L:

Pitheciarum , Desmaiest. eas comprehend^rent quibus quideni cauda longa , sed vix excedehs corporis longitudinem ; basi pilis tenuiori- bus , apice valde hirsutis ; Saki Cuv. Schweifcjfe 11). p. "70. "en. 10. ubi et novam speciem S. Satanas Hoffmai^segg et Hlmboldtii >

commémorât ;

Hdpalarum 111. prodr. p. 71. gen. ] 3. (Hapale , ab ànaXoç , mollis) amplfcterentur eas cauda cylindiica corpore parum iongiore , parum Toi ubili.

51

( 402 )

Ouistitis, Buff. Cuv. Seideiiaffe; Sagouins, Arcto-pithecus, G^pof- froy. Hue tiaxerunt Sun. jacchum, Oedipinii, Midam etRosaliam. L.

Aoti tandemque nonisi «nicani a Humboldt detectam speciem iiidicr- rent, propter auriculas niillas et oculos magnos notabilem, ceteruin Cism. Callitrichibus convcmenlsra, 111. Prodr. p. 71. gen. 11. Aotus désignât quidem animal inauritum, sed vocabalnm germanicum rjus Nachtajfe , illi contradicit. Oculi magni animali nocturno proprii tunt, sed defectus auricularuin alîud vitae g-^nus indicare videtur.

Familia Tarsiorum s. Macrotnrsiorum characteribus sufficientibus est distincta et quidem Inter Simias et Lémures intermedia. Macrotarsi, Laiigfiisser. lllig. Coutin-jt gciura Tarsii et Macropodis.

10. Tarsius Daubent. Fisch. Zoogn. II. 555. 10. 111. Prodr. p. 74. gen, 17. Tarsiers, Cuv. R?gn9 an. I. iiç)- Didelphls macrotarius L. Le- mur Sp ctium. Pall. Conf. meaiii Aiuitomie dcr Maki, in 4- p. 35.

11. Macropus . Flsch Zoogn. IT. 556. 11. OtoUcnw! 111. prodrom. p. 74- g"n, 18. Gulago Geoffr. Cuv. Règne an. I. 118.

Macropodis noinen rçj Gai. go, pvopter ejus tarios longos, inelius conveni* quam OLolonicnus (auriculis inagnis) , quia plures spPGies auriculas habent vellere breviores , et hoc noinen jam meliori jure fuit tributum a me animali anonymo Buff. Fennec Bruce, auriculis omnium maximis donato.

Familia Lemurum, (^Prosimiorum Illig.) comprcliendit Indri, Lemu- em proprie dictum et Lorideui. Nomina llligeri praeferenda.

12. Lichanotus , Illig. Prodr. p. 72. g"n. i4. (a Xixavoç , digituj index;) hic tamen comparanda sunt quae supia de hoc nomine com- memoravi. Indri. Fisch. Zoogn. il. SSg. 12. Cu\i°i- Règne an. 1, ii8,

i5. Lemiir, Lin. Fisch. Zoog IL 563. x4. IH. Prolr. 73. gen. i5. Ma- kis, Cuvier Règne, an. I. 117.

( 40^ )

i4. Steiiops. lllig. Prodr. p. 78. g^n. 16. a çsvo? ang-rtus , et coip , oculiis , nomen ftlicitur electum pro Loris , Fisch. Z003. II, 5t)0. i3. Cuv. Regue an. 1. p. 118. Leinur gracilis Lin. ')

*) Cum jam omnia mca notata tvpograpliiae transmiserim, accppl observa- lionps Celeberrimi Geoffroy de Quadrimanis , quae hic subjungintur. (Conf, Tableau des Quadrumanes ou des animaux composant le pre- mier Ordre de la Classe des Munmifères par M. Geoffkoy - Saint- HiLAiRE. Annal, du Mus, Vol. XIX. p. 85 122)

1. Farnil, Simiae. I Sectio. Catarrhini , aut Siiniae antiqui Canti- ne ntis. ,

Callosltates et sacci buccales im pluvimis,

A. sine cauda.

1. Troglodytes. S. troglodytes. L, 1 spec»

2. Orjng. Pithecus. Slinia nob. 4- spec.

3. Pongo. Pongo. Lophotus nob. 1 spec.

B. cauda (non prehensili.)

4- Pygathriche , Pygathrix. Sim. nemaeus L. 1 spec

5. Nasique. Nasalis. Sim nasica L. 1 spec.

6. Colobe. Colobus. 111. Sim. polycomos Schreb. a spec,

q. Guenon. Cercopithecus. S. maura , talapoin L. i3 Speu

8. Ceicocèbe. Cercocebus. S. aethiops, L, 8 Spec.

9. Magot. Inuiis. S. inuus. L. 3 Spec.

10. Ba^ouin. Papio. S. silenus , cynoceplialus. L. 7 Spec.

2. Sectio. Platyrrhini , aut Simiae Americanae. Helopitheci, Sapajous

BuFFON.

*) Cauda prehensili,

11. Atèle. Atcles. S. paniscus L. 5 Spec,

12. l..igotriche. Lagothrix. 2 spec. novae.

l5. Hurleur. Stentor. S. seniculus. L. 6 spec. 14, Sajou. Cehus, S. apella, L. 12 spec.

51*

( 404 )

Ordo. 3. Pedlmana. Fisch. Zoogn. II. 669. Sgg. Marsupialia 111. et Cuv. ex parte.

15. Didelphys. L. Fisch. Zoogn. II. p. 674. i5. 111. Prodr. p. 70. g°n. 20. Sarigues, Cuv. Piegne aw. I. 1^-2.

16. Sloalus , Fisch. Zoogn. 11. 58i. 16. a (SinaXoç:, deformis, pro- pter pedera posticum phalangibus concretis quodammodo defoi- mem. Phalanger , Phalangista Cuv. Regn. an. I. 178 Balan- tia , Illig. Pro:lr. p. 77. gen. yj. a paXavTiov , marsHpium.) Coescoes , Dumeril et Alior.

Nomen. meura hic servaaduni esse , est res judicii aequi.

Sagouins. Geopitheci.

15. Callitriche. Callithrir. S. sciurea. L. 6 spec.

16. Aôt?. Aotiis. A. trivirgatus. 1 spec.

17. Saki. Pltltecia. S. pith^cia. Schr. 7 spec. Arctopithèques. Arctopithcci. Ilapalc. Illiger. ib. p. l56

18. Oiiist ti. lacchus. S, jacchus, I,. 7 spec.

19. Tamarin. Mldas. S. midas. L. 6 spec.

Familia secunda.. Lémuriens. Strepsirrhini.

1. Inlri. Indris. 2 spec.

2. Maki. Le mur. L. 12 spec»

3. Loris. Loris. 1 spec. ^

4. Nycticèbe. Nycticebus^ Lemur tardigraduJ. L. 4 spec. 5 Galago. Gnliigo. 4 spec.

6. Tarsier. Tarsius. 2 spec.

Excfptis his Lemuribus adhnc novum g^nus ex delin°atioaibus Com- MERsoNii extraxlt Cl. Geoffroï cui nomen Chirogalei attribuit^ propter similitudinem esternam cum felibus. Etsi observationes hujus Celeberrimi auctoris naturae seœper presse insistera viden- tur , hic taiiien distincte oUendit , nobis denique in quoque in- divao genus esse agnoscexidum.

( 405 )

17. Dasyiir/i.^. Groffioy. Fistîier Zoogn. H. .185. j 7. (a ôaffv; , pi- losus f et oup?/ , cauda ;) IIJ. Pio.lr. 77. g^r. q5. Cuv. Règne in. 1. 175. gen is a Cel. Geouroy sufficienter firjnatum.

Faniil. Leptodactylarum.

a8, Cliiroinys. Cuvier. Fischer Zoogn. II. 586. 18. 111. rrodrom. p. 75. gen. 19. Aye - aye, Geoffroy. Cuvier Picgne an. I. p. 207.

Animal incertae sedis , sed uti vîdetur pedimanum evA marsu- plo destitutum sit. Pollix poîtitus inuticus s. sine ungue , character est pedimanorum. Orbita circule ossco inclusa, dentium formatio- singularis , sufficiunt ad istam opinion^m defendendam. Conf. fig. c ni a Cuvier Fx^e an. Vol. IV. tab. Il f. 1. q. 3. exhibitam ,, et cum craiiio Phascoloinyos quani maxime convenientem.

b. E m an uat a.

Orclo.'* 4' (1) Metatarsii^ (Mctatarsigvada s. Mctatarsibemata ;■ de ijuibus supra.)

* M a r s u p i a l i a,

39. Thylacis. llL'g. Prodr. p.. 76. gpn. Q2. a "èvXaë, -, saccus , raar- supiuin; noincn uiutatum gcueris Pevamclis Geoffioy ; Fisch. Zo- ogn. III. 12. Cuv. Règne an. I. 176.

«O. Ainblotis j IlKg. Prodr. p. 77. g'^n. gZc "b aii/SXoûSi; , abortus ; nomen niutatum generis G offrov , IVombnti ; Fuch. Zoogn, III. 14. M°m. de Pcttrsb.. i8o3 - loot).. p. Z|44. Bulletin des Se., n. 72. an Xr..

21. Phascolomys.. Gccffro}'. Fiscb.. Zocgn, III. iG. Ill'g. prodr. p. 78. n. 27. Cuv. Pvi gne an. i. p. 184. a cpaCHOoXoç, pera , man- tica , tt /^l'f , uius, ad cluuatteres Didelphidum et Murium no- n ine collig n !o?.

A!ol,u("s abrupti , lairellosi, corona laevi subsulcata, supra et «1- fia ut n eus 5, antico minore. Cf. fig. cranii ap. Cuv. Ri gne an.. Vol. iV. t. il. f. 4. 5. «.

( 40G )

Pedes ppntadaclyli ; poUice bievissimo miitico , digitis 2^ 3, et 4to coiidunatis , 5 to distincto. Ungues iussoiii.

aa. Halmaturus. Illig Prodr. p. oO. (a âA/wï , saltus Pt ovpij , cauda.) nomen mutatum Kaiiguri , Fisch. Zoogn. lil. lu. Cuv. Règne an. 1, 182. Mitcropus Sliaw.

Molares abrupti compliciti, tuberculati utrinque utrinsecus 4-? «ntoiiores minores.

Poto - roo, t°rtia in Zoogrosia m?a co'Tun'^movata sp^cies, typum praebere videtui- novi g-neris , a varias jajn agiiotum; nlmirum:

s3. Hypsiprymnus. Illig. Prodr. p. 79. g^n. 28. a i^il>t7Tpvfivo? , parte post ca elevata. Potorous De.Miiarpst ; Potorao , gill. angl. Hankentliier , g^niian'c^. Kaiigurojs - Rits , Cuv. Rogne an. 1, 180. KdDgurui Potj - ruo , F;sch. Zoo^n. III. 10.

Pentes primores supra sex , intsrmediis duobus subconicis reli- quis quadruple longioribus erectis ; infra duo inclinât'. Lnniarii su- periores duo , a priinoribus diinoti ; inferiores nalli. Molares abru- pti complicati tritores tuberculati , utrinque utrinsecus 5.

Ro?triim acutum labro fisso. Auriculae rotuniata?. Vibrissae. Cau- da mediocris , squamata , rare, setosa, Marsupium mammis 2. Podes distincti saltatorii : antipedes p^ntadactyli , digitis duotu; externis brevioribus ; pedes poslici tetradactyli , halluc^ nullo , dig'tis duobus internis coadunatis, tertio reliquis duplo longiore et tortiore. Ungues fossorii.

Analogiam servant Kangurorum,

Frugivora sunt et ventriculus eorum magnus est in duos saccos di- TÏsus 5 coecum médiocre et rotundum.

Unica species huju? generis est iiognita , grisea , magnitudine cu- niculi ex Nova Holîandla. Ibi noniine Potoroo cognlta est. White Bot. Bay. p. 286. Macropus minor Shaw.

Halmaturus et Hypsiprymttus familiam Salientium Illig. compo« aunt.

( 407 )

Nota. Mrtatarsiis marsupialibus novum animal adsaiibendum est quod CuviER 6ub nomine koala exlnbuit. Rcgne an. i. p. 184. IV. Tab. I. f. 5.

Dentés primorcs superiores inteimedii duo longi , plures ? minow res latere ; infLiiores duo longlssimi.

Laniarii duo superiores minimi inferiores nulli.

Molares .....

Animal \alde singulare ecaudatura , p-'dibus brevibus ; anteriori- bus pentadactyli?, ita ut pollex et index conjuncti sese opponant re- liquis tribus ; posticis tetiadactylis , halluce nuUo , binis sibi oppo» sitis. Una sprcies cognita est grisea , quae- scandit et fodit. Feraina pulluni in doiso gerit. Ubi habitat aut unde Cuvier notltiam, istaua hauserit , nescio.

**■ Metatarsii marsiipio nullo.

Familia Dipoduin s. Macropodum,

qI\. Dtpus. S^hr^ber. Fisch. Zoogn, III. Qi.

IH'g. Piodr. p. 81. gen. 3o. ÇSchnellthier.) Les Gerboises. Cuv.

Règne an. 1. 199.

Dipits Jcrboa , (Dip. jaculus et S^^gitta. L.) Dip. Alakdaagha, mihi. Dip. canadensis.

25. Pedcte;;, lllig. Piodr. p. 81. gpn. 3i. a nijêi]T7]Ç, saltator. Hilp' Jer. Helaiiiys , Fr. Cuv. v-ulg. Lièvres sauteurs, Cuv. Règne aa.

1. p. G02. Dipiis Fi£ck. Zoogn. III. q5.

Dentés priinores utrinque 9, pag'na antica la'^vigata. Laniarii nulli. Molares abrupti , complicati tritorii utrinque utrinsecus 4" Rostrum acututn. Aui'iculae longitudine capitis.

Cauda longissima , floccosa. Mammae apertae 4 pectorales, Aiitipedes brèves pentadar.ty'li , digitis aequalibus. Pedes postici , antcis triple longiores, fortioras , tetradactyli , dig'to secundo re- linquis majore , extremo illis breviore. Ungues fossorii.

Mus cafer Pall.. DLpus cafer Gmel, Dip, capensis Fiscli. Suf> fon. Supp. VI. t. XXL

( 408 )

26. Meriones. lllîg. Prodr. p. 02. a fxr/po; , fpmnr, Schenkehhicf. Gerbillus Desiuarest. Dipus Fisch. Zoogu. III. 26.

Dentés primores utrJnque 2 , superiores pag'na antica sulco lon- g'tuilinali. Latiiarii nuUi. Molares abrupti tritorcs obducti , utiin- que utrins eus 3.

Rostrum acutum. Labrum bilobum, Auriculae capit'; dinaidio bre- viores.

Cauda mediocris , subannulata , pilis appressis vestita. Mammeie apeitae.

Antipedes breviorps, digitis 4 ^t verruca hallucaTi lamnata s. un- gue piano donata. Pedes postici antcis t iplo longiores fortiores , pentadactyli. Ungues f alcularps , médiocres. Dipus tamaricinus, me- ridianus Pall. (longipes L.) Mus gerbillus Olivier; M. catiadcnsis Pennant , Shaw ; Dipus indicus. Lian. Trans. Vlll. t. Vif.

Familia Sciurioriun. Agilinm Illig. 37. Sciurus. L. Fisch. Zoogn. III. 29. Illig. Prodr. p. 83. gcn. 35.

Ecureils. Cu\. Règne an. I. Q.o!\,

Ab hoc génère omni jure II.LIGER sejunxit eos buccis saccatis Bti Criceti , id quod jara in Zougnosia indicaveram. a8. Tainias, Illig. Prodr. p. 83. gen. 34. a rapiiaî, promus condu^^

Bakkenh'or riche ti. Sciurus , Fisch. Zoogn. 111. 33.

Characteres plurimi conveniunt cum Sciuris , verum enim sacculi buccales ampli, et cauda corporls longitudine undique \illosa , de- nique auriculae braves pilosae , (nudiusculae , 111.) haec auimalia aeque a Sciuris ac a Myoxis et Cricetis scjungunt.

Dentés primores utrinque duo , pagina antica levitor sulcati. Laniarii nulli. Molares utrinque quatcrni , tritores. llliger supra 5 molares indicat. Quintus vero s. antlcus tenuissimus est.

Sacculi buccales tenuissima membrana confiât! usque ad hunae- lum se se extendunt ut in Criceto^ et musculis destituti suât.

Fedes similes Sciuris.

;( 409 )

Crnninm ']m inprimis forma longiore et magis cylmdrlca ab suiurGruin diffeït.

A! lioc genus pertinent Sciurus striatus L Buff. X. XXVIII. et hiulsonlus Schreber. CCXIV. Ex mente Cuvieri proprii geneiis cha, r-cteres praebere videntur Sciuri Americae raeridionalis ^ (Guerlin- gpts) cauda longa , rotunda ^ scroto enormi , pendulo, Buff. Supp, Y 11. LXV..

ag. Myoxus. Fisch. Zoogn. III. 37. a MvoB,o? , Oppiani ; Illig. iKjdrom. 82. gon. 53. Loirs, Cuvjer Regae an. 1. igS,

Fainilia Lcporinornm. 3o. Lepus. L. Fisch. Zoogn. III. 88. Illig. Prodr. p. gi. gcn. 49. Cuv. Règne, an. 1. p. 209.

3i. Lagoinys. Cuv. Fisch. III. g5. 111. Prodr. p. §1, gen. 5o. Cuv, Règne an. 1. an.

Fninilui Caviaruni. (Subungulata. 111. Hufkrallige Pfutler).

52. Dasjprocta. 111. Prodr. p. 95. g?n. 62. a ôaSvs , hirsutus , et npooHTOç , annr; nomen mutaturn pro Co.via s. çavia, Klein. Fisch. Zoogn. III. p. 81. Les agoutis. Cuv. Règne an. I. p. 214. Chloroniys. Fr. Cuvier. Aguti Lacspede. Platypyga. 111, Steis- sthier. Germ. Cavia Aguti, Acuchi. Lin. Gmel.

53. Coelogenys, F. Cuvier. Illig. Prodr. p, 92. gen. 5i. Paca^ Lacepede. Fisch. Zoogn. III. p. 85. Cuv. Règne an. I. 2l4. Coelogenus, F. Cuv. a KoiXo? , cavus , et yevvs , m.axiUa f mentum. Bakkenthier. Cavia Paca. Lin.

54« Cavia L. Fisch. Zoogn. i;i. 84- Hl. Prodr. p. gS. gen. 53. Cobayes, (^Cochons cV Indes') Cuv. Règne an. I. 21 3. Auoemaf Frtd. Cuv.

Cavia Aperea et cobaya Lin. Gmel. Buffon. VIII. x. Cavia Porcellus Erxlebrn.

52

( 410 )

Familia Murinorum,

S5. Mus. L. Fiîcli. Zoaga. HT. 65. Illig. Prodr. p. 85. gen. Sg. Rats proprement dits. Cuv. Règne an. I. 197.

36. Brachyurus. Fisch. Zoogn. III. 55. a fipaxvs , brevis , et ov-

pi] , cauda. Hypudaeus. 111. p. gS. ge«. 43. Arvicola. Lacep.

Campagnol. Lemmings. Cuv. Règne an. I. 192. Mus arvalis ,

leinmus , amphibius. Lin. Ginel. Cauda brevis , truncata hirsuta

hos facile distinguit.

CuviEfi lemmos tanquani genus distinctum considérât , id quod jam LiNK ante eum fecit , piopter antipedes quinque unguiculatos unguibus fossoriis , illis attribuons nomen Illigeri Georychi , («. yecspvxos , terrani fodiens) ab auctjre aliis animalibus, Ç Ellobio' miiii , ) adscriptis..

Familia cunicidariorum s. Spalacoidum..

37. Ellohius y Fisch. Zoogn. III. (ab eXXoftiov , inauris). Geory- chus. 111. Prodr. p. 87. gen. li-2. Lemini:ig. Cuv. Règne an. III. 195. Rats Taupes du Cap. Orycteré Fr. Cuv. ib. p. 201. Talpoides , Lacepede. Mus talpinus , aspalax , capensis. Lin. Gmel. Mus iimriiimus ,, quem quidam pro Arctomye habent ,, et Illiger tanquam propriuin genus Bathyergi exposuit , videtur ad hoc genus pertinere ,. structura maritinii cum cap-nsi prorsus conformi , secundum observationem Clarissimi Cuvier.

S8'. Spalax. Fisch. Zoogn. III. 77. GîTaXaB, , sive aârraXa^ , vete- rum. Illig. Prodr, p. 86. gen. 4o- Ruts - taupes, Cuv. Règne, an. I. p. 200.

Mus typhlus. Lin. Gmel. Quaeritur , numne species aegyptiaca eadem sit cum typhlo ?

Familia Cricetinorum.

59. Cricelus. Cuv. Fisch. Zoogn. III. 4?- IHig. Prodrom. p. 85. gi^n. 33. Hamster Lacep. Cuv. Règne an. 1. 198.

(411)

Mus crîcetus , -phaens Lin.- Gmel.

i

Sncculi buccales g-^nus hoc désignant. Baîhyej-gi gpnus 111. ita- que ad geiuis noslruni EUohli peitinere videtur.

4o. Jrctomys , Pallas. Fi?ch. Zoogn. III. p. l^Q. 111. prodr. p. o/j. n. 07. Marmottes. Cuv. Règne an. I. 2o3. Arctomys Mar- motta , Alonax L. Gmel.

Mus citillus a Cuvier et Illiger huic generi inseritur , sed propt'-r bucLas saccatas Cricetus est.

Familia hy stricinorum. (Aculeata 111.)

4i. Hystrix. L. Fisch. Zoogn. III. 99. 111. Piodr. p. go. gen. 47. iVrpîS, Aiistotel. Ael Oppian. Rorc épies. Cuv. Rtgne an. I. 208.

Hystrix cristata , dorsata. Tin. Gmel.

42. Eucritits. (Cuandit) Fisch. Zooen. III. 102 ab ivnpiTOS , di« stinctu facilis. Coendott Lacep. Hystrix , Cuv. 111 g.

Hystrix prchensilis Lin. Gmel. Totus habitas et cauda prelien- silis gî'nus pro|)riuin indicant,

43. Loncheres îllig. Prodr. p. go. g^n. 48. a Xoyxfjpps f qui lan- ceam fert , Laiizenthier. Ecliimys. Geoffroy. Cuv. Règne an. I. p. 194- Hystrix Fisch. Genus hoc jam in Zoognosia. (III. p, 104. **) indicatum. fuit.

Dentés primores utrinque 2 , pagina antica laevigata , inferiores compressiusculi. Laniarii nuUi. Molares abrupti tritores complicati? utrinque quini ?

Rostriim compressum acutum, Auriculae brèves, rotundatae ,

nudiu?culae.

Corpus setosum, supra spinls elongatis laminar'bqs angusto-lan» C'olatis marg'natis , inter setas mixtis. Cauda eloagata squamuta pilosa.

52*

(412)

Pecles distinct! ambulatori'i , antici dlgitis 4 et verruca hallucarl lamnata , postici pentadactyli. Ungiies falculaies.

Hystrix chrysuros Schreber , Lin. Gmel. Lerot à queue dorée, Bnff, Suppl. VII. Lxxii. Loncheres paleacea. II], nova species e Brasilia. Echimys roux. Cuv. (^Rit épineux d' Azara).

Or do. 5. (2 liujus sectionis) Plantigrada,

* Edentata.

Familia scandentium,

44' Myrmecophaga, Lin. FiscB. Zoogn. III. p. il4. IHig- Prodr. p. 112. Les four millier s , Cuv. Règne an. 1. 222.

Myrrnecophagae cauda prehensili donatae sunt. M. juhnta. cau- da pilosa inerti rostro longissimo typurn generis distincti prae se fer- re \idetur.

Familia fodientium.

45. Manis'LiTn. Fisch. Zoogn. III. p. 110. lUig. Prodr. p. ii3. gpn. 78, Pholidotus , Brisson. Pangolins. Cuv. Règne an. I, p. 223.

Ma/lis tetradactyla , pentadactyla. Lin.

46. Dasypus. Lin. Fisch. Zoogn. III. p. 119. Hlig. Prodr. p. m. gen. 75. Cataphractiis, Brisson. Loi icatus , Desmarcst. Les Ta- tous Cuv. Règne an. I. p. 218. Species in Zoognosia exacte vi- dentur esse indicatae ; 1. giganteus, (unicinctus L.) 2. Ilavipes^ (sexcinctus. L.) 3. dasycercus, (duodecimcinctus Erxleb.) 4- villo- sus; 5. hybridus. 6. ciliatus. 7. serratus. (Da'. 7 , 8 , et 9 cinctus L.) 8. brachyurus (D. tricinctus L.) Ex hac ultima spe- cie tricincta et quadricincta L. clariss. Illiger novum constituit genus Tolypeutes ( a roXvmvBiv , conglomerare , ) difficillime tamen agnoscendum.

47. Orycteropus GEOFFRoy. Fisch. Zoogn. III. p. 117. HHg. Prodr. p. 112. gen. 78- Cuv. Règne an. 1. 221. ab opvKrr/p , fosfor , et 7T0V? , pes.

( 413 )" Myrmecophaga capensis. Lin. Gmel. Buff. Suppl. VI. xxxi,

4-3. Onychotherium- Fisch. Zoogn. III. iSs. [\2. ab ovvS y unguis, et ^ijpioy , animal. Megalonyx ^ lefferson. Cuviex%

Animal fossile e cavernis Comitatus Greea - Briar Firginiae me- ridionalis,

Familia Tardlgradorum,

49. Braclypus. Lin. Fisch. Zoogn. III. i33. 44- a ^paôv; , taidu.'j et novs , pes. Illig. Procliv p. 108. gen. 71. Paresseux. Cuv, Règne an. 1. 21 5,

Bradypus tridactylus Lin. Gmel. Didactylum Clar.li.i.iGE.Rta.rt' qiaam propriura genus considérât, choloepus ^ a ;j:(«5Aozn-oys' , pede claudus, (Kriippler, germanice) nominatura. Verum enim chara- cteres pedum soli vix sufficiunt ad id defendendum.

5o. Megatheriiim. Cuvier. Fischer Zoogn. III. p. l33. gen 43-

Animal fossile ex Buenos Ayres. Celeberrimus Cuvier. Onycho" therium hujus generis speciem esse judicat.

5i. ElasmotJierium , Fiscii. Zoogn. Illt p. gen.

Animal fossile magnitudine Rhinocerotis ex Sibiria. Dentés cy- IJndrici molares lamellosi ot involuti mihi persuaserunt , genus ho& ad Tardigrada , nec , ut antea cogitavcram , ad Multungulata per- tinere.

62. Chondrorhynchus, Fisch. Zoogn. III. p. 142. g^n. 142. a joy- ôpov , caitilago , et puy^ , rostrum ; prooter structuram ovis car- tilaglne larga , tenui , ultra nares adsccndente , terminati. Pro» chilus, 111. Prodr. p. 109. gen. 73. Lefzenthier. Melursus y Meyer.

Btadypus ursinus, Peonant, Shasv,

(4U)

* * riantigrnda clcntuta. Fam ilia E rinacinorum. 55. Evinocens. Lin. Fisch. Zoo-a. III. p. i4l. gen. ::|6. IViig. Prodr. p. i?.!\. g"n, 91. Hérissons , Cuv. Pie^ue an. I. ]3?.

Erinaceus europaeus. Lin. GaieT.

54. Centetes. Illig. Prodr. p. isi- S"n- 9^- ^ MEJTfft) ; pnngo. no- nicn mutatum , Tenreci , Fisch. Zoogn. lli. p. a47- g «• 47» Les Tciirecs^ Cuv. Rogne an. 1. p. 166.

Erinaceus ecaudatus , setosas. Lin. Gme!, Fainiliu Talpinoriim.

55. Talpa , Lin. Fisch. Zoogn. IIL p. i53. g-n. 43- Hlig- Prodr. p. 127. g-n. 98. Les Tiiupes , Cuv. Règne an. I. 137.

Talpa europaea. Lin.

56. Scalops CuviER. Rpgne an. 1. 134- IHig. Prodr. p. 126. g'n. g-j. Sore^c , Fisch. Zoog. III. p. i53.

Sorex aqnaticus^ Lin.

57. Chrysochloris. Lacep. Fisch. Zoogn. III. 167. g"n. 5i. IlTig. Prodr. p. 126. gen. 96. Chrysochlores , Cuv. R.gne an. \. p. i35.

Talpa asiat'ica Lin.

Fainilia Soricinorum.

58. Sorex, Lin. Fisch. Zoogn. HT. p. i5o. gîn. 48. Illig. Prodr. p. iq4i gen. 93. Musaraignes. Cuv. Règne an. I. i32.

Sorex araneus , exiUs , niinutus. Lin. Ginel.

Condylura. Illig. Prodr. p. 125. g°n. q5. a HovôriXos , nodus et ovptf f cauda. Kiiotenschwanz.. Scalops. Fisch. Zoogn. III. p. l56. geii. 5o. Sorex cristatas , Lin. Covilr (Règne an. I. p. i38). ex examine dentium se con icit , Condyluram eise veram talpam, et chnracteus Illigeri e figura de la Faille et de Buffon iuppl. VI. xxxvii. desuiiitas , falsos esse.

( 415 )

Familia Ursinorum. Sg, Ursus Lin. Fiscîî. Zoogn. III. p. iSg. g-n. Sa. lUig. Prodr. p. i5o. gcn. ic4- Les ours ,. Cuv. Règne an. I. 'i4l.

Ursus Arctos , niaritimus , Lin. Oido. 6. (5) Digitigrada.

* Caninis duplicatis. ,

Familia Taxinorum. 6o. Mêles Storr. Fisch. Zoogn. III. 169. 55. Illig. Prodr. p. 129. gen. io3. Blaireaux , Cuv. Règne an. I. l/|4- Ursus mêles , lahradorius. Lin. Gm. gi.. Gulo Storr. 111, Prodr. 129. n. 102. Gloutons. Cuv. Règne an. 1. 145. Mêles Fisch. Zoogn. II. Ursus Gulo. Lin. Chara- cteres niulti mclibus etiam proprii. Primoruni dentés externi su- peiiores reliquis longiores,, laniorios niPUticntes. Molares 5, infra o.

62. ]Srasua Storr; Fisch. Zoogn. 111. 174. gn. 54- 111. Prodr. p. 108. gen. 100. Coatis, Cuv.. Rcgne an. 1. l43.

Fiverra nasua ,. narica,-' Lin.

gj. Procyoïi Storr, Fisch. Zoogn. 111. 176. gon. 55. IHig- Prodr. p. 128. gen. 101. Ratons , Cuv. Regno an. 1. l43-

Ursus lolor , Lin. 64. Cercoleptes Illig. Prodr. p. 127. n. 99. a lapjioç, caudas, A.7- 71X7]?, capiens; Kinkaschu. Lacep. Fisch. Zoogn. 111. 179. n. 56.

Mellivora , Storr. Porto. Cuv. Règne an. I. i44-

\

Fiverra caudivolvula. Lin. Gmel. Familia Mu stelinorum.

65. Mustela Lin. Fisch. Zoogn. III. igo. n. 5g. 111. Prodr. p. iô6. n. ii5. Martes Cuv. Règne - an. 1. 149-

Mustela Martes. Lin. Cuvier (I. 14?) sejunxjt putorios {Putois) omniu:n maxime sanguinarios a Mustelis L. Laniarius inferior

( 416 )

tuberculum intcrnum non liabet ; molares secundarii G srpra et 3 infra adsunt. Martes proprio dicti tuberculum canini ostendunt et molares secuiidarios 3 in maxilla superiore possident.

66. Ryzaena , Illig. Prodr. p. i54, n. iio. a pv^eiv , limnire ut canis. Schnarrthier. Noinen mutatum : Suricatae Fiscli. Zoogn. III. Iu3. u. 67. Suricates. Cuv. R?gn5 an. I. p. lôù.

Viverra tetradactyla, L. Gmel.

67. Herpestes. Illig. p. i35. n. îii. ab ipnijdrri? , reptan's ; no- men mutatum Ichneumonis Fisch. Zooga. III. p. i85. Les Man- goustes. Cuv. I. 157.

Viverra Ichneiimon. L. Nomen Iclineuinonis fuit Mutatum pro- pterea quod hoc jaiii a Linnaeo Insecto , (hodie familiae piezato- rum) tributum fuerlt. Ix^tv^iOûv "apud Aristottlem et Mammali et Insecto adscribitur.

68. Mephitis. Cuv, Règne an. I. p. i5o. (Les Mouffettes) Fischer Zoogn. III. p. 202. n. 60. Illig. Prodr. p. 186. u. 112.

Viverra Putoriua Lin. Gra.

69. Viverra. Lin. Fisch. Zoogn. III. 2o5. n. 81. Illig. p. l35. n. 109. Les Civettes , Cuv. Règne an. 1. p. i56.

Viverra civetta. L.

Gel. CuviER Vii\ Genettam Lin. et Jossane Buff. tanquain ge- nus distlnctum considérât, (Genetta), propter bursam odoriferam ad plicam parum profundam reductani. Glandulae arisunt et protubé- rant , excretio vix sensibills , odor tamen nianifestus.

ne. Otolicniis. Fisch. Zoogn. III. p. 212. n. 62. ah gstlAucvoç, mag- nas aures habens ; Megalotis 111. prodr. p. i3l. n. io5. Canis. Gmelin. Viverra , Blumenbach ; El Fennec, Bruce; Fennecus , Desmarest.

Canis cerdo , Gmelin ; animal parum cognitum.

( 41*7 ) .

* * Caninis simplicibus, Familia Felinorum. 71. Felis Lin. Fisch. Zoogn. III. p. 9l4. M. 63. Illig. Prodr. p. i53. n. io3. Les Chats, Cuv. Règne an. I. p. iSg.

Familia Caninorum. rjz. Canis. Lin. Fisch. Zoogn. III. p. qSq. n. 64- Hlig. Prudr. p.

i32. n. 106. Les Chiens , Cuv. PiPgne an. 1. p. i52. 75. Hyaena , Penn. Fisch. Zoogn. III. 262. n. 65- Illig. Prodr. p,

iSa. n. 107. Les hyènes , Cuv. Règne an. I. i58,

B. U N G U X, A T A.

Or do. 1. (7) Multungulata. Pachydermes. Cav. Familia Lamnunguiiim. III. (Nagelhufer.') ^4- Hyrax. Herrm. Fisch. Zoogn III p. q']5. n. 66. Illig. Prodi^ p. gS. n. 56. Daman , Cuv. Rr-gne an. I. p. 24l«

Hyrax capensis. Lin. Gm^l. Nota. Ex inc -rta specie Hyrace hudsonico Schreb. Clarissîmus II- ïig'^r novum g^-nus Lipurae fecit. Coni. ejus Prodroin. p. gS. et Zoogn. m. p. 276.

Familia Setigeroriim. 111.

75. Sus. Lin- Fisch. Zoogn. III. p. Q77. n. 67. Illig. Prodr. p. gg Cochons. Cuv. Rr-gne an. I. «35.

Sus scropha ; Babyrussa. Lin.

76. Eui-eodon, Fisch. Zoogn. lll. p. 277. 282. ab èvpEOÇ , latus , et jSovî , dns; Phacochoerus , F/. Cuv. apud G. Cuv. Règne

an. I. p. 2 56. Sus. Illig.

Sus aethiopicus Lin.

Mirum est, celeberrimum Illiger genus hoc non agnovîsse , ■muUis tamcn characteribus aeque distans a Suibus ac a Tayasu s. Nrtophoio. Conf. Tab. XL 1. caput animalis secunduin figurani Pal- LAsii. 2. pars postica cranli ; 3. maxillae superioris pars anterior ad naturafli delineatae. Licisores desunt , e contra laniarii (h. h)

53

î 418 )

mulfo fort'ores. Molares (k k) très vel quatuor forma involuta pror-' sus recedunt a molaribus Suum. Osiicula nasalia duo vel tria (g. f. 3) iii cum suibus communia habcnt. Ala vero , sirigularis ossis occi- pitis appendix (a f. 2) Eureodonti est propria, et sic forsitan adhuc plures characteres aiiatomici hoc genu& finnius conftituent..

77. Notophorus , a Nùitoepopo? ; tergo gerens , Tayassu ,. Fisch.. Zoogn. III. 284. n. 68 ; propter bursam s. glandulam in dorso' existentem. Les Pécaris ,■ Dicotyles. Cuv. Règne, an. p. 237.. Sus. Illig.-

Sus Tajassu Lin. GmeL Fainilioi Nasutornm.. 111. 78. Tapirus Lin. Fisch- Zoogn. III p. 289. n. 69. lUig. Prodr. p^ q6. n.- 60^. Cuv^ Règne an. I. p. 242. Hydrochoerus. Storr. Tapir americanus. Lin.. 79.- Anoplotherium- Cuv. Fisch. Zoogn. III. p. 533. n. 73. Cuv. Règ- ne an. I. p. 238..

Quatuor species fossiles a Cuvier detectaa , çt descriptae.. 80.. Palaeotherium , Cuv. Fisch. Zoogn. III. jj. 334- n. 74. Cuv.. E»gne an. I. p. 242.- Très species fossiles fuerunt descriptae a^ celeb.. Cuvier..

Familia Nasicornium,.

g.ii. Rhinocéros , Lin. Fisch. Zoogn.. IIL p. 294. n. 70. III. prodr..

p. 97. n. 58. Cuv. Règne, an. 1. p. 209.

Rhinocéros asiaticus ,. sumatrcnsis ; africanus ; et (yna species fossilis ,) tychorhinus , niihi.. Familia Proboscideorum.

82. Elcphas. Lin. Fisch. Zoogn. HI. p. 3lO. n. 71. Illig. p.. 96. n. 57. Cuvier Rcgne an. I. p. Pûo.

83. Mastotlierium. Fisch. Zoogn. 111. p. 337- n. 76. Mustodon,. Cuv. Règne an. I. 2C2. Har pagmotheriuin. Fisch. Pro^r. Quinque species fossiles a Cuvii.rL fuexunt collectai.

( 419 )

Fauiilia Obesorum. III.

84. Ilippopotamus Lin. Fisch. Zoogn. 111. p. 5q8. lllig. Prodr. p. 97. n. 59. Cuv. Rcgn? an. 1. p. 234-

Hippopotamus nmphibius L. et duae species fossiles ^ 7?îacroi^o/i , hyodon, Fisch. Cuv.

Ordo 8. (2) Bisulca,

. * Ecornia, Familia Tylopodum. 111. (Sckwielensohler)

85. Camelus Lin. Fisch. Zoogn. III. p. 345. n. 77. lllig. Prodr. p, 102. n. 65. Cuv. Règne an. 1. p. 249.

86. Lama. Cuv. Fisch. Zoogn. III. 35i. n. 78. Cuv. Rcgne an. L p. 25i. Auchenia. (ab «11,5^71', col lu m^ lllig. Prodr. p. io3. n. 64«

Camelus Llacma. Lin.

87. Moschw:. Lin. Fisch. Zoogn. III. 354. n. 79. lllig. Prodr. ;p. lo5. n. 167. Chevrotains. Cuv. R 'gne an. 1. 25l.

Moschus moschiferus. Lin. Exhibemus hic tabulam Cranii Moschi moschiferi , . maris , jam in Zcognoçia oblatam , ut mpthodus exinde crania comparandi ine- lius d iiuLc^tLir. Coiif. Tab. XII. Omnis de cranio quodam. triplex est qnaestio. tJnum genus est, quod pertinet ad conjunctioncm et directionem ossiuni faciei , (Unea facialis CAivfPERi ; fig. A- B. a, /3"; alt-ruin, quod posituin est in praeceptis, quibus in omnibus cra- niis cornparari posslt o"; zygoinaticu'n , ejiisque ab ossi tcinporali di- stantia ; {norina Jacialis Blumenbachii ; conf. fig A. B. a. y.) tov- tiurn tiind^mque spectat ad raton^m, -quani t^°t zaui îarij ol. put; Qinea occipitalis Davbentonii ; conf. f. A. B. ô. e. k.) F:g, B ouines has methodos in se includit ea'qu» tamcn ildiissiine ante cc'ilos pjnit, ita ut angulus facialis a /3 j/ ; aiigulus zvgjinaticas, /x y B; aiigulus tandeinque auricularis , a d Sf , inath^in.rt ce dcfin i queat; angulus enim Daubentonii occipitalis , ô a et la f; pi\. .ans- sis illis f-'rtiliori negutio nunc adhih .tur , quippe qu' i'U^ s?mi)or est opi'ositus , inversoque modo quae ind? résultant , indic it. Nola- to inpriuiis loco et ambitu foraminis màgni (2) idea cl ara haec in-

53*

( 420 >

ëe evacfet r quo acutîor angulus sit facialis , eo remotiu? est occîpnt ejufqae apertura , ita ut haec , linfiis a ^, a y , a ,S , mpgis ina- gi'que se se inclinantibus prorsus dispareat , nec nisi rétro iii con- spectura •veîïiat. Partes ceterum omrïss hujus cranii îacilliine et sine explicatioito intelliguntur. Haec soluraraodo addam quae mihi com- paratio cranii maris et feniinae suggessit. Hoc maxime interest in- ter maris cranium et feminae, quod illa iiabeat dentés caninos s. la- miarios (A. 2). multo brevLores vix exsertos , cum in tnare a labiis tegi nequeant. Exceptis deinde spinis et tuberculis magis fortibus et protuberantibus in masculo raoscho, vix aliquid detegi potest quod notatu djgnum sit. Utroque in cranio capsula organi auditus (A. n.)' spinis donata est , quae in femineo adliuc multo distinctiores obser- vantur. Hse ia aliis craniis prorsus deftciunt. Maxilla inferior ra- mo adseendente gaudot valde notabili. (A. q.). Lacuna inter os un_ guis (c) admodura magnum, maxilla superioris (b) et nasaliam, (d). non foiamen est , sed membrana densa clausa.

Etsi varii viri doctissirai anatoiniam hujus animalis , e, g. Seger^

Schroek , G-melin , Djub;nton, Lud'ovici , Pallas , in se susciperent ,

restât tainen ut foUiculi utilitas rite indicetur. Saepius nimirum

quaeritur, cui bono horuini quid est. quanij quo quid prod- sf aniniali

ipsi, exploratur. lain in Zoognosia omnia exposui quae ad haec illu-

stranda spectant. (Conf. Vol. III. p. 353.) Cum vero in tabula

(XII. f. c.) etiam situm parîium delineaverim, non abs re fore ar-

bitvor , ea repetere ;, quae ad figuram banc intelligpnclam necessnria

sunt. Non longe ab ano d mudato pilis, eaque cauda (a) , apparent

partes génitales maris ; pénis (d) profundius jacet , testiculi vero

fc) cum textu celluloso , (^tunïca vaginali et scroto} a pe-ritonaeo

oriundoj distinctissime in conspectum veniunt, sub quibus membruni'

virile ad folliculum nioscliiferum (h) tendit , eum in diros saccos

aequales dividens , et per apeituraiu longitudinaiem (i_) exiens. No-

tandum vero est foramen rotunduui (g^ setis arcte repletum. En

ductus cxcretorius propiius folliculi , qui cum glandulis praeputlali-

Bus corapajari potest. (f. f. sunt papillas uiaiiimarum en cta ;^) Pe»

aem iîaque intumidum folliculos anibos comprimere ^ moîciiuju de-

( 421 )

ïnde pcr Juctunr excretorium effliKre , penicillum iandemque partes génitales femineas innngere coitu , sunt res , quae usum fûlliculi hujus putorii optime Ulustrare videntur.

Hic obiter moneo , noinen Moschi kabardinici e corruptione ver» bi kabargini (a kabarga , rossorum Ka6apra) ortum esse.

Cum veio species aliae , pyginaeus niniivum , Meminna et java» nicus , hocce folliculo pTorsus caveant, necessario a génère Moschi esse removendas , nemo inficiabituiv

* * Cor mit a,

s.. C a V i c o r n i ^a.

&0r Bos LiK. Fiscli. Zoogn. III» p. 362. n. 80. lllig. Prodr. p. 107. n. 70. Guvier Règne an. I. j)« 269. In Zoognosia species i. Eovis ttturi dividitur in a, uriim s. fciuni , a quo- deducuntur , a Bo- nasus b. Bison ; c , indlcus ; et Lit. /S. domesticmn , cu}us va- lietates sunt, a. indlcus major ; b. indicus minor •, c. indiens mi- nimus ; d. abyssinius 5 c. madngascariensis f f. tinianensis j g. africanus. 2. Bbs Bubalus conipiehendit a. Aini s. Aniee tan- qua:n ejus typnm' ferum et domesticam , (Biibalus et Bu- balis auctoiuinj. Cuvier hujus opinionTs non videtur, nrgat ni- mirum , Bovein nrutn Ginelin , ( Auerochs Germanorinn , Zubr Polonorum ,^ Urum et Bison anljquoiiim^ esse typunx fevoam no- stri tauri domestici.

8q. Aries Storr. Fisch. Zoogn. HT, p. 58 1. n. 81. Capra et Ovis Lin. Capra Pall. lllig, Prodr, p. 106- n. '69. Chèvres Mou- tons Guvier Piegne an. I. p. 265 et 265.

Tnter Capram et Ovem noc historica nec physica datur differen- tia. Producunt inter se pullos fecundos.

85. Antilope Pall, Fisch. Zoogn. III. p. 4o3 n. 82. lllig. Prodrom. p, 106. n. 68. Cuvier Règne an, I. p. q5q.

Hue usque nihil de etymo hiijus nominis innotuit , Cuvier vero pnmus nos docuit ,. id corruptum esse ex antholopos, apud Eusta- tliiuni occurrente.

( 422 )

b. Solidicornia,

84- Cervus Lin. Fisch. Zoogn. HT. p. 442. n. 83 Ill^gpr Prodr. p. io5. n. 66. Cuvier Re^ne an. I. p. 253.

85. Camelopardalis Lin. Fisch. Zoognos. III. p. 471. n. 84' ^^^^' ger Prodrom. p. io4. Cu ier Regue an. I, p. 254.

9. (3^ Solidungulata.

86. Equus Lin. FiscKer Zoognoc. IIL p. 478. n. .85. Illiger Prodr. p. 101. Cuvier Règne an. .1. p. 245.

DiVISIO SECUNDA

M a mm al i a plectopoda,

c. P t e r o p o d a. 1. (10) Podoptera.

* Incisivis duobus.

87. Petauristus. Fisch. Zoogn. III. p. 4o8. gen. 86. a ■nsravpiio?, petauro aiit pertica exsiliens. Pteroinys. Cuv. Règne an. L p. Q06. lUig. Prodr. p. 8/1, gen, 36.

Sciurus volans , petaurista Lin. Ginel. Musculi proprli petauro supra fuerunt descripti. Cranium aeque ab eo Sciuri et Tamiae dif- fert defectu ossis epactalis.

* * Incisivis .iex.,

88. Pterotlierium. Fiscn. Zoogn. III. p. 5o6. gen. 87. Ptérodactyle Cuv. Annal, du Mus. i3. p. 424- Ornithocephalus Sômmc-rrJngii.

Animal fossile quod Cel. Cuvier Reptilibus adnumi^ravit. Analo- giam veio distinctissimam existere inter hoc et Petauristum et Ga- leopithecum , nemo inficiabitur , qui sQeleta liorum animalium in- ter se comparavit et stylum cutaneum in omnibus tribus offcndit.

89. Galeopithecus , Cuv. Rtgne an. I. i5o. Fisch. Zocgn. III. p. 5o8. gen. 88. 111. Prodr. p. 117. g-n. 81.

( 423)

Lemiir volans Lin. Una species bene cognita est; altéra, G. va- riegatas nimirum, non nisi individuuna nonduni adultum rufi es- se videtur.

go.- Ptilotns , Fisch. Zoogn. III. 5i2. 89. a rctiXœroç , membran» sicca volitans, Phalangista , Cuv. Règne, an. I. i'y8. Petauriis, Shaw.-

Didelphys Petaurus'y scinrea Shaw. z. (il)-' Dactyloptera, (Chiroptera. Blumenb. Cuv). Verperîiliones' Lin. jarn' a Bf.isson secundum. dentiuna differen- tiam in varia gênera fuerunt' divisi ; tempoie vero recentioii a Cel. Geoffroy exactius examinali , plane novam nobis offerunt hi- storiam,, ,

91. Pteropus BKisson. Fisch.- Zoogn; III. p, 552. 95. 111. Prodr. p. 118. gen, 82.- Les Roussettes. Cuv. Regiie an. I. p. 123.

GeoFFROY St. Hilaire Description des roussettes et des céphalotes. Vid. Annal, du Mus,- Vol. XV. p. 86 108 , cmn figg. egregiis,

Charact. gen^ Dentés inoisivi A canini ~ molares' ^§' Cbrona moTarlum laiga et duabus cristis terminata ; secundus» dJgitus an» tipodum phdlangeni unguicularem habet..

Jam ex enunieratione sptcierura. indefessus celeberrimi auctorî».

labor distinctissime apparebit„.

^

Species. 1. Pt. eduls ; n. spec. ex insula Tii7ior; q^ Edward- sii ; (Vpsp. vampyrus I. Gm). 3. vulgajis ; (V. vampyrus L. Gm). 4. lubiicoUis ; (V.- vamp. L. Gra). 5. griseus ;' n. «p. e terris Au- stral, t. III. 6. stianiineus. (Chien' volant.- Seba. I. t. 57). n. aegyptiacus. n. sp. 8. amplexicaudatus ; n. sp. e terriï Au. stral. t. JV. 9.- marginatus ;: n, sp.- e Bengalia. t, V. - 10. pal- liatu; ; n. sp,

g2. Cephalotcs Geoffroy.. I. c. p. lo^. Fiscli. Ziwgn. III. p. 55o. 94. Cuxier Règne an.. I. p. 124' Harpyja. 111. Prodr. p, n8.

( 424 )

Char. gen. Dentés încisores, f canini § molares ^ ; Co- rona raolarium larga sine tuberculis aat cristis j «ecundus digitus autipo.lum -phalang.? unguiculari gaudens.

Snecies. i. C. Peronii; n. sp. é terris Austral, t. 7. s. PaJlasii ; (Vesp. Ceplialotes , PalL Linn. Gm).

93, M^lossus , Geoffroy. Ann. Vol. II. p. i5o. Fiseh. Zoog. IIL p. r)45. 93. Cuv, Règne an. I. p. 125.

Dysepes lUig. Prodr. p. 124. gen. 90 (a ôvGûonero , horribili specie pert°rreo).

Vespertillo Molossus. Linn. Gm. Specics novem^ quae et in Zo- ognosia describuntur. g/|.. Nyctynomus. GEOFFRor. Cuv. Regue an. I. p. 125. Saccopte-

ryx, lllig, Prodr. p. iQi. gen. 89.

Char. gen. Dentés Incisores, T; ceterum cum Molossis conveniunt N. aegyptiacus ; Geoffr. Vesp. acetabulosus Harin. V, pU-

catus. Buchanan,

q5, Stenoderma , Geoffroy; Cuvier Règne an. p. isS. Dentés in- cisores ~. Membrana interfemoralis ad coccygoni usque excisa ; cauda nuUa.

92. Noct'lio , Linn. Fisch. Zoogn. ÏII. p. 542. 92. lllig. Prodr. p. 121. gen. 83. Cuvier Règne an. I. p. 125.

Vespert. leporinus. Gmel. Sclireb. lx.

q3. Phyllostonia. Geoffroy Ann. du Mu'. Vol. XV. p. 157. Fisch. Zoogn. III. p. 5i 4. gen. 98. Cuv. Regue an. I. p. 126. Phyl- lostoinus. 111. Prodr. p. IGO. gen. S7,

Char. gen. Dent, incis. * j canini %; molares | et j®^ Duae cri- stae nasales , altéra vertlcalis , altéra ferro equino siaiilis ; Tertius digitus antipodurn omnibus phalangibus privatus.

Specics. * caudatae : 1. Ph. crenvilatum ; n. sp. 2. elongatum.; n. sn. 3. hast.ituiM. ; (V. hastatus L). 4' soricinoja ; (V, soricinus. X,in. Gm).

( 443 )

* ecauclatae :

5. perspicillatum ; (V. perspicillatus , L. Gm).

6. lineatum d'Azzar. ; 7. rotundum d'Azz. ;

7. Llliuni ; 8. Spectrum ; (V. Spectruni. L. Gm).

94.. Mi-gadcrma. Geoffroy Annal- d. Mus. Vol. XV. p. 187. Fisch. Zoogn. III p. 56i. 97. Cuv. Piegne an. I. p. 127. a f.i£ya? , magnus , et ôspjxa , pellis , propter systema cutaneum extensis- sinium.

Char. gen. Dentés incisivi , tt ; canini , § ; molares , -^-^^ Cri- Uae nasaL s très , altéra verticalis , altéra horizontalis et tertia fer- ro equino similis.

Tertius digitus alavum sîne phalange unguiculari ; Auriculae su- pra frontem conjunctae.

Spccies. 1. M. trifoliam ; n. sp. e lava; 2. Spasma; (Vesp. Spa» sma. L. Gmel). 3. Lyra ; n. sp, 4. Frons. (Feuille Daubenton).

g5. Rliinolophiis. Geoffroy. Fisch. Zoogn. III. p. 558. 96. Illig. Prodr. p. 1;20. g<>n. 8tj Cuv. Regn. an. I. p. 127. Vespert. ferruin equiiium. Lin. Gmel.

gtj. Nycteris Geoffroy. Cuv. Règne an. I. p. 128. Illigo Prodr. p. il 9. gen. 85. Nycterus. Fisch. Zoogn. III. p. 6l\0. n. gi. Vespert. hispidus Lin, Gmel.

57. Rhinopome, GeoffpuOt. Cuv. Règne an. I. p. 128. Vel. iî/zj'/zopo»i- phiis. a PV, nasus , et noj.icpo; , eminentia cutis humida ; pro- pter laminam parvam in naso ; auriculae sunt conjunctae et cauda membrana volatoria multo est longior.

Vespert, microphyllus -Schreb.

q8. Taphozous , Geoffroy, Cuv. Règne an. I. p. lizS. a tatpo? ^ sepulcrum , et 2,qûov , animal.

54

( 444 )

Incisîvi ^, nulla membrana in naso , auriculae sejunctae, cauda extra raembranam volatoriam libéra.

Vespert. lepturus Linn. Gm. filuin , et perforatus , daae spe- cies novae e catacombis Aegypti.

99. Vespertilio. Lin. Fiscli. Zooga. III. p. 520. 90. lUig. Prodr. p. 119. gen. 84. Cuv, Regae an. I. p. 198.

Vespertil, muriniis. Linn. Gmel.

100. Plecotus Gboffroï-. Cu\'. R'gn? an. I. p. i5o. a TtXeuooJ, im- pllcor, et ous f cotoç , auris , piopter auriculas conjunctas.

Vespert. auritus. Lin. Ginel.

D. Nectopoda. (P a 1 m a t a) 1. (12) P a l m i p e d a., * * incisivis diiobus^

a. digitis unguicidatis.

101. Castor. Lin. Fisch. Zoogii. III. p. 571.. 99. IHig. Prodr. p. 89. Cuv. Règne an. I. p. 189.

102. Trogontherium, Fi?cHEJt Zoogn. III. p. 585. n, loi» Animal fossile e littoribus maris Azoviensis; duae species CuvierL

et Werneri cogaitae sunt.

103. Simotes , Fischer a (ïi/icr;;? , propviam formam habens inpri- inis narium. (StfiOÎ , sirnus) Ondatra , Laceprds , Fisch. Zoogn.. III. p. 579. n. 100. Fiber f Cuv. R-gne an. I. p. 192. lUig..

Prodr. p. 88. gen. 44»

Mus zlbethicus. Lin. Gmel..

lo4' Hydroinys. Geoffr. Fisch, Zoogn. III, p. 586. 102.. Illig. Prodr. p. 88. gen. 45. Cuv. Règne an. 1. p. 196. Mus Coypus Lin. Gmel. b. Digitis ungulatis. lo5. Hydrochaerus, Bp.isson. Fisch. Zoogn. IIL p. Sgoi n. lo3. Il- lig Frodroin. p. q\. gen. 54. Cuv. Règne an. 1. p. 2ls.. Caviu Capybafu. Lin. Gmel.

( 445 )

** Incis ivis sex,

a. Cauda lo'nga , compressa , nuâa.

106. Mygale Cuv. Rpgne an. 1. p. i34- Fisch. Zoogn. III. p. SgC. n. 104. lllig. Piodr. p. 1q5. gall. Desman. MTjya^rf , Graecor. Sorc.v nioschatU!!. Lin. Parvam speciein et quideni novam Ce], Geoffroy descripsit e fluviis Pyraenaicis. Annal, du Mus. XVII. pi. IV. f. 1.

b. Cauda brevi pilosa,

^07. Littra , Rai. Fisch. Zoogn. III. p. 601. n. lo5. IHig- Prodr. p. 157. n. Ii4- Cuv. Rigne an 1. p. i5l.

Liitra vulgaris , niarinn. Lin.

c. Cauda longa squamosa pi chensili,

loS. Chironectes Illiger prodr. p. 76. gcn. 21. a X^^Pj manu»; ef vtjKtt/s , nat.itor ; nomen mutatuni Mcminae Fisch. Zoogn. III. p. 611. n. 106. Cuv. Rcgne an. 1. p. 174-

Lutra niemina Bodd. Didclphis palmata Geoffroy.

î2. ( i5 ) Pinnipeda, * Iiicisivis- sex,

109. Phoca. Lin. Fisch. Zoogn. III. p. 61 5. n. 107. IIHg. Prodr. p. i38. g"n. ii5. Cuv. Rtgue an. 1. p. l64-

Phoca vituliiia f pusilla. Lin. Gmel.

110. Otoes , Fisch. ab cùra'eis , auritus. Otaries Peron. Les pho- ques k OL'cilles. Cuv. Règne an. 1. p. 16O.

Incis i\i quatuor utrinque biacuminati , superiores exteriores simplices et minores , infeiiores furcati , molares conici. Auriculae distinctae.

Phoca jubata , ursina , Lin. Gmel.

54*

( 44G )

* * ^/jcisivis quatuor.

111. Trichechus. Lin. -Fisch. Zooga. IIL p. 635. n. lo8, Illig. Prodr. p. 159. gen. 116. Cuv. Regas an 1, p. 167. Trichechus marinas. Lin.

N^Ota. Monotrymata Geoffroy , Ornithorhynichus Blutneiib. nimirum et Echinopus mihi , (Echidna Cuv.^ in appendice Zoognosiae (IIj, p. 689 st^q ) considerantur , propter majnmarum defectum.

ADVERSARIA ZOOLOGICA;

FASCIGULUS SECUNDUS.

De generibus quibusdam seriei animalium aspondyloidorum.

" Animalia aspondyloida s. animalia vertebris destituta optime in quatuor divisiones dirimuntur ; in branchiopnunta , bran- chiis respirantia ; in stigmatopiiunta , stigmatibus respirantia 5 in siphonophunta , tubulis respirantia ; et in dertnatopnutita , quae per totam epidermidem oxygenium inhalant , ad prpces- sum assimilationis absolvenduni.

Ad branchiopnunta referuntur Mollusca, Annulata^ et Cru- stacea ; ad stigmaiopnutita , pertinent Arachndida , Insecta et EnthelinintJia. Sub stigmatopnuutis Radiata intelliguntur ; Der- niatopnunta denique Polypos et Ainorphota s. Infusoria c5m- prehendunt.

Celeberrimus Cuvier "*) a structura animalium hujus seriei ductus numerum Classium auxit , inpriniis ex ordinibus Mol- luscorum totidem Classes constiiuens. Mollusca nimirura in qua- tuor Classes dirimit : Cephalopoda , Gasteropoda ,. Pteropoda et Acephaln. Articulatorum animalium nomine disposuit Ara' chiioida , Crustacea , Arachnoida , Insecta. Animalia zoophyta sive radiata comprehenduntur quatuor iterum Classibus , Echinodermatum, ( Radiatorum proprie dictorura Lamarku), Intestiiiorum , Polyporum et Infusoriorum.

*) Gonf. Annales du Muséum Tom. XIX. p. ^S - 8i.

(448) M 0 L L U S C A.

Tabula Molluscovum in Zoognosia (Vol. I. p. 190. 121.) exhitita ita cor- rigenda, ut secundum structuram animalium, coclileae sic die dictae miiltilocu- lares , (Polythdldinia) una cuin C^phalopodibus conjungintur ; primo ni- mirum cephdlopoda nuda examinentur , deinde conchylifera. a, Gastero- poda considerentur secundum reepirationis organoii ; quo sunt vel :

L Dermatohraiicliiata^

* nuda.

Scylliea L. Phyllidia Cuv, Pleurobranchus C. Doris L. Tritonia Lam. Glaucus Forst. Eolis Cuv.

conchylijera. (testa univalvi , animal t°g°ntf>) ;

Oscabrion Bi-ugu. Patella L. Fissurella Lun. Emarginula Lam. Con- cholepas Fav. Crepidula Lam, Calyptraea Lam. Oicana Brugu. Pla- nospirites Lam.

II. Adelobranchiata.

* nuda.

Laplysia. L., Limax L., Parmac^lla. Cuv., Oncliidium. Buch. Tethys, L., Bullaea Lam. Sigaretuî. Adans.

* * conchylifera.

Trochus L. Xenophora Fiscb. Solarium La:n. et tota séries animaliufn molluscorum testa univalvi, uniloculari , spinvalvi , animal invol. vente , apertura basi non canaliculata ; vel tandemque :

IIL Siphonobrancliiata.

Quibus omnid animalia mollusca inlelliguntur testa univalvi , unilocu- lari , spirivalvi , apertura (ffusa , cmarginata aut cunaliculata basi. Hujus seriei sunt : Conus L. Cypraea L. Ovula Lam. Tercbt llum Lara. Oliva Lam. etc. etc. Genus Clavatulae a Lamarck. suppres- sum et cum gênera Pleurotomatis conjunctum fuit.

Acephalaeoda non nisi in generum série correctionem quandam admittunt,

Genf-ra , quibus Collectio Demidoviana et propria ansam praebuerunt , sequentia sunt :

u3 ! (449) I. CEPPIALAEODA.

* niicla.

** conchylifera. (^PolythalamiaJ.

Streblus.

Stieblus. (a Grpe^Xoç , tortuosus. Tab. Xllf. f. 5. a. magnitudine na» turali ; b auctci).

Character generis. Testa libéra, univalvis , multilocularis , discoicTea j spiris orbicularibus distinctis , anfractibus tortuosis contiguis, anfra- ctuum geniculis insciilptis , siphone latere interno.

animal incgnitum.

Habitat in mari Mediteraneo.

Streblus aeque differt ab ammonitis ac a planulitis inprimis siphone, in, interna parte anfractuuni sito , curn in illis semper in externa parte eorum locatus sit. Costae sunt regulares ut in Planulitis , sed, frequentiores ideoque canierae nunierosiores.

Auctores perplures cognoverunt testam istam pulcherrimam; genus vero ejus hucusque nouduni fuit stabilituni..

Gaalteri Test. t. ig. î. H. H. !.. Ainmonia unita , et proportionata minima , altéra parte umbilico proarinente^ costa lata , sulcata no- dosa , argenteo colore splenLlens.. Quinque gyris est finita , cujus siphunculi orificiuin apparet in Pi. Sicuti thaloinoruni internorum vestigia externa apparent in nodulis illis , quibus extima super- ficies elegantissime dividitur. ( Interne quadiaginta circiter thaiami apparent , cum suo siphunculo. ?\)^

Nautilus Beccarii , Lin. Grael. p. 5370. n. 4- Testae apertura obova- ta , anfractibus tortuosis; geniculis insculptis...

Martin t. 19. f. 178. 17g.

lesites Montfort Concli. I. p. io3. n. 26 siphone caret,, ceteruna ana- logiam habet cum nostro Streblo.

(450) B c l e m n u s.

Belemnitcs Aliorum ; a 0sXb,uvoî , /îsXos , telura.

Tab. XIII. f. 6.

IIuc usque Belemnites non nisi ad fossiles testas referrebatur , equi- dem iiiter conclnlia anicroscopica Maris Mediterranei typum hujus geueris aut certe testani ei valde analogam , inveni. Cellulae veio transversales sine dissectione non sunt cognoscendae; cura non nisi unum individuuin mihi sit , hue usque ad id dissectione destruendum me resolvere nondum nequivî.

Aliam vero speciem fossilem et qmdem inter Mofquenses observayi pa- rietibus transversis distinctissimis , medio siplione instructis , de qua alio loco (in descriptione oryctographka Gubevnii Mosquensis ) uberJus disserum.

* Cephalaeoda eonchylijera ■** siphonohranchiata,

*** apartura effusa , emarginata aut cuii.iliculata hasi.

A C a n t h i n a.

Acanthina Fischer Mus. Domidov. Vol. T. p. 17/1. Gallice. Licorne ; Germanice : Dornschnecke ; a graeco cluav^a , spina.

Testa univalvis , ovalis , scabra , apertura larga , basi parum emargi- nata canali brevissimo , dorso testae impresso, ita ut tanquain spira ele- vata appaieat. Columella labio obtecta ; labium exterius crassum subdentatum , bas! spi-

na longa donatum.

Animal eius sine dubio ronvenire débet cum eo Buccinorum et Pur- puraium , sed constrictio canalis basées singularis, quae ex parte adliuc per spinam longam, unde nomeu traxit, cui\atuia semper canalem istuni sequenteni , augetur , etiam aliam organisationera , ut opiner , indicat.

Dlffert a purpura columella labio sejuncto tecta , et canali basées ex- terne elevato. In Purpura columella est plana et laevis , in Buccino plejia. I.ocus in systemate illi post Purpuram adsignandus est.

( 451 )

.Species. AcantLina imbricata mihi ; icônes : Knorr Vorgnug. IV. t. 5o f. 1. Regenfuss Tab. 9. f. 2. Martïni , Univ. Cojicliyl. T. i. f. lo. T. 2. f. 5o. Davila Cat. I. T. g. f. i5.

.Synonyma, Buccinum monodon Pallas. Spicileg. lO. p, 33. t. 3. f. 3A, Burcinum Calcar , Chemnitz X. t. iS/j.' f. i-k^Q- ikl^- Id quoi quam maxime opinionem novi generis confirmât est duplex usus, quem claviss. Bosc ex ista testa fecit , incertus cuinam tribufnda ; Vul. Ejus opus de testis pertinnns ad serieni editionis Buffon - D, terville. Tom. IV. p. 2(j3 nostra Acaiithina imbricata illi est Buccinum monoceros , et Tom. 8. p. E7. noinine Pur pur ae iiionodontis venit,

X.OC. nat. Mave magellanicum et alibi,

** Adelobranchiata.

Apertura basi non canaliculata.

Xenophora.

Xenophora. Fischer Mus. Demidov. I. p. 2i3. a graeco : Ssyos: , perc- giinus , et çiopoç , ferens , propter indoleni singularera spiras corpori- bus extraneis conglutinandi; Gallice : la frippière:, Germanice : 2Yag-

schnecke , Klcbschnecke.

LiNNAEus testas apertura deplanata génère admodum naturali , nomine trochi conjunxit. Clarissimus Lamark propter characteres faciles distin- ctu Salaria et Monodontes sejunxit. Sed proprietas ista singularis, cor- Dora extvanea , couchas, polypos , lapides sibi appropriandi , agglutinant! et ita spiras aut spirarnm sulcos , concludendi et firmandi , me convicit, hoc es53 animai sui generis. Characteres , generis tempore descriptionis Musei Demidoviaui (1806) ita expressi: ^Coquille subturriculée, atours de spire formés par des corps étrangers ; Vouvertare lisse , en oreil- le , la columelle applatie , donnant derrière le bourrelet origine à deS cotes élevées, qui aboutissent (tu contour de la première spire. '■^ Pau- cis liiLitatis definitio liaec characteres admodum bene exprimit. Res vero

55

( 452 )

praecipua haec est, vasa calcigena uecessario ad externam supeificif-m ten- dere , tt ita corpora extranea succo calcigeno agglutinare. Ellgit sibi animal semper corpora proportionalia spiris , inferius , aut in splris ma- joribiis corpora majora, in apice ubi spirae diminuuntur, corpora mino- ra, (^uae corpora pleruraque etiam. ejusdem sunt naturae , li. e. vel testae, vel corallia vel lavae frustulis rotundatis , quorum, exempla in Museo nostro conservantur, unde nomine speclerum optime peti possunt.

Char, generis : Testa umvalvis , subtarricalata , spiris applanatis , corporibus extraneis agglutinatis ; colii nella subinclinata , subambili- cata , umbilica sulcis ad peripheriain decurrendbas formata,

Jam ex antecedentibus patt.-t corpora extr.mea ista npcefsario ad inte- gritatem. testae pertin-re , inde etiain r-s a statu vasorum calcig^noruni pendens ut in définitions g nerica expriuuilur n"cesse tst. Sulci aut fibrae ex umbilico depre=so surg'nts et ad peripti riaiix tend-ntas , sunt, ut opinor , tôt conductores vasorum, qua? semper tondunt ad corpus^extra- neura , concham aut aliudquid primae spirae aut angulo ej.us inseren- du'm , Egglutinaudum.

Sp?cies hujus G?neris apud auctores nomine Trochi conchyliferi ve- niunt ; (Gmelin, Born, Bosc, Lamark Annal, du Mus. Tom. IV. p. 5i. n. 8. et Vol. VII. tab. VII. f. 8. Trochus agglutinans ) ; equidem in Museo Demidoviano quatuor species dcscripsi , plerumque cliaracteribus a corporibus extraneis desumtis; i. Xenophora laevigata ; 2. tricostata; 3. vulcanica ; /}. maeandriiia.

Xenophorae in mari Americano habitant.

Solidula,

So'idnla, Fischer Mus. D-mid. i. 22Q. Foluta, BuUrnns aliorum.. Testa obluncT , apertura intégra , longa , pyramiddli. Labio dexlro -solido , columella longiori.

Colunielia perforata , plicis dtiabus , et sinu profundo mu- Uiia.

^u

( 453 ) Animal ejus incognitum.

Species. Solulula vioanica mihi. Eulimus soUdulas Ertjgu. Bosc. For- ma columellae exigit ut no\'urn hiijus speciei genus statiliatur. I.iN?- UAEUS ipse dubius nurrine ad Bullas an ad Volutns referrenda sit So- lidula , pi-imum ad Bullas (syst. nat. éd. 10 p. 728 n. 546; Mus.' Rcg. Lud. Uhic. p. Sgo. n. 2C?8 , bulla solidula ) ; deinde ad V olutai retullt. Yid. Syst. iiat. cd. 12. p. 1187. n. SgS. Neque veto uni, nec alteri gpiieri convenit. Chemnitz Vol. 10. p. i5. t. l49- ^- l4o5 bonam SoUdulae dédit figuram. Nostrura exemplar tamen minus sed m.'.gis elongatuin,

Loc. nat. Mars in-licuin.

Huic generi inserendae TÎd'?ntur 5pecies sequentes: Voliita tornntilis °t coffea Lin. ( Bulimus Biugn. Eosc). Bidimus moiiile , ovdlus , varie', gâtas , Bosc, 4- 109-

■' '' o n t e.

Polyodonte, Fischer Mus. Demid. i. p. 227. GTman. ZahnschnecTtp.y Kaefenchnecke , Rc-geuschnecke , Sturmschnecke , Zauberschnccke , Dus altc Weib mit Zaehncn. Gallico. Aveline. Pietin. Belgice, Tove- naar , Toverliooren , Stormsliik. Anglice, the cock-chafer.

Polyodonte. A graeco , TtoXv^ , multus , et oôovs , dens , multis den- tlbus instructus.

Testa ovalis , compressa , um"bilicata spira eTata ; anfractus spi- rarum angulusi , uL intetrupti , latere congliitinati. Aper- tura oblonga , fere semicircularis , utrinq^ue dentata.

Vid. Tab. XI il fig 4.

AniMal speciei dictae pedipes exacte fuit descriptum a Cl. Adanson Seneg. 2. p. 10. T. 1. gen. IV. le pietin.

Testa haec a variis auctoribus fuit descripta , attaraeu cum aliis sem» per itâ collocata ne genus ejus diitinctum appareret.

55*

( 454 )

Hic sequuntur ejus synonyma :

Polyodonte scarabaeus , milii ; cochlea terrestris rarissima ex ladia orî- eutali.

Hélix scarabaeus , Linn. Mus. 665. n. 36i. System, nat. éd. GroeL p. 36i5. n. 1.

Cochlea compressa varif^gita, lateribuj acutis , senis minimum dentibus

dondta. Lister t st. T. 4- f- 5. Cochlea irabrium ex montibus Ainboinae. Rumph. Tab. 27. f. 1. Cochlea bengalensis ore lacero. Petivbr Gazophylacium. 1. b. 5. f. lO.-

Turbo terrestris , insigaiter ventricosus , iimbilicatus , et vaiiegatus. Gu- ALTERi Test. T. IV. fig. 5. fig. bona,

BoRN liad. Mus. Vind. p. 341 Testac. p. 565. Vign. p. 364- 1. a.

Buccin garni de dents de deux cotés. Argenville T. 9. f. T.

Aveline uu gueule de lion ; apertura utrinque singulariter dentata. Fa-

VAKT d'HERBIGNï Dict. T. 1. p. 5']. T. 2 p. QQ.

Angystoma , Kleinit Ostracol. p. lO. gen. VI. Tab. I. 23..

Favanne Conch. T. 65. f. D. i. D. 2. D. 4-

Knorr Délices. 6 T. xg. f. 2. 3. fig. bona.

ScHRÔTER Einleitung. 2. p. 122.

Chemnitz 9. p. 179. 1. i3G. f. ig49-125o. fig. mcdiociis.

Bulime aveline , ovale marqué de deux angles longitudinaux, L'ouvertu- re garnie de sept dents. Bosc , Coq. 4" HO-

Inde patet, Klein ( 1753 ) quidem genus agnovisse , sed ita nollocasse- cuni aliis ore d'.'ntato , ut nihil certi de cognitione liujus generis restet. Adansom , 1757 , in itinere in Senegaliam instituto multum praesîitit ad animalia siraul cum cochleis et conchis cognoscenda. llle primus spcciem dictam , pedipes , tdnquam proprium genus exposait. Equidem ambas mihi cognitas in dcicriptione Musei Domidoviani (iûo6) typum generis elegi.

( 455 )

Quod quideni teniporibus rncentissimis auctoiibus duoTjus celeterrîmls confirmatur , Clarissimo Montfort in Conchyliol. systimat, - Tom. II. 1810. p. 5o6. 307. qui genns hoc novum nomine , le Scarabe , Scara- hi , (a scarabaeo perperam facti ) designavit ; et Clariss. Cuvier , Règne an. (1817}. Tom. II. p. 407- eodem nomine Monxîortii in Systema in- seruit,

Duae species niihi sunt cognitae : 3. Polyodonte scaiabaeus , ( Vavsline ) testa ovalis , crassa , aperturi

septem - dentata. Ilab. in Moluccis Insulis , Amboina et al. Huic tribuenda Synonyma

jam commemoiata. 2. Polyodonte pedipes , ( le piétin ) testa ovalis j crassa , stiiata ; aper-

turâ qùinque - dentata. Pedipes , Adanson Seneg, pi, ï. 4- LisTER test. T. 577. f. 02. Ghemnitz , 9. T. 106. £. iqSi - 1253. Hic sectîo H&rizontalls interest,

propterea quod cûlumellam cavaiu Obtendat. Buliinus pcdiccps, Bosc , P- HO. Hab. in Sénegalia et alibi , Scarabaeo niinor.

Pleurodonte,

Pleurodonte , Fischer Mus. Demid. I. p. 129. a TtTiSvpa , membrana , et oôovs , d', n , propter dentés saepius ex plicis coolileae formatos.

Testa discoidea , spira obtusa , parum elevata. Apertura ro- tuiida 5 oblonga , uno vel pluribus dentibus munila , q.uae tanquam plicae labii exterioris apparent.

Animal incognitum.

Equidem non nisi octo species descripsi. 1806. Hodîe ^]8lo) Clariss. Montfort nivim addidit speciem, quani tanquam typum sui generis Po-- l-.doiitis cunsideidt.

( 456 )

* Species imperforatae.

1. P]. sinuata , testa bruntipa , subcarinata : apertuia oblonga , labio

mavghidto , quatridentato , posterius triplicato.

Hélix sinuata. Lin. Gmel. 36i8. n. 23.

LisiER Conch. t. 97. f. 98. et t. 98. f. 99.

KL-2IN Meth. Ostrac. 6 5i. lit. d. p. 11. Angystoma tetraodon.

Sloane Jam. t. 2. p. 227. n. 6.

Aruknville Conch. t. 63. f. E. 3.

Chemnitz, Conch. 9. t. 126. f. 1110-1112.

Vulso. La noisette dentée. La lampe antique armée de quatre

dentAt. Hab. in America.

2. FI. lychnuchus , testa alba , fasciis bruneis , apertura oblonga, trans-

versaliS; bidsntata , exterius uniplicata , plica valde elongata.

Hclix Lychnuchus. Mull. hist. verni. 2. p. 81. n. 27S. Lin. Gmel. p. 3619. n. £27. Lister Conch. t. 90. f. 90. _ Patria ejus incognita.

5, PI. Lucerna , alba , planiuscula supra, subtus gibba , apertura oblon- ga bidentata , exterius uniplicata , plica valde brevi. Hclix Lucer- na , MULLER , GmELIN , BoSC.

Chemn. Conch. g. t. 126. f. 1108. 1109.

4. PI. Lapicida , brunnea , utrinque convexa ; apertura transversa', sub- bidentata , plica exterius insensibili , in margine labii abeunte. Hélix Lapicida , Lin. Fn. suec. 2174' Mus. Lud. Ulr. n. 062, Iter Westgoth. 27. Syst. nat. Gmel. 1. 36i5. 2.

MiiLLER Zool. dan. prodr. 2899. Hist. verra. 2. p. i\0. n. q!\0. Lister Con^h. t. 63. f. 98. CiiEMNiTZ Conch. 9. t. 126. f. 1107.

( 457 )

Hah. in Europae rupibus tenestribus et arborum truncis.

5. PI. isognomostoinus , testa utrinque convexa , timbilicata j opertuva

oblonga, tridcntata , exterius non plicata.

Hélix isognomostos , Lin. Gmel. System, nat. p. 3G21. n. i68c Bosc. Lister , Conclu t. 9 5. f. 94. Klein Meth. O.tr. t. 1. f. 22. Habitat in Virginia ^ etiain Germania? ** Perforatae.

6. PI. inaequalis , sp. n. convexa utiinqufl , spiris ina^qiiallbns , appitu-

ra bidendata , exterius profunde plicata , plica ioramen triangulare formante.

Haec spcoies intognita auctoribus ,- major est leliquis , 1 poil. 2 Tn. altitud. et 2 pull. 1 lin., latitudine. Patria ejus iiiihi est in-

cognita.

Egr giani speciem huic generi addidit cel. Montfof.t Couch. systom. p. i55. nuuiine Polyd Diitis iinycratoris , testa utrinque convexa, apertura subquadrata , octodtutata , ex Jtulia..

A n o s t o m a:

Anostoma , Fischep^ Mus. D^m. 1 p. 200. ab àvcj g sursum , saper- nus, et ôTOjxa f os; piopt.-r apperturam sursum versam. Garmanice: Aufmundbclm cke. ' bpitijnundsclinc-tke. Fulgo : la lampe antique.

TeUa univalvis , discoidea , subcarinata , spira applanata. Aper- tura deritata latere spiiae , resiipinata. Animal ejus incogriitiim.

Spec. uiiica. Anostoma octodentata m 'h'. . '

Heiix riiigens , Linn. Syst. nat. Xil. 12',5, -i. 66/|. éd. Gmelin. p.

3t)j8. n. 22. Bosc. 4. 17. Hélix testa imperforata , suhrar-nr.tn , .np tura resupinata utrinque

dentata Miill. hist. verm. 2. ^. 1 j, u. 2»0.

( 458 )

LiçTER Concli. t. 95 f. loo.

Argenvillb f t, g8. f, 10. î4'

BoRN index p. 378. Test. 269. t. i4. f. H. iâ.

■Chemnitz. 9. p. 86. t. 109. f. 91g. 920. Tomogeres ringens , Mûntfort Conch. System. 3. p. ^5g. gee. 90.

Habitat terrestvis ia India orientait. Pertinst ad cochleas rarissimas. Exemplar nostruni rarae est magaitudinis ; 9 liu. altitudiiie et a poil. 6 lin. latitudine.

Ad Gasteropoda , Dermatobranciùata conchylit'era novuni genus micro- scopicum addere debeo , quod sine dubio oinnibus ii.\tuialiitis inler sse débet, cum hu'"- usque , etsi forma, structura, oiiin'-ni atlruiionem \i\e- retur , nondum descriptuin sit. Est enim genus Ploearhiae , cujus no- mena nXoiapiov , navigiolum fuit desumtum, propterea quod xum navi- giolo nïa^nam sistat similitudinem.

Ploearliia.

Testa uuivalvis , oblongo - ovnla , patens , forma cakeoli s. navigioli , animal iiivolventis. Exterao riifrosa , interne lae- , vis. Apertura longa ovata.

Tab. XIll. f. J. a. Ploeai-liia mr.gnitudine nuturali, 6. aucta; c- a su- peiiore parte ; d. a Interr sinistro ; e. a lateie de:xtio ;. f. pars obtusa s. po?tica a snperiorc parte.

Animal fjus mihi est incognitum , «ed te>ta videtur non solum animal inc'.udf're, s d animal pnrtibus suis aut velamento involvit etiam eam , uti anhnal Parmacellae , Signreti et al.

H^Uk in sabulo Maris mcditerranei.

A N N U L A T A. C u v. L a m.

Annulata, ( Annelides GaWor. Ringthiere , Gerraan. ) cîiaracteribus ïirmis classera coustituunt animalium , vertnbiis destitutorum , coipore molli , elongato et annulato , medulla oblongata et nervis , corde saccato et vasis in?t! iictorum , branchiis fimbriatis respirantium. Sanguine ru- bro sunt donata.

Cor longitudinale quorundam, quasi vas longitudinale nodosum et pul- sans ea post Cru tacea ^onenda esse indicit.

PoupART, ille qui primus saniem rubram in istis anîmalibus vidit , systpma aervosum Huudinis jam observavit , uti Willislus lUud Luiiibrici.

Etsi temporiljus recentiovibus hujus classîs animalia a variis fuerunf et monographice tiactutd , uti hiiudo, ad cujus cognifiontm exactam

WlLLlSlUS , CUVIER , MaNGILI , VlTET, JoNSON, ErAUN, KuNZMANIT

quam dilig ntissime conlr.bmrunt , oigana rcsplrationis tatnen nondum exacte sunt deraon.trata , exc-pto Tludasseinate , quod Cuvibr dis- secuit,

Qua°dani nuda in terra humida, aut tn aqua, habitant , Lumbricus , Hlrudo , Gordiiis, etc.; alia vero \agna calcarea sunt inclusa , uti Ser- pula, L. Siliquada, Lain. Vagindla Daudin. His novum g.niis adden- duiii est :

Acanthostoma.

Acanthostoma. Fischer Zoogn. I. p. 1200. V. Tab, XIII. îïg. 2. alb UKaySos , spina , et ôrofia , os.

Char. gen. Testa tubulosa , parum intorta, pleru-mque coralliis adhae» reus et ab ils obtecta, postice attenuata antice valde crassa , prisinatica

56

( 460 )■ -

i. triangwlaris , apertura rotunda , non operculata , superius spîna" lon- ga , crassa , triangulari , donata.

Acanthostoma semper vivit solitarium in coralliis , saepius ita incru- tatum ut non nisi apertura spina sua loaga in conspsctum veniat.

Ab omnibus reliquis generibus , Vsrrasti niinirum , Serpulae et Vagi- nellae facillime characteribus enuncidtis distinguitur, Incipit ntniiruni testa apice tenui , deinde tuba seraper magis intumescente, parum vero sese iutorquente. Ubi vero tiiangularis fit, ibi volumins valdo augptur , externe plicata , angulo supenori spinam gerens , triangularem , cui nomen debuit.

Hab. in Milleporis, et quibusdam Astreîs , matçnitudins cong°neres rauT- to exced -ns. Figura eam exhibet raagnitudine na.turali ex Museo De- niidoviano. S.'d equidem et majoras vidi.

Quod denique attlnet ad AnnuLUa vagina conchaeformi multivalvi , e. g. Anatifa , Balanus , Tubicin -llus , Teredo, Coronula; ( Fischer Zoognos. I. 1. c. ) haec sin dubio non amplius sub Aunuhitis rpsidere possuut , propter structuram valde ab illis recedi-ntanl , sic in Anatifa orgma ci- buria observantur , mandibulis tribu?, quae analogiam qiiau.lam praebf nt cum iis Crustaccoium. Lamarck propriam Classem illis adîignavit , illam nimirum Cirripeduin. Cuvier. gênera haec secundum organisatiouem animalis ad varias familias Molluscorum. dividit.

Crustacea. Cuv. Lam.

Animalia baec omni Jure propriam constituunt classem , id qJod jam Graeci et Latini contenderunt. Etsi Aristoleles structuram eorum non cognoverit , partes externas noji solum bene descripsit sed ut quatuor gê- nera jam stabilivit.

LiNNAEUS haec animalia propter antennas et pedes articulâtes, propter crustam corpus tegentem ad insecta aptera retulit. Quae quidem opinio ■usque ad tempora recentiora iuit defensa. Fabricius \ero ordine pro» prio Agonatorum constituto , ea tamen semper insectis adnuraeiavit.

C 461 )

Ve-rum enim organisatio horura auimalium prorsus difîert ab ea inse» ctorum. Crustacea nimirum gaudent corde musculoso , a Willisio jdin bene cognito et descripto , arteriis et venis , medulla oblonguta et nervi ; braactiiis respirant, et nulli alii metamorphosi obnoxia sunt, nisi ei mutationis pellis annuae. Pluries vitae curriculo générant pullos. Sunt ovipara et ova feminae, sub cauda fibris caudalibus adfixa, secum fe» lunt , usque ad exclusionem puUorum.

Saepius ea etiam cum Didelphidibus comparavî. Id quod Didelphides orgaiiisatione inter maramulia , id inter animalia vertebris destituta sunt Cruitacea. Duplicia orguna adsunt generationis et quae ejusmodi plura.

Cf. Fischer Zoogn. Vol. II. p. 333 de structura genitalium Crustaceo- luin ; et alla ibi plura.

Ovgaaa respirationis branchiis con tituuntur ramo=;is , quae pedibus co« liaeicnt, et ab iis moventur. In quovis lat're thoraci« ita sunt di^posi. tae , u1 aqua eas attingere possit. Prope os et paulo inferius canalis ut- linqu^ loffiinditur lamind longitudinaK clausa , cura palpis cohaerente et ab iis niota. Hinc strepitus singularis Astacorum in vase sine aqua con- servatorum. Lamina haec sive opercuIuTn boc saepius et anxie ab illi« aperitur et iterura clauditui; ^ et sonum hune singularem causât, peu- dt;ntem a respirations suppressa sive anxie xepetita.

Quomodo vero aqua branchias istas pyranni<1iilcs , in- corpore ipso con- ditas , quas ita in Canrro iberico Marschallii vidi , attingere possit , equidem. ips« hue usque explorare nequivi.

Multa sunt quae Crustacea nobis offerant jucunda et amoena et forsî- tan nova, alibi exhibenda, ita ut non mirer, Athenaeum Astacos admi- rationem , contemplatianem appellasse, sive dignos judicasse , ut contem- pleatur et admirentur.

A R A C II N O I D A.

Arachnides Lamarck.

Cum Celeb. Latreille opère insigni de cruftac orùra et insectoruia ge/ieribus ( anui iSo6 j classem Arachnoidum naturali quid-m characte-

56*

( 462 )

Te at in''ecti« differre confidens , ea tamein cum insRctis iterirm commls- cer.'t, cquidem lucubiationibus anatomicicis rneis inprimls Scorpionum , Solpugae s. Galeoiiis et aliarum aranearum. classem istain finniorem red- didi , de quibus literae tuin temporis Celeb. Lamarck. missae trste» sunt.

CtrviER deinde (Analyse des travaux, de la Classe. 1810 ) varia mo- menta confirinavit propriis observationibus et G. R. Treviranus ( Uiber den innern Bau der Axachniden. î^ûrnberg. 1812. l\. c. tabb. aen. ) sua eleganter addidit.

jirachnoida nimirura sunt stigmatopnunta , respirantia per thylacos sive pulmones siliquosos , a stlgniitibus insectoiuin valde distinctos. No» inen rem acu tangit. Organ-on respiratioais inprimis in Scorpioaibus componitur siliqua , aut g'obulis s. capsulis similliuiis siliqiiae , eiterns per rimam apertis, interne lomenti ad instar pavietibus transversis tivisis, in quibus vaîa repunt.. Vasa sese latere colligunt et deinde in vis rne-* dium longitudinale et pulsans abeunt.

Conf. et Fischer Zooga. I. Tab. IV et vol. II. de respirations Ara» chnoidum. p. 235. § 90.

Organa dig^'stionis annlogiam quandam praebent cura iis Crustac-orum^ ext -nsio vero ossea ventriculi in Solpuga a me obssrvata , lias classes affinitate conjungit.

Pulli vivi ex ovis excliidunt-jr , nuae in marsupio , (ad instar Didel- phidum , Crustaceorumque ) per quoddam temjoiis spatium a niatre se» cum fevuntur. NuUi itaque metamorphosi sunt obuoxia.

Hisce itaque omnibus rite perpensis Arachnoidum Classis estconlirman- da. Alia vero qviaestio est haec , nurane orruiia animalia hue usque ad Arachnoida relata , omnibus istis characteribus gaudcaijt, qui classi fueruflt Uibuti?

I N s E C T A.

De Coleopteris quibusdam novis.

Omnis vera cognitio , cognitioni specierum innititur. Lin.

Pentamera Enthomophaga. Familia Carabicorum.

H ar palus Adamsii. Tab. XIV. i. îz, 3.

Animal hoc jain in antecedentibus fuit descripium a CpI. Atiams no- mine Carabi Paschkini. ( Acta Mosqu. V. p. 29c?. n. i3). Veruni enim nec Harpalus , nec Carabus est ,. sed animal sui generis , quod eum ossetico et notho Adamsii conjunctum, vices, suas in systemate aget Hiomine Tribacis ; ( a tpifioi.^ , tritus , propter forraam eoruin. degressam sive plagioplatheam.

Cel. BoNELLi in Observationibus entomologicis , quas non nisi ex indi- ce entomologico Cl. Paimzeb.i cognitas habeo , Garaborum g. nera ita au» xit , ut quaevis accurata specieruni contemplatio novura genus parera vi- deatur. Spero fore ut in quacunque specie bic describenda novum co- gjiituvus sit g?nus. Sic. et ex génère quodam Mosquae jani 1810 ftabili- to , duo nova cuurtidit gênera , de quo infra sermo eiit. Sed cave luseris expectantem.

Harpalus Drescheri. Tab. XIV. 6. 7.

Diagnosîs, H.- apterus , depressus , niger^ femoribus apicibusque palporum mbris , elytiis punctis profundis irregularibus impressis.

Description Forma et inprirais corpore depressc, nullo cura Harpalo

convenit ; est potius tj^pus proprii g' neris. Longltudo tjus 8 linearum.

Caput triangulare depressum , nigvum , glabervitiium , nutans , hinc il-

liac pilis adspersum , postice tenuiisime punctulatuœ , supra anteiinas

C 464 )

cicatrice valida utrinque notatum ; oculis fuscis. Antennae nigrae ar- ticulls subcylindricis , ultimo , ovali , dimidio apicali rubro.

Palpi longi , filiformes, nigri ultimis articulis obcouicis, truncatis, apice rubris.

Labrum quadratum antice emarginatum , latere setis ferrugineis adsper- sum ; mandibulae validae.

Thorax niger , nitidissimus , lyratus , capite paulo latior , parum exci- fus , maiginatus , margiae tenui reflexo. Linea longitudin.lis fere medio incipit et foveolae posticae (in figura n^ghctae) elegantfr sunt ex- sculptae. Postice angustior, ab elytris pauilo distaus , punctis subûlis- simis confluentibus cicatricosus.

Scutellum minutum triangulare nigrum nitidum.

CoUoptra ovalia , seriebus novem punctis tt foveolis înaf^ualibus «on- formatis exsculpta j prope thoracem marginj lato et lae\i repliculo, la- teribus nxargine acuto reflexo.

Alae nullae.

Totum corpus nigrum , pilis longis raris adspersum.

Ted.es nigri femoribus rubris, tibiis omnibus sctosis, anticls excisis. Ful- cra femoralia longa arcuata.

Habitat in juge ininori montium Altaicorum , prope fluvium Corgon y sub lapidibus , Majo ad Seijtembrera. Drescher.

In honorem Clarissimi medici DrescherïJ Eniûmologiae et Botanicae ma- xime faventis , oiomen accepit. -^

Carabus Gebleri iTab. XIV. 4. 5.

Diagnosis. Car. aurato - viridis , -capite nigro, thorace quadrato , mar- ginibus late reflexis , elytris coitatis , -costis 3,7, 11, inatqualiter in- terruptis.

Descriptio. Magnitudine excedit omnes carabos Sibiricos ; longitudine 1 poil. 4 li"' latitudine elytrorum fere 6 linearum. Dorsum vero ejut planum facillime eum. ab omnibus distinguit. Clarissimo Bonelli no» vum genus exit.

( 465 )

Caput latum, nigrum , postice glabrurn antice leviter clcalricosum ; îa- brum latum valde excisura , setis aurantiacis medio munitum. Oculi albo - fuscescentes. Mandibulae validae ut in congeneribus. Palpi ae- quales longitudins sed ultimo articulo discrepantes , anteiiorum obconi- co , posticorum m agis triangulari compresse aut securiforrai. Antennae nigrae , primis quatuor aiticulis glabris nitentibus , reliquis htrsuto - fuscis.

Thorax obcoi-datus , subtilissiine punctulatus , aurato viridis , marginibus latis rtflexis , antice parum excisus , circule setorum auranticorum col-

lum capitis recipiens.

Scutellum triangulare glabrum, basi latissimum, apice vero a basi parura remoto.

Elytra ovalia , a thorace distantia , marginibus reflexis , costis i3 eleva- tis, excepta prima dimidiata. Tertia , septima atc^ue undecima suât àiversim.ode interruptae.

Alae mullae,

Totum corpus nigrum , nitoris picei. Pedes validi setosi , femoribus et tibiis seriebus punctorum impressorum ^ donatis ; fulcra feinoralia ova- ta compressa.

Habitat Nikolaeiosk montis Sineinogorsk , Maio , Juulu. Dresciibr.

Nomen illi fuit tributum Uonor?m Cel. Dris. Gebler , viri ing^nio

atque diligentia Medicinam et Eutomologiain colentis at<jue promo-

Tfentis.

Carabus Henningii. Tab, XIV. 8, g,

Diagnosis. C. aurato - viridîs s. purpurascente aeneus , infra niger ; tho- race punctis confertlssimis intricato , elytris costatis , costis omnibus divaricatim catenulatis s. interruptis , antennarum artitulo basilari, femoribusque rufis.

Descriptio. Carahiis Henningii ab omnibus catenulati'; facillimo nego- tio dibtinguitur , maguitudine ; inijior est leliquis, longitud. maris 5

( 466 )

lia. femînae 8 lin. et pîurium articulo bas'lari rnfo, quo eu m ci^nc^î-- Idto III. et Latr. convenit , recedens tairipn ab co et aliis femonbu» etiam rufis , denique costis omnibus catenulatis s ijiterruptis.

Caput magnum nigrum nutans , punctis irapiessis cic.itricosus^ oculi rufescentes ,; antpnaae articulo basilari , sa pius ftiam yuatuor prijtiis articuîis basi rufae. Lahrum validum carinatura , antice profu.nde ex- cavatuin. Mandlbulae validae f uscescentes , palpi longi , nigro - f usci.

Thorax subquadratus viridi - auratus , sive purpurafcente aeneus , inprimis in fi miniç , marginatus, margine subrefli'xo auio- viridi; pun- ctis cpnlertissimis intricatus. Maigo tjus amicus fst paium (Xcisus et reflexus, gluber. Linuola iutexmedia recta angutla glabra vix oculis nu- dis peruipleiicla.

Scutellutii triangulare , nigrum , ba?j latpm ; jnedio linea recta nota- tum in maribus , convexum niarginibus sui rt flexis in ftmjnis.

Elytra ovata quidem , sed forma modio paulo arctata , costata^ cos-tis l4 glabis , aetifis , omnibus inttrruitis s. Cot' nulatis. Ma-go (orum reflexus f aurato viridis , punctis crebris et latis irregulariter est in- tricatus.

Totum corpus maris fu^cu - bruneum^ feminae nigrum. Pedes femoribu» ïubris ; quibusdam et tibiae suuat luiesceutes.

Variât thorace violaceo pedibus omnibus nigds , nisi ha» c forte prupria sp'cies sit ; id quod etiam articuli tarsi anterioiis hujus , valde eottcn- li et lati, ast conferti, Ilenningii vero graciles et m»g s elongati suadent. Quam quidem diversara tarsuum. ant>.rioruin structuratii sa-pius a sexu pendere , tes cognita est.

Habitat frequentissimus prope Barnaul ad ripas demissas Obi fluvii sub ligno putrido. Gebler.

Nomen ei indidi in honorem Medici ingpniosissimi, Naturalistae gravissimi, X)ris. HsNNiNGii, Petropolitani , a Co-a^iliis CoHegioiiiiu Suae Caesaresit Majestatis , gratitudinis , amoris , pietatis piguus.

( 467 Pelohatus. Tab. XV. B. C.

Novum Cara.bicorum genus.

A rrrjXoftary]? , qui per lutum graditur ; Zabrus et Pelor. Boneli-i: Observ. entoni. Panz. Ind. ent. p. 5l. et 69. Definitio generis. Antennae filiformes , cnntho suppriori oculi insertae ^

thorace breviores , undecira articulatae , primo cylindrico , leliquis ob-

■conicis , ultimo ovali.

Labrum subquadratum , latere carinatura , antice emarginatum, ciliatum. Mandibidae aoutae , plicatae , dente unico sulcato.

Palpi filiformes , maxillares externi 4 " articulati , ultimo fusiformi ; in- terni débiles , maxilla vix longiores y labiales breviores triai ticulati.'

Labium exsertum sulcatum.j menti sinus medio bidentatus , dentibus

ciliatîs. Descriptio. Habhu et forma primo intuîtu potius cum Blapsibus quam

<cum Carabis conveuiunt. Charct^ribus vero rite perpensis, nemo de vers

loco horum insectorum dubius liaerebit. Corpore aptoro elongato ; subaeque la^to , aut postice latiori ^ convexe, CapiU obtusura , nutans, thorace angustius. Tliorax jubqu idratus , utrinque tiunc.itus, tnarginibus rotundatis subre-

fl'.xis, capitj et . lylris h.f.-i , pplt^tus. Scutellum iriangulare parvum , basi valde latum.

Elytra convexa , amplectonlia , postice angustata , nutantia ; abdominis apicem togf ntia.

Pedes fortes fo?iorii , spinosi, t'biis spinis tribus fortissimis, femoribus po- sticis fulcris ûvatiâ longis cojnpressis.

Quatuor species videntur esse distinctae, inter quas binae seraper analogae vel thorace marigine subreflexo , vel nutiinte,

Pelobatus Stevenii. XV. B.

P. totus niger , thorace utrinquie nutante , elytris laevibus, lineis subtilis» »ime punctulatis quinque.

57

( 468 ^

Blaps spiniger auctorura } qui cuin Caralio tenotriolde unum ic'.^mque animal esse videtur.

Figuras tîbulae exhibent i. animal ra.agnitudlne naturali, 2. ant°nnam. 5. mandibulam. 4. maxillain ciliatam cum palpii-; 5. labrum quadra- tum ciliatum ; 6. labium cum raento et palpis labialibus.

PelobaLu T r i ji i i.

P. Totus niger thorace nutante^ elytris laevibus , lineis siibtilissime pun-

ctulatis novem. Praecedente niulto minor ; babitu Pedino similis.

Pelobatus A d a m s i i. P. aeneo viridis , thorace subreflexo , elytris cii'hre punctatis. Blaps aurichalcea. Adams Act. Mosq. V. p. 307. 11. 24. .

Pelobatus F u s s i i. XV. C.

P. aen?o- fustus , thorace nulante , elytris subtilissime punctulatis, costis-

que tribus elevatis, Omaes in reglonibus Caucasi habitant sub lapidlbus.

Seules. XVr. B. novum. Carciijioortiin genus.

A çHnkEVÇ , fossor. Dejinitio generis. Antennae filiformes , artlculis attenuatis subcylindricis. Labrum brevissimum valde attenuatum emarginato dentatum. Mandibulae validae angulares externis excavatae , dente obtuso airaatae ,

Maxillae apice incrassatae. Piilpi longissimi , attenuati , ultime articulo valde lato , securiforrai. Labium valde coaictatum , mento lamelliformi subquadrato , albo , vix

exciso aut ciliato. Descriptio. Animal magnitudine Harpali vidui , longhudine fere 6 Une-

arum, latitudine elytrorum, 3 linearum , sed ab omnibus congeneribus

forma depressai et thorace orbiculari valde differens.

( 4f>9 )

Caput obcouicum subtilissime punctatum, antice abruptum margine par- vo reflexo , Oculi grisei. Aiitexinarum articulus basalis longissimus est h. e. longior quam in congeneribus.

Thorax fere orblcularis planus marginatus, crebre sed irregulariter pim- ctatus , utrinque leviter excisus ; uno verbo forma sui generis.

ScutelLum magnum triangulaire hirsutum.

Elytra subparallela , antice et -postice emarginata , marginata , margine acuto reflexo, confertissime punctata, punctis impressis, Esceptis sep- tem lineis e punctis impressis formatis , très adhuc costae quasi gla- brae apparent. Elytra si oblique contra lumen moventur sub lente con- fertissime pilosa sive hirsuta videntur.

Pedes graciles tarsis longissimis , sed anteriores fortissimi fossorii , et etiam sui generis. Tibiae sunt excisae et spinosae , Tarsi articulus primus magnus obconicus , emarginatus, secundus orbicularis , r liqui ut in congeneribus , sed omnes valde setosi. Fulcra femoralia longa sunt et arcuata.

liHum coi-pus nigrum, pectore crebre punctato.

Habitat in Russia méridional! prope Wolgam sub lapidibus raro.

Figurae Tabulae XVI exhibent animal: B. i, magnitudine naturali , sed modo rudi non elfgantia gracili quie animali propria est. a. elytron auctum. 3. thorax cuni capit<^- labrum , 5. mandibula , 6. 7. palpi, 8. 9. lo- pedeï.

D i t y l u S. Tab. XV. A.

Genus novum coleopterorum ad familiam Helopiorum, ordinis Hcterome- rum pertinens ; a ôirvXo? , duplicem gibbum gerens , ita nominatnm, propter gibbositatem thoracis.

Diagnosis generis.

Antennae filiformes , articulis primo et secundo obconicls , reliquis subcy- lindricis , apicali penultimo duplo longiori , filiforrai aut apice parum acutiori.

Labrum exertum subquadratum , margine anlico inflexo, subconico nudo.

57*

( 470 ^

Palpi îna^qnales , maxinaïps lab-alibus dupTo longiorn , cap't:.{o - cbcon'ci obLque tiuncat; , exterias emargnati; labiales capit.iti articulo uLtimo obcunîco , truncato.

Mandibulae Irigonae, valde acuminatae , exterius sulcatae.

Maxlllae. . . .

Lahium cum menlo valde intumidum , g'ibbum formans.

Descripsio.

Genus hoc notis characteristicis hinc illinc convpn't ciim Helopibiis^ qui- bus tampn sufficientei; distinctum videtur, capite elong to , infeiius inturaido valde inflexo ; in helopihus antennae quidem sunt filiformes, sed articulis semper brevioribus ultime ovali ; labrum est quadra- tum hirsutura., palpi sunt iubaequales , securiformes.

Ceterum totus insecti habitas cura nullo alio coleoptero comparandus est id quod ex sequentibus patebit.

Ditylus magnitudine fera est Upis ceramboidis Fabr. sed cunclis par- tibuf angustioribus ; 7 lia. longitudine ; elytrorum latitucline 2 linea- ruça,

Caput magnnm flongatnni , nutans, nigro vlolaC"um, nitidum, subtilissi- mis puiictis extricatum. Frons planus ex-cavatus. Oculi magui ovales promiaentes reticulati subgrisci. ^-_,__^

Antennae paulo infeiiores tubercule insertae , filiformes , uniecim arti- culatae , capite et thorace multo longiores , articulis obconicis , basali fluplo longiore secundo , reliquis aequallbus , ultimo longissimo. Arti- culi primi lantuiu prope articulationem lanugine vix perceptibili hirti.

Thorax capite latior , oblongus, obconicus , antice subsinuatus, latere gibbosus , inflexus , cucuUi ad instar pai'tem inferiorem ad pedes usque involvens, basi restrictus, subreflexus , parum sinuatus , supra parum convexus ; linea raedia impressus ^ creberrime punctatus , nigro - viola» ceus , nitens.

Seutelluin magnum conicum , medio sulcatum , obsolète punctatum.

( 471 )

Elytra magna oblonga ^ tîiorace dimidio latiora , et illo quadruple lon- giora , inflexa , basi sinuata , apice subacuminata , supra niodice coîi- vexa , tenuissime punctaïa, subvariolosa y lineis tribus elevatis, duabu* mediis ^ tertia laterali.

Alae amplae fusco - hyalinae.

Totum corpus subtus violaceum , subtilissime crebreque punctatum,

Pedes elongatl n'gri , femoribus subclavatls, subtilissiiiie punctatis; tibiae subtriangulares , subhirtae , inferius spinis duabus armatae. Tarsi infe- rius densisisime pilosi.

Habitat in Sibiria, in vicinis Barnctul raro in floribus. Geeuek.

Figurae Tabulae XV. exhibent A. 1. a. animal magniîidne naturali j 3. elytron dextrum , uti reliquae aucta magnitudiae ; /]. caput ab an- teriori visum ; 5. antc'nna ; 6. palpus antericir 7. pes out.cus j. S. pe» po.ticus.

ERRATA CORRIGENDA.

p. i4.

i5.

■— i64.

_ 254.

_ 281, __ 345.

-^ 554-

556.

_ 359.

361.

364.

597.

447-

450,

5 ligue ont , lisez : ont un

4 a Led. a^ec le Ledum 19 _ de Led. du Ledum

Après Trypethelium Sprengelii , ajoutez Tab. VIII. 18 en s'est, et s'est- 3l d'en bas. Colosom. 1. Calosom.

18 huic, 1. hinc

19 suppyriform. 1. subpyrifoimu.

3 4 1-2^

17 separavi 1. separavit-

i5 Deus optimus maximus , 1. Deus optime maxime

21 auxilibus, 1. auxiliis

2 ?,àiv I. 2,(ëwv

3. d'en bas Tusculanor. I. Tusculanar.

16 Chirod 1. Girod.

17 perpétue 1. perpétua 1 aut etym. 1. aut ad etymon verbi -^siphonophunta 1. siphonopnunta.

i4 eonchylifera. 1. conchylifera, l6 apartura 1. apertura.

^ZM?^t^^^'<r^

(Ù) :.. (-D

'■W

Tab. L

U

1H ■^

\

s=ai>-

0

7

A

A

(4- V^

A,

/^

'( •/" c ^^oc^/inlici': ■^Ju(/. ^ ^c/'iff'.^nosaK. 'y'/ /

.:/aô. ///

' c Sjn.-iu,,/ aJ ,„afi,'. clf.

^lOsMf .c4.i

Aicta.]Mosii|ïJr

. ^:Z>m.r. .^l. IV

\sV'A\VV>-

î>. ^Lyf7rr^///f /////frY7/f////i .

y^/à/

^^7^,n.r. ^7^/>. IV

7l^-Cl?^l^

„J.r.,y>/?^>uAr„^^y .2.»./.c. ,V^/. ^,/y^/noji. 5.aJ.^^/yr

^.. /

CTa. lytoginrii.

rl.V.

'•^y/// . 3

3. <c/^//^^//i /ii/fi^^à/z^n .

X

'Si.

^\

C^i

*i

,>l

v^

^

^ ^

s^

^

A T t a 5 o c . Imp .. î^at « S cmt ,. IVI o^ ctii <.Tom.l? . c/aA. XJl .

I O L E TU S }n i 'rio:i/ïtj

X.

rA }

'■ I I

^d/)iyj/t>m<z^^ a79iAÂ/r:i^û?92ai-J.'6iJ . /^ .

A-cia Mosqiii. .^Jci^.VJir.

^'RYPETHELIUM m«.toirfe

TKÏFETH£r-IU>X anomJti

trypetheliitim: p»,-oru

'I

TKKPETHELIUM conêl°^»t^"

TK^-PETHELIUM fo-''-"

^15

1

cl[

i

îf^^ff: '

w

::^ujÂ>y7i^i a??i/t/i/J^<^?9?(>^^-'i^ . /^ .

AciallosciTLi ^ul. X.

...Sf*^

3.

_ lilUïiE OI5 ON . FR . 0-^^m;^

^■J Acta MosOTct, K^r/A^Jl ■■;

^

*A

=^VI;

»

'M I ((Il Ml -„ir

^

'^ i>

fi^^f>

:Jaô. nu

s.

VL^ \

A(ct . S © (T . His t , 11 a.i ., M'O s inriiEeiiis

QJa

/'lUV.

/

J 2 .3.

9

..;.

Aeta Moscpio .^om.

^^XV.

a

^".

^<

^.S^^/... ^. ^..èéu.

Acta Mos

s mm

.^a/^XW.

J.

S.^

/

\

100015077

'n

:t**^-

^*At>>>

mm

t^'' '%,

1. ~ «^ ■'f ■.'*'

.. ^^ 4' " f ;

€..#

^*..,#..l^

^.«:.,..i::«"^i:

r-^^*-. ^: .€

*.,:#.:^

* .... *' -. * . t f f, * 4^

€^*^

:

^ ., <^^ 4. f

« . i: t .

, « ^ 1 ,., t: «

%■ i «■•

.c.,:«i

1 ,^

e ^ 4^. '*>

%

"^i"

W . ■¥■■ «i.

.. ^>: «

■t .■%-

.«^ :c:r-"

.^^^

* ' A' "^

^ ^ ^ %:

^ < v^ ,.-^'

.'^ , "W . -^ ; ^

■,^' ..^* V<

<,4

. V'- ^w ^«,

9

4' HHd^ '" :

«ej sar x.!#-

*. M' %■

:«:• *

. W t'.

ti'

V *.

fl^. " #

ï^ -^

* 1*. •*

,. ir {*?•

t^

. ''t

f^ w

t' â

e^

" KL *"

>.î^'.

•«•;: t- ■■

*• 'M

.>..fr

"%/

* m MF

.^■>:r"

^«:-.^:'.^''rV' »<♦:•;■.>•. ■■•>:•:;•:.

... «^ : f

^:r

w 1* >:

' '.* l^ U 1-., ^-vl '^-,..

^ :€

,^'»:..^ ■;#

il/'^w

•C ,f .'^ii «1

*«.«:*:****

i. ... ^ «r t

<^ I # .

;^'.:;c

*^***«'*

«• .m

t .,^-

*.t

..* . %

..'* ..'4

«>'

«■ ..^

.^ > t

*' '^f €■ M

., "*■ ^ . -^ % 4,' #v air ^, -^ -^ ._ 'V , 'H^' ^e,' ^T ^ ^ r '■ ^ ^ , ^.

f *i «êi ■* •>-'*^ ^. '^ ^ <^ -^ *.r ^ ^^ ^r ^ y"^"' . '^^ i^ -^' %-^ .

^ .^^\ ^

^^^--^:^ "'..*?\.^.

=%? t»#- *«■ «ttB "* Wte:> .:.